Eşim çok ilgisiz

Forumda bu tip başlıklarda ilk başta kocalar kötüleniyor. Ard arda boşan mesajları girildikçe o baştaki kötü koca gidiyor, yerine çok sevecen ve çocuklarıyla ilgili sevgi dolu bir koca geliyor.

Kocası onu alıp bi kere yemeğe çıkarmıyor, geziyor kafası estikçe istediği yere gidip eve geç saatlerde geliyor. Kadının da başına anasını bekçi gibi dikmiş. Daha ne olsun?

Çok iyi koca cevap vermek zorunda
 
Sizin ona verdiğiniz değeri eşiniz size ya da aile kurumuna vermiyor. Karın tokluğuna yaşıyorum diyen sizsiniz. İlginizi kendinize verin. Kendinizi güçlendirin. Çok özür dileyerek söylüyorum ama eşi bu şekilde evle alakasız, eşiyle ilgisiz ve çevrede efendi düzgün diye bahsedilen bir eşi olduğunu söyleyen bir arkadaş vardı bu forumda. Daha geçen haftalarda aldatıldığını öğrendi. O da biz söylediğimiz zaman ısrarla reddediyordu. Bunu göz ardı etmeyin. Ha yoksa bile (umarım yoktur) siz bu evliliğe bu şekilde ne kadar devam edebilirsiniz bir düşünün.
 
Hiç kimseye anlatamadığım, eşime söylediğimde hep abarttığımı söylediği bazı durumlar yaşıyorum. Eşim çok ama çok ilgisiz. Öncelikle şunu belirtmek istiyorum kesinlikle aldatma yok. Uzun süredir evliyiz, önceleri doğup büyüdüğümüz şehirde yaşıyorduk ama yakın zamanda yurt dışına yerleştik. Eskiden çok ilgili olduğunu söyleyemem ama en azından iş çıkışı eve geldiğinizde çay kahve içip bir şeyler izlerdik ama artık oda yok. Sabah 5 gibi işe gidiyor, akşam 6 gibi eve geliyor. Yemek falan derken saat 8 gibi uyuyor. Haftanın bazen 5 bazen 6 günü böyle oluyor. Hafta sonlarıda çoğunlukla arkadaşlarıyla takılıyor, şuanda da saat gece 2 ve hala gelmedi. Eskiden arayıp mesaj atardım yine suçlu ben olurdum. Bugün hiç aramadım oda haber vermedi. Ben eskiden çalışırdım ama burada çalışamıyorum. Çalışmamak için çok geçerli sebeplerim var. Hep yalnızım kimsem yok, beni asla anlamıyor, kavga ettim, küstüm, görmezden geldi, ne yaparsam yapayım o düzelmiyor. Ama ben son aylarda çok yıprandım. Para da vermiyor, karın tokluğuna nefes alıyorum. Statü olarak iyi bit mevkide çalışıyordum ama şuan kendi düştüğüm duruma ben bile inanamıyorum. O kadar ilgisiz ki wsappdan mesaj yazıyorum diye üff pff liselimiyiz dedi o günden beri ne arıyorum ne soruyorum ama onu bile farketmedi. Ne yapacağımı şaşırdım üstelik annesi ve babası gelip beni daha çok darlıyorlar. Kendi ailesine kendi tahammül edemiyor. 4 aydır ailesi burada hiç özelimiz yok ve eşiminde bundan şikayeti yok gayet hayatından memnun. Hormonlarında bir sıkıntı olduğunu düşünüyorum bazende. Eşim çok beyefendi bütün ailem ve akrabalarım hep onu çok seviyor ve beğeniyor ama dışarıdan görünenle yaşanılan şeyler çok farklı.
Neden yurt dışına taşındınız? Tüm düzenin mahvolmuş. En azından Türkiye'de işin gibi tutunacak sebeplerin varmis o da yok olmuş. Üzüldüm. Sevgisiz olmaz. Çiçeğe bile bir kaç gün şu vermezsen ölür. İnsan sosyal varlık. Konuşmaya ihtiyacı olan bir varlık. İnsanlar hayatını anlamlandırmak için evleniyor. Paylaşım olmayacaksa neden evlensinler.
Çocuğunuz var mı bilmiyorum. Ama ben boşanıp sehrime dönerdim. İşime tekrar başlardım. Ama bu mutsuzluğu cekmezdim.
Eşin çok erken saatte ise basliyormus. Yorgunluk falan bunlar bahane.
Aldatma olmayabilir ama dışarıda kendine başka bir hayat bulmuş gibime geldi.
 
Aldatmadığına nasıl bu kadar eminsiniz ki? Adam mesaj atmanızdan bile rahatsız, güya koca hafta sonunu arkadaşları ile geçiriyor, sıfır cinsellik var aranızda. Akşam 8'de yatmak nedir? Siz şuan sadece ev arkadaşı olarak birbirine mecbur kalıp yaşayan insanlar gibisiniz. Size para vermemesine değinmiyorum bile.
Böyle bir adam ile evli kalmaya gerek var mı sizce?
 
Anası babası gezip yiyip içmek derdinde, zaten onlarla takılmak istemiyorum bi ton masraf çıkarıyorlar. Eşim işteyken geziyorlar diye ben ezilmiş mi oluyorum
Evinizin kontrolünü kaybettiğiniz için eziliyorsunuz, kocanızla konuşamadığınız için eziliyorsunuz, en yardıma ihtiyaç düdüğünüz zamanda kocanız bilgisayar oyunu oynamayı tercih ettiği ve buna tepki vermediğiniz için eziliyorsunuz, çocuğunuza harcamanız gereken parayı gereksiz yerlere harcanırken sesinizi çıkaramadığınız için eziliyorsunuz, eşiniz işteyken size yardımcı olması gereken insanlar sizi umursamazken siz ses çıkaramadığınız için eziliyorsunuz .
Burda bize diklendiğiniz kadar eşinize diklenseniz belki buraya ihtiyacınız kalmayacak.
 
Kendi kendine düşünüp tartıyorsun. Sebepler sunuyorsun. Öyle değil böyle diyorsun. Eee daha bizden ne istiyorsun ki? Millet sana gerekçeleri söylüyor. Ne yapman gerektiğini söylüyor. Sen hâlâ o çözüm değil bu çözüm değil diyorsun. Eee kocan iyi ise o zaman çözümü kendin üret. Amaç içini dökmekse kimse sana yardımcı da olamaz. En büyük hata elinde sağlam işin varken yurt dışına gitmek olmuş.
 
Aldatmadığına nasıl bu kadar eminsiniz ki? Adam mesaj atmanızdan bile rahatsız, güya koca hafta sonunu arkadaşları ile geçiriyor, sıfır cinsellik var aranızda. Akşam 8'de yatmak nedir? Siz şuan sadece ev arkadaşı olarak birbirine mecbur kalıp yaşayan insanlar gibisiniz. Size para vermemesine değinmiyorum bile.
Böyle bir adam ile evli kalmaya gerek var mı sizce?
Vallahi 15 yıllık eşime bu kadar güvenmem, asla olmaz öyle bir şey yok diyemem. Gece iki de eve gelen, telefonları açmayan adam her türlü haltı yemeye müsaittir. Konu sahibi çoktan çark edip adamı kollamaya başladı bile, boşanacağını falan hiç düşünmüyorum.
 
Kaç defa söyledim, ölmekten bahsettiler, tuhaf bir şekilde başımdalar anlamadım gitti. Dahası arkadaşları vardı çevre ülkelerden. Onları hiç bir şekilde evime kabul etmedim. Mırın gırın yaptılar ama benim evim buluşma alanı değil diye kızdım. Hiç yüz vermedim biraz yüz bulsalar zaten başa çıkamam ama buna rağmen gitmiyorlar.
Kayınailenizin de bulunduğunuz ülkede vatandaşlığı var mı? Bu kadar uzun kalabiliyorlarsa vatandaşlıkları var diye tahmin ediyorum. Siz hiç gitmeme ihtimallerini de aklınızda tutun. Eşiniz vatandaşsa kendi vatandaşlık hakkınızı öğrenin ve vakit kaybetmeden şartları yerine getirin. Çocuğa tc kimliği çıkartmakla ilgili sizi yanlış bilgilendiren insanlar eminim bu konuda da sizi yanlış bilgilendirir.
 
Sizin ona verdiğiniz değeri eşiniz size ya da aile kurumuna vermiyor. Karın tokluğuna yaşıyorum diyen sizsiniz. İlginizi kendinize verin. Kendinizi güçlendirin. Çok özür dileyerek söylüyorum ama eşi bu şekilde evle alakasız, eşiyle ilgisiz ve çevrede efendi düzgün diye bahsedilen bir eşi olduğunu söyleyen bir arkadaş vardı bu forumda. Daha geçen haftalarda aldatıldığını öğrendi. O da biz söylediğimiz zaman ısrarla reddediyordu. Bunu göz ardı etmeyin. Ha yoksa bile (umarım yoktur) siz bu evliliğe bu şekilde ne kadar devam edebilirsiniz bir düşünün.
Şu saatten sonra aldatsa zaten çok umrumda olmaz, ekmeğime yağ sürmüş olur. Ama eminim, buradaki çevresi onu her gün değiştirmeye başladı. Tr de çok farklıydı. Hiç oruç tutmayan adam bu sene 30 gün oruç tuttu. Oruç tutmak çok güzel bir şey evet ama birden bire değişince insan şaşırıyor.
 
Neden yurt dışına taşındınız? Tüm düzenin mahvolmuş. En azından Türkiye'de işin gibi tutunacak sebeplerin varmis o da yok olmuş. Üzüldüm. Sevgisiz olmaz. Çiçeğe bile bir kaç gün şu vermezsen ölür. İnsan sosyal varlık. Konuşmaya ihtiyacı olan bir varlık. İnsanlar hayatını anlamlandırmak için evleniyor. Paylaşım olmayacaksa neden evlensinler.
Çocuğunuz var mı bilmiyorum. Ama ben boşanıp sehrime dönerdim. İşime tekrar başlardım. Ama bu mutsuzluğu cekmezdim.
Eşin çok erken saatte ise basliyormus. Yorgunluk falan bunlar bahane.
Aldatma olmayabilir ama dışarıda kendine başka bir hayat bulmuş gibime geldi.
Çok doğru anlamışsınız, aldatma olmadığına eminim dedikçe insanlar üstüme geliyor. Ben eşime kör kütük aşık değilim aldatılsam yıkılmam zaten ve kendimi de kandırmam. Eşim değişen çevrenin etkisiyle değişti ve değişmeye devam ediyor maalesef. Buraya neden geldiğime gelince tek sebep değil bir çok sebep var aslında. Birisi eşim evlenmeden önce buradaydı ben mesleğime devam etmek istediğim için trde kalmak istemiştim. Saygı duyup evimizi kurmuştu. Maddi durumu iyiydi, daha sonra tr şartları ona zor geldi ve her bir şeyde yüzüme vurdu. Bak orda olsaydık daha iyi olur diyip duruyordu sürekli. Bende çalışıyordum ama hiç bir şeyden şikayetçi değildim. Sadece onun ailesinden akrabalarından şikayetçiydim . Ana babasının ehliyeti yok ve farklı bir şehirde yazlıkları var. Evlendiğimizden beri sürekli oğlum bizi götür bizi getir diye diye beni bıktırdılar. Kafam hiç bir zaman sarmadı hiç bir zaman yüzlerine gülmedim, samimiyet kurmak istemediğimi taaa evlenmeden yüzlerine söyledim, mesafe istiyorum dedim. Anlamadılar yada anlamamazşığa geldiler. Buraya taşınınca bunlardan kurtulurum dedim ve eşime açık açık söyledim. Adamlar kene gibi yapıştılar bırakmıyorlar. Hadi mayısda gidecekler diye diye kendinmi avutuyorum, bebeğime odaklanmaya çalışıyorum ama akıl vermek kolay yaşayan biliyor. Kadın geldi kocasını çağırdı gel Burayı gezelim falan dedi. Bir çocukları daha var ve bekar asla ona gitmiyorlar. Ben laf sokuşturuyorum surat asıyorum bazen kadın bana küsüyor güya küserse küssün ama herşeyeyine devam. Kavga edip s. Çekmesini çok iyi bilirim ama kendi annem beni frenliyor. Yapma az kaldı sabret diyor. Dışarıdan kendilerini melek gibi göstermişler herkese ama ikiyüzlü içi farklı dışı farklı. Evimi dip köşe temizlettim ve temizlemeye devam ediyorum. Kahvemi bile ayağıma istiyorum. Haaa madem başıma ekşidiler diyip kendimi böyle avutuyorum I.
 
Aldatmadığına nasıl bu kadar eminsiniz ki? Adam mesaj atmanızdan bile rahatsız, güya koca hafta sonunu arkadaşları ile geçiriyor, sıfır cinsellik var aranızda. Akşam 8'de yatmak nedir? Siz şuan sadece ev arkadaşı olarak birbirine mecbur kalıp yaşayan insanlar gibisiniz. Size para vermemesine değinmiyorum bile.
Böyle bir adam ile evli kalmaya gerek var mı sizce?
Bencede gerek yok ama biraz zamanla sabrederek adım atmam lazım
 
Evinizin kontrolünü kaybettiğiniz için eziliyorsunuz, kocanızla konuşamadığınız için eziliyorsunuz, en yardıma ihtiyaç düdüğünüz zamanda kocanız bilgisayar oyunu oynamayı tercih ettiği ve buna tepki vermediğiniz için eziliyorsunuz, çocuğunuza harcamanız gereken parayı gereksiz yerlere harcanırken sesinizi çıkaramadığınız için eziliyorsunuz, eşiniz işteyken size yardımcı olması gereken insanlar sizi umursamazken siz ses çıkaramadığınız için eziliyorsunuz .
Burda bize diklendiğiniz kadar eşinize diklenseniz belki buraya ihtiyacınız kalmayacak.
Emin ol eşime de çok dikleniyorum. Evimin kontrolü hala bende. Kaynana evde ama bana sormadan yumurta dahi kıramaz. Sadece yaşıyorlar evde müdahale etmeye izin bile vermedim vermemde. Eşime gelince çok kavga ettim çok bağırdım çok konuştum ama bende yemi doğumdan çıktım artık bebeğim var I, ona negatif bir şeyler yüklemek istemiyorum. Yanında tartışma olsun istemiyorum. Her bilinçli ebeveyn zaten böyle davranır diye düşünüyorum. Annesini doğum için zaten ben çağırdım. Böyle olacağını bilseydim zaten çağırmazdım. Paraya gelince beneğimin herşeyi fazla fazla alındı yapıldı, çok şükür her şeyi tam. Benimde herşeyim tas tamam. Beni götürüp her istediğimi alır. Kredi kartım var ama ben kendi param gibi hissedemiyorum. İlk defa çalışmadığım için para harcayamuyorum. Nakit verse kendimi daha özgür hissederdim. Kredi kartını o ödüyor ve işlemlerimi görüyor. Ben biriktirmek isterdim belki yalnız kalırsam üç beş kuruşum olsun isterdim. Yani her istediğimi yiyip içip h
Giyiniyorum ama param yok.
 
Kendi kendine düşünüp tartıyorsun. Sebepler sunuyorsun. Öyle değil böyle diyorsun. Eee daha bizden ne istiyorsun ki? Millet sana gerekçeleri söylüyor. Ne yapman gerektiğini söylüyor. Sen hâlâ o çözüm değil bu çözüm değil diyorsun. Eee kocan iyi ise o zaman çözümü kendin üret. Amaç içini dökmekse kimse sana yardımcı da olamaz. En büyük hata elinde sağlam işin varken yurt dışına gitmek olmuş.
Yaşamadan bilemez kimse, bir anlık bir sinir kriziyle zaten gelmeye karar verdim
 
Vallahi 15 yıllık eşime bu kadar güvenmem, asla olmaz öyle bir şey yok diyemem. Gece iki de eve gelen, telefonları açmayan adam her türlü haltı yemeye müsaittir. Konu sahibi çoktan çark edip adamı kollamaya başladı bile, boşanacağını falan hiç düşünmüyorum.
9 yıllık evliyiz bizde, 8 yıl çok kutlu etti beni son nir yıl böyle ondan dolayı hemen karar vermek istemiyorum
 
Kayınailenizin de bulunduğunuz ülkede vatandaşlığı var mı? Bu kadar uzun kalabiliyorlarsa vatandaşlıkları var diye tahmin ediyorum. Siz hiç gitmeme ihtimallerini de aklınızda tutun. Eşiniz vatandaşsa kendi vatandaşlık hakkınızı öğrenin ve vakit kaybetmeden şartları yerine getirin. Çocuğa tc kimliği çıkartmakla ilgili sizi yanlış bilgilendiren insanlar eminim bu konuda da sizi yanlış bilgilendirir.
Vatandaşlıkları var maalesef, hiç gitmeme durumu olamaz zaten benden önce oğulları postalar. Çünkü kendisine rahatsız. Bugün yarın gidecekler diye sabrediyor. Herkes ayrıl diyor ama kimse benim yeni doğum yaptığımı ve hiç bilmediğim bir ülkeye yeni geldiğimi demiyor. Birden bire olursa üzülen taraf sadece ben olurum ç. Bundan dolayı biraz sabretmek zorundayım
 
Size gelince yoruldum erkenden yatıyorum ama hafta sonları gece geç saatlere kadar arkadaşlarıyla takılıyor yani ben olay çıkartırım ya bir hafta sonunda size ayırsın yani böyle sevgi evlilik mi olur…
 
Vatandaşlıkları var maalesef, hiç gitmeme durumu olamaz zaten benden önce oğulları postalar. Çünkü kendisine rahatsız. Bugün yarın gidecekler diye sabrediyor. Herkes ayrıl diyor ama kimse benim yeni doğum yaptığımı ve hiç bilmediğim bir ülkeye yeni geldiğimi demiyor. Birden bire olursa üzülen taraf sadece ben olurum ç. Bundan dolayı biraz sabretmek zorundayım
Valla hiç dediğiniz gibi olmuyor o işler bir sürü örneği var. Anlattığınız hikaye bana hiç iç açıcı gelmedi üzgünüm. Kendi haklarınızı öğrenin anladığım kadarıyla dil de bilmiyorsunuz Türkçe danışmanlık veren dernekler falan vardır mutlaka. Gidip haklarınızı öğrenin. Almanya’da 1-3 yaş arası çocuklar için kita olayı biraz sıkıntı. Yaşadığınız bölgede durum nasıl onu öğrenin. Şimdiden evinize yakın kitalarla görüşün. Çocuk 1 yaşına gelince kitaya başlatıp siz de hemen dil kursuna başlayın.
Türkiye’de ne iş yapıyordunuz bilmiyorum ama denklik falan gerekiyorsa onları halledip, vatandaşlık alıp kendi düzenizi kurarsınız.
Bu arada tam olarak sizinle aynı durumda olan bir kadın olarak söylüyorum yaşadıklarınızın yarısını yaşasam boşanma davası açar çocuğumun velayetini alıp Türkiye’ye dönerim. Avrupa’sında da vatandaşlığında da değilim.
 
Anladığım kadarıyla birikmişlik bunalmışlıklarla bi anlık sinirle konu açmışsınız biraz konuşup iç dökmek için.
İnsan sinirlendiğinde herşey çok kötüymüş gibi anlatabiliyor sizde yabancı bi ülkede yeni doğum yapmışsınız eş ailesi vs eşinizde yeni bi ortama girince ister istemez değişmiş herşey üst üste gelmiş dolmuşsunuz.
Normal buldum ben bunu.
Hiç bir ortamın olmadığı sürekli evde olunan bi ülkede kuzenim yaşamıştı 3 yıl çocuklarını da orda doğurmuştu kafayı yemek üzereydi.
Buradaki yorum yapan bi çok arkadaş bazı detayları atlamış.
Eşiniz belki de dediğiniz gibi ne isterseniz alıyordur vs ama dışarı çıkmadığınız için paraya ihtiyaç olmadığını düşünerek verme gereği duymuyordur hiç çıkmadığınız için.
Baya da ailesinden yüz bulmuş bildiğin aranıza girmişler karı koca iletişiminiz kopmuş.
4 ay değil 40 gün eş ailesiyle yaşasam boşanma durumuna gelirdik öyle bi araya giriyorlar.
Evlerinde en fazla 2 gün kalıyoruz ama fersah fersah uzaklaştırıyorlar bizi.
Direkt onlar anne baba çocuk moduna giriyorlar ben dışarda kalıyorum eşim bile bunalıyor evimize gitsek bi diyor.
Zor atıyoruz kendimizi eve.
Ve bişe demelerine gerek kalmıyo bi şekilde ilişkileri böyle yapıyolar.
4 ay çok uzun bi süre sizde yeni doğum yapmışsınız zaten önümüzdeki ay gideceklermiş mutlaka gitsinler bi şekilde.
Ben eşinizin normale döneceğini düşünüyorum biraz zaman verin kendinize
 
Size gelince yoruldum erkenden yatıyorum ama hafta sonları gece geç saatlere kadar arkadaşlarıyla takılıyor yani ben olay çıkartırım ya bir hafta sonunda size ayırsın yani böyle sevgi evlilik mi olur…
Çok olay çıkarttım defalarca boşanmak istediğimi söyledim, daha iki gün önce yalvardı özür diledi. Düzeltcem gitmiycem dedi. Son bir şans verdim, eğer annesigil gittikten sonrada böyle devam ederse beynimde tamamen bitirirsem ve gerekeni yapcam.
 
Back
X