- 18 Şubat 2018
- 12.018
- 53.726
- 44
-
- Konu Sahibi kelebeklerinetkisi
- #41
Ne olur yapmayın bunu kendinize,eşinizin yaptıklarına ben yabancı biri olarak çıldırıyorum.Siz nasıl bu kadar sakin kalabiyorsunuz?
Ne olur yapmayın bunu kendinize,eşinizin yaptıklarına ben yabancı biri olarak çıldırıyorum.Siz nasıl bu kadar sakin kalabiyorsunuz?Allahım bitirme cesaretini versin o zaman bana diyorum, sanki o giderse her şeyim yarım kalacak bu kadar seven çıkmayacak gibi hissediyorum, sevmiyorum onu bu kesin ama bu düşüncelerle bile boğuşmak çok yordu beni
Gördügüm tek şey kendini kandırmakta çok iyisin. bütün bunlara rağmen seviyor demenden, yaptıgı onca hatayı hata olarak görmeyip hala fazlasını beklemenden bu anlaşılıyor.. aynen devam adam daha çok dolandırıp kandırır seni sende böyle o kayakta keyif çatarken oturup yazar çizersin..Herkese merhabalar. Uzun yıllardır forumu takip edip yeni üye olanlardanım ben de. Direk konuya giriyorum. Eşimle 5 yıllık evliyiz. Allah bağışlarsa 1 oğlum var 3.5 yaşında. Ben bekarken hiçbir erkekle görüşmedim, konuşmadım aile baskısından sebep. Sonra babam eşimi sundu annem aracılığıyla, bir de abim var benim. Babamdan ve abim sevgilerini belli etmezler hiç, hiç sevilmedim öyle el üstünde tutulmadığım için sevgi arıyordum. Baskı da olduğu için bir dd babam sunmuş bu insanı evlenmeliyim diye düşündüm, zorunlu hissettim kendimi. 20 yaşındaydım o zaman, nasıl mantıklı karar verebilirdim ki ?.. Sonra evlendik, istemeden de olsa bir çocuğum oldu. Sonra eşimin yalanları başladı önce ufak ufak, her şeyde yalan söylerdi. Misal işten gelecek ben nerdesin dediğimde 5 dk’ya oradayım yoldayım derdi meğerse daha işten çıkmamış bile. Sonra kayınpederimden bize 300 bin kadar bi miras kaldı. Çok savurgandır, ben derdim ki bak durumumuz var mı rahat harcıyoruz ama hazıra dağ dayanmaz. Yok yok sorun yok rahat rahat harca kontrol bende derdi. Ben de babaevinde sıkıntı yokluk görmedim, onların da maddi durumları daha düşüktü, kendi kendine kompleks yapmış, her istediğin olmalı dört dörtlük yaşamalısın diye düşünüyormuş. Ben olanla yetinen bir insanım aslında kendi kendine böyle düşünmüş. Neyse. Sonra bi araba firmasına girdi çalışmaya al-sat, kiralama vs. İyi kötü kiraya bir araba koyduk, sonra idare etmeyi bilmedi o araba da gitti elimizden. Babam bana evlenmeden araba vermişti, altınlarımla çalışmamla vs o arabanın modelini yükselttim 200 binlikti o zaman. Eşim bana dedi ki toparlamam lazım arabayı sen bana versen, satsam, arabanın parasıyla al-sat yapsam, sana da kredili bir araba alsam anca böyle toparlayabilirim dedi. Ben de hiç düşünmeden tabi ki eğer iyi olacaksa her şey mesele yok dedim. Arabayı sattı, ben de dedim ki bak kenarda 100 bin kalsın ne olur ne olmaz, işlerin umduğun gibi gitmez arabadan da olmayalım. Yok ben 100 bini arkadaşıma verdim emniyetteki merak etme dedi. Sonra şiddetli bi tartışmamızda öyle bir para olmadığını söyledi. O an kendimi o kadar kandırılmış hissettim ki anlatamam size, bu zamana kadar yine ayakta uyutmuş beni. Bir de sosyal medyadan birkaç kere kızlarla buluşmuş sonradan söyledi bana. Güvenim iyice gitti, son 2 yıldır zaten ite kaka yürüyor, babam iki kere konuştu bizimle, benim psikolojim bozuldu, erken de evlendiğimi düşündüm sonradan, sevdiğimi sanmışım meğerse ama sevmemişim, bu olaylar da eklenince iyice soğudum uzaklaştım. Şuan arkadaş olarak görebiliyorum onu. Dağ gibi borcumuz var mesela şuan arkadaşlarıyla kayağa gitti 1 haftalığına, hiç tutumlu değil. Kendi kendime diyorum ben neden bunun beceriksizliğini çekiyorum, kendim çalışsam kendimi daha iyi idame ettirebilirim ki yazılım şirketinde güzel bir maaşla çalışmaktayım. 4 gündür ayrıyız ne o aradı ne de ben. O beni çok seviyor biliyorum, ama ben sevemedim, sevdiğimi sandım. Boşanmakta çare değil derler ama bu nereye kadar böyle devam edecek, siz olsaydınız ne yapardınız arkadaşlarım bana bir akıl verin… babamla da görüşmüştüm sevmiyorum diye, eğer bundan sebep boşanırsan torunumu damadımı alırım yanıma seni silerim demişti, yani eşimin hata yapması gerek ayrılabilmem için ki son şu kızla görüşme olaylarından haberi yok babamın. Ben de bitiremiyorum ya pişman olursam, onun gibi seven bulabilir miyim diye, ne sevebiliyorum ne sevgimi gösterebiliyorum. Çok soğuk davranıyorum istemsizce, kısacası onun hata yapmasını bekliyorum bitmesi için. Bana bir yorum yapın bir şeyler söylesin o kadat çaresiz hissediyorum ki kendimi…
Banan damadıyla torununu alamaz yanına, sadece damadını alabilir. O çocuk bakıma muhtaç hiçbir güç senden ayıramıyor. Bu adamın başına yarın bir kaza bela gelirse borçlar senin üstüne kalacak, haciz durumunda da aynı diye biliyorum bir araştır istersen. Kendi sevginden tereddütün varsa dakikanı boşa harcama. Ayrıca internetten kızlarla buluşan adam seni seviyor falan olamaz. Baban bunu duymalı aslında,hatta delil bul davanda kullan. Seni iyi yaşatabilme ayağına yıllardır elindeki varı yoğu savurmuş ama asıl olay sen değilsin. Eğer sen olsaydın bir hafta senden ayrı kayağa gidemezdi.Herkese merhabalar. Uzun yıllardır forumu takip edip yeni üye olanlardanım ben de. Direk konuya giriyorum. Eşimle 5 yıllık evliyiz. Allah bağışlarsa 1 oğlum var 3.5 yaşında. Ben bekarken hiçbir erkekle görüşmedim, konuşmadım aile baskısından sebep. Sonra babam eşimi sundu annem aracılığıyla, bir de abim var benim. Babamdan ve abim sevgilerini belli etmezler hiç, hiç sevilmedim öyle el üstünde tutulmadığım için sevgi arıyordum. Baskı da olduğu için bir dd babam sunmuş bu insanı evlenmeliyim diye düşündüm, zorunlu hissettim kendimi. 20 yaşındaydım o zaman, nasıl mantıklı karar verebilirdim ki ?.. Sonra evlendik, istemeden de olsa bir çocuğum oldu. Sonra eşimin yalanları başladı önce ufak ufak, her şeyde yalan söylerdi. Misal işten gelecek ben nerdesin dediğimde 5 dk’ya oradayım yoldayım derdi meğerse daha işten çıkmamış bile. Sonra kayınpederimden bize 300 bin kadar bi miras kaldı. Çok savurgandır, ben derdim ki bak durumumuz var mı rahat harcıyoruz ama hazıra dağ dayanmaz. Yok yok sorun yok rahat rahat harca kontrol bende derdi. Ben de babaevinde sıkıntı yokluk görmedim, onların da maddi durumları daha düşüktü, kendi kendine kompleks yapmış, her istediğin olmalı dört dörtlük yaşamalısın diye düşünüyormuş. Ben olanla yetinen bir insanım aslında kendi kendine böyle düşünmüş. Neyse. Sonra bi araba firmasına girdi çalışmaya al-sat, kiralama vs. İyi kötü kiraya bir araba koyduk, sonra idare etmeyi bilmedi o araba da gitti elimizden. Babam bana evlenmeden araba vermişti, altınlarımla çalışmamla vs o arabanın modelini yükselttim 200 binlikti o zaman. Eşim bana dedi ki toparlamam lazım arabayı sen bana versen, satsam, arabanın parasıyla al-sat yapsam, sana da kredili bir araba alsam anca böyle toparlayabilirim dedi. Ben de hiç düşünmeden tabi ki eğer iyi olacaksa her şey mesele yok dedim. Arabayı sattı, ben de dedim ki bak kenarda 100 bin kalsın ne olur ne olmaz, işlerin umduğun gibi gitmez arabadan da olmayalım. Yok ben 100 bini arkadaşıma verdim emniyetteki merak etme dedi. Sonra şiddetli bi tartışmamızda öyle bir para olmadığını söyledi. O an kendimi o kadar kandırılmış hissettim ki anlatamam size, bu zamana kadar yine ayakta uyutmuş beni. Bir de sosyal medyadan birkaç kere kızlarla buluşmuş sonradan söyledi bana. Güvenim iyice gitti, son 2 yıldır zaten ite kaka yürüyor, babam iki kere konuştu bizimle, benim psikolojim bozuldu, erken de evlendiğimi düşündüm sonradan, sevdiğimi sanmışım meğerse ama sevmemişim, bu olaylar da eklenince iyice soğudum uzaklaştım. Şuan arkadaş olarak görebiliyorum onu. Dağ gibi borcumuz var mesela şuan arkadaşlarıyla kayağa gitti 1 haftalığına, hiç tutumlu değil. Kendi kendime diyorum ben neden bunun beceriksizliğini çekiyorum, kendim çalışsam kendimi daha iyi idame ettirebilirim ki yazılım şirketinde güzel bir maaşla çalışmaktayım. 4 gündür ayrıyız ne o aradı ne de ben. O beni çok seviyor biliyorum, ama ben sevemedim, sevdiğimi sandım. Boşanmakta çare değil derler ama bu nereye kadar böyle devam edecek, siz olsaydınız ne yapardınız arkadaşlarım bana bir akıl verin… babamla da görüşmüştüm sevmiyorum diye, eğer bundan sebep boşanırsan torunumu damadımı alırım yanıma seni silerim demişti, yani eşimin hata yapması gerek ayrılabilmem için ki son şu kızla görüşme olaylarından haberi yok babamın. Ben de bitiremiyorum ya pişman olursam, onun gibi seven bulabilir miyim diye, ne sevebiliyorum ne sevgimi gösterebiliyorum. Çok soğuk davranıyorum istemsizce, kısacası onun hata yapmasını bekliyorum bitmesi için. Bana bir yorum yapın bir şeyler söylesin o kadat çaresiz hissediyorum ki kendimi…
Aslında içim içimi yiyor, asla güvenmiyorum, şuan ayrıyız evde tekim ya nasıl huzurluyum ama bitirms cesaretini kendimde bulamıyorum. Belki bir hata daha arıyorum bitirmek için bilmiyorum ki benim de psikolojim hiç iyi değilNe olur yapmayın bunu kendinize,eşinizin yaptıklarına ben yabancı biri olarak çıldırıyorum.Siz nasıl bu kadar sakin kalabiyorsunuz?
Eminim çünkü öyle davdanıyor, benim yüzüm asık olsun hemen ilgileniyor. Şevkatli davranıyor, hareketlerinden anlıyorum sevdiğini ki ailemdeki herkes bunu söyler eşin seni çok seviyor diye şımarıklık bile yaptığımı düşündüler… Psikolojim altüst oldu psikoloğa gittim ilaç kullandım aylarca. Aldatmak mı bu bilmiyorum ki ben de. Dul bir kadınla buluşup eşiyle neden ayrıldığını sormuş bunun için buluşmuş. Birkaç kere de instada uzaktan akrabası olan bir kızın hikayesine ateş emojisi atmıştı, hesabı bende açıktı. Sonradan silmiş. Ben mesaj atmıştım ona akşam 8’de, kıza 11’de emoji atmış. Bana 12’de cevap verdi. Eline hiç telefonu aldın mı dedim almadım yeni aldım dedi. O zaman telefonu eline almadıysan nasıl ateş emojisi atıyorsun kız da güzel yani selfie paylaşmış böyle makyajlı alımlı. Bunları babam bilmiyor mesela. Bilemiyorum ki boşanmak da kolay değil, bitiren taraf olmak istemiyorum belki aklım çok karışıköyle da
Gördügüm tek şey kendini kandırmakta çok iyisin. bütün bunlara rağmen seviyor demenden, yaptıgı onca hatayı hata olarak görmeyip hala fazlasını beklemenden bu anlaşılıyor.. aynen devam adam daha çok dolandırıp kandırır seni sende böyle o kayakta keyif çatarken oturup yazar çizersin..
Eşinizin sizi sevdiğinden nasıl bu kadar eminsiniz. Eğer eminseniz neden boşanmak istiyorsunuz. Seven insan böyle mi yapar. Başkalarıyla mi buluşur. Arkadaşlarıyla mi tatile gider. Yalan mı söyler. İte kaka mi olur evliliğiniz. Ben sevgi göremedim kusura bakmayın.Herkese merhabalar. Uzun yıllardır forumu takip edip yeni üye olanlardanım ben de. Direk konuya giriyorum. Eşimle 5 yıllık evliyiz. Allah bağışlarsa 1 oğlum var 3.5 yaşında. Ben bekarken hiçbir erkekle görüşmedim, konuşmadım aile baskısından sebep. Sonra babam eşimi sundu annem aracılığıyla, bir de abim var benim. Babamdan ve abim sevgilerini belli etmezler hiç, hiç sevilmedim öyle el üstünde tutulmadığım için sevgi arıyordum. Baskı da olduğu için bir dd babam sunmuş bu insanı evlenmeliyim diye düşündüm, zorunlu hissettim kendimi. 20 yaşındaydım o zaman, nasıl mantıklı karar verebilirdim ki ?.. Sonra evlendik, istemeden de olsa bir çocuğum oldu. Sonra eşimin yalanları başladı önce ufak ufak, her şeyde yalan söylerdi. Misal işten gelecek ben nerdesin dediğimde 5 dk’ya oradayım yoldayım derdi meğerse daha işten çıkmamış bile. Sonra kayınpederimden bize 300 bin kadar bi miras kaldı. Çok savurgandır, ben derdim ki bak durumumuz var mı rahat harcıyoruz ama hazıra dağ dayanmaz. Yok yok sorun yok rahat rahat harca kontrol bende derdi. Ben de babaevinde sıkıntı yokluk görmedim, onların da maddi durumları daha düşüktü, kendi kendine kompleks yapmış, her istediğin olmalı dört dörtlük yaşamalısın diye düşünüyormuş. Ben olanla yetinen bir insanım aslında kendi kendine böyle düşünmüş. Neyse. Sonra bi araba firmasına girdi çalışmaya al-sat, kiralama vs. İyi kötü kiraya bir araba koyduk, sonra idare etmeyi bilmedi o araba da gitti elimizden. Babam bana evlenmeden araba vermişti, altınlarımla çalışmamla vs o arabanın modelini yükselttim 200 binlikti o zaman. Eşim bana dedi ki toparlamam lazım arabayı sen bana versen, satsam, arabanın parasıyla al-sat yapsam, sana da kredili bir araba alsam anca böyle toparlayabilirim dedi. Ben de hiç düşünmeden tabi ki eğer iyi olacaksa her şey mesele yok dedim. Arabayı sattı, ben de dedim ki bak kenarda 100 bin kalsın ne olur ne olmaz, işlerin umduğun gibi gitmez arabadan da olmayalım. Yok ben 100 bini arkadaşıma verdim emniyetteki merak etme dedi. Sonra şiddetli bi tartışmamızda öyle bir para olmadığını söyledi. O an kendimi o kadar kandırılmış hissettim ki anlatamam size, bu zamana kadar yine ayakta uyutmuş beni. Bir de sosyal medyadan birkaç kere kızlarla buluşmuş sonradan söyledi bana. Güvenim iyice gitti, son 2 yıldır zaten ite kaka yürüyor, babam iki kere konuştu bizimle, benim psikolojim bozuldu, erken de evlendiğimi düşündüm sonradan, sevdiğimi sanmışım meğerse ama sevmemişim, bu olaylar da eklenince iyice soğudum uzaklaştım. Şuan arkadaş olarak görebiliyorum onu. Dağ gibi borcumuz var mesela şuan arkadaşlarıyla kayağa gitti 1 haftalığına, hiç tutumlu değil. Kendi kendime diyorum ben neden bunun beceriksizliğini çekiyorum, kendim çalışsam kendimi daha iyi idame ettirebilirim ki yazılım şirketinde güzel bir maaşla çalışmaktayım. 4 gündür ayrıyız ne o aradı ne de ben. O beni çok seviyor biliyorum, ama ben sevemedim, sevdiğimi sandım. Boşanmakta çare değil derler ama bu nereye kadar böyle devam edecek, siz olsaydınız ne yapardınız arkadaşlarım bana bir akıl verin… babamla da görüşmüştüm sevmiyorum diye, eğer bundan sebep boşanırsan torunumu damadımı alırım yanıma seni silerim demişti, yani eşimin hata yapması gerek ayrılabilmem için ki son şu kızla görüşme olaylarından haberi yok babamın. Ben de bitiremiyorum ya pişman olursam, onun gibi seven bulabilir miyim diye, ne sevebiliyorum ne sevgimi gösterebiliyorum. Çok soğuk davranıyorum istemsizce, kısacası onun hata yapmasını bekliyorum bitmesi için. Bana bir yorum yapın bir şeyler söylesin o kadat çaresiz hissediyorum ki kendimi…
Niye yalnız kalasınız ki?Anladığım kadarıyla iyi bir geliriniz var,pekala kendinize yeni bir hayat kurabilirsiniz.Bu adam sizin kendine olan saygınızı yitirmenize neden olmuş.Kendi keyfi için yaşıyor resmen,yol vermenin zamanı gelmişte geçmiş bile.Kendimi kandırmıyorum aslında olanların farkındayım ama arkamda manevi anlamda duracak bir ailem olmayacak bitirirsem, ben de bundan korkuyorum yalnız kalmaktan..
Kızımızı koruyoruz ayağına ne büyük zarar vermişler size, çok üzücü, burunlarından fitil fitil gelsin inşallah bu yaptıkları. Yazık sizeMalesef yok, hiç sevgilim olmadı arkadaş ortamım olmadı ailem izin vermediği için, ondan akıl almak istedim sizlerden
Banan damadıyla torununu alamaz yanına, sadece damadını alabilir. O çocuk bakıma muhtaç hiçbir güç senden ayıramıyor. Bu adamın başına yarın bir kaza bela gelirse borçlar senin üstüne kalacak, haciz durumunda da aynı diye biliyorum bir araştır istersen. Kendi sevginden tereddütün varsa dakikanı boşa harcama. Ayrıca internetten kızlarla buluşan adam seni seviyor falan olamaz. Baban bunu duymalı aslında,hatta delil bul davanda kullan. Seni iyi yaşatabilme ayağına yıllardır elindeki varı yoğu savurmuş ama asıl olay sen değilsin. Eğer sen olsaydın bir hafta senden ayrı kayağa gidemezdi.
Niye yalnız kalasınız ki?Anladığım kadarıyla iyi bir geliriniz var,pekala kendinize yeni bir hayat kurabilirsiniz.Bu adam sizin kendine olan saygınızı yitirmenize neden olmuş.Kendi keyfi için yaşıyor resmen,yol vermenin zamanı gelmişte geçmiş bile.
Güzelce tedavinizi olun,cesaretinizi toplayın ve vurun kıçına tekmeyi,deşsek daha ne öküzlükleri çıkacak ortaya.Hayata bir kere geliyoruz,kimsenin hayatı size zindan etmesine izin vermeyin.Ayynen öyle, bir de verdiklerimin yerinin boş kalması da cabası. Kayaktan gelsin bakalım beyfendi de bi. Zaten 2 kere babama konuyu açacaktı biz yapamıyoruz olmuyor diye ben engellemiştim, yine olsun asla engellemem ne olacaksa olsun artık mutsuzluktan, yine ne yanlış yapacak diye düşünmekten bıktım, evlilikten yaşamaktan soğudum resmen.
O değil, kadınla konuşmalarını yakalaman lazım, özellikle müstehcen ya da randevulaşma şeklinde.Delil var aslında sayılır mı bilmiyorum ama, akrabasına attığı emojili mesaj sonra sildi zaten o mesajları ama hesabı bende açıkken ekran fotosu alıp mailime atmıştım
Psikoloğa gittiğimde küçüklükten kalan travmalarımın da olduğunu söylediler. Çok baskıyla büyüdüm, insanın en yakın arkadaşı anne babası olması gerekirken ben her şeyimi onlardan sakladım aman yanlış yaptığımı görürler de kızarlar diye. Benim de bir oğlum var, ona asla böyle davranmayacağım. Başkalarının omzunda ağlatmayacağım, en yakın dostu ben olacağım. Yaşadıklarımı yaşamasını asla istemiyorum, Allahta kimseye yaşatmasınKızımızı koruyoruz ayağına ne büyük zarar vermişler size, çok üzücü, burunlarından fitil fitil gelsin inşallah bu yaptıkları. Yazık size
Eşiniz sizi değil kendini seviyor, kıçına tekmeyi koyup huzurla yaşamak varken neden çekiyorsunuz bu sorumsuz adamı, maddi özgürlüğünüz de varmış ne güzel, sizin gibi kadınları anlamıyorum ...Herkese merhabalar. Uzun yıllardır forumu takip edip yeni üye olanlardanım ben de. Direk konuya giriyorum. Eşimle 5 yıllık evliyiz. Allah bağışlarsa 1 oğlum var 3.5 yaşında. Ben bekarken hiçbir erkekle görüşmedim, konuşmadım aile baskısından sebep. Sonra babam eşimi sundu annem aracılığıyla, bir de abim var benim. Babamdan ve abim sevgilerini belli etmezler hiç, hiç sevilmedim öyle el üstünde tutulmadığım için sevgi arıyordum. Baskı da olduğu için bir dd babam sunmuş bu insanı evlenmeliyim diye düşündüm, zorunlu hissettim kendimi. 20 yaşındaydım o zaman, nasıl mantıklı karar verebilirdim ki ?.. Sonra evlendik, istemeden de olsa bir çocuğum oldu. Sonra eşimin yalanları başladı önce ufak ufak, her şeyde yalan söylerdi. Misal işten gelecek ben nerdesin dediğimde 5 dk’ya oradayım yoldayım derdi meğerse daha işten çıkmamış bile. Sonra kayınpederimden bize 300 bin kadar bi miras kaldı. Çok savurgandır, ben derdim ki bak durumumuz var mı rahat harcıyoruz ama hazıra dağ dayanmaz. Yok yok sorun yok rahat rahat harca kontrol bende derdi. Ben de babaevinde sıkıntı yokluk görmedim, onların da maddi durumları daha düşüktü, kendi kendine kompleks yapmış, her istediğin olmalı dört dörtlük yaşamalısın diye düşünüyormuş. Ben olanla yetinen bir insanım aslında kendi kendine böyle düşünmüş. Neyse. Sonra bi araba firmasına girdi çalışmaya al-sat, kiralama vs. İyi kötü kiraya bir araba koyduk, sonra idare etmeyi bilmedi o araba da gitti elimizden. Babam bana evlenmeden araba vermişti, altınlarımla çalışmamla vs o arabanın modelini yükselttim 200 binlikti o zaman. Eşim bana dedi ki toparlamam lazım arabayı sen bana versen, satsam, arabanın parasıyla al-sat yapsam, sana da kredili bir araba alsam anca böyle toparlayabilirim dedi. Ben de hiç düşünmeden tabi ki eğer iyi olacaksa her şey mesele yok dedim. Arabayı sattı, ben de dedim ki bak kenarda 100 bin kalsın ne olur ne olmaz, işlerin umduğun gibi gitmez arabadan da olmayalım. Yok ben 100 bini arkadaşıma verdim emniyetteki merak etme dedi. Sonra şiddetli bi tartışmamızda öyle bir para olmadığını söyledi. O an kendimi o kadar kandırılmış hissettim ki anlatamam size, bu zamana kadar yine ayakta uyutmuş beni. Bir de sosyal medyadan birkaç kere kızlarla buluşmuş sonradan söyledi bana. Güvenim iyice gitti, son 2 yıldır zaten ite kaka yürüyor, babam iki kere konuştu bizimle, benim psikolojim bozuldu, erken de evlendiğimi düşündüm sonradan, sevdiğimi sanmışım meğerse ama sevmemişim, bu olaylar da eklenince iyice soğudum uzaklaştım. Şuan arkadaş olarak görebiliyorum onu. Dağ gibi borcumuz var mesela şuan arkadaşlarıyla kayağa gitti 1 haftalığına, hiç tutumlu değil. Kendi kendime diyorum ben neden bunun beceriksizliğini çekiyorum, kendim çalışsam kendimi daha iyi idame ettirebilirim ki yazılım şirketinde güzel bir maaşla çalışmaktayım. 4 gündür ayrıyız ne o aradı ne de ben. O beni çok seviyor biliyorum, ama ben sevemedim, sevdiğimi sandım. Boşanmakta çare değil derler ama bu nereye kadar böyle devam edecek, siz olsaydınız ne yapardınız arkadaşlarım bana bir akıl verin… babamla da görüşmüştüm sevmiyorum diye, eğer bundan sebep boşanırsan torunumu damadımı alırım yanıma seni silerim demişti, yani eşimin hata yapması gerek ayrılabilmem için ki son şu kızla görüşme olaylarından haberi yok babamın. Ben de bitiremiyorum ya pişman olursam, onun gibi seven bulabilir miyim diye, ne sevebiliyorum ne sevgimi gösterebiliyorum. Çok soğuk davranıyorum istemsizce, kısacası onun hata yapmasını bekliyorum bitmesi için. Bana bir yorum yapın bir şeyler söylesin o kadat çaresiz hissediyorum ki kendimi…
Eminim çünkü öyle davdanıyor, benim yüzüm asık olsun hemen ilgileniyor. Şevkatli davranıyor, hareketlerinden anlıyorum sevdiğini ki ailemdeki herkes bunu söyler eşin seni çok seviyor diye şımarıklık bile yaptığımı düşündüler… Psikolojim altüst oldu psikoloğa gittim ilaç kullandım aylarca. Aldatmak mı bu bilmiyorum ki ben de. Dul bir kadınla buluşup eşiyle neden ayrıldığını sormuş bunun için buluşmuş. Birkaç kere de instada uzaktan akrabası olan bir kızın hikayesine ateş emojisi atmıştı, hesabı bende açıktı. Sonradan silmiş. Ben mesaj atmıştım ona akşam 8’de, kıza 11’de emoji atmış. Bana 12’de cevap verdi. Eline hiç telefonu aldın mı dedim almadım yeni aldım dedi. O zaman telefonu eline almadıysan nasıl ateş emojisi atıyorsun kız da güzel yani selfie paylaşmış böyle makyajlı alımlı. Bunları babam bilmiyor mesela. Bilemiyorum ki boşanmak da kolay değil, bitiren taraf olmak istemiyorum belki aklım çok karışık
Yeniden psikoloğa gitmem lazım zaten. Bir de arabam borçlu ya şuan, zamanında vergileri hafifletsin diye üzerine almıştı salak ben de vermiştimGüzelce tedavinizi olun,cesaretinizi toplayın ve vurun kıçına tekmeyi,deşsek daha ne öküzlükleri çıkacak ortaya.Hayata bir kere geliyoruz,kimsenin hayatı size zindan etmesine izin vermeyin.
Ablama da dedim aynjsını, yatak için buluşuruz kızım ne için buluşacak dedi. Gittiği yere kadar ama önce arabamı üzerime almam lazım“Dul” bir bayanla evli bir erkek neden buluşurki
Evlilik bu değil ya çocuğunuz açısından bakmaya çalışıyorum benim de annemle babam ayrı 30 yaşımdayım. Şunu biliyorum sağlıksız bir ortamda büyümek çocuk için çok daha büyük sorunlara yol açıyor yani ayrılık daha az hasar veriyor çocuğa hatta güçlü bir anneyi her çocuk ister. Ama bizde bi adet var çocuğun var boşanma dövmüyor ayrılma. Valla tecrübelerime dayanarak söylüyorum eşiniz paraları kumarda karıda kızda yedi bitirdi dava için ispat gerekir ama kalbiniz için gerekmez. Babanıza da pes insan evladını mutsuz bir evliliğe hapsetmez sizin de çocuğunuz var annesiniz babanızın verdiği tepkiyi çocuğunuza verebilirmisiniz? Bence herkesle aynı fikirdeyim manevi bir destek bekliyorsanız çocuğunuz annenizden babanızdan çok daha büyük bir destek kendi başınıza da hayatınıza çok güzel devam edebilirsiniz. Bunlar için size iş çocuğunuza kreş bir de ev yeterli diye düşünüyorum güçlü olun sizden ve çocuğunuzdan başka herşey herkes yalan şu durumda. Annem yıllarca babamın eziyetini çekti değil de çok güçlü kadın kendi başına ayakta durdu cümlesini tercih ederimAyynen öyle, bir de verdiklerimin yerinin boş kalması da cabası. Kayaktan gelsin bakalım beyfendi de bi. Zaten 2 kere babama konuyu açacaktı biz yapamıyoruz olmuyor diye ben engellemiştim, yine olsun asla engellemem ne olacaksa olsun artık mutsuzluktan, yine ne yanlış yapacak diye düşünmekten bıktım, evlilikten yaşamaktan soğudum resmen.