Canım sakin ol öncelikle .Kesinlikle çok haklısın.Neyin sidik yarıştırması bu anlamış deilim.Eşinizin çok vakti var sanırım.Nasılda kafasında kurmuş,Coşmuş,şenlenmiş mubarek?Deli mi ne?Boşver canım sen tepkini koy.Eşin heralde hep sizde kalıcak zannetti.Merhaba hatunlar
Henüz eşimle yaptığım kavganın sıcaklığı üzerimde iken konu açayım dedim. Çünkü salona gidip ümüğünü sıkmamak için zor tutuyorum kendimi. Beni tutun ki bir aile faciası gerçekleşmesin.
Bir süredir eşimin aileme karşı haklı sebeplerle soğukluğu vardı. Hak verdim, ses etmedim. Bir süre sonra bu soğukluk laf sokmalara evrildi. Orada bir dur dedim. Onlara da müsaade etmiyorum, sana da etmem dedim. Bunun ardından kardeşim ya da ailem her geldiğinde "kardeşinle sohbet edip gülüyorsun bana böyle değilsin" "onlar gelince maşallah ne yapsam ne etsem derdine düşüyorsun, beni böyle düşünmüyorsun" şeklinde çıkışlar yaptı. Hadi ona da bir şey demedim. Gelelim son mevzuya.
Kardeşim 24 yaşında erkek. İşi dolayısıyla haftada bir ya da iki kez benim yaşadığım semte yakın bir yere geliyor. Bazen bende kalıyor. Velhasılı şirketi artık daimi olarak bu tarafta çalışmasını istemiş. Ailemin evine çok uzak ve her gün gidip gelmesi mümkün değil. Eşim bu durumu öğrenince "sürekli olarak bizimle yaşayamaz ben doğru bulmuyorum ve istemiyorum" dedi. Ben de ona hak vererek "tabi ki hoş olmaz ama böyle bir talebi yok zaten" dedim. Neyse bir şekilde bu konu da kapandı. Bugün kardeşim beni aradı ve bu taraflarda ev aradığını, ev tutacağını ve yalnız yaşayacağını söyledi.
Ben de yemek yerken bu durumu eşime anlattım. Sonra da taşınırken yardım ederiz falan dedim. "orası uzak arabayla alır sonra eve bırakır seni" dedi. Bu cümle bahane arıyorum, kavga çıkaracağım demekti. Beklediğim de oldu. Yok sen gidip çamaşırını da yıkarsın, yok yemeğini de yaparsın şeklinde saçma sapan aptalca çıkışlar yaptı. Tepem attı ve "sana mı soracağım gerekirse yaparım tabi ki" diye bağırdım. Bu sefer "çocuğun okul çıkışına yetiştirsin o zaman ben almam" dedi. Ben de "merak etme senin ailen senden daha insan. Yetişemezsem onlara rica ederim alırlar" dedim. Söylene söylene çıktı evden.
Bir müddet sonra telefonla aradı. "sen kardeşine konuştuğun gibi bana konuşmuyorsun. Onlara gösterdiğin ilgiyi bana göstermiyorsun. Onların yanında farklısın bana farklısın. Ben de bundan sonra ablamlarla sorun yaşadığında senin yanında olmayacağım gör bak nasıl oluyormuş" dedi. Ben de "sen neyin kafasını yaşıyorsun? Sen kardeşimle sorun yaşamadın ki, sidik yarıştırdığın mevzunun konuyla ne alakası var kalbinden pislik akıyor. Sen böyle haset değildin ne oluyor sana" dedim.
Saçma salak çocukça konuşmalara devam etti. Meseleyi aileme ve evliliğime yeterli özeni göstermediğime kadar getirdi. Hatta oğlumla ilgili de söyleniyormuşum. "sana ne la? Kendi doğurduğuma söylenirim senden izin mi alıcam? Baba ol da bakımına ortak ol madem" dedim. Bağır çağır bir yere varamadan konu kapandı. Şimdi içeride oturuyor gudubet, haset varlık.
Yahu bu adam böyle değildi. Şu hayatta en tahammül edemediğim insan tipi, haset ve kıskanç olandır. Ben sırf haset diye 20 yıllık dostumu çıkardım hayatımdan. Nefret ediyorum bu hasletten. Dolayısıyla şu an aşırı öfkeliyim eşime. Boğsam öfkem geçmez.
Hayır başından beri böyle olsa adam anlarım da zerre hasetlik yoktu ne oldu andropoza mı giriyor anlamıyorum ki.
Zaten oğlum zıvanadan çıkmış durumda. Elim ayağım titriyor artık tahammül edemiyorum yeni pedagog arayışındayım. Bir de 36 yaşında koca adam 3 yaşına geri dönünce hepten tahammülüm azaldı.
Yahu yaşım olmuş 32. Tamam artık diyorum gerekli olgunluğa eriştik. Artık medeni iki insan olarak "sahi oğlumuzu golfe mi göndersek baleye mi tatlım" konuşması eşliğinde filtre kahvemizden birer yudum alırız diye düşünürken, hala 20 yaşında ergenlikten yeni çıkmış iki sevgilinin paçozluk akan kavgalarını sürdürüyoruz ya buna üzülüyorum. Vallahi deli çıkacağım artık.
Bende artık idrakın her konusunda eşine üzülmeye başladım ya.Üzüldüm ben seninkine.
Kendini bu kadar ifade edebilmiş :)
Kıskançlık yada ergenlik değil derdi.
Sevgili karım zaten yeterince uğraşıyor, oğlan desen iyice yoruyor, e bir de kardeşi çıktı başına, vakti kalmayacak, daha da yorgun, daha da asabi olacak, hepten benden uzaklaşacak demek istemiştir o.
Panik yapmış saçmalamış :)
İlişkiniz tekrar canlanıyor İdrakcim.
Organ nakli gibi düşün,organa kan akışı başlamış.
Yaşananlara farklı bir pencereden bakmayı denersen asıl meselenin ne olduğunu anlayabilecek kadar zeki bir kadınsın.
Bak idrakcigim. Burada coook konu açıldı bu mevzuyla alakalı.
"Eşim ben bir şey isteyince yapmaz ama annesi, babası ablası kardeşi isterse hemen yapar, onlara gelince zamanı var, bana yok, benimle iki çift laf etmez, ailesiyle saatlerce sohbet eder....." gibi.
Hepsinde de bu duruma maruz kalanlara hak verdik.
Eşinle yaşadıklarının ince ayrıntısını bilemem tabi ama benim anladığım eşin seni gerçekten seviyor ve senden ilgi bekliyor. ( ilgi göstermemek için ciddi sebepleri olabilir, orasını bilemem.)
Bunu seninle konuşması gerekir belki ama erkekler biraz hoduk oldukları için bağırıp çağırıp saçma sapan şeylere alınıp kavga çıkarmak daha kolay geliyorsa demek
Orta da çözülecek bir şey yok, sorun yok yani. Yetişkin bekar bir adam yalnız yaşama kararı vermiş, hayatında bir değişiklik yapıyor. Bunun derdi sizi niye gerdi.
Evet eşin haset ve kıskanç, bunun senin ilgi yada ilgisizliğinle alakası yok. Gereksiz bir kaprisle olayı nereler getirmiş. “Bende aileme karşı seni savunmayacağım” ne alaka. Kardeşinle bir sorunları yok ki, taraf tutasın. Yakınına taşınan kardeşine yardıma gitmezsen ayıp zaten. Onun kardeşi, annesi taşınsa yine elinden ne geldiğince destek olur, ilgilenirdin ki. Salla gitsin açıklama bile yapma. Kendisi konuyu açarsa “kendin çaldın, kendin oynadın” dersin
Şimdi doğru olanı söylediğiniz gibi..:
Amma velakin o kadar aç kalınca insan diyemiyor o anlasın istiyor...
biraz korku oluyor ya benden kaçarsa diye biraz daha çaba belki de
ay ben de ilgiye ne açmşım
Kimse açlıkla sınanmasın her türlüsü insanı doyumsuz bazen de bencil yapıyor
Hasetlik değil yaaa. Nasıl anlatsam bilemedim. Eşim onun tarafına gittiğimizde bir neşeli ,bir sen şakrak , acayip espiriler patlatan bir adama dönüşüyor. Ama eve gelince gamlı baykuş. Sus pus, sürekli yorgun...Böyle bir adam değildi önceden ondan şaşırıyorum belki de. Dünya yansa umursamayan, ben ne yapmışım ne yapmamışım ilgilenmeyen, aman çorbamız kaynasın yeter diyen bir modeldi. He şimdi değişti de olumlu bir değişim mi, benim için değil. Zira benim tiksindiğim hasetlik davranışı ile ilgi isterse koşarak kaçarım kendisinden.
Tabi ki doğru iletişim şekli budur, ama her zaman bunu talep etmek, yoksunluğunu hissettiğin ilgiyi söylemek bu kadar kolay değildir.
Yani o, bu çocukça saçma sapan davranışları yaparken çok da farkinda olmayabilir..
Siz soyleyin, ihtiyacın olan buysa, bu şekilde soyle.
Böylesi daha doğru olur, kardesimden yürüyünce haksız duruma düşüp, beni de ayar edersin diyin, ne diyecek bakalım..
Eşin çok haklı. Benim eşim kendi annesiyle kardeşi sözkonusu olunca hiç kıyamaz onlara. Bana karşı hiç öyle değil. O yüzden çok iyi anlıyorum adamcağızı.Benimle ilgilen dese ilgilenecek misin sanki, bu zamana kadar ilgilenseydin bu lafları duymazdın zaten
Şu insanların bencilliği beni öldürüyor kendi kardeşi olsa ne yapardı acabaMerhaba hatunlar
Henüz eşimle yaptığım kavganın sıcaklığı üzerimde iken konu açayım dedim. Çünkü salona gidip ümüğünü sıkmamak için zor tutuyorum kendimi. Beni tutun ki bir aile faciası gerçekleşmesin.
Bir süredir eşimin aileme karşı haklı sebeplerle soğukluğu vardı. Hak verdim, ses etmedim. Bir süre sonra bu soğukluk laf sokmalara evrildi. Orada bir dur dedim. Onlara da müsaade etmiyorum, sana da etmem dedim. Bunun ardından kardeşim ya da ailem her geldiğinde "kardeşinle sohbet edip gülüyorsun bana böyle değilsin" "onlar gelince maşallah ne yapsam ne etsem derdine düşüyorsun, beni böyle düşünmüyorsun" şeklinde çıkışlar yaptı. Hadi ona da bir şey demedim. Gelelim son mevzuya.
Kardeşim 24 yaşında erkek. İşi dolayısıyla haftada bir ya da iki kez benim yaşadığım semte yakın bir yere geliyor. Bazen bende kalıyor. Velhasılı şirketi artık daimi olarak bu tarafta çalışmasını istemiş. Ailemin evine çok uzak ve her gün gidip gelmesi mümkün değil. Eşim bu durumu öğrenince "sürekli olarak bizimle yaşayamaz ben doğru bulmuyorum ve istemiyorum" dedi. Ben de ona hak vererek "tabi ki hoş olmaz ama böyle bir talebi yok zaten" dedim. Neyse bir şekilde bu konu da kapandı. Bugün kardeşim beni aradı ve bu taraflarda ev aradığını, ev tutacağını ve yalnız yaşayacağını söyledi.
Ben de yemek yerken bu durumu eşime anlattım. Sonra da taşınırken yardım ederiz falan dedim. "orası uzak arabayla alır sonra eve bırakır seni" dedi. Bu cümle bahane arıyorum, kavga çıkaracağım demekti. Beklediğim de oldu. Yok sen gidip çamaşırını da yıkarsın, yok yemeğini de yaparsın şeklinde saçma sapan aptalca çıkışlar yaptı. Tepem attı ve "sana mı soracağım gerekirse yaparım tabi ki" diye bağırdım. Bu sefer "çocuğun okul çıkışına yetiştirsin o zaman ben almam" dedi. Ben de "merak etme senin ailen senden daha insan. Yetişemezsem onlara rica ederim alırlar" dedim. Söylene söylene çıktı evden.
Bir müddet sonra telefonla aradı. "sen kardeşine konuştuğun gibi bana konuşmuyorsun. Onlara gösterdiğin ilgiyi bana göstermiyorsun. Onların yanında farklısın bana farklısın. Ben de bundan sonra ablamlarla sorun yaşadığında senin yanında olmayacağım gör bak nasıl oluyormuş" dedi. Ben de "sen neyin kafasını yaşıyorsun? Sen kardeşimle sorun yaşamadın ki, sidik yarıştırdığın mevzunun konuyla ne alakası var kalbinden pislik akıyor. Sen böyle haset değildin ne oluyor sana" dedim.
Saçma salak çocukça konuşmalara devam etti. Meseleyi aileme ve evliliğime yeterli özeni göstermediğime kadar getirdi. Hatta oğlumla ilgili de söyleniyormuşum. "sana ne la? Kendi doğurduğuma söylenirim senden izin mi alıcam? Baba ol da bakımına ortak ol madem" dedim. Bağır çağır bir yere varamadan konu kapandı. Şimdi içeride oturuyor gudubet, haset varlık.
Yahu bu adam böyle değildi. Şu hayatta en tahammül edemediğim insan tipi, haset ve kıskanç olandır. Ben sırf haset diye 20 yıllık dostumu çıkardım hayatımdan. Nefret ediyorum bu hasletten. Dolayısıyla şu an aşırı öfkeliyim eşime. Boğsam öfkem geçmez.
Hayır başından beri böyle olsa adam anlarım da zerre hasetlik yoktu ne oldu andropoza mı giriyor anlamıyorum ki.
Zaten oğlum zıvanadan çıkmış durumda. Elim ayağım titriyor artık tahammül edemiyorum yeni pedagog arayışındayım. Bir de 36 yaşında koca adam 3 yaşına geri dönünce hepten tahammülüm azaldı.
Yahu yaşım olmuş 32. Tamam artık diyorum gerekli olgunluğa eriştik. Artık medeni iki insan olarak "sahi oğlumuzu golfe mi göndersek baleye mi tatlım" konuşması eşliğinde filtre kahvemizden birer yudum alırız diye düşünürken, hala 20 yaşında ergenlikten yeni çıkmış iki sevgilinin paçozluk akan kavgalarını sürdürüyoruz ya buna üzülüyorum. Vallahi deli çıkacağım artık.
Eşim de hep böyle der. Gençliğimde çok çektim der hep çalıştım falan, halbuki evdeki iki kadın etrafında pervaneymiş ama laf anlatamazsın. İşin içinde olunca insan olaya farklı bakıyor demek kiLakin ben aileme de çok ilgili değilim. O yüzden sinirleniyorum zaten. Hani aileme karşı aşırı ilgili, sevecen olsam haklı diyeceğim. Her normal ev sahibi gibi, evime kardeşim ya da x kişi gelince güleryüzlü ve ilgili oluyorum. Sohbet ediyorum vs.
Farklı konular ama ayni durumlar içindeyiz içeride oturan öküz başlıda bi değişik versiyonu sevgili @idrakyol sana ne diyeceğimi bilemez durumdayim o yüzden
Ya konunun sacmaligina bak birde sen yorumla oglum 3 yaşında ve sabir siniyan bir çocuk zati sahaneleri yoğun calisir eve geldiginde de tel tablet aski asla bitmez saatlerce oynar izler bikmaz ha arada beni iki çocuğu oldugunu hatirlar nadiren ve bu yuzden cok cok ofkeliyim
Akşam yemek yerken muz çıkardı oğlum dibinde siyahlık olur ya ona bagiriyor pis orasi yeme sonra ugrasiyoruz seninle diye bende gayet normal bir şekilde dedim ki sen bu yaştayken acaba mevyeyi yikiyor muydun hepsi bu benim ne sorunlu olduğum kaldi ne iletisime kapali olmam kisacasi 100 kisiden 99 na sorsam ben hataliymisim laf sokuyormusum simdi ben me yapmaliyim bilemiyorum cok yorgun bikkinim
Üzgünüm konu senindi dagittim ama cok bunaldim zira ben dw bogazina yapismamak icin zor tutuyorum kendimi.
Şimdi bence eşiniz iyi biri siz hastayken size iyi bakmaya çalışmıstı diye hatırlıyorum...Ben onu anlıyorum bu konuda. Ben de hislerini, isteklerini çok açık söyleyebilen bir insan değildim. Değildim diyorum çünkü 32 yıllık taşlaşmış karakterimi değiştirdim, hala çabalıyorum bunun için. Büyük oranda başardım derdimi açıkça anlatmayı. Ancak bunca zamanlık karakter de ha deyince değişmiyor. Adam içimden Müjde Ar çıksın istiyor. Ki ben ancak memeli bir kadına dönüşebildim çabayla.
Bol sabırlar diliyorum merakımı mazur görün son konunuzda alanında iyi bir doktora başladığınızı yazmıştınız son durum neYav zaten oğlu da delirmiş. Her şeye itiraz ediyor dört yaş ergeni. Gün geçtikçe daha da zorlaşıyor. Sıpaya çok yaşa desem "yaşamam sen yaşa" diyecek seviyede.
Kardeşin acaba sezinledi mi eşinin rahatsız olmasını?Ne bileyim hani belki derdi hafta içi sizde kalırım ,hafta sonu giderim gibi birşey de dememiş.Aman sezmesinde ben en çok ona üzülürdüm.
Önceden farklı olan ne var da adam krize girdi böyle? Önceden böyle değildi dediğinize göre, önceden sizde böyle değildiniz
Sıkıntının sebebi ne olabilir?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?