- 13 Eylül 2015
- 21.797
- 68.493
Fakat psikolojik şiddetin alasını görmüş anne evinde, ondan bunları beklemek fazla iyimserlik degil mi
Fakat psikolojik şiddetin alasını görmüş anne evinde, ondan bunları beklemek fazla iyimserlik degil miEvlilikte psikolojik şiddet de bir eziyet bence , ayy bilmiyorum ben rahat edemezdim bir anne olarak , millet rahat vallahi ...
Ohooo benim annemin yaşadıkları yüzünden bizi evlatlıktan red etmesi lazımdı bence , annem 3 evladına da tek baktı, ölene kadar da bırakmadı bizi , onu çok özlüyorum...Fakat psikolojik şiddetin alasını görmüş anne evinde, ondan bunları beklemek fazla iyimserlik degil mi
Çocuğu alıp gezmek çok iyi gelecektir. Bu sayede çevreni bile genişletebilirsin. Telefonun google map uygulamasından yaşadığın yerin merkezi yerlerini, alışveriş, restorant, kafe herseyini bulabilirsin. Ben almanyaya bir yıl önce dil bilmeden geldim. Uygulamadan tek başına gezmediğim yer kalmadı.insan otur otur bunalıyor. Biraz kurcalayacak hemen çözersinYok yanlış yazmışım merkezi yerleri bilmiyorum onu demek istedim. Konum olarak hiç bir yer bilmiyorum çok fazla evden çıkmadık yaşadığımız ilçeden uzaklaşmadık o yüzden çocukla kaybolurum, başıma bir iş gelir endişesi var
Allah rahmet eylesin, konu sahibi annesi ile yaşarken 1 odanın içinde bir bucuk yıl yasadım diyor, onu kasdetmiştimOhooo benim annemin yaşadıkları yüzünden bizi evlatlıktan red etmesi lazımdı bence , annem 3 evladına da tek baktı, ölene kadar da bırakmadı bizi , onu çok özlüyorum...
Hiç te bir şey olmaz,Yok yanlış yazmışım merkezi yerleri bilmiyorum onu demek istedim. Konum olarak hiç bir yer bilmiyorum çok fazla evden çıkmadık yaşadığımız ilçeden uzaklaşmadık o yüzden çocukla kaybolurum, başıma bir iş gelir endişesi var
Bundan 35-40 yıl önce doğunun küçük bir ilinden izmire gelen ilkokul mezunu annem bebek beni kucağına alıp fellik fellik geziyormuş. Siz üniversite mezunu halinizle evden çıkamıyorsunuz.Yok yanlış yazmışım merkezi yerleri bilmiyorum onu demek istedim. Konum olarak hiç bir yer bilmiyorum çok fazla evden çıkmadık yaşadığımız ilçeden uzaklaşmadık o yüzden çocukla kaybolurum, başıma bir iş gelir endişesi var
Haklisin Mihrimah, sonradan düşününce fark ettim. Eş, çekirdek ailesini benimsemeyince isterse kök aile 848383 km uzak olsun..Ah çiçek kız bir telefon yetiyor inan bana , kayın ailenin uzak olması da kurtarmıyor bazen ...
Çok uç bir örnek olacak ama, dilini bilmediğim bir ülkede aradığım heryeri buldum. Otobüse bindim, düşünün dışarda internetim bile yoktu evde araştırıp çıktım. Nasıl bilet alınır bilmiyordum. Gençlerin çat pat ingilizcesiyle anlaşmaya çalışarak yaptım bunu. Sen dilini bildiğin ülkede elinde internet cep telefonu nasıl kaybolacaksin? Lütfen kendine gel, hemen güvenini geri kazanmaya çalış. Pazartesi ilk işin internetten bak bulunduğun yerlerin neresi güzelmiş, otobüs dolmuş ne gidiyorsa internette hepsini bulabilirsin. Çocuğunu al dışarıya çık. Kendi iyiliğin için yap bunu. Ha kayboldun, en kötü ne olabilir ki sora sora yine dönersin eve merak etmeYok yanlış yazmışım merkezi yerleri bilmiyorum onu demek istedim. Konum olarak hiç bir yer bilmiyorum çok fazla evden çıkmadık yaşadığımız ilçeden uzaklaşmadık o yüzden çocukla kaybolurum, başıma bir iş gelir endişesi var
Ahlakı güzel nede olsa severim mantığı ile evlenmişsiniz. Ahlak cok önemli evet ama gezmeyi seviyor mu öfkelenince tepkisi nasıl oluyor iyi bir baba olabilir mi en önemlisi bu adam baba birşey kalabilir mi diye kesinlikle evlenecek olanlar bu soruyu sorması lazım kendilerine ? Kimse değişmez . Senin dengin olmayan bir insan sadece seni dibe ceker o yüzden aynı dili konuşamadıgın biriyle zor birde bebek var .Merhaba arkadaşlar, kendimi nasıl ifade edeceğimi bilememekle beraber başlıyorum.
26 yaşındayım. Eşimle 3 yılı aşan bir evliliğim var. Biraz görücü usulü diyebiliriz. Şahsım adına mantık evliliğiydi. Burada ki mantık eşimin iyi huylu, güzel ahlaklı olmasıydı. Evlenip eşimin işi dolayısıyla farklı bir şehirde yaşamaya başladım. Evlendikten sonra insan birbirini daha iyi tanıyor, bizim eşimle kafa yapımız hiç uyuşmuyor. Müzik zevki, film zevki gibi. Eşim emekli amcalar gibi işe gidiyim eve geliyim karnım doysun hanımla iki TV izleyeyim yatayım uyuyayım gibi. Asla gezmek istemez, dışarıdan canı yemek çekmez. Bana karşı hiç cimri değil ama asla üstüne başına birşey almaz evde yırtık pırtık şeylerle gezer. Ben tanımadığım bir şehirde yapayalnız kaldım psikolojim bozuldu. Sosyalleşmek için çok uğraştım ama bir türlü arkadaş, çevre edinemedim. Eşime dışarı çıkalım dediğimde çıkıyoruz boş boş durup dönüyoruz. Adamla muhabbet edemiyoruz, kahkaha atamıyoruz. Ki sıkılıyorum bunalıyorum dememe rağmen hadi gel şunu yapalım diyen biri değil. Ben bir kadın olarak şımartılmak istiyorum. Arada hediyeler alsın, beni bebek gibi sevsin, ilgilensin ama yok. Bir insanın yaşadığı yeri güzelleştiren sevdiği insandır bence. Eşimle güzel vakit geçirebilsek çoğu şeye ihtiyacım kalmayacak belki de. Aynı zamanda ailesine aşırı düşkün. Evlendiğimizden beri beni asla ailesi gibi göremedi hissediyorum. Bir gün ailesiyle karşı karşıya gelsek kesinlikle onları seçer, onların küçük bebeği gibi, ailesi de eşimi hergün arar canım kuzum bitanem diye sever. Bizim bi kızımız oldu 2 yaşına girmek üzere. Ben artık aşırı bunaldım kaldıramıyorum hiç birşeyi. 3 yıldır evde oturan sürekli yemek, temizlik yapan vasıfsız birine dönüştüm. Anne baba olarakta aynı gemi de değiliz ben güzel yetiştirmeye çalışıyorum eşim saçma sapan şeyler öğretiyor benim başardığım tüm düzeni alt üst ediyor. Bir gün memlekete gittiğimizde eşimin ailesinden dolayı kavga ettik kavga büyüdü bende kızımı alarak annemin evine gittim ama belli etmedim birşey sadece tartıştık dedim annem ablam bunu büyük bir olay haline getirdi ee niye geldin o zaman, napcan boşancan mı ne yiyeceksin ne içeceksin nerde kalacaksın muhabbetine çevirdiler. Ben eşime küsemez miyim daha geleli 1 saat oldu ben bunları mı düşünecektim dedim tartıştık ablam evden kovdu küçük çocukla akşam vakti sokakta kaldık. Annemin ikinci evliliği 1 yıl anca oldu. Evlenmeden önce farklı bir ilçede yaşıyorduk yani eşimin memleketine yabancıyız. ablam oraya misafirliğe gelmişti. Annemin evinden beni onun kovması ve annemin ağzını açıp sen karışma, burası benim evim vs demediği için anneme çok kırgınım 4 aydır küsüz hiç konuşmadık. Ben eşimden boşanmak istiyorum ama yapayalnızım. Çok güçsüzüm. Maddi, manevi yetersiz kalacağım. Ne gidecek yerim var, ne bir gelirim, ne de gücüm kuvvetim. Eşim sürekli beni zorbalıyor. Çocuğuma dört dörtlük bakıyorum çeşit çeşit yemekler, eğitimler, oyunlar. Öfkelenip çocuğa bağırdığımda direk sen ne biçim annesin ben senden iyi bakıyorum gibi şeyler söylüyor. Herkesle arası kötü olan sensin, sıkıntı sende diyor. Sürekli deli, sinirli vırt zırt eleştiriyor. Zaten psikolojik olarak çökmüşüm arkadaş yok aile yok eş eş değil bir de hayatımı daha da çekilmez hale getirmeye çalışıyor. Nasıl bir yol izlemeliyim, ne yapmalıyım
Kesinlikle katılıyorum. Evde otururken sosyal çevre oluşturma ihtimalin sıfır. Eşini bırak o evinde kendi sıkıcı hayatına devam etsin ama sen gez gör, civar illere git merkeze git, değişik parklara git. Çocuklu etkinliklere katılabilirsin çocuklar oynarken anneler de kaynaşır. Avmlerin çocuk oyun alanı varsa gidebilirsin aileler çocuklarını beklerken sohpet ederler genelde. İlk zamanlarda sana sıkıcı gelecektir tek başına gezmek ama zamanla hoşuna gideceğinden eminim.Çok uç bir örnek olacak ama, dilini bilmediğim bir ülkede aradığım heryeri buldum. Otobüse bindim, düşünün dışarda internetim bile yoktu evde araştırıp çıktım. Nasıl bilet alınır bilmiyordum. Gençlerin çat pat ingilizcesiyle anlaşmaya çalışarak yaptım bunu. Sen dilini bildiğin ülkede elinde internet cep telefonu nasıl kaybolacaksin? Lütfen kendine gel, hemen güvenini geri kazanmaya çalış. Pazartesi ilk işin internetten bak bulunduğun yerlerin neresi güzelmiş, otobüs dolmuş ne gidiyorsa internette hepsini bulabilirsin. Çocuğunu al dışarıya çık. Kendi iyiliğin için yap bunu. Ha kayboldun, en kötü ne olabilir ki sora sora yine dönersin eve merak etme
Ne tür kararlar aldınız? Eşinin tavrı nasıldı?Eşimle oturduk yine çözüm odaklı kararlar aldık. Umarım bu sefer sorumluluk alıp icraat gösterebiliriz. Benim problemim sevgi hissetmemek. Bir insan ve bir kadın olarak çocuğumdan, eşimden hayatımda ki herkesten sevgi, saygı görmek isterim. Uzun zamandır değerli hissettirilmediğim için bir sese, güler yüze hasret kaldığım için bu kadar depresifim. Yoksa bende sürekli arayış içerisindeyim. Sosyal sanathane üyesiyim etkinliklerine katılmaya çalışıyorum. Sayılarla boyama tablosu aldım evde boş fırsatlarımda yapıyorum. Puzzle yapıyorum. Akşamları kulaklığı takıp yürüyüşe çıkıyorum gibi gibi sürekli kendimi mutlu etmek adına bir uğraşım var lakin insan asıl ihtiyacı olan şeyi karşılayamayınca ne yapsa boş
Siz aşk, tutku , ihtiras, sevildiğini bir kadın olarak değer gördüğünüzü hissetmek, özlenmek, özlemek , gözgöze el ele muhabbet etmek istiyorsunuz. Şimdi evlenirken kocanızda bu isteklere göre seçmiş olsaydınız tamam derdim. Ama sizin kocanız çok net bir şekilde kim ve nasıl bir insan olduğunu belli etmiş, siz biraz da ailenizdeki sıkıntılardan kurtulmak için evlenmişsiniz. Üzgünüm ama kim bilir kaç yaşındaki adamla evlenme nedenleriniz çok ama çok yanlış , sadece kendinizi değil , eşinizi de mutsuz bir evliliğe mahkum etmişsiniz.Eşimle oturduk yine çözüm odaklı kararlar aldık. Umarım bu sefer sorumluluk alıp icraat gösterebiliriz. Benim problemim sevgi hissetmemek. Bir insan ve bir kadın olarak çocuğumdan, eşimden hayatımda ki herkesten sevgi, saygı görmek isterim. Uzun zamandır değerli hissettirilmediğim için bir sese, güler yüze hasret kaldığım için bu kadar depresifim. Yoksa bende sürekli arayış içerisindeyim. Sosyal sanathane üyesiyim etkinliklerine katılmaya çalışıyorum. Sayılarla boyama tablosu aldım evde boş fırsatlarımda yapıyorum. Puzzle yapıyorum. Akşamları kulaklığı takıp yürüyüşe çıkıyorum gibi gibi sürekli kendimi mutlu etmek adına bir uğraşım var lakin insan asıl ihtiyacı olan şeyi karşılayamayınca ne yapsa boş
Bosanmayı kendisi istemez bence de, o zaman o söz agza alınmamalı. Ne olacak bosansa, ogretmenler uzun süre bekar kalmaz. En fazla seneye evlendiği haberini alır, kendi yine sevilmiyor olacak belki, cocuk küçük çalısamayacak, ev için kendi ailesiyle cebellesecek. Degişen ne olacak, gökten para mı yagacakkı evini kursun, gezsin tozsun, kursa gitsin atansın. Burada var oyle, bosanıp pısman olup aksama kadar eski eş stalklayan. Görünen köy kılavuz istemez.Siz aşk, tutku , ihtiras, sevildiğini bir kadın olarak değer gördüğünüzü hissetmek, özlenmek, özlemek , gözgöze el ele muhabbet etmek istiyorsunuz. Şimdi evlenirken kocanızda bu isteklere göre seçmiş olsaydınız tamam derdim. Ama sizin kocanız çok net bir şekilde kim ve nasıl bir insan olduğunu belli etmiş, siz biraz da ailenizdeki sıkıntılardan kurtulmak için evlenmişsiniz. Üzgünüm ama kim bilir kaç yaşındaki adamla evlenme nedenleriniz çok ama çok yanlış , sadece kendinizi değil , eşinizi de mutsuz bir evliliğe mahkum etmişsiniz.
Ayrıca boşanma için tüm yollarınızı kendini tıkamışsınız, yeterli ve para kazandığınız bir işiniz olmadan evlilik, evlilikten sonra hemen hamilelik, bilmediğiniz bir şehirde yaşamaya başlamak. Siz boşanmayacaksınız , o yüzden sürekli bu konuyu gündeme getirmeyin, bununla tehdit etmeyin eşinizi, çünkü eşinizinde bir sınırı ve sabrı var . Tamam boşanalım derse , boşanmak istemiyorum diye ağlarsınız.
Gerçekleri kabul edip, hayaller kurmayı ve kocanıza ve kendinize yaşayamadığınız evlilik için işkence etmeyi bırakın. Kocanız bu , evliliğiniz bu , bu kocayı siz seçtiniz, bu hayatı siz seçtiniz.
Olanlarla yetinemeyiz alışın , biraz daha çabalayıp arkadaş ve çevre edinmeye çalışın, çocuk kreşe başlayınca daha rahat edersiniz. En önemlisi biraz dişinizi sıkıp gerekirse KPSS ye çalışıp para kazanacağınız bir işe girmeye çalışın. Kocanızı da sizin istediğiniz gibi bir eş ve adam olmadığı için daralmayı bırakın.