Sizce boşanmalı mıyım ?

nurnurnur79 · Çarşamba 13:55

Merhaba. Yaklaşık 4 senedir evliyim. Eşimle aramızda 8 yaş var. İlk evlendiğimizden beri aramızda sorunlar vardı. Ama sanki şu son bir yılda bir şeyler kopmuş gibi. Eşimden dolayı çocuk rahatsızlığımız var, ve çocuğumuzun olma ihtimali yok gibi. Onun haricinde normal kavgalarımızda o ilk senelerde bağırsam üzülsem bile sesi titreyen hemen ağlayan beni kaybetmekten öylesine korkan adam gitti, sanki davranışlarıyla duruşuyla bana sürekli kapıyı gösteren adam geldi. Boşansam kendi ayaklarım üzerinde durabilecek biriyim. 26 yaşındayım. Memurum. Annem babam sağ. Arkamdalar da çok şükür. Ne yapsam bilmiyorum. En son 3 hafta önce tartıştığımızda bana defol git bile dedi. Ailemi asla kabullenmiyor. Asla görüşmek bile istemiyor. Sürekli bu yüzden de tartışıyoruz. Üstelik Ehl-i vicdan sahibi bir insan olarak şunu söyleyebilirim ben kayınvalideden çok çektim gözümün yaşını bir gün dindirmedi, ama benim ailem hep kendisinin arkasında durdu yüzüne karşı arkasından hep kendisini savundu. Öyle yorgunum ki, sanki ev arkadaşı olduk 3-4 haftadır tensel temaslarımız bile olmuyor. Zaten normalde de haftada bir ancak evlendiğimizden beri o da canı isterse. Boşanmak nasıl, boşandıktan sonra toparlamak nasıl. Yardımınıza ihtiyacım var

birmuhendisanne · Çarşamba 13:59

Çocuk bile başlı başına benim için boşanma sebebi. Üstelik adam iyice saçmalamaya başlamış.
26 yaşında işi gücü yerinde birisin, ne güzel ailende arkanda. Bu salak herifi bir an önce boşa, önüne bak

Peeves · Çarşamba 13:59

Bosanmalisiniz. Artik aranizda sevgi saygi kalmamis anlasilan.

Umay Ben · Çarşamba 14:02

Alın karşınıza konuşun. Gerekirse terapi alalım diyin. Süreç yıpratmış ikinizi de. Bir şeyleri düzeltmeye niyeti yoksa zaten şimdi olmasa 2-3 seneye ayrılacaksınız. Gençliğinize yazık olmasın. Sakin bir zamanda bu konuşmayı yapmanız çok önemli. İşin ciddiyetinin farkına varsın.

Mi-Ok Yun · Çarşamba 14:02

Hayatımda erkek faktörlüde kadın faktörlü de çocuğu olmayan evlilikler gördüm sizinki öyle bişey değil. Onda kadını el üstünde tutup ne yapacağını saşırıyorlardı. Ailesini kadının ailesinden fazla düşünüp herşeylerini karşılayıp koşuyorlardı. Ben onu anne yapamıyorum, anne olamıyor en azından mutlu yapayım diyorlardı herhalde kendilerince.
Bunlar oluncada o kişiler hiç yaşlanmadı. Çifte kumrular dedikleri onlardı ve hep öyle yaşlandılar. Birinin eşi öldü dünya durdu kendini ibadete kapattı. Sizinki çocuk faktörü değil sevgi eksikliği faktörü.
Bence şapkanızı önünüze bir alıp düşünün. Tüm şartlar olgunlaşmış ama siz görmek istemiyorsunuz.

espressoc · Çarşamba 14:03

Daha çok yeni evlisin zararın neresinden dönersen kâr. Çocuk olmaması hadi kader diyelim tedavi vs bir ihtimal görmezden gelinir. Ama sana olan saygısızlığı ve aile karşı yaptığı nankörlük büyük problem bence. Evlilikte duygular biterse geriye ne kalır ki. Memursun gelirin var kendi düzenini kurarsın hayatının kalan kısmıni mahvetme.

Revenrose · Çarşamba 14:06

Bu adamın nasıl bir yeri var ki hayatınızda. Düzen bozmak zor biliyorum ama genceciksin. Otur düşün. Bu adam hayatından çıkarsa ne kaybedeceksin? Defol git diyen adamın yanında niye durasın ki? Öyle güzel bir evliliğin olur ki bu adam için gururumu hiçe sayarım yeri gelirse dersin. Ama bu adam bunu hak edecek ne yapıyor size? Lütfen bunları düşünün. Emin ol evlat sahibi bile olamayacağın toksik bir adamdansa huzurlu bir yalnızlık on kat iyidir.

birmuhendisanne · Çarşamba 14:09

espressoc .!.:
Daha çok yeni evlisin zararın neresinden dönersen kâr. Çocuk olmaması hadi kader diyelim tedavi vs bir ihtimal görmezden gelinir. Ama sana olan saygısızlığı ve aile karşı yaptığı nankörlük büyük problem bence. Evlilikte duygular biterse geriye ne kalır ki. Memursun gelirin var kendi düzenini kurarsın hayatının kalan kısmıni mahvetme.

26 yaş öyle güzel bir yaş ki. Adamı bosasa hiç evlenmemiş gibi hayatına devam eder...Çocukta yok mis gibi, bulunmaz nimet

espressoc · Çarşamba 14:14

birmuhendisanne .!.:
26 yaş öyle güzel bir yaş ki. Adamı bosasa hiç evlenmemiş gibi hayatına devam eder...Çocukta yok mis gibi, bulunmaz nimet

Evet bende 27 yaşındayım. Evliyim ama uniden sınıf arkadaşlarım 27 yaşında daha yeni atandı hayatını yaşıyor evlenmediler henüz yani geç kalınmış bir yaş değil aksine güzel yıllar yeni başlıyor

Pheebs · Çarşamba 14:19

Genceciksin ne güzel kendime bakarım diyosun ailem arkamda diyosun. Kapıyı gösterene yapılacak tek şey var gitmek. Anne olmayı isteyip istemediğini bilmiyorum. Eşinin ne ailene ne sana saygısı yok. Düzgün insan olsa çocuk problem değil denersiniz tedavi olursunuz evlat edinirsiniz. Ama adam da saygı yoksa sizden sizi kaybetmekten çekingesi yoksa durma. Gayet güzelde olur hayatın. Gençsin sana senin değerlerine saygı gösteren biri çıkar elbet.

Blanc12 · Çarşamba 14:39

Çocuğunuz yok, eğer annede olmak istiyorsanız hiç vakit kaybetmeden ayrılın. Sizden çocuğu olmayacağını gizleyen birini çekmeye hiç gerek yok. Ağlama zırlamalarıda senin için değil kendisi için. Yaşın gençken bir karar verin.

muzdarip35 · Çarşamba 14:55

Şimdilerde ayrılırsanız bir kaç seneye evlenip ayrıldığınızı kendiniz bile unutursunuz, umut yoksa uzatmayın.
Ayrılık acısı boşanma sancısı toparlanma süreci dediğimiz şey de aslında yeni düzene adapte olmak, bir kaç ay o da.
Boşverin size saygı duymayan, istemeyen adamı yolunuza bakın.

Bissunicole · Çarşamba 16:33

Boşan geç. Genceciksin, memursun. Hem seni sevgiye doyuracak hem de anne olabileceğin bir herif varken kendisi sevgisiz,anası sıkıntılı ve senin ailene saygı duymayan biriyle ömrünü hiç etme.

Halleyyyyyyyyy · Çarşamba 16:45

nurnurnur79 .!.:
Merhaba. Yaklaşık 4 senedir evliyim. Eşimle aramızda 8 yaş var. İlk evlendiğimizden beri aramızda sorunlar vardı. Ama sanki şu son bir yılda bir şeyler kopmuş gibi. Eşimden dolayı çocuk rahatsızlığımız var, ve çocuğumuzun olma ihtimali yok gibi. Onun haricinde normal kavgalarımızda o ilk senelerde bağırsam üzülsem bile sesi titreyen hemen ağlayan beni kaybetmekten öylesine korkan adam gitti, sanki davranışlarıyla duruşuyla bana sürekli kapıyı gösteren adam geldi. Boşansam kendi ayaklarım üzerinde durabilecek biriyim. 26 yaşındayım. Memurum. Annem babam sağ. Arkamdalar da çok şükür. Ne yapsam bilmiyorum. En son 3 hafta önce tartıştığımızda bana defol git bile dedi. Ailemi asla kabullenmiyor. Asla görüşmek bile istemiyor. Sürekli bu yüzden de tartışıyoruz. Üstelik Ehl-i vicdan sahibi bir insan olarak şunu söyleyebilirim ben kayınvalideden çok çektim gözümün yaşını bir gün dindirmedi, ama benim ailem hep kendisinin arkasında durdu yüzüne karşı arkasından hep kendisini savundu. Öyle yorgunum ki, sanki ev arkadaşı olduk 3-4 haftadır tensel temaslarımız bile olmuyor. Zaten normalde de haftada bir ancak evlendiğimizden beri o da canı isterse. Boşanmak nasıl, boşandıktan sonra toparlamak nasıl. Yardımınıza ihtiyacım var

Çocukta yok, niye hayatınızın en güzel yıllarını bu adamla ziyan ediyorsunuz?

Sizce boşanmalı mıyım ?

Ayrıntılı Düzenleme

nurnurnur79

Yeni Üye

birmuhendisanne

Nirvana

Peeves

Popüler Üye

Umay Ben

Üye

Mi-Ok Yun

Manyak Üye

espressoc

Aktif Üye

Revenrose

Üye

birmuhendisanne

Nirvana

espressoc

Aktif Üye

Pheebs

🧸💙 + 🌸💓

Blanc12

Popüler Üye

muzdarip35

Üye

Bissunicole

Nirvana

Halleyyyyyyyyy

Aktif Üye

Benzer Konular