Bide şuna üzüldüm ölsek bizim kocalarda 3 senede unutup yeni birini bulacakçok erken geldi
Bide şuna üzüldüm ölsek bizim kocalarda 3 senede unutup yeni birini bulacakçok erken geldi
merhabalar ,daha önce hiç evlilik yapmamış biriyim 30 yaşındayım . Biriyle görüşüyorum 34 yaşında çok kibar ,çok anlayışlı ,düşünceli biri.Sürekli onun yanında olmamı birlikte vakit geçirmemi istiyor ve çok iyi keyifli vakit geçiriyoruz.Eşi 3 yıl önce trafik kazasında vefat etmiş 5 yaşında bir kızı var kendisiyle yaşıyor .Evlenmek istiyor benimle ama ben aileme bunu nasıl diyeceğim ailem nasıl kabul eder bilmiyorum.Sizce ailemi karşıma alıp kişiyle evlenmek için mücadele etmeli miyim yoksa bu ilişkiyi bitirmeli miyim.
Toplum da suçlu, bir kadın şunu yapsa kimse kadınla konuşmaz, dışlarlar.Bende aynısını yazcaktım
Erkekler derler eşinin cenazesine gelenleri süzermiş kimi alsam diye derler yine aynen iyi beklemiş
Bizim komsu vardı kırkını beklemedi evlendi suriyeli biriyle kızlarıyla küstü vay efendim bana kadın bulmadılar diye 60 yaşında koca adam
Nasip sözünü anlıyor çünkü bence insan zaman içinde. Onun için uzun kısa demiyor süreye.3 yıl gayet uygun bir zaman. Ben de eskiden duygusal düşünürdüm ama böyle bir olaya çok yakınımda şahit olunca keşke birini sevse de evlense diyorsunuz. Resmen hayat işkenceye dönüşüyor geride kalan için, sevenleri için, sürekli yas halinde olmak. Burda kişinin kendisini iyi tanıması lazım, ilerde kendi çocuğunuz da olucak, kız erkek farketmez, erken yaşta anne kaybeden çocuğu sarabilmek çok özveri gerektirir. Yapabilirim diyorsanız, kendi çocuğum olunca da ayırmam(en azından davranışlarda) diyorsanız ve karşınızdaki insana güveniyorsanız neden olmasın. Ama öncesinde babayla da konuşmak lazım bunları, sizin çocuğa bir kaş hareketinizi bile kaldıramayacaksa, evdeki disiplin ve otoriteden tek ağız olunmayacaksa hiç girmeyin. Bir de yaşınız da genç, her açıdan böyle uyumlu olduğum birini bulamam diyorsanız, onu diğerlerinden ayıran çok üstün özellikleri yoksa o topa girmeyin.
Ne olur içinizde başkasının evladına bakacak sevgiyi hissetmiyorsanız evlenmeyin. İnsana bazen kendi evladı bile zor geliyor .Başkasının çocuğuna bakmak daha zor. O prensesin göz yaşına sebep olacaksanız kendi denginiz birini bulun.merhabalar ,daha önce hiç evlilik yapmamış biriyim 30 yaşındayım . Biriyle görüşüyorum 34 yaşında çok kibar ,çok anlayışlı ,düşünceli biri.Sürekli onun yanında olmamı birlikte vakit geçirmemi istiyor ve çok iyi keyifli vakit geçiriyoruz.Eşi 3 yıl önce trafik kazasında vefat etmiş 5 yaşında bir kızı var kendisiyle yaşıyor .Evlenmek istiyor benimle ama ben aileme bunu nasıl diyeceğim ailem nasıl kabul eder bilmiyorum.Sizce ailemi karşıma alıp kişiyle evlenmek için mücadele etmeli miyim yoksa bu ilişkiyi bitirmeli miyim.
Ben annemden zamanında şunu duymuştum.Ben eşi kanserden öldükten 6 ay sonra evlenen erkek biliyorum . Hayat erkeklere güzel.
Genç ölüm 2 yaşında kalan bi çocuk bu yüzden travması da ağır ne ara unuttun kadın olsa evlenmez ölmemeye çalışalım bu erkekler hemen unutuyor
Sevdiğim insanı kaybedip 3 yılda unutup yerine başkasını koyamam.çok çocuğunu düşünse daha önce anne olmuş birini seçerdi diye düşünüyorum olmazsa çocuğu Babannesi bakar diye düşünüyor muhtemelenAbartmasak 3 yil cok kisa bir sure degil ki.
Ben galiba cocuguma iyi gelecek biri olacaksa isterim esimin evlenmesini. Annesizlik cok buyuk eksik ya
Sevdiğim insanı kaybedip 3 yılda unutup yerine başkasını koyamam.çok çocuğunu düşünse daha önce anne olmuş birini seçerdi diye düşünüyorum olmazsa çocuğu Babannesi bakar diye düşünüyor muhtemelen
Çocuklu insanlar erkek kadın farketmez ilk önce bunu düşünmeliAdamin cocugunu dusunup dusunmedigini evlenmek istemesine baglayamayiz bence tanimadigimiz etmedigimiz adam sonucta. Herkesin tercihleri farklidir bikac ayda evlenmedigi surece bunun bir genelgecer suresi yok malesef.
Merhaba ablacim...sanirim bu konuya cevap verebilirim zira ben ilk esimi kaybettim kizim 3 yaşındayken sonra da 7 yıl sonra tekrar evlendim...2. Eşim yillar önce boşanmış...boşanan insanın içi soğuyor öyle ayrılıyor ama eşi aniden ölen kişinin duyguları yarım kalıyor...ben asla eşi ölen kişi ile evlenemezdim...yasin genç neden hayata bastan zaten geçmişi olan ve uhtesi içinde kalmış biri ile baslayasin ablacim?Çok zor bekar birinin 5 yaşında çocuğa annelik yapması...Asla tam yaranamazsin inan bu mücadeleye değmez boşuna kendini bir ziyana atarsın...duygusal olarak düşün her tartışmada her üzülmede ya da sevismede hep aklına gelecek çünkü siz bekarsınız karşınızdaki zaten yaşamış bazi şeyleri...ha deseniz esinden ayrılmış;belki bir nebze....ama yarım kalmış...içinde kalmış...ölenin de sadece iyi yanları kaliyor akılda ölüm öyle tertemiz bir mahzunluk yapıyor...çocuğa çok üzüldüm ama denk degilsiniz olamazsınız...uzgunum gerçekler bunlar ablacim yol yakınken uzaklaşın bir de evlenip sizin de çocuğunuz olunca ömrünüz boyunca adaletli davrandığınız ispatı ile geçecek...gerek var mı bu jadar sıkıntıya?merhabalar ,daha önce hiç evlilik yapmamış biriyim 30 yaşındayım . Biriyle görüşüyorum 34 yaşında çok kibar ,çok anlayışlı ,düşünceli biri.Sürekli onun yanında olmamı birlikte vakit geçirmemi istiyor ve çok iyi keyifli vakit geçiriyoruz.Eşi 3 yıl önce trafik kazasında vefat etmiş 5 yaşında bir kızı var kendisiyle yaşıyor .Evlenmek istiyor benimle ama ben aileme bunu nasıl diyeceğim ailem nasıl kabul eder bilmiyorum.Sizce ailemi karşıma alıp kişiyle evlenmek için mücadele etmeli miyim yoksa bu ilişkiyi bitirmeli miyim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?