3 yıl gayet uygun bir zaman. Ben de eskiden duygusal düşünürdüm ama böyle bir olaya çok yakınımda şahit olunca keşke birini sevse de evlense diyorsunuz. Resmen hayat işkenceye dönüşüyor geride kalan için, sevenleri için, sürekli yas halinde olmak. Burda kişinin kendisini iyi tanıması lazım, ilerde kendi çocuğunuz da olucak, kız erkek farketmez, erken yaşta anne kaybeden çocuğu sarabilmek çok özveri gerektirir. Yapabilirim diyorsanız, kendi çocuğum olunca da ayırmam(en azından davranışlarda) diyorsanız ve karşınızdaki insana güveniyorsanız neden olmasın. Ama öncesinde babayla da konuşmak lazım bunları, sizin çocuğa bir kaş hareketinizi bile kaldıramayacaksa, evdeki disiplin ve otoriteden tek ağız olunmayacaksa hiç girmeyin. Bir de yaşınız da genç, her açıdan böyle uyumlu olduğum birini bulamam diyorsanız, onu diğerlerinden ayıran çok üstün özellikleri yoksa o topa girmeyin.