Dertleşelim mi??

Ultrasonun artı eksi yanılma payını artı olarak koyunca bile kurtarmıyor malesef. Geç döllenme değil, çünkü 12.haftaya kadar tam günü gününe gidiyordu. 3 5 gün derken, 2 haftaya çıktı fark plesentada sorun görünmüyor, inşallah ihmal edilen birşey yoktur. Erken doğum riskim var. 35 haftalik dogsa, 33te doğmuş gibi olacak. Inşallah gelişerek vaktini bekler hayirlisiyla
 
Peki doktorun ne diyor? Sonucta boyle olan ilk vaka degilsindir? Ihmal ne olabilirki?
 
Peki doktorun ne diyor? Sonucta boyle olan ilk vaka degilsindir? Ihmal ne olabilirki?
Plesentasi kaliteli, suyu iyi, bebegi besleyen damarlarda sorun yok, her bebek tosun gibi doğmak zorunda değil, biraz zayıf olur baska birşey olmaz gibi rahatlatıcı şeyler söylüyor. Ama bir yandan da, eğer bu şekilde yavaş gelişirse anne karnında tutamayiz, alırız, dışarıda büyümesi daha iyi olur diyor. 3 haftadan fazla farkı olanlar bile var. Tabii ki tek değilim. Çok daha büyük problemlerle uğraşan insanlar olduğunu da biliyorum ama elimde değil bu da benim derdim. Biliyorum ki, küçük de doğsa, rızkı kadar alacak kilosunu. En kötü ihtimalle hem erken dogup, hem anne sütü de almayabilir. Mamayla büyüyen çocuk yok mu, bir sürü. Yeter ki sağlıklı olsun
 
Sen genede son ana kadar karninda tasimaya devam et. Erken dogum riski korkutuyo bence seni.. ayni durumda 40. Haftada dogsa bu kadar dert etmezdin...hayirlisi olsun nasipten oteye gitmez hic birsey..
 

Yalnız değilmişim ben de aynı şeylere sinir olurum hatta sakız olayından nefret ederim . Yapacak bir şey yok . Ben eşimin ailesine açık açık söyledim sakız sesinden nefret ettiğimi yanımda çiğnemezseniz çok mutlu olacağımı. Saygı gösteriyorlar , ellerinden geleni yapıyorlar . Sakız çiğneyeni görünce uyarıyorum
 

Bende sabah boyle pis bi duyguyla uyandim ve kalktigimdan beri ruh gibiyim.
Ruyamda goruyodum hic yuz vermiyordu bana. Kac kere oldu bu. Bugun uzun zmn snra tekrar gordum ruyamda. Bu sefer mektup yollamisti barisalim diye.
Offf. Aklimca ruyamda asamali ilerledigimi gorunce gercek hayattads umitlendim galiba. Ama beni anlamayan birisi, ben A derken o B anlayip bizden olmaz diyen birisi icin neden bu kdr umitleniyorum?
Oysaki etrafta guzelligim ve aklim ve basarilarim konusulur. Tm desem akrabalar tanidiklarini yolluycaklar tanistirmak icin. Ben salagim ya. Zoru seviyorum. Aciyi sevmek olurmu? Aciyi seviyorum. Ruyamda gormek istemiyorum onuu.
 
Bence böyle ayrıntılar a boşuna takılıyor sunuz çok da önemli değil bi hafta ileri 2 hafta geri herşeyi anlatan bi Dr a denk gelmissinjz büyük ihtimalle de özel e kontrole gidiyorsunuz sanırım erken doğum riski falan da hikaye benim iki gebeligimde de özel e gittiğim muayeneler de aman yerinden kalkma bebek düşecek yok karnı ilerde başı geride şekerin var dediler baktirdim hiç bir şey yok ilk kızım sapasağlam Tosun gibi doğdu ikinci de doğmak üzere ( 30. Haftada erken doğum tehdidi yüzünden hastaneye yatirmalarina rağmen ) devlette takip ettiriyorum artık usg de bi hafta geri de geliyor ama Dr söylemedi bile yani yanıltıcı kilo falan ilk kızım 3200 dediler 3670 doğdu aynı gün :) her soylenene takılıp yavrunu da üzme annesi
 
Arkadaşlarımın hepsi üniversitedeyken aynı sınava 3. kez hazırlanmak çok üzüyor...
 
Ilk haftalarda günü gününe gormelerinin sebebi bebek küçük USG karninizi tam görebiliyor bebek büyüdükçe tabi ölçüler sasıyor
 
Sizde unutmak istiyorsunuz ama olmuyor değil mi, benimde öyle karşıma bir sürü insan çıkıyor belki ondan daha iyiler ama benim umrumda bile değil ,sizde onu tamamen aklınızdan çıkarana kadar başkalarına fırsat vermeyin
 
Allah hepimizi iyi doktorlarla karsilastirsin. Çok önemli olduğunu düşünüyorum. Doktorumdan çok memnunum. Asla korkutmuyor, soru sordugumda, en kötü ihtimali dusunmeyelim boşuna diyor. Erken doğum riski hikaye değildi cunku baska doktorlara da gittim, rahim agzinda yani serviks boyunda kisalma vardı. Hiç korkma birşey olmaz git tatile kafani dagit dedi yarim saatten fazla ayakta kalmayacak şekilde 10 gün tatile gidip gezdik. Bir yandan igne oldum, sadece bu. O zaman internetten okumamaya söz vermistim. Şimdi bakinca, ayni rakamla hastaneye yatiriyorlar herkesi. Benim doktorum esnek bu konuda. Kilo konusunda da öyle. Yine de insan düşünmeden edemiyor. Internette yazılanları okumamaya çalışıyorum. Inşallah sağlıklı bir şekilde vaktinde alırız kucagimiza
 
Kocam geceleri uyurken yatakta öyle bir dönüyor ki,her defasında deprem oluyor sanıp kalbim küt küt atarak uyanıyorum.Panik atağım tutacak bir gün o olacak.Derde gel
 
İki ay önce babam kadar sevdiğim dayımı kaybettim kanserden. Daha elli yaşındaydı. Abimin eşi canım dostum henüz otuz yaşında o da. Meme kanseri teşhisi kondu bundan sekiz ay önce. Ameliyat, kemoterapi süreci henüz bitmisken öğrendik ki kanser tüm vücuda yayılmış. Beynine de sıçramış. Öğrendiğimden beri yürüyen ölüden farkım yok. Gencecik otuz yaşında kadın. İki evladı var ki en küçüğü iki yaşında.

Annem beyin kanaması geçirdi iki yıl önce. Kardeşini kaybetti o acıyı henüz atlatamamisken gelinin bu kötü haberini aldı. Yüreğim ağzımda geziyorum yeniden beyin kanaması geçirecek üzüntüden diye. Var ne yazık ki böyle bir ihtimal...

Abim zaten çökmüş durumda...

Bunca üzüntünün arasında kabına sığmayan bir oğlum var iki yaşında. O kadar zor bir çocuk ki anlatmak imkânsız. Abimin annemin yanında olmak istiyorum ama oğlumu zaptetmek mümkün olmadığından eve kapanip aglamakla yetiniyorum.

Bitti mi? Bitmedi. Eşimle iki yabancı gibiyiz uzun süredir. Ne o adım atıyor ne ben. Konu açmak gerekir ayrıca bunun için. O kadar uzun ki... Boşanmak istiyorum belki de istemiyorum bilmiyorum. Kafam o kadar dolu ki.

Ben bir yakınım daha ölsün istemiyorum. Artık ölüm görmek istemiyorum...
 

Sizin ne kdrlik bi gecmisiniz oldu? Benden salagi yoktur galiba, ben 1 haftalik bi tanisma suresinden sonra bu haldeyim. Abartiyorum sanirim. Mantikli dusunen bi kizim ben. Konusu gecse " hayirli buymus " diyorum ve kafama takmiyorum olmadi diye. Ama bu ruyalar beni allak bullak ediyor.
 
Gorumcemi hiç sevmem 3 yaşında bir kızı var.cocuk benim bebegimi kıskanıyor (gayet normal) ama sürekli zarar vermek istiyor çocuğumu kaçırıyorum sürekli basında bekliyorum abartılı hareketlerde bulunuyorum annesini sevmiyorum diye çocuğunu da sevmeyecek değilim ama mevzu cocugumsa deliriyorum. Görümce de buna bozuluyor çocuğunu hırpalıyor bağırıyor tartakliyor. Ben kahroluyorum ama çocuğumun kafasına atlıyor başını sıkıştırıyor falan normal olmayan davranislar. Hem ona üzülüyorum hem kendi çocuğuma. Ne yapacağımı bilmiyorum bir türlü çıkamadım işin içinden
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…