Bizim kuşağın ebeveynleri çok benimseyemiyorlar bu durumu. 33 yaşındayım, bende 17 yaşından beri sorunlar olmasına, psikiyatrist psikiyatrist dolanmama rağmen, 32 yaşında hastaneye yatınca ailem fark etti gerçekten bir sorunum olduğunu. Şimdiki çocuklar daha şanslı o bakımdan, aileler daha bilinçli, çocuk psikiyatrisi gelişti, yayıldı.
Çok ama çok zorlanıyorum. Hele cezadan önce Hukuk mahkemelerindeyken istifayı düşünüyordum. O miras dilekçeleri cevaplar kira şu bu. Hele ilçe asliye hukuku hayatımın en zor günleriydi sıfatla her dosyaya bakılıyo ya. Ben zaten 2 sayfayı doğru düzgün okuyabilen birisi değilim 50 kere kalkarım başından. Film bile izleyemem her işi son dakika yaparım hep ertelerim. Ben 1-2 seneye istifa edip tamamen hukuktan bağımsız bir alana geçmeyi düşünüyorum. Çünkü yani bana kalırsa bir gerekçeli karar 2 cümle filan olmalı 4 sayfa değil gsgsgsgs bizim gibilerin alanı değil hukuk.
Anne olmak mesela bana çok uzak geliyor çünkü belki ben ileride başka bir iş yapıcam ne bileyim belki şarkıcı ünlü filan olcam gsgsgsgs hani ruhuma kalsa hayatımın başında gibiyim öyle hayaller ama işte öyle de değil orta yaşlardayım artık. Siz avukatlık mı yapıyorsunuz ?
Ben de DEHB’liyim. Bu benim kendime koyduğum bir tanı değil, doktor DEHB tanısı koydu. Reçeteli ilaçlar kullandım.
Evet, beynimin içi o kadar dağınık ki, bir iş yaparken başka elli iş aklıma geliyor, bir o yana bir bu yana parçalanarak iş yapıyorum. Yapmam gereken işi yapamamak için adeta mantı bile açıyor oluyorum. İki satır okurken üçüncü satırda aklıma bir şey giriyor. Tek bir işi uzun bir odak süresiyle hâlledemiyorum, bölünüyorum. Bir de fazlasıyla detaycıyım, bu yüzden işleri zamanında asla bitiremiyorum.
Öncelikle hayat bizim için gerçekten zor; ama bunu bir engel olarak nitelemeyelim. Ben sürekli elimde not defteri anam babam usulü plan yaparak, sürekli yazarak günlük akışıma ve düzenime yön veriyorum; yoksa her şey kocaman bir kaos bulutundan ibaret oluyor.
Sizi anlıyorum, bir yerde kopuyorsun mesela; sonra toparlamak ipin ucunu yakalamak o kadar zor oluyor ki. Koyveriyorsun iyice. İşlerden kaçış başlıyor. Zor böyle yaşamak, kafamın içinde sürekli kendimi telkin ediyorum.Evet bence de engel değil sanırım biraz abartmışım depresif ruh halimle. Ben ajandami güzel tuttuğum günler inanın çok iyiyim. Ama bazen ajandami bile açamıyorum.
Sizi anlıyorum, bir yerde kopuyorsun mesela; sonra toparlamak ipin ucunu yakalamak o kadar zor oluyor ki. Koyveriyorsun iyice. İşlerden kaçış başlıyor. Zor böyle yaşamak, kafamın içinde sürekli kendimi telkin ediyorum.
Ben de sizin gibiyim ve ben de ortaokul lise üniversite boyunca ritalin kullandım. Dikkat dağınıklığı ve hiperaktivite için.
Yetişkin hayatının beni zorlamasının yanında nasıl desem 32 yaşındayım işim gücüm düzenim var ama atıyorum bir balerinin hayatını anlatan film izliyorum balerin mi olsam diyorum eşek kadar kadın. Başka bir gün başka bir şey olduğumun hayalini kuruyorum sanki 15 yaşındayım da her şey mümkünmüş gibi saçma sapan heveslerim oluyor.
Bu konu beni pek neşelendirdi aslında böyle hüzünlü ama mutlu olursunuz ya, öyle bir etki bıraktı. Benim gibi birilerinin olduğunu bilmek çok güzelmiş.
Hep yönetmen olduğumu hayal ederdim, bir sürü hayaller kurardım esas mesleğim bambaşka bir şey oysa ki. Dediğiniz gibi düzenim belli koca kadınım. Sonra elime öyle bir fırsat geçti ki, bir kısa film çektim geçen sene. 4 günde bütün kostüm, çekim, İngilizce seslendirme, editleme vs. hepsini tek başıma tamamladım. Orta segment bir Samsung telefonum var onunla yaptım her şeyi. Yarışmaya göndereceğim gece stresten ve yorgunluktan kusup, seslendirmeye öyle devam ettim. Evde mutfakta yerde oturup yaptım seslendirmeyiFilm beklemediğim bir başarı yakaladı hatta eşim Avrupa'ya gitti film sayesinde. Yapamazsın diyenlere güzel bir cevap oldu. Üniversite hocalarım falan "film çekmeye devam etmelisin, bu işin peşini bırakmamalısın" dedi. Hiç tanımadığım insanların takdiriyle karşılaştım. Hep utanırdım çocuk gibi hayal kuruyorum diye aslında. Hayat böyle garip bir şey işte. Demem o ki dansa başlamak için de geç değil
Ay siz benim ilham perim oldunuz süpersiniz. Harika. Filmi izleyebiliyor muyuz ama anonim kalmak isterseniz hiç sorun değil. Vay be.
Ben gitarla şarkı yazıp bazen de telefon ya da bilgisayardan aranjman yapmaya çalışıyorum biraz ilerlettim sayılır ama bir turlu ilerleyemedim. Onda da çok istikrarlı değilim.
Ay siz benim ilham perim oldunuz süpersiniz. Harika. Filmi izleyebiliyor muyuz ama anonim kalmak isterseniz hiç sorun değil. Vay be.
Ben gitarla şarkı yazıp bazen de telefon ya da bilgisayardan aranjman yapmaya çalışıyorum biraz ilerlettim sayılır ama bir turlu ilerleyemedim. Onda da çok istikrarlı değilim.
En son şu şarkıyı yaptım ama prodüksiyonu hala çözemedim çok amatör duruyor
BandLab - Make Music Online
The cloud platform where musicians and fans create music, collaborate, and engage with each other across the globewww.bandlab.com
Bu konu beni pek neşelendirdi aslında böyle hüzünlü ama mutlu olursunuz ya, öyle bir etki bıraktı. Benim gibi birilerinin olduğunu bilmek çok güzelmiş.
Hep yönetmen olduğumu hayal ederdim, bir sürü hayaller kurardım esas mesleğim bambaşka bir şey oysa ki. Dediğiniz gibi düzenim belli koca kadınım. Sonra elime öyle bir fırsat geçti ki, bir kısa film çektim geçen sene. 4 günde bütün kostüm, çekim, İngilizce seslendirme, editleme vs. hepsini tek başıma tamamladım. Orta segment bir Samsung telefonum var onunla yaptım her şeyi. Yarışmaya göndereceğim gece stresten ve yorgunluktan kusup, seslendirmeye öyle devam ettim. Evde mutfakta yerde oturup yaptım seslendirmeyiFilm beklemediğim bir başarı yakaladı hatta eşim Avrupa'ya gitti film sayesinde. Yapamazsın diyenlere güzel bir cevap oldu. Üniversite hocalarım falan "film çekmeye devam etmelisin, bu işin peşini bırakmamalısın" dedi. Hiç tanımadığım insanların takdiriyle karşılaştım. Hep utanırdım çocuk gibi hayal kuruyorum diye aslında. Hayat böyle garip bir şey işte. Demem o ki dansa başlamak için de geç değil
Ben son zamanlarda ara ara sizi düsündüm. Nerdedir ne yapıyor diye. Duygularınızı çok iyi anlayabiliyorum. Umarım bu depresif vakitleriniz azalır , hayat sizin için bir nebze de olsa kolaylaşır.Ben de, bazen sabahları neden ise gitmemiz gerektiğini anlatan ted konuşmalari yaparken buluyorum kendimi sırf popomuzu kaldırıp ise gidebilelim diye.
Ben son zamanlarda ara ara sizi düsündüm. Nerdedir ne yapıyor diye. Duygularınızı çok iyi anlayabiliyorum. Umarım bu depresif vakitleriniz azalır , hayat sizin için bir nebze de olsa kolaylaşır.
Ayy gurur duydum sizinle çok daha büyük başarılarınızı duyarız inşallah . Ama ben bugün dans derim yarın şarkıcı sonraki gün arkeolog hshshs terelelli işte benim hayaller hep. Hiç o istikrar yok hiç de olmadı.Bu konu beni pek neşelendirdi aslında böyle hüzünlü ama mutlu olursunuz ya, öyle bir etki bıraktı. Benim gibi birilerinin olduğunu bilmek çok güzelmiş.
Hep yönetmen olduğumu hayal ederdim, bir sürü hayaller kurardım esas mesleğim bambaşka bir şey oysa ki. Dediğiniz gibi düzenim belli koca kadınım. Sonra elime öyle bir fırsat geçti ki, bir kısa film çektim geçen sene. 4 günde bütün kostüm, çekim, İngilizce seslendirme, editleme vs. hepsini tek başıma tamamladım. Orta segment bir Samsung telefonum var onunla yaptım her şeyi. Yarışmaya göndereceğim gece stresten ve yorgunluktan kusup, seslendirmeye öyle devam ettim. Evde mutfakta yerde oturup yaptım seslendirmeyiFilm beklemediğim bir başarı yakaladı hatta eşim Avrupa'ya gitti film sayesinde. Yapamazsın diyenlere güzel bir cevap oldu. Üniversite hocalarım falan "film çekmeye devam etmelisin, bu işin peşini bırakmamalısın" dedi. Hiç tanımadığım insanların takdiriyle karşılaştım. Hep utanırdım çocuk gibi hayal kuruyorum diye aslında. Hayat böyle garip bir şey işte. Demem o ki dansa başlamak için de geç değil
Evet bence de engel değil sanırım biraz abartmışım depresif ruh halimle. Ben ajandami güzel tuttuğum günler inanın çok iyiyim. Ama bazen ajandami bile açamıyorum. Size de kolaylıklar dilerim
Sizi anlıyorum, bir yerde kopuyorsun mesela; sonra toparlamak ipin ucunu yakalamak o kadar zor oluyor ki. Koyveriyorsun iyice. İşlerden kaçış başlıyor. Zor böyle yaşamak, kafamın içinde sürekli kendimi telkin ediyorum.
Biz dikkat toplamak için yol bulursak birbirimizi unutmayalım da söyleyelim bu ekipBu konu beni pek neşelendirdi aslında böyle hüzünlü ama mutlu olursunuz ya, öyle bir etki bıraktı. Benim gibi birilerinin olduğunu bilmek çok güzelmiş.
Hep yönetmen olduğumu hayal ederdim, bir sürü hayaller kurardım esas mesleğim bambaşka bir şey oysa ki. Dediğiniz gibi düzenim belli koca kadınım. Sonra elime öyle bir fırsat geçti ki, bir kısa film çektim geçen sene. 4 günde bütün kostüm, çekim, İngilizce seslendirme, editleme vs. hepsini tek başıma tamamladım. Orta segment bir Samsung telefonum var onunla yaptım her şeyi. Yarışmaya göndereceğim gece stresten ve yorgunluktan kusup, seslendirmeye öyle devam ettim. Evde mutfakta yerde oturup yaptım seslendirmeyiFilm beklemediğim bir başarı yakaladı hatta eşim Avrupa'ya gitti film sayesinde. Yapamazsın diyenlere güzel bir cevap oldu. Üniversite hocalarım falan "film çekmeye devam etmelisin, bu işin peşini bırakmamalısın" dedi. Hiç tanımadığım insanların takdiriyle karşılaştım. Hep utanırdım çocuk gibi hayal kuruyorum diye aslında. Hayat böyle garip bir şey işte. Demem o ki dansa başlamak için de geç değil
Ayy gurur duydum sizinle çok daha büyük başarılarınızı duyarız inşallah . Ama ben bugün dans derim yarın şarkıcı sonraki gün arkeolog hshshs terelelli işte benim hayaller hep. Hiç o istikrar yok hiç de olmadı.
Siz devam ediyor musunuz filmlere
Sizin adınıza çok mutlu oldum.Umarim daha çok film yaparsınız. Bu arada çok merak ettim filminizi. Bir yerden izleme imkanımız var mı?