Evlilik sorunları

İşte sevgiliyken hep benimleydi asla arkadaşlarıyla görüşmezdi. Yanlış anlaşılmasın ben zaten karşı değilim ama saatini bilmezdi benimde evde canım sıkılırdı. Beni gecelerce ağlattı ağlaman umrumda değil derdi çünkü boşuna ağlıyorsun önemli şeyler değil bunlar derdi. Ben ilişkiye giremiyordum diye bir akşam kolumdan tuttu hadi babanın evine git ozaman dedi bayılmana kadar ağlamıştım o günü hiç unutamıyorum ama bunu bile sineye çektim. Neden çünkü babam yüzünden. İşte çok yaralandım. Şimdi ben bunları ve daha nicesini sineye çekmişler nasıl oluyorda o saçma sapan konular için beni yıpratıyor benimle konuşmuyor küsüyor 12 ye kadar gelmiyor arkadaşlarıyla içmeye gidiyor pazar günü sigara içip ağlamaya devam ediyordum başka odada kalkıp arkadaşlarıyla yüzmeye gitmiş. Haberim sonradan oldu. İşte ben artık katlanamıyorum bu kadar değersiz hissetmeye
Pislik herif ya, o akşam gidip bir daha dönmeseydin keşke.
 
Eşiniz iğrenç biri , lütfen boşanın...
İşte ona göre beni kendime getirmek için bunları yapmış. Ben o kadar bu sorunu yaşayan insanların hikayesini okudum yıllarca yaşamış ama duyulmamış. ama benim 6 ayda herkes duydu. Ama o gördüğüm psikolojik travmalar beni tahammülsüz bir insana çevirdi. Ben bunlara rağmen hep bir şeyler düzelsin diye çabaladım. Bu özgüveni ben ona verdim
 
Pislik herif ya, o akşam gidip bir daha dönmeseydin keşke.
Babam daha önce beni kocamaktan beter etmişti benden defalarca özür diledi ama ben babamı aylarca affedemedim. Şuan konuşuyoruz ama ona da çok kırgınım. Ben yanlış bir karar vermiş olabilirim. Hata yapsam bile senin benim arkamda durman gerekirdi dedim. Yuvan bozulmasın dedim kızım derdi. Babam bunları bilmiyor tabi. Bu kadarını bilmiyor. Eşimi kötü bilmesinler diye söylemedim hiç. Ama keşke kötü bilseydiler. İlişki olmadığı süreçte bana 2 gün iyiydi 5 gün psikolojimi bozardı. Belki kendi açısından haklıydı. Ama 4 yıllık severek aldığın birine 6 ay tahammül edemedi. Bu ikimizin sorunuydu doktor içinde ben zorladım. Yeterki bitsin bu işkence dedim. O inanarak gelmedi. Olunca o da çok şaşırdı. Çünkü ümidi kalmamıştı işte böyle kızlar..
Allah herkese kalbinin ekmeğini yedirsin
 
Pislik herif ya, o akşam gidip bir daha dönmeseydin keşke.
Cesaret edemedim. Ailemin huzuru kaçmasın dedim. Babam bu evlilik yüzünden 10 yıl yaşlandı. Daha fazla çeksin istemedim. O beni düşünmedi ama ben onu düşündüm. Babam aslında çok sever beni. Evlendim hala bana o bakıyor desem yeridir. Ama işte babam boşanma işlerinin içinde olan biri olarakta benim onu yaşamamı istemedi. Şunu düşünemedi benim çocuğum ziyan oluyor.. eşim o kadar iyiki onlara çünkü babamda hep onu savunur hep iyi yanını görür
 
Cesaret edemedim. Ailemin huzuru kaçmasın dedim. Babam bu evlilik yüzünden 10 yıl yaşlandı. Daha fazla çeksin istemedim. O beni düşünmedi ama ben onu düşündüm. Babam aslında çok sever beni. Evlendim hala bana o bakıyor desem yeridir. Ama işte babam boşanma işlerinin içinde olan biri olarakta benim onu yaşamamı istemedi. Şunu düşünemedi benim çocuğum ziyan oluyor.. eşim o kadar iyiki onlara çünkü babamda hep onu savunur hep iyi yanını görür
Bak bu adam sana yapmadığı pisliği bırakmayacak, benden söylemesi. Otur babanla açık açık konuş ve evden kovduğunu falan hepsini anlat. Ne kadar erken hareket edersen o kadar iyi. Bu adamla evli kalmaya devam edersen baban ileride çok daha fazla üzülecek.
 
Kızlar benim onunla bir evim oldu ama bir yuvam olmadı. Çünkü gerçekten seven insan sevdiğine cinsel birliktelik için bile olsa bunları yaşatmaz çözüm arardı. İşte o zaman o psikolojiyle hep onu haklı buldum. Ayrılsam bir dert ayrılmasam binbir dert. Hatasını anlasa gelse özür dilese ne değişecek ki? Bana “sen hep geçmişe takılı kalıyorsun. Böyle yaşarsan önünü göremezsin” derdi. Yani bana yaşattıklarını unutmamı yeni bir sayfa açmamızı söylerdi. Açtım. Kabul ettim. Ama haketmemiş
 
İşte ona göre beni kendime getirmek için bunları yapmış. Ben o kadar bu sorunu yaşayan insanların hikayesini okudum yıllarca yaşamış ama duyulmamış. ama benim 6 ayda herkes duydu. Ama o gördüğüm psikolojik travmalar beni tahammülsüz bir insana çevirdi. Ben bunlara rağmen hep bir şeyler düzelsin diye çabaladım. Bu özgüveni ben ona verdim
Asla doğru değil ben de buna benzer bisey yaşadım eşim çok destek oldu , gözlerimin içine bakardı üzülmeyeyim diye kesinlikle bu tarz bir muamele görmedim, eşiniz berbat, iğrenç bir herif ...
 
Hiçbir konuda bana yardım etmez.erkek işini bile kendim yaparım. bazen bu kadar sorumluluk aldığım için kendimi çok suçluyorum. keşke yapabildiğimi göstermeseydim diyorum çünkü her şey benim üzerime kaldı.
15 yıllık evliyim yolun başında evlilik nasıl başlarsa öyle gidiyor.
Eşini merkezine koyma herşeyi sen üstlenme.
Niye ağlıyorsun yok say onu suçluysa ve küstüyse bırak konuşmasın arkasında dolanma barışmak için çabalama kendisi gelsin.
 
Asla doğru değil ben de buna benzer bisey yaşadım eşim çok destek oldu , gözlerimin içine bakardı üzülmeyeyim diye kesinlikle bu tarz bir muamele görmedim, eşiniz berbat, iğrenç bir herif ...
Başlarda o da öyleydi. Tabii ben onu memnun etmek için her şeyi yapardım o süreçte. Sonra sen bunu yapmazsan biz nasıl evli kalacaz ileriyi düşünüyorum dedi. Böyle bir insanla artık bunu yapmak ister misin diye düşünmedi
 
Bak bu adam sana yapmadığı pisliği bırakmayacak, benden söylemesi. Otur babanla açık açık konuş ve evden kovduğunu falan hepsini anlat. Ne kadar erken hareket edersen o kadar iyi. Bu adamla evli kalmaya devam edersen baban ileride çok daha fazla üzülecek.
Anlatsam ne olacak ki dediğim gibi buna net olarak karar verirsem ondan gerçekten bir değişim bir iletişim sorun çözmeye çalışma bir çaba göremezsem babama sormadan ayrılma kararı verecem. Ahahah kızlar sorun şu ki yaşadığım yerde boşanma davalarına babam bakıyor 😅
 
Merhaba arkadaşlar. 9 aylık evliyim. Evliliğim sorunlarla başladı çünkü ben vajinismustum. Çok şükür tedavi oldum. 7 ay boyunca hiç ilişkiye girememiştim artık öyle bir problemim yok. Bu süreçte psikolojik olarak çok çöktüm. Eşim kabullenmedi, çözüm aramadı beni devamlı yargıladı bazen bana destek oldu çoğu zaman burnumdan getirdi. Velhasıl bu şekilde 9 ay bitti. Şimdi bu sorun çözülmesine rağmen kavgalarımız bitmiyor. Eşim sorunları konuşarak çözemiyor. Küsmeyi tercih ediyor. Her zaman ben barışmak ben adım atmak ben anlayış göstermek zorunda kalıyorum. Kendimi çok yıpratıyorum çok üzüyorum ama o arkadaşlarıyla gününü gün ediyor saat 12 de eve geliyor devamlı sorunlarımız dışarı taşıyor çünkü eşim çözmek yerine zorlaştırıyor. Hayatımda hiç sigara içmedim ve nefret ederim dün bir paket sigara bitirdim. Günlerdir uykusuzum uyuyamıyorum. Bana 7 ay boyunca çektirdiği her şeyi sineye çektim ama o ufacık şeyleri bile büyütüp karşıma çıkıyor. Hep kavga ettiğimiz konu bekar hayatı yaşamak istemesi. Her gün arkadaşlarıyla çıksa doymaz. Bu arada ben evlenmeyi düşünmüyordum ama o kadar ısrarcıydı ki beni bu yola soktu. Şimdi ise evliliğinin eşinin kıymetini bilmeyen bir insan oldu. Her şey evlenene kadarmış demekki
Bana çok tanıdık geliyo yazdıkların, düzelmesini bekleme ama iyi biri diye kendini kandırma 5 yıl sevgililik 6 yıl evlilik 11 yıldır böyle bi adamlayım 3 yaşında oğlumla boşanma cesaretim yok, okumuş etmiş çalışan biriyim ama özgüvenimi ben arttırdıkça o azaltıyor, evine çocuğuna herkese çok iyi bi bana kötü, ben sürekli psikoloğa gidiyorum onun yüzünden sonra adımı deliye çıkarmaya çalışıyor. Beni uyaranlar da oldu ama ben çok seviyodum ve ozamanlar gönlümü alırdı şimdi asla almıyor önünde ağlasam ağladım diye suçlu ben olurum. İyi düşün canım
 
Şunu söylemek istiyorum. Yaşadığımı yaşamakta olan veya yaşayan bir kadınsanız. Benim yaptığımı yapmayın. Ben de altta aldığım için pişmanım çünkü. Kimse bizden değerli değil. Gençliğimin çürümesine solup gitmesine izin vermeyecem 🌸
 
Anlatsam ne olacak ki dediğim gibi buna net olarak karar verirsem ondan gerçekten bir değişim bir iletişim sorun çözmeye çalışma bir çaba göremezsem babama sormadan ayrılma kararı verecem. Ahahah kızlar sorun şu ki yaşadığım yerde boşanma davalarına babam bakıyor 😅
Peki adamın değişeceğini düşünüyor musun cidden?
 
Peki adamın değişeceğini düşünüyor musun cidden?
Düşünmüyorum. En ufacık bir sorunda iletişimi kesen bir insan. Ben de tam tersi sorunu çözmek için iletişim kurmak isteyen bir tarafım. Mesela ben o akşam o fotoğrafları yırttım yaptığı ilk iş yerdeki o görüntüyü çekmek oldu. Telefonunda gördüm işte. Sonra düşündüm ailesi fotoğrafları yırtmış diyecek ama kimse bu kız niye bu eşiğe geldi demeyecek. Sevdiğin insanı o hale koyduktan sonra onları sakinleştirmek mi gelir aklına yoksa kanıt toplamak mı? İşte bunlar bana çoğu şeyi sorgulamaya başlamama sebep oldu.
 
Düşünmüyorum. En ufacık bir sorunda iletişimi kesen bir insan. Ben de tam tersi sorunu çözmek için iletişim kurmak isteyen bir tarafım. Mesela ben o akşam o fotoğrafları yırttım yaptığı ilk iş yerdeki o görüntüyü çekmek oldu. Telefonunda gördüm işte. Sonra düşündüm ailesi fotoğrafları yırtmış diyecek ama kimse bu kız niye bu eşiğe geldi demeyecek. Sevdiğin insanı o hale koyduktan sonra onları sakinleştirmek mi gelir aklına yoksa kanıt toplamak mı? İşte bunlar bana çoğu şeyi sorgulamaya başlamama sebep oldu.
Kanıt topluyor, bu adam gerçekten sorunlu.
 
Düzelir mi? Hiç sanmıyorum. Bazen düşünüyorumda nasıl o ağlayışlarımı, kendimi anlatmaya çalışmamı nasıl bunları görmedi. Biz 4 yıl sevgili kaldık köpek gibi peşimdeydi. Ödü kopardı beni kaybedecek diye. Şimdi nasıl bu kadar umursamaz olabiliyor bilmiyorum. Aslında çevresinde insanlar varken böyle yaptığını fark ettim. kendi kariyerime yönelmeye karar verdim. Öğretmenim atanamadım henüz. Yeni sayılır zaten. Aptal gibi kendimi eve kapattım. Sosyal hayatımı bitirdim. Eşim asla böyle bir şey istemedi o bana çık gez diyordu ben kendimi resmen ona adadım her şeyi onunla yapmak istedim. O da 4 yıl boyunca öyleydi ama bir anda arkadaşlarına yöneldi ve ben alışkın olduğum bir durumdan çıkınca birden boşluğa düşmeye başladım. Artık herkes benden kıymetliymiş gibi gelmeye başladı. Çünkü ben kimse için eşimi atmazdım ama o arkadaşları için yeri geldi ailesi için hep beni gözden çıkarmaya başladı.
Ogretmen olduğunuzu simdi gördüm. Yazık değil mi sizin gibi kültürlü okumuş birisine ? Atanamamış olabilirsiniz ama siz bir öğretmensiz bir seviyeniz
İstemediğim rahatsız olduğum şeyleri defalarca söyledim ailesi bile biliyor fakat eşim 1 hafta düzelir eski haline geri döner. Ona göre tatile gitmemiz gezmemiz bile bir lütuf. Yani öyle görmemi bekliyor. Diğer kocalara bak der her zaman. Beni kısıtlamaz arkadaşlarınla git gez hatta tatile git der. Ama bunu hiç yapmadım. Belkide yapınca farklı tepkiler verecek. Belki de nispet olsun diye o da tatile gidecek ama artık umrumda değil. Perşembe günü 3 günlüğüne arkadaşımla şehir dışına çıkacam. Şuan beni arayıp sormuyor onu her yerden engelledim ama umrunda olduğunu sanmıyorum. Ben nispet olsun diye değil gerçekten artık kendimi eve kapatmak istemediğim için bir adım atıyorum. Kimse için üzülmeye değmez. Evet demekki sorun vajinismus değilmiş sorun çözüldüğünü göre ama kavgalar bitmediğine göre demekki sorun evliliğimizde. Ben çok taviz verdim bu hastalık yüzünden. Hep alttan aldım. Çünkü kendimi hep eksik hissettim hissettirdi. Ben taviz verdikçe o daha fazlasını bekler oldu benden. Artık ipleri elime alacağım. Maalesef ailem yüzünden katlanmak zorunda kaldım. Bitirmeme izin vermediler. Ama şuan iyiki öyle oldu diyorum çünkü o zaman ayrılsaydım bizim toplum yapımıza göre tek suçlu ben olacaktım. Çünkü ben kadınlık görevimi yapmıyor olacaktım. Ama şimdi öyle mi değil en azından benim içim de rahat. Ben elimden geleni yaptım. İstediği kadar özgürleşsin bu saatten sonra..
Cok doğru bir karar hocam . Malesef hepimizin hayatında bu tarz durumlar olabiliyor. Ben de sevgiliyken çok taviz verdiğim bir dönem olmuştu hatta nisan kararından önce ailesi beni istememişti kesin bir dille tam o anda aklıma başıma geldi beni istemeyenlerin ben hiç istemen deyip ailesini arayıp bir daha oğlunuz beni aramasın deyip kapatmıştım. Tabi hepsi bir üç buçuk oldular ondan sonra evlilik sürecine girdik ve bir daha o şekilde davranmadılar tabi farklı sorunlar yine oldu ama artık ben kime nasıl davranacağımı da çözmüş oldum . Hiç üzülmeyin zamanla siz de göreceksiniz sizden değerli değil hiçbiri. En büyük avantajınız ortada bir çocuk yok. Eğer size çocuk yapın eve bağlansın adam derlerse falan sakın inanmayın bebek ağlıyor uyuyamıyorum bilmem ne deyip yine gelmiyorlar eve arkadaşlardan biliyorum bebek bakımı çok zor geliyor bu tarz insanlara
 
Ogretmen olduğunuzu simdi gördüm. Yazık değil mi sizin gibi kültürlü okumuş birisine ? Atanamamış olabilirsiniz ama siz bir öğretmensiz bir seviyeniz

Cok doğru bir karar hocam . Malesef hepimizin hayatında bu tarz durumlar olabiliyor. Ben de sevgiliyken çok taviz verdiğim bir dönem olmuştu hatta nisan kararından önce ailesi beni istememişti kesin bir dille tam o anda aklıma başıma geldi beni istemeyenlerin ben hiç istemen deyip ailesini arayıp bir daha oğlunuz beni aramasın deyip kapatmıştım. Tabi hepsi bir üç buçuk oldular ondan sonra evlilik sürecine girdik ve bir daha o şekilde davranmadılar tabi farklı sorunlar yine oldu ama artık ben kime nasıl davranacağımı da çözmüş oldum . Hiç üzülmeyin zamanla siz de göreceksiniz sizden değerli değil hiçbiri. En büyük avantajınız ortada bir çocuk yok. Eğer size çocuk yapın eve bağlansın adam derlerse falan sakın inanmayın bebek ağlıyor uyuyamıyorum bilmem ne deyip yine gelmiyorlar eve arkadaşlardan biliyorum bebek bakımı çok zor geliyor bu tarz insanlara
Tabi canım görümcem atanamıyorsun alım olmuyor madem ee çocuk yap evde canın sıkılmaz falan dedi. Ben de sen mi bakacaksın yoksa sorumsuz kardeşin mi dedim. Asla öyle bir şey düşünmüyorum. Çocuğun her şeyi de benim üzerime kalacak. Ama bazı insanların korunsa bile oluyor o yüzden tedirgin oluyorum
 
X