Hâlâ yeni evli sayilirim, 1 senelik evliyim. Çocuk yapmaya hicbirzaman istekli değildim, zaten evlenmeden önce eşime de bu kararimi ona göre evlenelim ya da evlenmeyelim diyerek bildirmistim.
Evlendik, bir sene gecti, fikrimizde en ufak degisiklik olmadi. Esim de simdi benim fikirlerimi tamamen benimsemis durumda ve akrabalarindan, arkadaslarindan durumun ne kadar stresli, cetrefilli oldugunu gorup ohh biz iyi ki cocuk yapmayacagiz diyor. :)
Kendi adima pisman olacagima zerre ihtimal vermiyorum, cunku kararimda cok netim.
Bu karar da garipsenecek bir karar degil, bazen insanlar aa olur mu cocuksuz deseler de, neden olmasin sorusuna oyle gelmis oyle giderden baska elle tutulur sebep gosteremiyorlar zaten.
Ben kendime neden yapmamaliyim deyince onlarca cevap buluyorum.
Hayatim bir daha eskisi hicbirzaman eskisi gibi olmayacak. Maddi manevi hep vermem gerekecek. Hep bi kaygi halinde olacagim. Ozgurlugumu, bireyselligimi seviyorum, bir daha hic ozgur ve bireysel kendi halime kalamayacagim. Cocuklar cok uzun yillar yavru kanguru gibi annelerine yapisik geziyor ben boyle bir hayat istemiyorum.
Surekli birini koruyarak, ona faydali olmaya calisarak kendi hayatimdan gecmek istemiyorum.
Calisiyorum ve isimde basarili olmak beni mutlu ediyoe. Kocamla dunyayi gezmek beni cok mutlu ediyor. Kurslara aktivitelere katiliyorum hayatim sosyal ve aktif. Bos zamanimda da sakin kalmak elime kitabimi ya da onume filmimi acip sakin olmayi seviyorum. Hayatim gayet aktif ve bu hayat akisimda bir cocuga ve onun kaygilarina yer yok.
Neden yapmaliyim sorusuna da sadece sevgi cevabi vereblirim ama bu benim icin fazla romantik bakis acisi. Ben bu kadar romantik bi insan degilim. Hayatimda sevdigim bir suru sey var zaten, neden sifirdan stresli bir canli türetip sevgimi ona vermeye calisayim , amac ne? Dunya zaten fütursuzca uruyor, ben uremedim diye nüfusa kıran girmeyecek zaten..
Yani bilemiyorum ama benim yaptigim bisey hayatima basari katmali, keyif katmali, kalite katmali. Cocuk benden sadece alacak birsey bana gore, aksine ben ona hep katacagim. Neden bi kere geldigim omurde kendimi bu kadar bunaltayim? Neden o kadar yasadigim ve yasayabilecegim mutluluk varken , canlinin mamasini yemesinden gazini ckarmasindan uykusunu uyumasindan mutlu olmaya kendimi sartlandirayim. :)
O yuzden ben pisman olmayacagim ama siz olabileceginizi dusunuyorsaniz, cok iyi dusunun. Yine de kendinizi cok yipratmayin. Evcil hayvan alabilirsiniz ona da anne olabilirsiniz ya da evlat da edinebilirsiniz, bunlar da gayet ulvi seyler sonucta. Hatta kendin dogurmaktan daha da ulvi...