Çocuk sahibi olmayı istememek

olivia · 21 Ekim 2012

Birincisi: Mutluluk insanin icindedir, ister cocuklu ol, ister cocuksuz.
Ikincisi: Hayatinda tanimadigin hic bir seyin eksikligini duymuyorsun.

Mesela bu konuyla bilimsel bakalim:

Doga tüm doguran canlilara bir hormon vermis, adida Oxytocin, yani insani birbirlerine baglayan bir duygu hormonu, bu cocuguna duydugun sevgi ve yoklugunda özlemdir.
Tabiki ayni hormon babadada olusur (veya olusmaz, babaya bagli ), yani cocuguna bagli olma duygusu.
Mesela bir penguen binlerce penguenlerin arasinda kokuyla yavrusunu bulabilir. Yani bu hayvanlarda dahada güclü. Neden cünkü o hormon anne hislerini güclendirir.
Yani dogurdugun an, o hormonlar sana hükmeder ve sende o sevgini cocuguna gösterirsin.

Simdi dogurmadigimiz icin, o hormonlari vücut sadece cok az miktarda üretiyor bizlerde, simdi ben doguran bir insanla nasil ayni tutulabilirimki?

Bu arada insanlar esini sevdigindede bu hormon rol oynar ama bir doguran canli kadar miktari yüksek degildir vücutta....
Ki ben esimi cok seviyorum bence dogurandan daha kat kat fazladir ama yinede gercekci olmak lazim...
Neyse acelem var, gitmem lazim...

Yahu cok konustum, mune beni yine banlarmisin?

sbolu85 · 21 Ekim 2012

filtrekahve .!.:
daha kendileri yap(a)mazken, çocuklarına nasıl öğretecekler başkalarının fikirlerine saygılı olmayı?

bız cok ıyı egıtıyoruz cocuklarımızı sız sıkıntı yapmayın bazı ogretmenlerın hali nice ne yazıkki

sbolu85 · 21 Ekim 2012

filtrekahve .!.:
sbolu85 .!.:

tabii ki size ne? ben çocuk sevmişim sevmemişim, sizi ne bağlar? komik olmayın.

Genişletmek için tıkla...

benı baglamaz dıyorum hanımefendı annelere cocuklara saygılı olun bunu dıle getırırken dıorum

sbolu85 · 21 Ekim 2012

GnotiSeavton .!.:
İşin özeti bu sanırım...
Bu topikte belirli aralıklarda girip ortalığı sulandıran üyelerde eksik olan nokta bu.
Başka hayatlara burun sokmaya ve karışmaya bayılıyorlar; üstlerine vazife değilken hemde.
Saygı duymak bir yana; saygısızlıklarıyla ortalığı sulandırmaya çalışıyorlar.
Yazık.

allah askına yazılanı ıyı okuyun sulandıran kım ortada herkes ozgur herkesın kendı fıkrı ıster ıstemez ama annelık acızlık annelık soyle cocuklar boyle dıye nıye anlatılıyor kendılerını baskalarını karalamadan ıfade edemıyorlar mı ben sız nıye ıstemıyorsunuz demıyorum lutfen ustune basa basa bu duygulara sahıp olmus veya olacak ınsanları yermeden ıfade etsınler bazı seylerı ayıp kac kere yazdım hala anlasılmıyor acaba nıye saygısızlık kendını bu sekılde ıfade etmektır kımseye surulmeden ıstemıyoruz desınler olsun bıtsın kımsenın bogazına sarılmıyoruz neden ıstemıyorsunuz dıye bu son yorumum cunku ıfade tarzı algılama tarzı kapalı ınsanların en zoruda bununla ugrasmak

olivia · 21 Ekim 2012

Bunu huc unutmayalim hanimlar, cocuklu veya cocuksuz neticede her iki tarafda yanliz olacak günün birinde.
Cocuklar büyüyecek, evlenecek ve yuvadan ucacaklar, o zaman cocuklari olanlardatekrar esleriyle basbasa kalacak ve kocalariyla yine yanliz yasamayi ögrenecekler, kendileriyle basbasa kalmayi ögrenecekler....

Skobulu85 bu ne öfke bu ne kin böyle, cocuklar seni cokmu kizdirdilar, sakin ol, bak konu nerelere geldi sen hala oradamisin?

sbolu85 · 21 Ekim 2012

kin öfke ne hanımefendı bende o duygular olmadıgı ıcın anne olmayı cok ıstedım demekkı

Mune · 21 Ekim 2012

Bu topikte polemik devam ederse haklı haksız gözetmeden tartışmayı uzatan ceza alacaktır...

filtrekahve · 21 Ekim 2012

sbolu85 .!.:
kin öfke ne hanımefendı bende o duygular olmadıgı ıcın anne olmayı cok ıstedım demekkı

bu nasıl bir yorumdur ya???? biz kinciyiz öyle mi? bizler öfkeli insanlarız öyle mi? tanımadığınız insanlara nasıl sıfat yakıştırabilirsiniz? bildiğin iftira. şimdiye kadar yaptığım yorumlara pişman oldum, meğer ne kadar farklıymış seviyeler. isterlerse gelip, "anne olmayan canavardır, istemeyen salaktır falan yazsın insanlar, ben aynı fikirlere sahip olduğum insanların yazdıklarına bakıcam. hiç olmazsa uyuştuğumuz konu belli. bu konunun başlığı da zaten çocuk sahibi olmayı İSTEMEMEK. istemeyenlerle eğleniriz.

Morfo · 21 Ekim 2012

canndann .!.:
İnsanların çocuk sahibi olmayı isteme veya istememe hakları vardır ve kişilerin tamamen özeli ve özgür iradeleridir.

Böyle bir konuyu veya bir insanın çocuk sahibi olmakla ilgili görüşlerini, bir başkasının kendi kriterleri, kendi tercihleri veya kendi yaşam çerçevesi içinde değerlendirmesi hem doğru değil, hem de objektif bir değerlendirme olmaktan öte olur bu düşünce.

Allah her dileyene inşallah problemsiz bir şekilde çocuk sahibi olmak nasip etsin, yine aynı şekilde herkesin evladını bağışlasın.

Ancak, bir şekilde çocuk sahibi olmayı düşünmeyen, istemeyen insanların da olması tabi ki çok doğal karşılanabilmeli.

Bu insanların bir kısmı belki de önceden çok fazla istedikleri halde yıllarca bu uğurda çözümler peşinde koşmaktan ve sonuç alamamaktan yoruldukları için artık isemiyor da olabilirler, bir kısmı ise hele ki günümüzde çok çok zor olan, bir çocuk yetiştirmenin sorumluluğunu hakikaten her yönüyle idrak ettikleri için bunun ciddiyetinin farkında oldukları için böyle bir sorumluluğu almak istemiyor olabilirler, bir kısmı kendi veya yaşadığı yerin şartlarını gözönüne alarak bir çocuk istemiyor olabilir, bir kısmı gerçekten insanın bir tek hayatı olduğunu ve bunu sadece kendi adına yaşamak istediği için çocuk sahibi olmak istemiyor olabilir, bir kısmı ise çocuk sahibi olmanın bir zorunluluk olmadığının farkında oldukları için ve çocuklu bir yaşamı sevmedikleri için vs. vs.

Sonuç itibariyle bu tamamen kişisel bir tercihtir, nedenler ne olursa olsun, insanların bu husustaki tercihinden ötürü birbirlerine saygısızlık etmesi veya tercihlerini yanlış bulması hakkı olamaz diye düşünüyorum.

Ayrıca, evet çocuk sahibi olmak gerçekten güzel ve farklı birşey. Ancak, bazı insanlar her ne kadar özgürlüğüme düşkünüm ve çocuk beni bu konuda engellemiyor gibi ifadeler kullanıyor olsalar da, benim arkadaşlarım arasında da büyük bir çoğunluk bunu savunmakta, ben bunu anlamakta zorlanıyorum mesela ve böyle birşey bana mümkün görünmüyor.

Çünkü eğer bir çocuğunuz veya evinizde bir hayvanınız varsa, illa ki hayatınızı, hobilerinizi, günlük yaşam içerisinde yapmak istediğiniz herşeyi onlara göre planlamak zorundasınızdır.

Aksi olursa zaten ne anne olmak ne de o masum hayvancığa sahiplik etmek tam olarak yerine getirilemiyor olur diye düşünüyorum.

ne güzel söylemişsin ablacım..düşüncelere katılıp katılmamak önemli değil de kişilere saygı duymak böyle platformlarda çok önemli...her kişinin
farklı ortamlarda,farklı ailelerde,farklı tecrübelerle bir birey olma yolunda ilerlediğini düşünürsek bu hayatta zaten çok farklı düşüncelerin olduğunu anlamak zor olmaz...

olivia · 22 Ekim 2012

Hic belli olmaz, belki cocugu olmayan ama maddi durumu güclü olan bir insan gün gelir sizin cocuklarinizin okudugu okulu insaa eder.
Onun icin ön yargili olmamak lazim.

Bu arada anneme baktikca, iyiki cocugum yok diyorum her zaman, kadin 7 tane cocuk dogurmus ama kimsesi yok yaninda, geceleri yanliz uyuyor.
Aaaahhhh keske yaninda olabilsem bende Almanya`da yasiyorum, keyfimden degil ben bura dogumluyum, nasil isimi kurdugum isyerimi birakip anneme gideyim?
Ama yanimdada kalmak istemiyor, burayi yani Almanyayi sevmiyor....bana kimse evlatliktan anlatmasin ben Tanrima sükürler olsun herseyi bu hayatta gördüm ve ne evlat sevgisi istiyorum nede acisini....
Ben yanliz yasamaya raziyim, en azindan biliyorumki cocugum yok.
Annemki cok caliskan ve güclü bir kadindi.....simdi yapayanliz evinde oturuyor.......nerde torunlari???????? nerde dogurdugu cocuklari?????????

BlackCat · 22 Ekim 2012

olivia .!.:
Hic belli olmaz, belki cocugu olmayan ama maddi durumu güclü olan bir insan gün gelir sizin cocuklarinizin okudugu okulu insaa eder.
Onun icin ön yargili olmamak lazim.

Bu arada anneme baktikca, iyiki cocugum yok diyorum her zaman, kadin 7 tane cocuk dogurmus ama kimsesi yok yaninda, geceleri yanliz uyuyor.
Aaaahhhh keske yaninda olabilsem bende Almanya`da yasiyorum, keyfimden degil ben bura dogumluyum, nasil isimi kurdugum isyerimi birakip anneme gideyim?
Ama yanimdada kalmak istemiyor, burayi yani Almanyayi sevmiyor....bana kimse evlatliktan anlatmasin ben Tanrima sükürler olsun herseyi bu hayatta gördüm ve ne evlat sevgisi istiyorum nede acisini....
Ben yanliz yasamaya raziyim, en azindan biliyorumki cocugum yok.
Annemki cok caliskan ve güclü bir kadindi.....simdi yapayanliz evinde oturuyor.......nerde torunlari???????? nerde dogurdugu cocuklari?????????

yaşlanınca yalnız kalmak ne zor

seross · 22 Ekim 2012

aynen bende cocuk sahibi olmak istemeyenlerdenim...evliyim ancak cocuk istemiyorum...kime sölesem bi garip karşılıo (((((
hadi hayırlısı :)))

BlackCat · 22 Ekim 2012

seross .!.:
aynen bende cocuk sahibi olmak istemeyenlerdenim...evliyim ancak cocuk istemiyorum...kime sölesem bi garip karşılıo (((((
hadi hayırlısı :)))

toplum neden farklı düşünceleri kabullenemiyor anlamıyorum. ailem çevrem durmadan neden çocuk istemediğimin açıklamasını yapmam lazım.
evlilik = çocuk diye düşünülüyor. farklı düşünmek suç, farklı bir yaşam istemek suç sanki.
şu topikte bile ara ara neden çocuk istenmediğinin açılaması bekleniyor.
istemiyorum sebebi bende saklı açıklamak zorundamıyım.
belki sevmiyorum belki de çok seviyorum ama olmuyor belki bencilim zor geliyor belki belki belki liste uzar gider. niye ise niye istemiyoruuuuuuuuum.
isteyenlere de kalplerine göre olsun diyorum. ama çocuk tek yaşam sebebi değil? bebek sahibi olmayı saplantı haline getirenlere de açıkcası üzülüyorum. hayatlarından bu uğurda vazgeçiyorlar.

Slania · 22 Ekim 2012

Ben de çocuk sahibi olmayı düşünmeyenlerdenim. Daha önce yazmıştım hatta bu foruma uzun uzun...
Evlenmeyi düşündüğüm bile söylenemez gerçi, yani istememek demeyelim de illa evleneceğim diye şartlandırmıyorum kendimi. Evlilik ile ilgili toplumun genel fikrini biliyorsunuz; evlilik+çocuk=yuva. Halbuki düzenli ve sıcak bir yuva için bunlar şart değil. Kişinin yalnız başına da düzenli ve sıcak bir yuvası olabilir. Gerçek bir dostuyla veya patili dostlarıyla, hatta himayesi altına alacağı bir yavruyla da...

Bazen diyorum; keşke annelik yetilerimi anne olmayı gerçekten çok isteyen, bunun için büyük çaba gösteren ama başaramayan bir kadına versem. Bunu tüm yüreğimle isterdim. Bazılarınız diyecek ''ileride fikrin değişir de anne olamazsan üzülebilirsin''. Evet ileride fikrim değişebilir, çocuk sahibi olmayı isteyebilirim, büyük konuşmuyorum. Ama annelik yetimi kaybedersem büyük bir üzüntü duymam. Demek ki olmaması gerekiyormuş der geçerim. Benim için olmayan bir çocuktan daha önemli şeyler var bu hayatta. Varolan potansiyelimi onlar için harcayabilirim.

BlackCat çocuklar ile ilgili yazdıklarına kesinlikle katılıyorum. Ben de çocukları bahsettiğin şekilde ''ayy canım benim'' tarzında sevemiyorum. Bebeklere dokunmaya çekiniyorum. Yeni doğum yapmış bir akrabama gitmiştim, bebeği kırk günlüktü. Görseniz çok güzel bir şey. Masmavi gözlü pamuk gibi, tombik. Her gelen giden seviyor, mıncırıyor, kucaklıyor. Ama inanır mısınız, kaldığım süre boyunca kucağıma en fazla iki kez almışımdır, o da mecburiyetten. Bilmiyorum sebebini, belki de sahipsiz olmadığındandır. Yani onu seven, onu koruyan bir annesi zaten var. Bir de sanırım içgüdüsel. O çocuğu severken annenin ne düşüneceğini, nasıl tepki vereceğini bilemem. Mikrop kapar mı, korkup ağlar mı onu da bilemem. Ama mesela bebek kediler konusunda öyle değilim, direk saldırırım. Çünkü annenin vereceği tepki bellidir, ya tıslar ve saldırır ya da sesini çıkarmaz.
Büyük çocuklarla ise çok iyi anlaşırım. Onlara bir çocukta ziyade bir bireymiş gibi davranırım. Hele akıllı, meraklı, zıpır çocuklara bayılırım. Ona bir şeyler öğretmek, ondan bir şeyler öğrenmek için elimden geleni yaparım.

Ha bir de.. belki bir çoğunuz kızacaksınız ama. Anneliğin kutsal olduğu fikrine kesinlikle katılmıyorum. Annelik gayet sıradan, içgüdüsel bir durum. Elbette güzel, muhteşem bir şey. Parçanız olan bir can dünyaya getiriyorsunuz. Onu büyütüp bir birey haline getiriyorsunuz. Bu yadsınamaz.
Ama bu insanlık, hatta canlılık varolduğundan beri gerçekleşen, canlılığın olmazsa olmazı bir olay. Ve kesinlikle mucize değil. Bu dünyada gerçekleşen, elle tutullur gözle görülür hiç birşey mucize değildir. Bilimin de açıkladığı sıradan, hormonal ama bir anne için bir o kadar da paha biçilemez bir olay.

Benim fikrim bu yönde, kutsal görenlere elbette saygım var. Buna karşın ne olursa olsun; kadın olmayı sadece anne olmak olarak gören ve kadını ancak anne olunca saygınlaştıran zihniyeti kınıyorum.

BlackCat · 22 Ekim 2012

Slania .!.:
Ben de çocuk sahibi olmayı düşünmeyenlerdenim. Daha önce yazmıştım hatta bu foruma uzun uzun...
Evlenmeyi düşündüğüm bile söylenemez gerçi, yani istememek demeyelim de illa evleneceğim diye şartlandırmıyorum kendimi. Evlilik ile ilgili toplumun genel fikrini biliyorsunuz; evlilik+çocuk=yuva. Halbuki düzenli ve sıcak bir yuva için bunlar şart değil. Kişinin yalnız başına da düzenli ve sıcak bir yuvası olabilir. Gerçek bir dostuyla veya patili dostlarıyla, hatta himayesi altına alacağı bir yavruyla da...

Bazen diyorum; keşke annelik yetilerimi anne olmayı gerçekten çok isteyen, bunun için büyük çaba gösteren ama başaramayan bir kadına versem. Bunu tüm yüreğimle isterdim. Bazılarınız diyecek ''ileride fikrin değişir de anne olamazsan üzülebilirsin''. Evet ileride fikrim değişebilir, çocuk sahibi olmayı isteyebilirim, büyük konuşmuyorum. Ama annelik yetimi kaybedersem büyük bir üzüntü duymam. Demek ki olmaması gerekiyormuş der geçerim. Benim için olmayan bir çocuktan daha önemli şeyler var bu hayatta. Varolan potansiyelimi onlar için harcayabilirim.

BlackCat çocuklar ile ilgili yazdıklarına kesinlikle katılıyorum. Ben de çocukları bahsettiğin şekilde ''ayy canım benim'' tarzında sevemiyorum. Bebeklere dokunmaya çekiniyorum. Yeni doğum yapmış bir akrabama gitmiştim, bebeği kırk günlüktü. Görseniz çok güzel bir şey. Masmavi gözlü pamuk gibi, tombik. Her gelen giden seviyor, mıncırıyor, kucaklıyor. Ama inanır mısınız, kaldığım süre boyunca kucağıma en fazla iki kez almışımdır, o da mecburiyetten. Bilmiyorum sebebini, belki de sahipsiz olmadığındandır. Yani onu seven, onu koruyan bir annesi zaten var. Bir de sanırım içgüdüsel. O çocuğu severken annenin ne düşüneceğini, nasıl tepki vereceğini bilemem. Mikrop kapar mı, korkup ağlar mı onu da bilemem. Ama mesela bebek kediler konusunda öyle değilim, direk saldırırım. Çünkü annenin vereceği tepki bellidir, ya tıslar ve saldırır ya da sesini çıkarmaz.
Büyük çocuklarla ise çok iyi anlaşırım. Onlara bir çocukta ziyade bir bireymiş gibi davranırım. Hele akıllı, meraklı, zıpır çocuklara bayılırım. Ona bir şeyler öğretmek, ondan bir şeyler öğrenmek için elimden geleni yaparım.

Ha bir de.. belki bir çoğunuz kızacaksınız ama. Anneliğin kutsal olduğu fikrine kesinlikle katılmıyorum. Annelik gayet sıradan, içgüdüsel bir durum. Elbette güzel, muhteşem bir şey. Parçanız olan bir can dünyaya getiriyorsunuz. Onu büyütüp bir birey haline getiriyorsunuz. Bu yadsınamaz.
Ama bu insanlık, hatta canlılık varolduğundan beri gerçekleşen, canlılığın olmazsa olmazı bir olay. Ve kesinlikle mucize değil. Bu dünyada gerçekleşen, elle tutullur gözle görülür hiç birşey mucize değildir. Bilimin de açıkladığı sıradan, hormonal ama bir anne için bir o kadar da paha biçilemez bir olay.

Benim fikrim bu yönde, kutsal görenlere elbette saygım var. Buna karşın ne olursa olsun; kadın olmayı sadece anne olmak olarak gören ve kadını ancak anne olunca saygınlaştıran zihniyeti kınıyorum.

yazdıklarına aynen katılıyorum. anlatmak isteyip anlatamadıklarımı çok güzel dile getirmişsin

kadın olmayı sadece anne olmak olarak gören ve kadını ancak anne olunca saygınlaştıran zihniyeti kınıyorum. bu söylediğine o kadar katılıyorum ki anlatamam. kadın neden ille de çocuk yapmak ve büyütmek görevi ile sınırlandırılmış bir varlık anlamıyorum. sanki kadının bu toplumda başka yeri olamaz.
neden çocuk sadece annenin yükü oluyorda baba sadece (oda en fazla) biraz yardımcı durumunda kalıyor.
madem evli bir çift çocuk yapma kararı aldı ikiside ona eşit bakmalı. kaç baba bebeğinin altını hergün değiştiriyor. yada gece kalkıp onu doyuruyor. ha birde kadın hasta falan olsa hemen bebek için bakacak biri aranır neden baba da çocuğu sahiplenmez. belli bir yaşa gelmiş erkek neden çocuğa bakmayı kendine ödev edinemez.
kadın hem çocuğa bakar hem ev işini yapar hem çalışır eve para getirir ama bu konularla ilgili ağzını açacak olsa " evele ilgilenmekte, çocuk bakmakta senin görevin" diye susturulur.
birde anlamadığım benim gibi çocuğu olmayan kadınların neden evde boş boş yattığı ev işi veya farklı şeyleri rahat rahaaaaaaat yetiştirdiği bol bol boş vakti olduğu sanılır.
iş yerinde anne olan kadınların " benim çocuğum var sabah geç kalmam doğal veya akşam erken çıkmam gerek " gibi yakınmaları sebebi ile bu yazım. çok kızıyorum çocuğu işten kaytarma aracı olarak kullananlara. benimde bir düzenim var kendimce işlerim var. bende sabah belki spor yapacağım, duş falan alacağım, geç kalma hakkım var o zaman işe. yada akşam bir yere uğrayacam. yada benimde evde kedim var onunda ilgiye benle zaman geçirmeye ihtiyacı var bende onunla daha çok vaktim kalsın diye işten erken çıkacam belkim

Morfo · 23 Ekim 2012

sizlerin çocuk sahibi olmayı istememe sebeplerinizi okumayı seviyorum ben ve paylaşımlarınızı..muhabbetlerinize dahil olmasam da
güzel paylaşımlarınızı görmek benim önceden içimde barındırdığım ön yargımı yıktı..

üstelik ben çocuk sahibi olmayı isteyen fakat henüz evli olmamakla birlikte bunun ne kadar büyük sorumluluk gerektirdiğini bilen biriyim..
ve bu bilinci siz kimi anne olanlardan daha çok taşıyorsunuz..

o yüzden güzel muhabbetlerinizin devamını dilerim..

BlackCat · 23 Ekim 2012

EYluL_BAsaK .!.:
sizlerin çocuk sahibi olmayı istememe sebeplerinizi okumayı seviyorum ben ve paylaşımlarınızı..muhabbetlerinize dahil olmasam da
güzel paylaşımlarınızı görmek benim önceden içimde barındırdığım ön yargımı yıktı..

üstelik ben çocuk sahibi olmayı isteyen fakat henüz evli olmamakla birlikte bunun ne kadar büyük sorumluluk gerektirdiğini bilen biriyim..
ve bu bilinci siz kimi anne olanlardan daha çok taşıyorsunuz..

o yüzden güzel muhabbetlerinizin devamını dilerim..

bu taopiğin seviyeli muhabbetini bende seviyorum arada seviye düşüyor ayrı konu

olivia · 23 Ekim 2012

Bence o kadar seyleri asmisizki, konu aslinda bu degil, gaye filozof tarzi hayati sorgulama ve hayati degisik yönde algilama.

Insan birseyi cok isterse binbir sebeb bulur ve bulusturur, ama bizim gibi gercekten bastan beri istemez ise binbir sebei vardir. Konu bu....

BlackCat · 27 Ekim 2012

hepinizin bayramı kutlu olsun hanımlar

olivia · 27 Ekim 2012

Seninde canim, herkese, saglik, sihhat, huzur mutluluk diliyorum bende.

Çocuk sahibi olmayı istememek

Popüler Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Nirvana

kötü söz, kötü göz ırak olsun.

Guru

Popüler Üye

Guru

Aktif Üye

Guru

♪♫

Guru

Guru

Guru

Popüler Üye

Guru

Popüler Üye

Benzer Konular