Annem koşullu seven manipülatif biri ,kaldıramıyorum?

Ne yapsan yaranamazsın bırak gerçekten. Hiçbir şey için geç değil bu insanların arasında çocuğunu büyütme, laflarıyla çocuğunuda zehirlerler. Seni yurda verseler daha az hasarın olurdu en azından yanımda değiller imkanları yoktu derdin, varken anne babasızlık çekmişsin stres topu yapmışlar seni. Kendi başarısızlıklarını hınçlarını çıkartmak istemişler, bu yüzden eşin sana iyi davransa kudurur kötü davransa alkış tutar. Sen kendi değerini öz saygını kazan hatta buna egoda ekle, senin yerinde başkası olsa okumaz kocaya kaçar savrulurdu ama sen başarmışsın. Biraz kendinş sev kendinle gurur duy
Evet annem bana eşim çiçek alsa aaa kavga mı ettiniz de aldı felan der yurt dışına gezdirdi etti bir kere ne güzel ettiniz demedi . Olumlu şeyleri hiç konuşmuyor . Ama eşimle kavga ettiğimiz zamanlarda annem bana daha iyidi. Yeter ki olumsuzluk olsun bir de diyorlardı ki kapımız açık gel senin eşin de sorunlu boşver felan . Ben de diyodum ne güzel arkamdalar o zamanlar öfke prnoblemim de vardı . Annem eşimle kavga ettiğimizde öyle akıllıca konuşuyordu ki akıllar vermeler felan . Yok işte sen zaten böylesin bana da sinirleniyordun . Felan demeler . Ama barışınca da eşimle çok mutlu olmuyordu nedense . Ne güzel bir şey yapsak sevinmiyor . Görümcemler ve kızları beni çok seviyorlar bana diyor ooo ne güzel senin ablanlar oldu benim yoktu . Onlar bana hediye vs aldıklarında yüzü düşüyor hemen telefonuna sarılıyor . Bunu ben mi uyduruyorum demiştim ama görümcem ve eşimde farketmiş . Ben anneme çok düşkündüm (sevgi eksikliği işte beklenti) annemin yüzü düşse onu savunur üzeni üzerdim . Evimde yüzü düşüyordu ben de onun arkasında durmak için eşime bile trip atmışlığım var meğer kadın bilerek yapıyormuş sonra bana inkar ediyo çünkü . Surat asıp söylenip söylenip sonra yooo ben idare ediyordum ki sen niye böyle savunmaya geeçtinn felan diyordu . Ya benim merhametimi kimseye küsmememi duygusallığımı kullandılar.
 
Hamile birisi olarak yazdıklarınız beni çok duygulandırdı size sarılmak istedim. İnşallah eşinizle çok mutlu olur ve birbirinize sevgiyle sarılırsınız yaralarınızı sarar.
Konunuzls ilgili de bunu sizi üzmek için söylemiyorum yanlış anlamayın ama size zarar verecek kadar umursadıklarını düşünmüyorum 😞 yani sizi aramamış sormamışlar neden kapınıza dayansınlar ki… siz de onlara burda birinin dediği gibi uzaktan bir akraba gibi arada hal hatır sorun bırakın. Kayınvalidenizle aranız nasıl?
 
Evet dövme nedeni mesela odadan çıktı babam bir gün ben de ayaklarımı uzattım geri girdi benim çıkmamı mı bekledin uzatmak için diyip kızdı bende ne olcak baba insanlar babalarına. Sarılıp yatıyorlar dedim diye küfürler (kendi hafız olur) evden s. Ol git o zaman o evlere , yere aldı beni ayağının altına ezerek dövdü . Zaten beni normal dövmüyordu . Sinek ezersin ya . Tahta parçasıyla bir gün yere yatırıp sırtımı ezdi. Ertesi günde işe getirdi ayın sonunda da paramı alıyordu içinden bana harçlık veriyordu . Başta ben çok borcu olduğu için kartımı vermiştim sonra geri vermedi. Zar zor bin bir trip attı öyle aldım kartı bir buçuk yıl sonra .yinede maaşın yarısını aldı kalanının yarısını da annem aldı çeyiz yapcakmış diye ben ne kalıyorsa artık onunla geçindi. . Ve ben bu şekilde gece nöbet tutup gündüz üniversiteye gidiyordum . Üniversite hayatı da yaşayamadım .çok eksik bıraktılar beni . En son da işten istifa edip evde ders çalıştım hiçbir şey bilmiyordum .sağlık lisesi mezunuyum . Gittim Allah yardım etti Türkiye 20. Si oldum atandım ataması olmayan bi bölümden … Rabbim bana yollar açtı evliliğimde güzel. Ama çok yoruldum .
Nasıl bi pisliktir bu ya sen resmen kurtulmuşsun bu aileden kurban kes. Resmen psikopat gibiler
 
Hamile birisi olarak yazdıklarınız beni çok duygulandırdı size sarılmak istedim. İnşallah eşinizle çok mutlu olur ve birbirinize sevgiyle sarılırsınız yaralarınızı sarar.
Konunuzls ilgili de bunu sizi üzmek için söylemiyorum yanlış anlamayın ama size zarar verecek kadar umursadıklarını düşünmüyorum 😞 yani sizi aramamış sormamışlar neden kapınıza dayansınlar ki… siz de onlara burda birinin dediği gibi uzaktan bir akraba gibi arada hal hatır sorun bırakın. Kayınvalidenizle aranız nasıl?
Öncelikle teşekkür ederim … eşimle Allaha şükür mutluyum ben mutlu olayım diye yapmadığı şey yok . Kayınvalidem iyi biri de yaşlı baya 70 yaşında birisi . O da oğluna aşık Allahtan eşim anne meraklısı değil . Görümcemler felan çok iyi kızları da arkadaş gibiyiz .
 
Eş tarafından iyi bir aileyle karşılaştığınız için günümüz şartlarında şanslısınız. Fakat kendi ailenizle ilgili sorunları da bence o tarafa çok aksettirmeyin.. Yarın itilafa düşersiniz zaten oda şöyleydi böyleydi derler yine kırılırsınız..
Ailenize karşı bir çizgi belirleyin. Yeni ailenizi de eşinizde size destek madem bebeğinizle beraber iyileştirin.
Psikolojik destek alıyorsunuz devam edin ve kendinizi iyileştirip Çekirdek ailenize dört elle sarılın..
Böyle toksik bir aile ilişkisi benim arkadaşımda da vardı..
Kız ayrılsın diye uğraştılar damada laf ettiler falan.. kız ayrıldı evine gitti burnundan geldi.. Kız geri eşine döndü ve çocukları ile eşini yüceltti ve sorunlarını çözdü.. Şimdi yine ailesi yuvasını bozmak için uğraşıyorlar.. O da mesafesini koydu.. eşi ve çocukları ile mutlu bir hayatı var artık..
Belliki annenizin psikolojik sorunları var sağlıklı düşünemiyor. Onun için senin düşüncelerin ve duyguların değil kendi duygu dünyası daha önemli ki.. sizin iyiliğinizle mutlu olamıyor.
Kendi kötü eski dünyası ile kıyaslıyor ve kendi acılarını tekrar tekrar yaşayıp seninde bu acıları paylaşmanı ( yaşamanı) ve onu anlamanı istiyor. Kötü bir durum ama görünen bu malesef..
Eğer annenizi tedavi edemiyorsanız onun dediklerini kafanıza takmayın..
 
Uzak duruyorum fakat Şuan psikolojik tedavi almış olmayı aklıma gelen saçma sapan düşüncelerin onlar yüzünden olması o kadar ağrıma gidiyor ki
Maalesef bu durum bende de var ama tek yaptığım uzak durup kendimi iyilestirmeye çalışmak, size de tavsiye ederim
 
Eş tarafından iyi bir aileyle karşılaştığınız için günümüz şartlarında şanslısınız. Fakat kendi ailenizle ilgili sorunları da bence o tarafa çok aksettirmeyin.. Yarın itilafa düşersiniz zaten oda şöyleydi böyleydi derler yine kırılırsınız..
Ailenize karşı bir çizgi belirleyin. Yeni ailenizi de eşinizde size destek madem bebeğinizle beraber iyileştirin.
Psikolojik destek alıyorsunuz devam edin ve kendinizi iyileştirip Çekirdek ailenize dört elle sarılın..
Böyle toksik bir aile ilişkisi benim arkadaşımda da vardı..
Kız ayrılsın diye uğraştılar damada laf ettiler falan.. kız ayrıldı evine gitti burnundan geldi.. Kız geri eşine döndü ve çocukları ile eşini yüceltti ve sorunlarını çözdü.. Şimdi yine ailesi yuvasını bozmak için uğraşıyorlar.. O da mesafesini koydu.. eşi ve çocukları ile mutlu bir hayatı var artık..
Belliki annenizin psikolojik sorunları var sağlıklı düşünemiyor. Onun için senin düşüncelerin ve duyguların değil kendi duygu dünyası daha önemli ki.. sizin iyiliğinizle mutlu olamıyor.
Kendi kötü eski dünyası ile kıyaslıyor ve kendi acılarını tekrar tekrar yaşayıp seninde bu acıları paylaşmanı ( yaşamanı) ve onu anlamanı istiyor. Kötü bir durum ama görünen bu malesef..
Eğer annenizi tedavi edemiyorsanız onun dediklerini kafanıza takmayın..
Çok haklsınız gerçekten teşekkür ederim yorumunuz için peki ben annemle bozuştum en son . Ortalama 1 aydır babam aradığında öyle bi konuşuyoruz bir dakika o da. o kadar .Ne bana yazıyor ne nasılsın diyor ne ilgileniyor . Şaka gibi ama hala bekliyorum dimi😂 insan anne merhameti bekliyor işte . Ama o hayatta sürekli kendi yorulduğunu kendi uğraşlarını konuşan biri ben en son yüzüne çarpınca kendiminkileri kabul etmiyorum ben dedi geçiştirdi . Şimdi benim annem beni arayıp sormuyor ya çok koyuyor bana . Ben logusalıyım ne biliyim şimdi aramazsa şu dönemi zaten ben atlatırsam ne zaman ihtiyacım olcak ki ona ? Hastalık ölüm düğün bunlarda insanın ihtiyacı oluyor haksız mıyım ? Bu kadar hem kabullenmeyip hem kin güden birisi olduğu için aklım almıyor . Evlat bu ya ne biliyim … çok üzülüyorum ..
 
evet lohusasınız ve var olan anneniz bu dönem yardımcı olmuyor. Tekrar tekrar konuşsak yada yazsanız sonuç bu değil mi..
Değiştiremezsiniz. Lohusasınız ve anneniz yardımcı olmuyor.
ama eşiniz ve eşinizin ailesi iyiler değil mi.. Size değer verip sizi iyi hissettiriyorlar. Size hediye alıyorlar. Yani demekki annenizin dediği kadar değersiz yada önemsiz değilsiniz.
Ben olsam annemle konuştuğum dönemlerde "Evet anne haklısın... En çok sen çektin.. En iyi sen bilirsin.. Ama yapacak bir şey yok ki.. buda benim hayatım benim kocam benim çocuğum.. İstediğini düşün ama biz mutluyuz. Umarım sende bununla mutlu olabilirsin" derdim. konuyu kapatırdım.
Bende lohusa dönemimde arkadaşlarımdan çok beklentiye girdim. Hiçbiri destek olmadı.. Ve ben o dönemi atlattım.. Zaman hızlı geçiyor. Şuanda oğlum var 8 aylık ve herşey yoluna giriyor..
Kendinizi de sürekli ay ben lohusayım ay şöyle olması lazımdı ay böyle olmadı diye üzmek yerine durumlara çözüm üretin.. mesela görümceniz, eşiniz kayınvalideniz görümcenizin kızları size destek olabiliyor mu yada arkadaşlarınız varmı..
Alternatifler üretin ve psikoloğunuzla da annenizle olan savaşınıza odaklanın.
Bebeğiniz büyüyecek.. Lohusalık ilelebet sürmeyecek ama anneniz ile olan bağlanma şekliniz çocuğunuzu etkileyecek.

annenizle yaşadığınız korkulu-kaçıngan bağlanmanız ile bebeğinize de yanlış bağlanma stili oluşturabilirsiniz. Artık siz bebek değilsiniz ve anneniz ile bağlanma şekillerinizi hayatınıza sünger çekip ilerlemeniz gerekiyor.
Bu öfkeli halleriniz yüzünden çocuğunuzda kaygılı bağlanma oluşabilir ve hatta daha kötüsü korkulu-kaçıngan bağlanma yaşanabilir.
 
evet lohusasınız ve var olan anneniz bu dönem yardımcı olmuyor. Tekrar tekrar konuşsak yada yazsanız sonuç bu değil mi..
Değiştiremezsiniz. Lohusasınız ve anneniz yardımcı olmuyor.
ama eşiniz ve eşinizin ailesi iyiler değil mi.. Size değer verip sizi iyi hissettiriyorlar. Size hediye alıyorlar. Yani demekki annenizin dediği kadar değersiz yada önemsiz değilsiniz.
Ben olsam annemle konuştuğum dönemlerde "Evet anne haklısın... En çok sen çektin.. En iyi sen bilirsin.. Ama yapacak bir şey yok ki.. buda benim hayatım benim kocam benim çocuğum.. İstediğini düşün ama biz mutluyuz. Umarım sende bununla mutlu olabilirsin" derdim. konuyu kapatırdım.
Bende lohusa dönemimde arkadaşlarımdan çok beklentiye girdim. Hiçbiri destek olmadı.. Ve ben o dönemi atlattım.. Zaman hızlı geçiyor. Şuanda oğlum var 8 aylık ve herşey yoluna giriyor..
Kendinizi de sürekli ay ben lohusayım ay şöyle olması lazımdı ay böyle olmadı diye üzmek yerine durumlara çözüm üretin.. mesela görümceniz, eşiniz kayınvalideniz görümcenizin kızları size destek olabiliyor mu yada arkadaşlarınız varmı..
Alternatifler üretin ve psikoloğunuzla da annenizle olan savaşınıza odaklanın.
Bebeğiniz büyüyecek.. Lohusalık ilelebet sürmeyecek ama anneniz ile olan bağlanma şekliniz çocuğunuzu etkileyecek.

annenizle yaşadığınız korkulu-kaçıngan bağlanmanız ile bebeğinize de yanlış bağlanma stili oluşturabilirsiniz. Artık siz bebek değilsiniz ve anneniz ile bağlanma şekillerinizi hayatınıza sünger çekip ilerlemeniz gerekiyor.
Bu öfkeli halleriniz yüzünden çocuğunuzda kaygılı bağlanma oluşabilir ve hatta daha kötüsü korkulu-kaçıngan bağlanma yaşanabilir.
Pardon öfkeli haller derken bunlar benim içimden hissettiklerim evde öfkeli suratsız bir Halim olmuyor bebeğime karşı öyle bir bağlanma geliştirebilmesi için tutarsız bir ilişki içinde olmam lazım evladımla . Öncelikle bir insan ve bir anne olarak Lohusalıkta veya hayatının belli bir zamanında zor şeyler yaşayıp üzülen içinde sindiremeyen bir ben değilim heralde . Evde terör estiren çocuğa bi görünüp bi kaybolan taktir etmeyecek sinir öfkemi ondan çıkaracak ağlayarak emzirecek bilinçsizlikte hiç değilim . Kaygılarım var ve destek alıyorum . Buraya da üye olmamın nedeni içimi döküp fikir alabilmek . Gün içinde evladımla sürekli gülüp ona müzikler söyleyip kitaplar okuyorum . Ve bunu samimi şekilde yapıyorum . Kusura bakmayın ama derdi olan insana gelip böyle ahkam kesmek hoş değil . Yok çocuğun şöyle bağlanır böyle bağlanır . 50 günlük çocuğun bağlanma stilini siz nasıl algılayabildiniz ordan bilmiyorum
 
evet lohusasınız ve var olan anneniz bu dönem yardımcı olmuyor. Tekrar tekrar konuşsak yada yazsanız sonuç bu değil mi..
Değiştiremezsiniz. Lohusasınız ve anneniz yardımcı olmuyor.
ama eşiniz ve eşinizin ailesi iyiler değil mi.. Size değer verip sizi iyi hissettiriyorlar. Size hediye alıyorlar. Yani demekki annenizin dediği kadar değersiz yada önemsiz değilsiniz.
Ben olsam annemle konuştuğum dönemlerde "Evet anne haklısın... En çok sen çektin.. En iyi sen bilirsin.. Ama yapacak bir şey yok ki.. buda benim hayatım benim kocam benim çocuğum.. İstediğini düşün ama biz mutluyuz. Umarım sende bununla mutlu olabilirsin" derdim. konuyu kapatırdım.
Bende lohusa dönemimde arkadaşlarımdan çok beklentiye girdim. Hiçbiri destek olmadı.. Ve ben o dönemi atlattım.. Zaman hızlı geçiyor. Şuanda oğlum var 8 aylık ve herşey yoluna giriyor..
Kendinizi de sürekli ay ben lohusayım ay şöyle olması lazımdı ay böyle olmadı diye üzmek yerine durumlara çözüm üretin.. mesela görümceniz, eşiniz kayınvalideniz görümcenizin kızları size destek olabiliyor mu yada arkadaşlarınız varmı..
Alternatifler üretin ve psikoloğunuzla da annenizle olan savaşınıza odaklanın.
Bebeğiniz büyüyecek.. Lohusalık ilelebet sürmeyecek ama anneniz ile olan bağlanma şekliniz çocuğunuzu etkileyecek.

annenizle yaşadığınız korkulu-kaçıngan bağlanmanız ile bebeğinize de yanlış bağlanma stili oluşturabilirsiniz. Artık siz bebek değilsiniz ve anneniz ile bağlanma şekillerinizi hayatınıza sünger çekip ilerlemeniz gerekiyor.
Bu öfkeli halleriniz yüzünden çocuğunuzda kaygılı bağlanma oluşabilir ve hatta daha kötüsü korkulu-kaçıngan bağlanma yaşanabilir.
Tutarsız ebeveyn davranışları, duygusal ihmal ve yetersizlik, ayrılık deneyimleri, anne-baba arasındaki çatışmalar, duygusal ifadenin kısıtlanması, sürekli değişen bakım verenler, çocuk istismarı veya travmatik deneyimler, kaygılı bağlanmanın oluşumunda etkili olan faktörler arasında yer alır.
Bunu bilimsel olsun diye araştırıp atıyorum buraya . Böyle bi durum mu sezdiniz ki bana bu yorumu yapıyorsunuz ?
 
Tutarsız ebeveyn davranışları, duygusal ihmal ve yetersizlik, ayrılık deneyimleri, anne-baba arasındaki çatışmalar, duygusal ifadenin kısıtlanması, sürekli değişen bakım verenler, çocuk istismarı veya travmatik deneyimler, kaygılı bağlanmanın oluşumunda etkili olan faktörler arasında yer alır.
Bunu bilimsel olsun diye araştırıp atıyorum buraya . Böyle bi durum mu sezdiniz ki bana bu yorumu yapıyorsunuz ?
Sakin olun, atak belirtisi bu söyledikleriniz. Aşırı tepki veriyorsunuz, söylemek istediği o değil
 
Gerçekten aynı şeyleri yaşamışız sayılır . Ben de sırf oraya gidemiyorum diye bi ton ısrar tripler eşime bana tuhaf davranışlar . Gittiğimde televizyondan başlaeınınkaldırmazlar . Ben çok acı çekiyorum sanki kimseye artık iyi gelemem kendime de gelemem bittim gibi hissetmeye başladım . Çok aşırı ağırıma gidiyor kabul edemiyorum . Kaygı bozukluğum psikolojik sorunlarımı kafama takıyorum . Benim de öfke sorunum vardı terapiyle aştım . Yani benim eşim etrafımda dört dönerken ben mutluluk saçmam gerekirken Şuan oturmuş ağlayarak burda bunları konuşuyorum . Hayatımdan hala daha çalıyorlar ya da ben istemsiz buna izin veriyorum . Bu da bana çok koyuyor
Sadece artık onları takmamayı isteyin. Zamanla takmayacaksınız
 
Öncelikle teşekkür ederim … eşimle Allaha şükür mutluyum ben mutlu olayım diye yapmadığı şey yok . Kayınvalidem iyi biri de yaşlı baya 70 yaşında birisi . O da oğluna aşık Allahtan eşim anne meraklısı değil . Görümcemler felan çok iyi kızları da arkadaş gibiyiz .
Aynı ben. Görüncem iyi bir kızdır kaynanam da oğlunu çok kıskanırdı hatta “o kız mı ben mi” diye seçim yaptırtmaya çalıştı ama kocam böyle davrandığı için dünyayı ona dar ettiğinden beri çıtı hiç çıkmaz artık.
 
Yazdıklarımı ikinci okuduğunuzda anlamanıza sevindim..
özellikle olabilir edebilir ihtimal cümleleri ile farkındalık yaratmak istedim çocuğunuz öyle yada böyle demedim.
Lohusalık sendromu nedir bende anne olduğum için yaşayarak ve araştırarak öğrendim, kolay bir dönem değil ve destek size ailenizden gelmiyor ise bu dönemde en iyi ihtimali değerlendirip bu zor dönemi geçirmelisiniz.
Bu arada ilköğretim eğitim fakültesi mezunuyum ve pedagojik formasyonum var paylaştığınız bilgiye hakimim sizinde araştırmanıza vesile oldum en azından faydam dokunmuştur.
İyi günler.
 
Yazdıklarımı ikinci okuduğunuzda anlamanıza sevindim..
özellikle olabilir edebilir ihtimal cümleleri ile farkındalık yaratmak istedim çocuğunuz öyle yada böyle demedim.
Lohusalık sendromu nedir bende anne olduğum için yaşayarak ve araştırarak öğrendim, kolay bir dönem değil ve destek size ailenizden gelmiyor ise bu dönemde en iyi ihtimali değerlendirip bu zor dönemi geçirmelisiniz.
Bu arada ilköğretim eğitim fakültesi mezunuyum ve pedagojik formasyonum var paylaştığınız bilgiye hakimim sizinde araştırmanıza vesile oldum en azından faydam dokunmuştur.
İyi günler.
Teşekkürler iyi günler 🌸
 
Psikolojini düzeltmek istiyorsan beklentisiz olmakla başla. Anneni bu şekilde kabul et ve senin için iyi bir şey yapmasını bekleme. Çünkü her beklentiye girdiğinde ayrı hayal kırıklığına uğrayacaksın. Benim annem de bu kadar ileri olamasa da narsist ve ciddi manipülatiftir. Ben çareyi ondan beklentiye gitmeyerek ve onunla asgari seviyede iletişim kurarak buldum çünkü ağzını ne zaman açsa sanki nefret kusuyordu. Madem öyle açmasına fırsat verme.
 
Araya yine mesafe koymuşsun yüzüne soylemissin geri adım atma gittikçe uzaklaş onlardan benim annemde aynı senin annen gibiydi benimde psikolojimi bir dönem çok bozdular ne çocukluğumu yasayabildim ne genç kızlığımı hayatımı mahfettiler bende senin gibi çok merhametli vicdan yapan biriyim ama artk şöyle yapıyorum onlara soğuk uzak davraniyorum ne zaman merhamettim devreye girse bana davranışları aklıma geliyor o bir anne olarak bana böyle davranıyorsa bende soğuk davranırım diyorum sende öyle yap geri adım atma engelle gitsin ne attığı durumları görürsün nede muhatap olursun erkek kardeşin sana bişey yapmaz korkma bence durumunuz varsa çok uzak bir yere gitseydiniz bende öyle yapicam eşimi de ikna ettim para biriktiriyorum ilerde yeterince para olunca çok uzak bir yerden ev alıcam tamamen uzaklasicam onlardan sonrada hepsine engel atmayı tamamıyla hayatımdan çıkarmayı düşünüyorum benimde eşimin ailesi tıpkı sizin gibi çok seviyorlar herkes sevdi beni bir ailem sevmedi ama artk takmıyorum umrumda değil çünkü bu benim suçum değil onların suçu bir anne olarak çocuklarım için canımı veren biriyim şimdiden onların geleceğini düşünüyorum iyi bir meslek sahibi olsunlar zorluk cekmesinler diye ve diyorum ben gerçek bir anne gibi davraniyorum ama benim annem anne değil anne olmayı beceremeyen kişiler sizinkilerde öyle sizin sucunuz yok
 
X