arkadaşım ve ben, 2mizde 6 senedir evliyiz. geçen gün 6 senede neler yaptık diye konuştuk. kaba taslak, ayrıntısız sonuçlar;
6 senede ben bine yakın çeviri yaptım.
arkadaşım hamile kaldı.
eşim boksa başladı.
onun eşi işe gitti geldi.
biz tatil haricinde, başka şehirleri görmeye gittik, bir kaç saatliğine bile olsa.
arkadaşım doğurdu.
bizle, işimizle ilgisi olmayan seminerlere katıldık, maksat gelişim hatta eğlence.
arkadaşım evde çocuğuna bakıyor.
eşim, osmanlıca öğrenmeye karar verdi.
arkadaşımın eşi ya işte, ya evde uyuyor. arkadaşım tek başına çocuğunu büyütüyor.
tatillere gittik geldik.
arkadaşım çocuğu büyüttü, üni.ye başlamaya karar verdi. dershaneye yazıldı. sevindik.
biz, şehrimizdeki barınakları bulduk, yardımcı olmaya başladık.
arkadaşım boşanmaya karar verdi.
ben tenise başladım.
arkadaşım, tekrar hamile kaldı. dershane, üniversite hayal oldu bir kez daha.
şımarıklık yaptık, ev taşıdık 1-2 kere.
arkadaşım doğurdu.
taşındığımız yerlerde, maddi imkanları kısıtlı insanlar bulduk. para, yiyecek yardımı kabul etmediler, çocuklarına derslerinde yardımcı olduk.
arkadaşım mutsuz, eşini sevmediğini söyledi.
ben eşimi kapılarda, şarkılar söyleyerek karşılarım. arkadaşım bugün bana "mutluluğunu içinde yaşa" dedi.
ben üzüldüm, o içini döktü.
"kızının yanında bari bunları yapma" dedim. o ise mutsuzluğunu bana yükledi.
bugün bir kez daha çocuk sahibi olmadığıma sevindim. ayak bağım yok, mecbur olduğum için değil, sevdiğim için evliliğim devam ediyor. doğurmak 2. derece bir mesele, en önemlisi, doğurup pişman olmamak.
canım zaman zaman bende bakıyorum buraya bence sizin şikayet ettiğiniz şeyler, başlığın çok genele hitap etmesinden, belki çocuk sahibi olmak istemeyelerin başlığı gibi saha spesifik bi başlık olsa bunlar olmaz nacizhane tavsiyem:13:
Filtrekahve sen ve öteki tüm arkadaslar, yahu sizlerle ne kadar cok gurur duysam azdir, neler yapiyorsunuz öyle hayatlarinizda?
Herkes aktif, herkes hayatin tam icinde, daha ne olsun???
Belkide mutlulugu her yönden alinca baska birseye ihtiyac duyulmuyor...Yasasin kadinin gücü diyorum baskada birsey demiyorum...
Bizde esimle herseyi merak ederiz bu hayatta, yapilacak seyler, okunacak dergiler, kitaplar, gazeteler, dinlenicek müzikler, bakilacak filmler, görülecek yerler, gezilecek müzeler sehirler, yiyilecek lezzetler, arkadaslarla vakit gecirmeler, bahcemiz var, bahcemizle ugrasmalar... vs. vs. birde üstüne üstlük kendi is yerlerimiz, sorumluluklarimiz, görevlerimiz, iste böyle zamanin nasil gectigini anlamadan geciyor günler...
Ikimizde ailemizin bas diregiyiz, onlar bizden cok destek görürler, ne mutlu diyorum cevresine toplumuna yararli olanlara...
Oysaki biz hic kimseden destek görmeden bu hallere geldik, ne mutlu bize...en imkansiz zamanlarda bile birbirimize destek olup iyi günlere dogru mücadelelerimizi vererek, emek harcayarak gelmenin mutlulugu, tarif edilemez...
evet canım gençken bütün bunlar çok güzel yapılası.ama yaşlılığı hiç mi düşünmüyorsun?yani huzur evinde mi kalacaksın?onu geçtim yaşlanıp hastalıklar başladığında kapını bir çalanının olmaması ve bayram günlerinde çocuklarınla torunlarlarınla dopdolu bi sofrada yemek yiyememek.bana göre büyük yalnızlık.hayırsız evlatları sayacaksın belki bana öylesi de vardır ama istisna ,benim çevremde herkes ana baba kuzusu.
iki arkadaşım var bunlar abi kardeş anne babaları yok ve bayramlarını faceten bayramlara sitemle geçiriyorlar bizse ailelerimizle mutlu mesut.üzülüyorum o hallerine.
ilerisini de düşünmek lazım onun için Allah verirse ilerde ikinciyi de istiyorum.hem ben yalnız kalmayayım ilerde hem de oğlum yalnız kalmasın destek olsunlar birbirlerine diye.ha bu bencillikse her adımımız zaten bencillik,sizin keyif kaçırmamak için çocuk yapmamanız da bir bencillik türü bu da ,kabul ediyorum.
benim anneannem 90 yaşına yakın ,tam 9 çouğu var ve hepsi de çok çok hayırlı.anneannem tam 25 yıldır iş güç yapmaz bir kenarda oturur,çocukları etrafında dört döner ve prensesler gibi bakılıyor.yalnız olsa,çocuksuz olsa hayatı nasıl olurdu düşünmek bile istemiyorum.
annesine babasına bakmayacak olan yine bakmaz. bu illa çocuk olunca değişir, çocuklar yaşlanınca sahip çıkar diye garantisi yok. boşuna dememişler "bir anne baba 10 çocuğa bakar da, 10 çocuk bir anne babaya bakmaz" diye. hepsinden öte yaşlanınca bana baksın diye çocuk yapma bencillik benim gözümde. zaten dediğim gibi garantisi yok asla. krallar kraliçeler gibi ebeveynini yaşatan da var, 3 kuruş için öldüren de. annenannemin 4 kızı var, sadece annem bakıyor. diğerleri ilgilenmiyor, ziyaretine bile gelmiyor. annem genç bir kadın. genç, alımlı ve bakımlı. tekrar evlenmek yerine annesine bakmayı tercih etti. diğer 3 kardeş fos. e hepsi aynı anne babanın ürünü.
dediğim gibi bunun hem garantisi yok hem de bencillik.