30'lu yaşlarımın başındayım, kendimi bildim bileli çocuk sahibi olmaya istemedim. Eşin dostun bebeğini mıncırıp sevmişliğim de yoktur. Annesiz büyüdüm, haliyle zor ve fazlaca yük dolu bi hayat yaşadım. Bi çocuğun bi ömürlük sorumluluk demek olduğunu, çokça sabır gerektirdiğini farkındayım. Hormonlu kabak şak diye büyümüyorlar çünkü
sizinde belirttiğiniz gibi dünyanın yaşaması zor ve tehlike bi yer olduğunu insanlara söylediğimde " sen doğur özenli büyüt" diyorlar. Bu düşüncelerimin aksine çevirecek şekilde pek bi örnekte görmüyorum açıkcası.
daha bi kaç gün önce bulunduğum mahallede 16,17 yaşlarında olan gençler arasında kavga çıktı. 4,5 kişi, mahallenin ağzı var dili yok kendi halinde gencine saçma bi bahaneyle saldırıp bayağı bi dövdü. Yani senin özenle yetiştirmen de yeterli olmuyor. Sen yeteceğim kadar çocuk yapayım derken, diğer taraf geleceklerini düşünmeden Allah rızkını verir kafasıyla tavşan gibi üreyip, senin özenle yetiştirdiğinin hayatını karartabiliyor.
Pişmanlığa gelince bunu reel hayatta yaşamayan azdır, sadece ünlülerde olmuyor sanırım. o da kırdıkları cevizlerden sebep sanırım
Benim için kan bağı önemli değil.Bunu kendi anne,babamdan yola çıkarak söylüyorum, ilerde çok çok pişman olursam evlat edinirim. Sizde kan bağına önem vermiyorsanız, ileride pişman olacağınız bi durum görmüyorum.