• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Sizce ileride pişman olur muyum?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Sizde şöyle bir hava sezdim istiyorum ama şartlar bunu gerektiriyor. O yüzden hayatın getirileri ne olur kimse bilemez. Ona bakarsanız bir gün öleceğiz ölmek için dünyaya bir canlı getirmemek mi lazım. Bunları düşünmüyorsunuz. Çok fakir olsanız tamam bakamazsınız diycem. Ama bir çocuğu bakabilecek durumdaysanız bence sizde isteyeceksiniz işerde. Evlenmeyi düşündüğünüz kişi de bence böyle düşündüğü için size öyle diyordur...
 
Siz istisnai örneksiniz, bu da bir gerçek. Keşke sizin gibiler 3 değil 5 çocuk sahibi olsa.
Est.
Ben mükemmel bir anne değilim muhakkak.
Çocuklarımın iyi birer insan olmaları gayretindeyim sadece.
Hamilelik, doğum, çocuk yetiştirmek zor. Ama (bence) güzel.
Kim ne kadar çocuğu varsa güzel yetiştirsin dilerim.
Çok çocuklu olmak "cahillik" alameti olmuyor kanaatindeyim.
Ben de, siz de, müstakbel diğer anneler de, dünyayı bulduğundan daha güzel bir yere dönüştürecek güzel evlatlar yetiştiririz umarım.
Sevgiler...
 
Son düzenleme:
Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.

Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..

Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.

Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?

Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.

Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?

Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.

Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?

Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.

Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..

Sevgiler.:KK200:
2.cocugu yapmak istemememdeki nedenleri sanmışsınız hak vermemek mümkün degil....benim.1 tane var kizim ama 2.yi yapamıyorum bu sebeplerden dolayı....bence 1 tane çocuğunuz sağlıkla sıhhatli olsun şöyle de bi durum var inanin 1tane olsun gülümsediği zaman size baktığı zaman tüm bu nedenleri unutturacak 1tane yapın derim....2. Ama bu devre iste fazla 😔
 
Freud halt etmiş çok af edersiniz.
Zira savaş, açlık, göç gibi toplumsal felaketleri yaşayan bireyler üremeye daha meyillidir.
Hali vakti yerinde toplumlarda bol bol bebe göremezsiniz.
Çocuk sahibi olma sebebim biyolojik saatimdi.
Üstelik dünyayı daha yaşanılır kılacak olanlar arasında benim çocuklarım da olacak. Çünkü onlara cennet vaadetmiyorum ama "nasıl daha iyi hale getirip, güzelleştiririm" diye düşünmeyi öğretiyorum.
Freud sadece bir önerme ortaya atmış, haliyle yasa değil dediği..Onun görüşü oymuş.
Evet az bilişsel muhakemesi olanların olduğu toplumlarda felaketler çok çocuk getirir.
Ama sorgulayan toplumlarda insanlar çok çocuk yapmaz, gerçekten ilgilenebileeği kadar çocuk yapar.
Çoğu gelişmemiş ülkelerde hayatı sorgulama olmadığı için içgüdüsel üreme yaygındır..
Mesela İskandinav ülkeleri; o kadar ellerinde kaynak var. Anca zorla 1 tane çocuk sahibi oluyorlar.


Çocuklarınızın amaçları olması güzel.. Keşke herkes bilinçli anne olsa..
 
Yoo genel turk toplumu ondan cocuk sahibi olmaz..ilkini evlendik eee niye evlendik herkes yapiyor bizde yapalim diye yapar(geneli)ikinci cocugu yapanlar ya kaza der ya kardessiz olmaz der ondan yapar..bazisi da yasliligimda elim kolum olsunlar diye yapar..size gelince buyuk ihtimal ile 1 tane yaparsiniz..cunku aile baskisi vs
Bizim insanları çözmüşsünüz, tebrik ederim..
Hakikaten haklısınız..
Burada bile kaç konuda eltisi, görümcesi hamile diye hamile kalan okudum..

Herkes yapıyor olayı bence de doğru..:KK70::KK8:
 
Senin kararın diyip bu kararın sonucundaki tüm olacakları size yüklemiş gibime geldi.
Yok sırf bana yüklememiştir.. mutlaka ikimizin kararı olur.
Zorla kendi kararımı dayatmak istemem..O çok bencilce olur..
 
Sanki konuyu ben açmışım. Böyle bir dünyaya çocuk getirmem, hoş aday da yok zira çocuk iki kişiyle yapılır. Annem, babam hayatta değil. Bazen lanet ediyorum dünyaya geldiğime, gidipte neden beni dünyaya getirdiniz diyeceğim kimsede yok , çok üzgünüm.
 
Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.

Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..

Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.

Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?

Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.

Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?

Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.

Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?

Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.

Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..

Sevgiler.:KK200:
ben size harfiyen katılıyorum...Aynı sebeplerden bende istemiyorum...Bu ülke şartlarında kendime güvenemediğim için çocuğumada bakabileceğimi sanmıyorum.
 
Freud sadece bir önerme ortaya atmış, haliyle yasa değil dediği..Onun görüşü oymuş.
Evet az bilişsel muhakemesi olanların olduğu toplumlarda felaketler çok çocuk getirir.
Ama sorgulayan toplumlarda insanlar çok çocuk yapmaz, gerçekten ilgilenebileeği kadar çocuk yapar.
Çoğu gelişmemiş ülkelerde hayatı sorgulama olmadığı için içgüdüsel üreme yaygındır..
Mesela İskandinav ülkeleri; o kadar ellerinde kaynak var. Anca zorla 1 tane çocuk sahibi oluyorlar.


Çocuklarınızın amaçları olması güzel.. Keşke herkes bilinçli anne olsa..
Kızma ama senden çok iyi anne olur sen biraz evliliğini yaşa sonra yap bir tane. Çok lazım bu ülkeye bilinçli,otokontrollu evlat 🤲🤲
 
Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.

Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..

Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.

Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?

Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.

Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?

Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.

Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?

Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.

Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..

Sevgiler.:KK200:


Freud haklı olsa savaş süren ülkelerde insanlar içgüdüsel şekilde hızla çoğalmaya devam etmezdi sanırım...

Çocuk sahibi olmanın bu kadar ayrıntıda boğulacak bir durum olduğunu düşünmüyorum.(Doğurun gitsin demiyorum yanlış anlaşılmasın) Hangimiz maddi manevi sıkıntı zorluk çekmiyoruz, ya da muhteşem şartlardayken bir sene sonra mülteci olmayacağımızın ne garantisi var? Demek istediğim iç sesinizi dinleyin sadece , ülkemizin artı dünyamızın dünyanın gidişatına bakacak olursak topluca intihar etsek daha iyi gibi görünüyor çünkü...
Dünyaya gelecekse sizin kadar duyarlı ve düşünceli insanların çocukları gelsin en azından , bari gezegenin geleceği için birşeyler yapabilirler...
 
Son düzenleme:
Eğitim sisteminin devamlı değiştiği,kadına değer verilmeyen,çocuğa istismarın tavan yaptığı,demokrasi,özgürlük namına bir şey olmayan ve birçok alanda geri kalmış bir toplumda çocuk yapmak bence o çocuğa yapılabilecek en büyük kötülük.
 
30'lu yaşlarımın başındayım, kendimi bildim bileli çocuk sahibi olmaya istemedim. Eşin dostun bebeğini mıncırıp sevmişliğim de yoktur. Annesiz büyüdüm, haliyle zor ve fazlaca yük dolu bi hayat yaşadım. Bi çocuğun bi ömürlük sorumluluk demek olduğunu, çokça sabır gerektirdiğini farkındayım. Hormonlu kabak şak diye büyümüyorlar çünkü :KK48:sizinde belirttiğiniz gibi dünyanın yaşaması zor ve tehlike bi yer olduğunu insanlara söylediğimde " sen doğur özenli büyüt" diyorlar. Bu düşüncelerimin aksine çevirecek şekilde pek bi örnekte görmüyorum açıkcası.
daha bi kaç gün önce bulunduğum mahallede 16,17 yaşlarında olan gençler arasında kavga çıktı. 4,5 kişi, mahallenin ağzı var dili yok kendi halinde gencine saçma bi bahaneyle saldırıp bayağı bi dövdü. Yani senin özenle yetiştirmen de yeterli olmuyor. Sen yeteceğim kadar çocuk yapayım derken, diğer taraf geleceklerini düşünmeden Allah rızkını verir kafasıyla tavşan gibi üreyip, senin özenle yetiştirdiğinin hayatını karartabiliyor.
Pişmanlığa gelince bunu reel hayatta yaşamayan azdır, sadece ünlülerde olmuyor sanırım. o da kırdıkları cevizlerden sebep sanırım:KK48:
Benim için kan bağı önemli değil.Bunu kendi anne,babamdan yola çıkarak söylüyorum, ilerde çok çok pişman olursam evlat edinirim. Sizde kan bağına önem vermiyorsanız, ileride pişman olacağınız bi durum görmüyorum.
 
Aynı yaştayız ve benzer şekilde düşünüyoruz "anne" olma konusunda..
Kaygılarınız çok normal, sonuçta yeri geliyor arzularımız düşüncelerimize ve inançlarımıza baskın çıkabiliyor.
40'lı yaşlara gelince keşke demeyeceğimizin garantisi yok..
Benim bir arkadaşım yurtdışına gidip yumurtalarını dondurmuştu.
Evet, şu an istemiyorum. Ama ileride pişman olur muyum emin değilim.
Sonuçta insanların düşünceleri yıllar içinde çok değişiyor.
Pişman olmayacağımın bir garantisi var mıdır, nasıl emin olabilirim? keşke bir formül olsa..
 
Evet, şu an istemiyorum. Ama ileride pişman olur muyum emin değilim.
Sonuçta insanların düşünceleri yıllar içinde çok değişiyor.
Pişman olmayacağımın bir garantisi var mıdır, nasıl emin olabilirim? keşke bir formül olsa..
Misal Ajda Pekkan pismanmis 🤔
 
  • Komik
Reactions: 000
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back