• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Sizce ileride pişman olur muyum?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Sevgili Ceylan, çok teşekkür ederim canım..:KK36:
Ne güzel bir yorum yazmışsın..
Sen benim iyi bir anne olabileceğimi düşünüyorsun..ondan bu yorumu yaptın.
Ben mükemmelliyetçi değilim. Mükemmelliyetçilik iyi değildir. Ben sadece manevi ve maddi külfetini karşılayabileceğimden emin değilim. Seninle de konuşmuştuk ama erkek arkadaşım bence bir tane ister..
O yüzden konu açtım. İleride hiç istemezsem o da bir şekilde kabul ederse, bunun sorumluluğunu tek başıma almak istemem. Ağır gelir. Ortak karar olmalı.. Bakalım şu an hala negatifim.. Ben zaten olursa en fazla 1 tane.. İkincisini hem yaş hem de şartlarım elvermez.. Bakalım neler olacak..Evlilik oturmadan çocuk yapılmamalı..Ona katılıyorum..

Yarın evleniyorsun.. Konunda 100 kusur sayfa konuşmuştuk.
Sonunda evleniyorsun.. hayırlı olsun diyorum..
Umarım çok güzel bir evlilik hayatın olur..

Güzel haberlerini alırım..:KK200:
Evleniyorum valla 🤷‍♀️ O kadar yoruldum ki hazırlık telaşında . Zar zor oturuyorum. Oturunca da şöyle bir kk ya bakıyorum bazen. Bakalım nasıl olacak . Gerçekten yarını çok merak ediyorum.
 
Peki dünya üzerinde bu kadar kaotik olmayan maddi manevi parametrelerin sizi mutlu edeceği ve üremeyi isteyebileceğiniz bir ülke mevcut mu ? Türkiye şartlarında bencilce buluyorsunuz ama imkanlar farklı olsaydı düşünür müydünüz?
Evet var. Norveç; İsveç; Finlandıya; İzlanda, Danimarka ve Almanya.. :KK51:
Oralarda olsam bir tane çocuk sahibi olurdum. (Nasip olsaydı)
 
Evet var. Norveç; İsveç; Finlandıya; İzlanda, Danimarka ve Almanya.. :KK51:
Oralarda olsam bir tane çocuk sahibi olurdum. (Nasip olsaydı)
Belki nasip olur hayat bu. Böylelikle daha mutlu olduğunuz bir ülkede yaşar evlat sahibi de olursunuz kim bilir:anne:
 
olmazsın...ülkenin şu andaki halini tahmin edebilseydim, herşeyin bu kadar kotüye gideceğini öngörebilseydim ve evlat denen şeyin bu kadar değerli bu kadar ağır bir aşk olduğunu bilseydim 12 yıl önce kızımı bu ülkede doğurmazdım...açık ve net...
 
Yanlış anlamayın lütfen ama fazla derin düşünüyorsunuz. Evet bir cok noktada hakli ve mantıklı düşünceniz ama o evlat kokusu yokmu.. hepsini unutup iyiki doğurmuşum dersin.hayatimdaki en güzel ve pişmanlık duymayacağım tek sey çocuğum.tarif edilemez bir duygu. Yasayinca anlaşılacak birşey. En güzel mutluluk ve herşeye değer. daha nasil anlatsam bilemedim.
 
Sizin adınıza sevindim..Mutlu bir evliliğiniz teşvik olmuş..:KK51:
Burada ana fikir istemek zaten..Ben şu an asla istemiyorum..

Üreme konusunda da; Freud amca'nın güzel tespitleri vardır. Ama tabi her dediği çıkmıyor. Kendi bakış açısı ile zamanında dile getirmiş.. ben biraz katılıyorum. Mesela bende çok halimden mutlu değilim. Kaçınma davranışı yapıyorum yani istemiyorum çocuk. Savaşta olsam hiç istemezdim.İşte bu tespitler her kişiye uyarlanamıyor. Her insan derya deniz çünkü..
Iste ben de nisanliyken asla istemiyordum. Ilk 3 sene de asla diyebilirim. Bir anda damdan duser gibi geldi o istek. Tarif edebilecegim birşey değil.
Ama ben 21 yasinda evlendim tabii. Yas onemli bir kriter. Beklemeye zamanim oldugunu biliyordum. Sizin biraz acele karar vermeniz lazım gibi.
Hayatinizi dolduracak onemli hedefler var mi önünüzde? Benim yoktu mesela. Hani şurayı burayi gezmek, kocamla sunu bunu yapmak gibi basit seyler vardi ve onlari yapana kadar asla cocuk istemedim. Ne zaman hayattan alacagim zevki artik aldim, oturup cocuk bakarken iç çekmem diye dusundum, o zaman istedim.
Ayrica hic anac bir insan degilim. Duzensizlik, disiplinsizlik, kargasa, gurultu, hatta yuksek ses bile sevmem. Apartmanda 50 tane cocuk ayakkabisi olan daireler, asansorden taşan cocuk cigliklari cok rahatsiz eder beni. Ben de, buna gore yetiştirmeye çalışıyorum çocuğumu. Tabii bir yere kadar, gerisine kendi karar verecek.
Maddi anlamda cok endiseli değilim. Cunku koleje gondermek, piyano egitimi aldirmak gibi hedeflerim yok acikcasi. Olsaydi, maddiyat da cocuk istememe konusunda onemli bir etken olabilirdi.
Ailem yakinimda, aksam cocugu onlara birakip kocami iş dönüşü cilginliklarla karsilama luksum var. Yani cocuk oldu hayat bitti degil.
Tabi bircok yerden kisitlaniyor hayat. Biraz da sizin konfor dairenizden cikmaya ne kadar gonullu oldugunuzla alakalı.
Istediginiz aksam arkadaşlarınızla dışarı cikamamak sizi ne kadar etkiler mesela?
Cocuk istegini belirleyen cok fazla etken var aslında.
Ben iyi, durust, olgun, merhametli bir insan oldugumu iddia edemem. Ama evladimin boyle olmasi icin butun omrumu feda edecegime yemin edebilirim. Bu ugurda yasamak bile yeter bana
 
Tüm yorumları okumadım, soruldu mu bilmiyorum. 0 000 kontrole gittiniz mi hiç? Yumurta rezerviniz, değerleriniz hakkında bilginiz var mı?
 
Yorumunuzda katıldığım çok şey var.

Bir kere bu konuların evlenmeden konuşulması gerektiğine inanıyorum. O yüzden birkaç kere konuştuk. Bu çok önemli bir konu saklayarak olmaz. Onun dışında maalesef benim yaş 33, siz benden küçüksünüz diye biliyorum 26 olmanız lazım. Benim çok zamanım kalmadı. Tahminen birkaç aya bizde de nişan ve nikah olabilir. O zamana 34 olacağım. Çok zamanım kalmadı eğer çocuk istiyorsam..

Ama tabi ki iyi bir anne olamayacaksam tek başıma pişman olsam çok daha iyi..
Freud konusunda da benim şu anki düşüncelerime uyduğu için örnek verdim. Zaten o bir önerme vermiş. Adamın çok ciddi tespitleri var. Bazılarına da bilim çevreleri katılmaz. Benim demek istediğim şu; benim bir durumda şartlar bana hiç uygun değilse kaçınma davranışı sergiliyorum. Freud bu konuya başka bakıyor. Ben sadece onun gibi bakmıyorum..

Freud'a göre çocuk istememek ölümü istemektir. tamamen yok olmayı istemek.. Var olmanın dayanılmaz ağırlığı altında ezilmiş, tükenmiş insanların ölümle birlikte geride hiçbir şey bırakmadan dünyadan tamamen gitme isteğidir çocuk sahibi olmak istememek. çünkü çocuk bizim bir parçamızsa eğer, bizi kısmen yaşatmaya devam eden bir varlıktır neticede.. bilinç düzeyinde olmasa da hayatta varlığımızın kısmen devamını sağlar.. belki bilinç dışında...(bkz: kollektif bilinçdışı)
Anlık duygu durumlarımız.. ve duygularımızın birikimi... bunlar hep önemli.. Mutsuz duygu birikimlerimiz bu konudaki isteksizliği sağlamak için yeterli olacaktır.. Yok olma isteği temelden yerleşebilir. freudyen bakış açısına göre özellikle çocukluk döneminin nasıl geçtiği bu açıdan belirleyici.

Freud'a göre iki temel güdü olan yaşamın ve ölümün etkisinde hareket ederiz.. yaşam güdümüzün enerjisi libidodur.. ölüm güdümüzün enerjisi ise destructo. bunlar birbirinin tersi.. biri yok etme ise diğeri var etme.. birçok insan ölüm güdüsünün etkisiyle yaptığı davranışların farkında bile olmaz.. dikkatsiz davranmak bir yerini kesmek, bardağın elimizden hoop diye kayması kırılması, sigara vb zararlı alışkanları sürdürmek, yani tehlikeli ve zararlı işler yapmak.. bunların hiç mi başka sebebi yok? var tabi ama hepimizin ille göz göre göre kendimize zarar verdiğimiz, ya da kendimize zarar gelmesine izin verdiğimiz anlar olmuştur.. işte bu kendimize zarar verdiğimiz fakat genelinin sakarlık -kaza şeklinde açıklandığı davranışlarımızın altında bilinç düzeyimizin genelde daha altlarında bi bölgede var olan ölme isteği vardır.. gibi bir şey der freud. bu bağlamda düşünecek olursak çocuk sahibi olmak istememek ölüm güdüsünün eseridir.. yani biz bu iki temel güdünün etkisiyle hareket ediyoruz der..

Ben kaçınma yapıyorum şu an, hayatta hoşnut olmadığım şeyler var. O yüzden tepki olarak çocuk sahibi olmak istemiyorum. Ama tabi zaman ne gösterir bilemem..


Akışına bırakmak lazım bence de..Çok zamanım yok ama napalım..bazı şeyler zorlama ile olmaz..

28 yaşındayım, aramızda fazla fark yok aslında. :) Dediğim gibi Freud'a sizin kadar hakim değilim ben dolayısıyla çok bilemiyorum ama Freud'un 6 çocuğunun olmasının da böyle düşünmesinde payı olduğunu düşünmüyor değilim ehehe. Kaçınma davranışı denir mi buna bilmiyorum ama akışına bırakmak gerektiğine ben de katılıyorum.
 
Sizinle aynı düşüncedeyim böyle bir dünyaya çocuk getirmek ona haksızlık olur
 
Eger anne olmamış olsaydım yani henüz bu duyguyu hiç yaşamamış biri olsaydim tıpkı senin gibi böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemezdim ve pişman olmazdim.

Ama bu duyguyu tatmış biri olarak, dünyadaki bütün olumsuzluklara rağmen iyiki olmuşlar diyorum. Pişman değilim ama yazdigin sebeplerden çocuklarım adına çok endişeliyim.

Bazen bekarlık hayatımı özlüyorum. Ama o rahatlığı değil, sıfır sorumluluk duygusunu.
 
Maddi açıdan bilemiyorum. Ben aslında su akar yolunu bulur görüşündeyim. Herkes para ve imkan içinde çocuk dünyaya getirmiyor. Bana göre önemli olan cocuğunu paraya değil de sevgiye ne kadar doyurduğun olmalı. Ama manevi açıdan kendinizi hazır hissetmiyorsanız bence de düşünmeyin. Evet çok kıymetliler ama büyütmesi de bir o kadar zor. Ve dünya gerçekten fazlasıyla acımasız. Galiba en zor nokta da bu.
 
Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.

Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..

Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.

Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?

Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.

Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?

Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.

Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?

Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.

Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..

Sevgiler.:KK200:
Varlığını tatmadığınız bir şeyin yokluğunu aramazsınız .

İki evladım var ;tattıgım için onlarsız eksiğim ,iyi ki diyorum çoğu zaman ama hiç tatmamış olsaydım anne olmayı tercih etmezdim .

Her anlamda yürek sızısı.7 sene de ömrümden ömür gitti, fizyolojik psikolojik olarak yetmek vs konular zaten apayrı .Gelecek kaygılarını düşünemiyorum bile .
 
Doğru bir karar bence. Ki ben çocuk yapmamaktan değil de çocuk yaptığı için pişman olan daha çok kişi olduğunu düşünüyorum. Ama kimse bunu dile getiremez, linçlenir.
Ben de istemiyorum. Gerçi şu an 25 yaşındayım 5 sene sonra düşüncem ne olur bilemem ama ben son 3-4 senedir bu konuda aynı düşünüyorum..
Ne zaman ki maddi hiçbir kaygım olmaz çok zengin olurum o zaman beeellkiii... Ama öyle bir ihtimalde yok gibi birşey😄
Ben açtım öyle bi konu ,bi iki yıl oldu sanırım.Konum altına da yorumla destekleyenler de epey olmuştu sanki👀
 
Gerçekçi bir yaklaşım var bu konuda Allah isteyene değil de istemeyene nasip ediyor. Senin de sınavın bu dercesine..
 
  • Muhteşem
Reactions: 000
Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.

Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..

Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.

Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?

Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.

Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?

Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.

Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?

Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.

Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..

Sevgiler.:KK200:
😂😂Şimdi hanımefendi burası kadınlarkulubu.Bu kadar kasmayın.Bilmiyorum sadece bana mı komik geldi.Lise komposizyonu gibi.
 
Evleniyorum valla 🤷‍♀️ O kadar yoruldum ki hazırlık telaşında . Zar zor oturuyorum. Oturunca da şöyle bir kk ya bakıyorum bazen. Bakalım nasıl olacak . Gerçekten yarını çok merak ediyorum.

Hayırlı olsun canım..
Kotu düşünme artık karar verdin..

Belki her şey senin için iyi olur..
 
😂😂Şimdi hanımefendi burası kadınlarkulubu.Bu kadar kasmayın.Bilmiyorum sadece bana mı komik geldi.Lise komposizyonu gibi.
Evet kadinlarklubu olduğunun farkındayım. 9 yıldır uyeyim..

Size benim konum komik geldiyse neden konumdasınız?
Bu konuya illa yazın diye sizi etiketlemedim.
Konumu komik bulduysanız yazmazsınız.
Bu kadar basit.
 
kıızmın gözündeki kardeş isteiği yüreğindeki üzüntüyü anlayabiliyorum ,
kalbime bıçak saplanır gibi oluyor , ama çok uğraştık olmadı tabi , rabbm olmayanlara versin
Kızınıza kedi alsanız?
Çok yardımcı olur bence..

Evde hayvan olması çok güzel bir duygu..
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back