- 13 Eylül 2011
- 5.254
- 13.270
- 448
Her nasip vaktine esirdir derler.
Vardır bir hayır canınızı sıkmayın..
Hayırlısı olsun hakkımda..
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Sizce ileride pişman olur muyum?
- Konu Sahibi 000
- Başlangıç Tarihi
- Durum
Her nasip vaktine esirdir derler.
Vardır bir hayır canınızı sıkmayın..
Hayırlısı olsun hakkımda..
- 12 Temmuz 2006
- 56.243
- 216.156
- 1.223
- 52
Anlayışlı olmak çok önemli aslında, anlamasak bile empati yapabilmek.Doğumla beraber anneliğe yüklenme olayı ilk olarak ‘aa sezaryen mi, tuh bebek gerekli koruyucu tabakayı almadan doğdu, e tabi sütün de gelmez hemen ve bağı kurmakta zorlanacaksın’ fitnesiyle başlıyor.
Halbuki normal hem de bayağı normal doğurdum ama sütüm gelmedi
4. gün sonunda 1 2 damlacık kolostrum çıktı, evde bir bayram sevinci, çay kaşığıyla çocuğa tepmeceler, ziyan olmasın diye kaşığı yalatmacalar
Sanki bilirkişiler de arayıp, sağa sola haber vermeler, offf Allahım delirmeme ramak kalan günlerdi.
Çocuğum emmedi diye ‘seni istemedi sevmedi’ diyen bir kv dem var sağolsun, bu da yetmez gibi ‘aa sana annelik emzirmediğinden gelmedi, emzirmeyen anne babadan farksızdır ondan sevemedin bizim gibi’ diyen muhteşem çevre de cabası.
Kendi annem ise sırf süt gelsin diye kuru boş memeyi, saatlerce pompayla çektirirdi bana, herhalde 5 6 ayrı emzirme danışmanıyla görüşüp, anlık bilgi veriyordu onlara.
Ne yaşadığımla ilgilenmeyip memelerime odaklıydı.
Yahu bir durun, ne oluyor?
Bu kadın ne yaşıyor, bu bebek sağlıklı mı, hangi aşamalardan buralara geldiler de kavuştular...
Ki ilk çocuğum küçük doğdu, 8 Aylık, göz yaşı bezi, kaşı kirpiği oluşmadan, çene kasları gelişmeden, tavuk kadar bir şeydi.
Kimsenin umrunda olmamasını gayet anlayabiliyorum ama durumumuz umurlarındaymış gibi ateşe körükle gitmenin, sudan çıkmış balık gibi çırpınan bir anneyi iyice hayattan soğutmanın mantığını anlayamıyorum.
Ben bebek nedir ikinciyle tattım, ilkinde hep sorgulama, alışamama, zorunluluk, yetersizlik devreye girdi ve anı hiç yaşamadım.
Sizin komşuluğunuz gibi, benim de üst komşum bana acıyor.
Sıpalar büyüdü hala çok acıyor ve ben de onlara acıyorum, insan emekliliğe bizim üst katımıza nasıl denk gelir
Onlar cennetlik insanlar, bize tahammül edip hala yüzümüze gülüyor ve iyi temennilerini iletiyor ‘kızım sen kendine ve çocuklarına dikkat et, hiçbir şey önemli değil hepimiz yaşadık bunları, sesmiş gürültüymüş olmazsa sorun vardır’ diyor ya, bulunmaz nimet.
Kadın konuştukça boynuna sarılıp ağlayasım geliyor çünkü farklı durum yaşayan, adaptasyon sorunu çeken anneler o kadar toplumdan dışlanıyor ve anormal olmakla suçlanıyor.
Ben sezaryenle doğurdum, doğumdan hemen sonra sütüm geldi de ne oldu:)))) kayınvalidem uzaktaydı karışası varsa da karışamadı ama annem 10 kayınvalideye bedel, uykusuzluktan bitap düşüp yemek yiyemedim, zayıflamak için diyet yapıyorsundur sen dedi :)))) anneme göre gıdısız kolları bacakları boğumsuz bebek iyi emzirilmiyordur, bebek dediğin annenin kucağından taşmalı, annenin bebeği taşırken fıtığı çıkmalı, yine anneme göre tek çocuk bakmakla annelik olmuyor
Velhasıl ailede herkes ortalama 3 çocuk doğurduğundan aralarında tek çocuklu olan bir ben olduğumdan anneden sayılmıyorum:))))))
Yaş 48 hala doğurmam bekleniyor, bu nasıl bir bebek aşkıysa artık, he bu arada doğursam hiçbiri yakınımda oturmuyor, ortalama 800 km mesafe var aramızda:)) Uzaktan agucuk bugucuk yapmak ve bizim kız tek çocukla kalmadı hamd olsun demek için sipariş veriyorlar
Annelik güzel mi çok güzel ama zorlukları da çok, alışamamak, bebeğin sana, senin bebeğe adapte olma sürecin kolay geçmiyor doğrusu.
Tereddütleri olan insanları da anlamak lazım, hele yeni anne olmuş birini emzirmesiyle veya doğum şekliyle eleştirmek bana acımasızca geliyor, sütün yoksa memelerden kan gelene kadar zorlamanın, doğuramıyorsan sezaryen doğum annelik değildir demenin manası yok, ben normal doğurması için zorlanan annemin karnında ölmek üzereyken sezaryenle alınmış biriyim, daha da diretseler belki benim hayati riskim yanısıra annemde ölecekti doğumda.
İnsan gerçekten üzülüyor filmdelisi, valla ben seslere hassas biri değilimdir, sabahın kör karanlığında apartmanın temelini sarsarcasına vurulan kapı sesleri gibi sesler dışında pek rahatsız olmam, bahsettiğim bebecik daha yeni doğduğundan gece neredeyse yarım saatte bir ağlıyor, kadına üzülüyorum ki ilk bebeği, illa ki zorlanıyordur, gece uykusuzluğu ayrı, bebeğin bir sıkıntısı mı var diye endişelenmesi ayrı.
Komşulukta iyi niyet önemli, siz rahatsız ediyoruz diye mahçup konuşuyorsanız insanlar da bunu görüp üzüldüklerini söylüyorlardır, şimdi benim komşuda gece ağlama sesi duyuyor musunuz dese, bebecik o ağlayacak tabii derim ki, zaten rahatsız da olmuyorum, şimdi bile ağlıyor sıpacık:))
- 9 Eylül 2011
- 7.563
- 4.578
- 448
25 yaşında evlendim. başta çocuk istemedim. 31 yaşıma kadar da istemedim. istediğimizde maddi ve manevi hazırdık. birçok şeyi yoluna koymuştuk. ama bu sefer o gelmek istemedi. tüp bebekle oldu, sonra bir sürü problem... şükür sağlıklı bir oğlum var 4 yaşında... ama kardeş düşünmüyorum...
şimdi bir sürü insanımsı yaratık var... şiddet gösteren... anlayışsız... gaddar... ama benim oğlum onlardan olmayacak... karıncaya bile zarar vermeyecek yavrum... eğer biz gibiler de çocuk yetiştirmeyeceklerse (inşallah hakkını veririm) gelecekteki dünya daha da kötü olacak... o nedenle oğlum iyi ki var....
şimdi bir sürü insanımsı yaratık var... şiddet gösteren... anlayışsız... gaddar... ama benim oğlum onlardan olmayacak... karıncaya bile zarar vermeyecek yavrum... eğer biz gibiler de çocuk yetiştirmeyeceklerse (inşallah hakkını veririm) gelecekteki dünya daha da kötü olacak... o nedenle oğlum iyi ki var....
- 13 Eylül 2011
- 5.254
- 13.270
- 448
İleride pişman olursan eğer, evlat edinebilirsin. Böylece hem yaş faktörünün verdiği hamilelik risklerinden kurtulursun hem de bi çocuğa ev vermiş olursun. Benim 3 tane çocuğum var. Yeri geliyo senin gibi düşünüyorum pişman oluyorum. Yeri geliyo ayy ne güzel çocuk yapmışım diyorumikisi de ayrı pişmanlık.
Aynen..
Evlatlık da bir seçenek..
Sadece doğurmakla anne olunmuyor.
Bence siz arada serzenişte bulunuyorsunuz. Pişman olsanız bence 3 çocuğunuz olmazdı..
- 13 Eylül 2011
- 5.254
- 13.270
- 448
Kendinizi şu an ikna edecek kadar sebepleriniz var. Ama bi de şunu düşünün biz insanız. Bir yılımız diğer yıla uymuyor. Bu sene bu düşüncedesiniz seneye hala fikriniz aynı mı olacak? Ya da bundan 10 sene sonra?
İlerde tercihinizden pişman olmamak için her ihtimale karşı yumurtanızı dondurun derim. Olur da fikriniz değişirse B planı olur
Değişmezse hiç kullanmazsınız.
kendimden örnek vereyim: bundan üç sene önce ya hamile kaldıysam diye her ay ağlıyodum. Şimdide çocuk hasretiyle yanıp tutuşuyorum. İnsanoğlu gerçekten garip
Yumurta konusunu çok kişi söylemiş. Ben 33 yaşındayım. 39 40 yaşına kadar sorun olmaz sanıyordum.?
- 13 Eylül 2011
- 5.254
- 13.270
- 448
- 13 Eylül 2011
- 5.254
- 13.270
- 448
Ama bence kendine güvenemeyen çocuk konusunu bin kere düşünmeli.
Ihtiyaclari karşılanamayan çocuklar mutsuz olur.
Geçen senelerde bir haber vardı..
Bir anne bebeğine süt alamadığı için çay içirmek zorunda kalmıştı. Linki de koyuyorum..
6 çocuklu anne: Bebeğime süt yerine çay içiriyorum, naylon poşet ve kartonla bezliyorum
Şimdi herkes üremeli mi?
Hiç sanmıyorum..
- 7 Kasım 2013
- 13.434
- 31.574
- 598
Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.
Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.
Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..
Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.
Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?
Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.
Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?
Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.
Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?
Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.
Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..
Sevgiler.
Merhaba,
Öncelikle kendinizi ifade etme şeklinize, cümlelerinize ve düşünce yapınıza hayran kaldım. Aslında düşününce sizin gibi bilinçli anneler anne olup evlat yetiştirse keşke. Bu arada ben de 41 yaşımdayım, anne değilim ve olmaya da niyetim yok sizinle aynı endişelerden. Ayrıca evet anne-evlat arasındaki bağ eminim çok özeldir ama sadece anne olmak bizi bir üst seviyeye taşımıyor düşüncesindeyim. Anne olmadan da özel olduğuma inanıyorum.
- 7 Kasım 2013
- 13.434
- 31.574
- 598
Sumru Yavrucuk ve koruyucu aile olduğu oğluyla olan KatharsisXtra programını izleyin, orada diyor ki “oğlum bana doğurmadığımı unutturdu” o kadar benimsemiş aile olduğu çocuğu. İleride hayatıma bir çocuk dahil etmek istersem koruyucu aile olabilirim rahatlıkla. Ama şu an, bu şartlarda yalnız değilsiniz.
- 2 Ağustos 2020
- 153
- 113
- 18
- 35
Çocuğu olmadanda çok mutlu olan insanlar tanıyorum . Kalbin ne istiyorsa onu yap . En azından birkaç sene zamanın var belki ilerde fikrin değişirMerhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.
Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.
Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..
Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.
Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?
Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.
Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?
Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.
Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?
Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.
Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..
Sevgiler.
Cidden hamilelik ve doğum kadınların süslediği abarttığı bir konu. Yani askerlik hikayesi gibi sanırım. Kadınlar toplaşıyor ve nasıl oluyorsa hemen doğum hikayesine geliyor konu. Birden fazla doğumu olan 1-0 önde
normal doğuran 2-0 önde ben ve benim gibiler hem sez hem tek çocuk ezik ki ezik 
kendimizi değerli kılmak için doğum ve hamilelik konusuna haddiden fazla mana yüklüyoruz. Neticede tüm memeliler doğuruyor ,olağan bir süreç.- 7 Kasım 2013
- 13.434
- 31.574
- 598
Cidden hamilelik ve doğum kadınların süslediği abarttığı bir konu. Yani askerlik hikayesi gibi sanırım. Kadınlar toplaşıyor ve nasıl oluyorsa hemen doğum hikayesine geliyor konu. Birden fazla doğumu olan 1-0 önde
Aynen öyle. Zaten mesele doğurmaktan ziyade yetiştirmek değil mi? Ben çocuğuma ne verebiliyorum, ne kadar doğru eğitiyorum, doğaya, hayvanlara saygılı, empati yapmayı bilen bir evlat olabiliyor mu? Bu kısımlar daha önemli bence. Yoksa ben de doğrurum bir tane olurum “Kızıının annesi, kocasının biriciği, No DM, Kunfeyekün” annelerinden
- 12 Temmuz 2006
- 56.243
- 216.156
- 1.223
- 52
Kişiye göre değişir, kimi vardır 30 yaşına gelmeden sorun yaşar kimi menopoza kadar sorunsuz hamile kalır, Slyvester Stallone'nun eski eşi birkaç sene önce 54 yaşında 5. çocuğuna hamileydi.
Genetik faktörler, genel sağlık durumunuz, eşinizin genetiği ve sağlık durumu, hatta beslenme alışkanlıklarınız kısaca her şey etken.
- 26 Eylül 2010
- 17.480
- 32.651
- 798
Kontol olmanızda fayda var bana doktor 35 sonrası zorlanırsın demişti.
- 7 Ekim 2009
- 7.049
- 11.811
- 448
Bunu sorgulamak bile aslında içinde ki doğanın çağrısından dolayı. Mutluluk, tutunacak dal kısmına katılmayanlardanım çünkü annem öyleydi ve hep onun yükü oldu omuzlarımda, hep babana sizin yüzünüzden katlandım dedi yük oldu, siz benim dayanacak gücümsünüz dedi yük oldu. Bu nedenle asla böyle düşünmüyorum ailemin yaptıkları hatalarla devam etmemek için eğittim kendimi hep. Ama çocuk sahibi olmak anne olmayı da tatmak, bir yol arkadaşı hep istedim. Evliliğim mutlu ki mutlu olmasam asla durmam 10 çocuğum da olsa. Asla çocuğuma senin için evliliği, hayatımı devam ettirdim demem gerekirse yalnız anne olurum ama çocuğum mutlu olur. Bir hayat yaratmaya, insan yaratmaya aracı olmak bile çok güzel. Bu sizin düşünceniz ile alakalı bir durum hayata nasıl bakarsanız İnan’ın çocuğunuz da öyle olur. Ve ince düşünen insanların herşeyi tartıp biçen insanların daha çok çocuk yapmasını isterim :) dünyamız güzelleşsin, çocuklarımız güzel insanların çocukları ile karşılaşsın.
- 26 Eylül 2010
- 17.480
- 32.651
- 798
Aslında annelikten nefret ediyorum.
Yatlarım katlarım olsa da çocuğun bakımını yatılı bir bakıcı yapsa, ben sevsem, eğlensem, gezsem müthiş zaten.
İnsan her koşula alışıp tekrar o stabil durumuna geçiyor. Eski alışkanlıklarımızı mümkün mertebe sürdürdükçe mutluyuz. Çocuğu buna katıyoruz. Bir tek sabah uykusunu öğretemedim o da 6.30 da uyanıyorsa 7.30a kadar bizimle yatak keyfi yapabiliyor. Bu yaşta bu kadar oldu
Merak etmeyin çocuk olduktan sonra cidden kötü bir şey değil, çok aşırı zorlu aşamaları var ama insana güç veriyor. Ne kadınlar var kabgurusuna takıp seminere falan gidiyor ben mi yapamayacağım diyorum, motivasyonum bu
- 13 Eylül 2011
- 5.254
- 13.270
- 448
Evet haklısınız hayatta hiçbir şeyin garantisi yok.
Ama bir adamla evlenmeden onu tanıyorsunuz. Onu değerlendiriyorsunuz. Karar veriyorsunuz. Bir nevi sağlama yapıyorsunuz. Çocuk öyle değil..
Sağlama yapamıyorsunuz . Ya iyi bir anne oluyorsunuz ya da olamıyorsunuz. O yüzden daha elzem dikkat edilmesi gereken bir karar..
- 18 Temmuz 2020
- 2.059
- 7.668
- 108
Yaş yumurtayı çok etkiliyor. 40 yaşında da yumurtan olur ama döllenmeyebilir, sağlıksız emryo olur vs vs. Doktor doktor dolaşma maddi manevi yıpranma süreci olabilir garantiye almak adına Şimdiden dondurmak Daha iyi gibi
- 22 Kasım 2010
- 11.123
- 19.563
- 498
- 13 Eylül 2011
- 5.254
- 13.270
- 448
- Durum
