Çocuğum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Kayınvalide kayınpedere suç bulmuşsunuz acaba ondan mı böyle oldu diye ama sorun sizde başkasında değil. İlk cümlelerinizi tekrar okuyun siz öyle yetiştirdiğiniz için çocuğunu böyle olmuş. Bu sorunu çözmek için kendinizi değiştirmeniz lazım
 
Tacizkar mesajlara cevap vermemeyi degil de tacizkar mesajlar atmamaya özen gösterin.Hem baslatip hem de tepki verenlere tacizkar demekte ne bileyim pek tujaf bir durum.Ne zamandan beri kendinizi alkisliyorsunuz bilemem ama ben sizin de iyi bir ornek olmadiginiza burda yazdiklarinizdan sonra karar verdim.Cuvaldizi kendimize batiralim derim.Bu da benim son mesajim olsun.
 
Neden oldu nasıl oldu bunları bir kenara bırakın.Çocuğun karakterini yoğuruyorsunuz şuan.Çözüm bulmalısınız.Yoksa bizim evde olduğu gibi 57 yaşında 26 yaşındaki herife yemek hazırlarken bulursunuz kendinizi.
 
Yüce fikirleriniz ve dil bilgisi dersi için çok teşekkür ederim.Cümleler büyük harfle başlar ve baglaclardan önce virgül konulmaz.Ayrica aktarma cümleler tırnak içine alınır.Hadi birbirimizin yazım yanlışlarını bulalım
 
Evet mesela baglaclardan sonra virgül kullanılmaz bu hatandan başlayabiliriz.Tacizkar mesaj atan sensin insanların her hatasında ortalığı ayağa mi kaldırıyorsun?Inan dil bilgisi konusunda makale yazacak yetkinliğe sahibim.Senin gibi bir sürü kişiye ders verecek kadar da yazdığında milyonlarca yazım ve noktalama yanlışlığı sayabilirim.Ha bunun için burası yanlış platform.
 
Çok teskkur ederim.
 
Arkadaş hata yaptığının farkında ama geri adım atmayı kendine yediremiyor. Karşı tarafa saldırıp durumu manipüle ederek kurtulur muyum diye bakıyor.
 
Konu çocuğunuzken nasıl buralara geldi
 


Bir kelimenin doğrusunu bilmeyip yanlış yazmakla, cümleye büyük harfle başlamamak aynı şey mi? İnsanlarda eleştirdiğiniz konudan sapıp yazım yanlışına takılmayı siz yapıyorsunuz şimdi. Ayrıca üye size gayet mantıklı eleştirilerde ve önerilerde bulunmuş. Yüce fikirleri biraz ciddiye alsanız fena olmaz, tabi hatanın sizde olduğunu kabullendikten sonra.
 
Bence keşke kalabalık çocuk ortamında büyüseymiş sanki daha farklı olurdu gibi belki komşunın çocuğunu çağırsaydınız çocuğunuz sosyelleşememiş bunu sıkıntısını yaşıyorsunuz kalabalık aile üyelerinin içindede
Değilsiniz kapalı apartman dairesinde tek başına çocuk yetiştirmek çok zor
 

bütün yazdıklarımın içinden sadece yazım yanlışını seçmek sizin tercihiniz. demek ki siz ve çocuğunuz için verilen önerilerden çok, sıradan bir insanın yazım yanlışınızı ti'ye alması daha önemli. bilemedim.
 

kesinlikle öğretmenliği hakkı ile yapan insanlara sözüm yok. ama bu şekilde, sürekli karşısındakini suçlayıp hatalarını görmezden gelen insanların öğretmen olması beni korkutuyor.
en ufak eleştiride "çocuklar bizim elimizde şekilleniyor, biz bütün gün onlarla uğraşıyoruz" diyorlar ya, çocuklara başkalarını suçlayarak örnek oluyorlarsa, işte bu hiç hoş değil.
 
Sizi anlıyorum .bu kadar zor durumda hissetmenizin asıl nedeni artık gücünüzün yetmemesi. Zararın neresinden dönerseniz kardır. Benim oğlum şuan 6 aylık artık yaşamaya bile gücümün kalmadığı noktada uyku eğitimi verdim, kemiklerim fiziksel yapım bebeği uzun süre kucağımda taşımaya el vermiyor diye evin ortasına sünger attım üzerine elyaf bi yorganini serip bebeği üzerine bırakıyorum etrafına oyuncaklarını koyup. Şuan annem ve babam yanımda çocuğu asla kendi başına bırakmıyorlar ben ısrarla yanında olun oyun oynayabilirsiniz ama kucağınıza almayın diyorum çünkü ben bunu surduremem. Pedogogtan yardım alma fikriniz bu süreçte en doğrusu.
Diğer annelere fikir olması açısından bağımsızlık ne kadar erken başlanırsa o kadar rahat kazanılır. Siz de geç kalmış sayılmazsınız. Şimdilik oyunlarda aktif olan tarafın çocuğunuz olmasına dikkat edin. Evde yapabilecekleri ölçüsünde yardım isteyin şu korona günleri bittiğinde çok yol kat etmiş olursunuz. Çocuğunuz kendi yapabildiklerini görünce daha fazlasına istekli olur
 
Su konuya yapilacak onerileri, tavsiyeleri o kadar merakla bekliyorum ki. Nolur artik dilbilgisi, yazim kurallari vb meselelerini gecip asil konuya gelelim de benim gibi bircok acemi anne de faydalansin. Simdi cocukla surekli birlikte oyun oynamak yanlis birsey mi? Arada yalniz oyna cocugum mu demek lazim? Nolur uzerimize tecrubelerinizi puskurtun
 
Bu gösterdiğiniz ilgi sevgiyi elbette devamlı olarak isteyecektir. Çocuk çocuktur, eş ise eştir ilgili olup olmaması ile sizin tamamen çocuğunuza sarmanız çok doğru bir yaklaşım değil çocuğunuzun gelişimi açısından.

Eşinizin eşi kritik bir noktada anladığım kadarıyla elbette bir hizmet kolay yapılmıyor elbette fedakakarlıklarla oluyor en çok da eşin fedakarlığı ile... Şöyle düşünün ki içiniz rahatlasın milletimiz için çalışıyor.

Çocuğunuz 4 yaşında artık belli materyalleri var ise kendi kendine oyun kurma becerisi olmalı. Adı sıkılma saati bir şey olsun ama kendi kendine oyun kurma becerisini geliştirmemiz gerekiyor.

Branşınız ne bilmiyorum ama öğretmen olduğunuz için o bilgileri tekrar hatırlamak da fayda var. Yoksa mum dibini gerçekten ışıtmıyor.

Yapı gereği sanırım eşinizden destek bekliyorsunuz, oğlunuz da sizden... Bu biraz karakter biraz yetişme meselesi. İç duygunuzu çocuğa çok yansıtmazsanız emin olun daha rahat edeceksiniz. Bağımsızlaştırın.
 
SANırsın doktorlar yanlış teşhis koymuyor, avukatlar yalan söyleyerek hakimi kandırmıyor...
 
Çocuğa bebek araba değil de mesela renkli kağıt ve kalemler, yapıştırıcı, oyun hamurları, tahta bloklar, legolar gibi üretici olabileceği materyaller vererek ilk adımı atın. Ortaya bir fikir atın, beraber yapın. Büyüdükçe kendisi yapacak
 
iki cocugum var benimde, oglum 3,5 yasindayken 2.yavru dunyaya geldi.
Buyuk cocugumu esim ailem yanimda olmadan yurtdisinda tek basima buyuttum.
Ben oglum 9-10 aylik olduktan sonra 1 saat onu yalniz birakirdim odasinda,etraftaki butun tehlike arzeden seyleri kaldirarak ve arada gidip sessizce kontrol ederek.
Oyle oyle tek basina oynamaya alistirdim, 2 yasinda uygun adim dogru krese gonderdim.
Suan 6,5 yasinda, ben olmadan saatlerce kendi basinin caresine bakabilir.
Kizim daha duskun bana ama onu da hem abisiyle oynamaya yonlendirdim.
Ara vererek 6-7 saat oyun oynayabiliyorlar, tabi illa ki itisip kakisma oluyor ama bastan nasil alisirsa oyle gidiyor.
Mesela suan 3,5 yasindaki kizim icerde aglamaktan helak oluyor sebebi ise barbie sinin beyaz ayakkabisi nerdeymis, aradik taradik yok yani Biraktim bagira bagira agliyor.. cunku bizdeki de kafa.. onu sakinlestirsem 10 dk sonra baska bisey icin basliyor aglamaya.. E peki agla, at icinde ne varsa diyip birakiyorum..
Zaten anneler olarakta inanilmaz gerildik, sinirlenip can yakacagima kendi haline birakiyorum ben.
Kiz kucuk oldugundan daha cok sIkiliyor ama ben onun maskotu degilim ki, huzursuzlugunu sunger gibi cekersem onlara kafayi yemeden nasil bakarim
Gobek baginizi kesin oglunuzla acilen.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…