Çocuğum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Tzk

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
10 Mayıs 2017
2.798
2.378
33
Merhabalar 4 yaşında bir oğlum var ona çok düşkünüm.Hatta kocasından istediği ilgiyi göremeyen ve bütün sevgisini oğluna veren kadınlardanım.Malum 1.5 Aydır evdeyiz ben öğretmenim tabi şu an calışmıyorum.Oglumun bir sorunu var asla ama asla kendi kendine oynamıyor.Bunu mu sorun ettin diyeceksiniz ama 7/24 beraberiz ve benden sürekli oyun uretmemi bekliyor.Her şeyden çok çabuk sıkılıyor. Sürekli değiştire değiştire başka oyunlar oynamak istiyor es kaza telefona veya tv ye bakarsam hemen kapatıyor. Kocam kovid19 bürosunun basina geçti eve gelmiyor.Ona da çok kızıyorum bundan önce de OHAL koordinatörüydü evde hicbir zaman olmadı çocuğun hem annesi hem babası olmak beni de yıprattı bazen sesimi yükseltiyorum.Artik kendin oyna diyorum.Sonrasini hepiniz biliyorsunuz zaten vicdan azabı.Anneme gidiyorum bazen orada daha çok yoruluyorum hem onun işini yapıp hem çocuğa bakıyorum.Asla çocukla oynamıyor.Kv ben mudanna etmek istemiyorum.Bir de inanılmaz korkak yan odaya bile bensiz geçemiyor bugün telefonla hoporlerden konuştum sesinden çok korktuğu için kucağımda bekledi.Aslında çocuk doğduğundan beri kv ve kp çocuğu hiç yalnız bırakmadılar sürekli oyun oynuyorlardı oradan mi alıştı böyle olmaya diyorum cocuk yetiskinlere bagimli asla kendi kendine yetemeyen bir cocuk oldu.Hala kendi yemek yiyemez kendi uyuyamaz.Cocuklu bir ortama girdiğimizde bile onlara karışmaz benimle oyun oynamak ister.Bir cocuk vursa karsilik veremez aglar.Cok uzuluyorum dışlanan sessiz çocuk oluyor genelde içim eziliyor.Herkes diyor ne kadar sessiz cocugun var hic sikayet etme diye evde bize kok sokturup disarda boyle pisirik durması beni deli ediyor.Durumlar geçince kesinlikle pedegoga götüreceğim ama yine de bir fikri olan var mi ozallikle sabir tasi annelerden inanin oyun oynamaktan cok sıkıldım icim oldü resmen.
 
Aslında öğretmensiniz , sorunun cevabinin ilk cumlenizde sakli oldugunu gormeniz gerekirdi
Siz asiri sevginizle , cocugu kocanizin yerine koyarak aranizda saglikli bir iliski kurmamissiniz , saglam bir bag yerine bir bagimlilik olusturmussunuz
Kesinlikle pedagoga gidin ,pedagog size aranızdaki bagimliligi koparip sevgi bagi kurmaniza yol gosterecektir
 
Merhabalar 4 yaşında bir oğlum var ona çok düşkünüm.Hatta kocasından istediği ilgiyi göremeyen ve bütün sevgisini oğluna veren kadınlardanım.
Yukarda yazdıklarınız tüm sorununuzu açıklamış zaten. Çocuğunuza birey olma şansı vermemişsiniz. Geçde olsa sorumluluk bilincini vermeniz gerekiyor.
 
Okula gitmedi mi bu sene?
Aslinda okul acardi onu.
En azindan kendi yemek yemeyi ogrenir okulda.
Oyun kurmayi ogrenir..
Okula bir donem gitti cesitli sorunlardan dolayı bıraktı.Ama okulda da sessiz sakinmiş
 
Tek başına resim yapabilen, hayali oyuncaklarla oynayan bir çocuk olması gerekirdi. Şu dönemde sürekli yanınızda olması bağımlılığını gösterir. Kendiniz de zamanı kısıtlayıp, program yapabilir, tuvalete kendi gitmesini, yemeği müdahele etmeden kendi yemesini ödüllendirerek başlayabilirsiniz. Gece hikaye okuyun, boyama kitaplarına her gün başlayın, yapamaz edemez demeyin. Sakınmayın azıcık. Bitince virüs durumu pedagog, çocuk psikiyatristi yardım eder. Sosyalleşmesi çok önemli. Mutlaka kreşe vs gitsin.
 
Öğretmenlerin yazım yanlışı yapmalarını aklım almıyor. Her türlü mesleğe bu konuda hoşgörü gösterebilirim ama öğretmelere asla. O okulları nasıl bitiriyorsunuz, o sınavlarda nasıl başarılı oluyorsunuz merak ediyorum? Çocuğumun öğretmeni bu şekilde yazsa ortalığı ayağa kaldırırım.

Problem çocukta değil, sizde... Siz normalleşirseniz çocuk da normalleşir. Pedagogdan önce psikolog gerekiyor.
 
Hatta kocasından istediği ilgiyi göremeyen ve bütün sevgisini oğluna veren kadınlardanım.

O zaman oglunu koca edinen, gelinle paylasmak istemeyn bir kadin olacaksiniz. Yaptiginiz sizin icin de yanlis, cocuk icin de. neden kocanizla konusmuyorsunuz? Neden cift terapisine gitmiyorsunuz? Kocadan ilgi gorememenizin sonucu cocugunuzla ilgili olmamali.
 
evde olduğunuz bu dönemi fırsat bilin ve çocuğunuzla olan iletişiminize çalışın derim. daha çok küçük, pek çok şey yapabilirsiniz. her şeyden önce duygusal olarak ona destek olmaya çalışın. sizi bunalıp sertleştiğinizde çocuk "annem bunaldı biraz rahat bırakayım" diye düşünemez, tam tersine korkar, ne olduğunu anlayamaz ve size daha çok yapışır.
önce kendinizi sakinleştirin. bunun bir süreç olduğunu ve atlatacağınızı kendinize hatırlatın.
ikinci olarak oyun kurucu olma rolünden adım adım çıkın, ona alan açmış olursunuz. bu konuda acemi olduğu için başta yapmayacak sabredin. zaman zaman etkinlik zarı ya da kavanozu kullanabilirsiniz. böylece düşünmeniz gerekmez ve seçim biraz çocuğa kalır. (etkinilkzarı/kavanozu: basit birkaç etkinliği görselleştirip çizin, kavanoza atın ya da zar yüzeyine yapıştırın. geleni yapsın). oyunlarda adım adım geri çekilin. önce "şunu mu oynayalım şu nu mu" gibi iki seçenekten seçtirmek de bir adım dır. onun kurduğu oyun da onun biçtiği rolü üstlenmekte. önce oyun kurmayı öğrenecek, sonra yavaş yavaş yalnız oynayacak.
 
Böyle annelerin cocuklari hep pisirik olur. Otuz yasina da gelse anne onayı almadan önemli bir konuda karar veremez.
Kadınlar kulübü boyle erkeklerden geçilmiyor.
Yani yaptığınız şeyler mutlak sonucu doğurmuş.
Aynı şey gibi olmuş konu : arkadaşlar una su kattım,maya kattım fırına attım poğaça oldu. Neden?
Çünkü pogaca yapmışsın :)
Bence sizin tutumunuz değişirse çocuğun da tutumu değişir. O yüzden pedagogdan önce kendiniz için psikologa gidin, çocuğa olan bakisinizi- davranışınizi değiştirin. Sonra zaten çocuk da değişecektir
 
4 yaşında çocuk neden kreşe gitmiyor ben onu anlamadım. benim yeğen,m de sessiz bir çocuktu 3 yaşında kreşe verdiler hala sakindir ama kendi kendine oyalanmayı öğrendi , daha çabuk arkadaşlık kuruyor tek başına sorumluluk alıyor. Bence virüs geçince çocuğun acilen kreşe gitmesi lazım ki biraz akranlarına alışsın, oyun kurmayı öğrensin.
 
4 yasinda, Park yok, arkadas yok, anneden baska yetiskin yok, size sarmasi bana normal geldi.
Bu yaslar icin korku da normal, bir de malum ozel zamanlar, baba yok falan, artabilir korkulari.
Sizin calistiginiz donemde de buyuklerle beraber olan bir cocuk elbet kendi yasitlari ile kaynasmakta zorlanacaktir.
Ama ilk cumleniz endise uyandirici.
 
Cevabı kendinizin verdiği bir konu olmuş. Aslında sorunu biliyorsunuz. Çözümüde biliyorsunuz. Ama eşinizin ilgisizliğini başka nerden karşılayacaksınız diye içten içede korkuyorsunuz. Sizin psikologa, oğlunuzu pedagoga, evliliğinizide aile danışmanına göstermekte fayda var. Zira çok sağlıksız görünen bir durum bu.
 
Merak etmeyin hepsini denedik bosanma asamasindan donduk.Onun anlatmam için ayrı bir konu açmam lazım ama kısaca suju söyleyeyim.Esimle 7 sene önce severek isteyerek evlendim ama ailesine sapıklık derecesinde düşkünlüğü yüzünden soğudum ondan es olarak hicbir beklentim yok sadece çocuğuna babalık yapsın yeter
 
En yapıcı ve yargılamadan yapılan yorum bu olmuş sanırım çok teşekkür ederim
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…