Caresizim :(

ikimiz .!.:

Bugün aramis beni, ben yine duymadim, sonra da msj atmis müsait oldugunda ararmisin diye...Aradim, cok kisa konustuk, onu hafta icinde aradigimi ve ulasamadigimi söyledim...Oda cok gec gördügünü ve dönemedigini söyledi...Anladigim kadariyla bu konuda da kisasa kisas yapiyor...Daha önce aradiginda hemen dönmedim ya ona! Neyse, önümüzdeki persembe aksami vaktin varsa o gün haledelim isimizi dedim, o da kabul etti...Bakalim hayirlisiyla bi atlatsam! Bu arada tam karar veremedigim bir konu var: O bana gelmekten bahsetmisti, bende aksini düsünüyorum, yani benim ona gitmemi...Ayrildigim kisinin bana özel bir yere gelmesini istemiyorum...Arti ben ona gidersem kontrol bende olur, yani kapidan isimi haledip isim var, randevum var vs seklinde cabucak ayrilabilirim ordan...Öbür türlü bilemiyorum...Disarida da bulusabiliriz tabii...Gerci bunu kabul edermi bilmiyorum...Sizce en iyisi hangisi olur?

Genişletmek için tıkla...

kesinlikle onun ayağına gitme oda sana gelmesin,dışarıda buluşun sessiz sakin konuşabieleceğiniz yerde buluşun

Bu aksam üzeri gittim ona...Iceri buyur etti, ben gitmem gerektigini söyledim...Holde biraz konustuk...Saglik durumu üc-dört hafta önce yine kötülesmis ve pazartesi yine hastaneye yatacakmis...Yeniden ameliyat olmasi gerekiyormus...Felc riskinden falan bahsetti...Disardan bakinca gayet iyi görünüyor...Bronzlasmis, zaten zayifti biraz daha zayiflamis sanki...Bugün degis-tokus isini haledip, olsun bitsin istemistim, fakat onun evinin civarina yaklastigim an kalbim cikacakmis gibi atmaya basladi...Hele onu gördügüm an resmen öldüm öldüm dirildim...Konusma yetenegimi kaybettim sanki...Öyle bi gözlerimin icine bakiyor ki...Bir kac kere gel otur dedi, yok dedim...Nereye gideceksin dedi, arkadasimi alacagim dedim...Kac haftadir ulasilmaz kadin oldun, üc haftadir ancak görüsebildik dedi...Vedalasirken simsiki sarildi bana, sonra öpmek istedi ama ben öptürmedim...Artik öptürmüyorsun da dedi...Sagliginin yine kötülesmesine cok üzüldüm...Dogrusunu söylemem gerekirse hic beklemedigim birseydi...Zaten eger ki saglik muhabbeti olmasaydi o kadar bile konusmayacaktim onunla, yani planim öyleydi...Ama ameliyat falan diyince sok oldum resmen...Onsuz olmak o kadar zor ki...Onun da bana karsi bos olmadigini düsündüm bugün...Bakislarindan, konusmasindan...Öyle hissettim...Ben olabildigince rahat ve dik olmaya calistim, sanirim oldum da...Fakat ayriligi yasamak, yine yeniden yasamak...Cok zor...Gönlümden onu cikarmak...Üff...

Gececek biliyorum ama ne zaman?

Mrb,nasılsın nasıl oldun canım benm?en son görüşmemizde bana karşı boş olmadığını farkettim falan demişsin.acaba hastalığından dolayı mı seni kendinden uzaklaştırmaya çalışıyor,aklıma takıldı.seni umutlandırmak istemiyorum ama çok küçük şeyleri bahane edip hastanede ayrılması falan çok garip.ben gerçi seven bir insanın iyi günde de kötü günde de yanında olmasının taraftarıyım.vede seviyorsa sonunda ölüm bile olsa yanında olmalı,kardeşim:)bu adamı ben hala anlamış değilim,çok tutarsız.herşeyi akışına bırak,düşünmemeye çalış.

Hayat bir sekilde devam ediyor tabii, ama düsünmüyorum, zorlanmiyorum dersem cok büyük yalan olur...Bende onu hala cözebilmis degilim, bu gidisle de cözmem imkansiz sanirim...Carsamba günü tetkiklerinin sonuclanmis olacagindan bahsetmisti ve ona göre de nasil bir ameliyat yapilacagi ve ne zaman yapilacagi belirlenecekti...Carsamba onu arayip durumu sorayim diyorum...Insanlik namina, dostca...Eger ki kabul ederse ameliyat öncesi ve sonrasi onu ziyarette etmek isterim, fakat bunu onun kararina birakacagim...Yaninda oldugumu bilsin diyorum, sonucta sevgililik bir yana, sevdigim bir insan...Zaten duygusalliga baglamak gibi bir niyetim yok, sadece herhangi bir arkadasima böyle bir durumda nasil olursam öyle olayim diyorum...Ameliyati bilipte hic aramamak, sormamak, ziyaret etmemek biraz garibime gidiyor...Bilmiyorum canim, sen ne düsünüyorsun bu konuda?

senin yerinde ben olsam,bende aynısını yapardım.sonuçta insanlık namına yapmak lazım:),ha birde ben çok meraklıyım bununda etkisi çok tabiki:)ara,sor,ziyaretine git.öyle çok fazla kalma ayaküstü 5-10dk konuşursun geçmiş olsun dileklerini iletirsin gidrsin.telde de kısa konuşmaya çalış.halini hatırını sor kapat.fazla üstüne düşmenide açıkcası istemiyorum.erkekler malum fazla ilgiyi görünce sıkılır kaçar.bu süre zarfında umutlarının yeniden yeşermesinede izin verme.çünkü bir ilişki 1 defa çatırdağında hiçbir şey eskisi gibi olmuyor.hayatından yavaşta olsa onu çıkarmaya çalış.nasip değilmiş sonuçta önüne bakmaktan başka yapacak bişey yok.bütün samimiyetimle söylemek gerekirse sevipte yanında olamamak,görüpte dokunamamak çok acı olsa gerek.Allah hakkında hayırlısı ne ise onu versin inşallah canımm

Destegin icin tesekkürler canim...Bugün aradim onu, hastanedeymis, muhtemelen ameliyati haftaya olacakmis...Eger ki senin icin bir sakincasi yoksa önümüzdeki günlerde seni ziyaret etmek isterim dedim, o da istiyorsan gelebilirsin dedi...Morali oldukca bozuktu, felc riskinden korkuyor...Telefonda konusurken fark ettim ki ben bu tür durumlarda dogru sözleri bulamiyorum, teselli edemiyorum...Yanina gittigimde ona nasil destek olabilirim, güc ve teselli verebilirim bilmiyorum acikcasi...Bana lütfen bu konuda bir akil ver...Derdim ona sadece bir tanidik, bir arkadas olarak destek olabilmek ve kendini yanimdarahat hissedebilmesi...Yoksa hic bir beklentim kalmadi ondan...Yeter ki sagligina kavussun...

sizin yerinizde olsam o adamin kapisinda yatardim oyle arayim ziyarete geliyimmi falan demezdim

zira hastalik cok ciddi bisey ve hayat cok kisa

bana sunu dedi bunu dedi yapmazdim siz zor durumda ona katlanabilinki oda sizin kiymetinizi anlasin bu kadin bana yaslandigimda ne hastaligim olursa olsun tek bakacak kisi diyebilsin

sanirim siz hic agir hasta birine bakmadiniz yada oyle bir evde bulunmadiniz insan neler neler yasiyor...

Bütün konuyu baştan sona okudum, film gibi merakla ama ne yazık ki gerçek.. En son mesajdaki düşünce ile kıyaslayarak düşüncelerimi söylemek istiyorum, bazı insanlar kıymet bilir, kıyas yapar, karara varır, ve vefakardır bir fincan kahvenin hatırını bilir. Ama bu adam kesinlikle öyle değil. Kesinlikle. Konu sahibi arkadaşım o kadar içten bağlanmış ki, bütün akşam gözlerim dolu dolandım sözleri, bütün gece ağlamaları.. yazık ya.. Böyle sevgiye böyle muamele... Çok sinirlendim gerçekten, 5 yaşında değil, 10 yaşında değil, hastaysa hasta.. Kapris yapmasını, azarlamasını (bana azarlanmak gibi geldi) biliyor, yeri geldiği zaman hiç düşünmeden "komik bahaneler uyduruyorsun" diye kızcağızın ona diyemediklerini şakır şakır söylüyor, oh canı isteyince çekip öpüyor istemeyince eşyalar da eşyalar diye tutturuyor, yok komşusuyla muhatap olmazmış, yok hasta olduğu için ego hakkı varmış ve hala bu kadın onun kapısında yatacak? Bence alacaksa iyi bir ders, almayacaksa sonsuza dek defterden silinmeyi hakediyor.

Fikirlerimi yazmak istiyorum ki, siz de geçmişe dönüp resmin bütünün bir görmeye çalışın diye. Tabi ki kendi düşüncelerinizi ve bütün diğer arkadaşların fikirlerini de ölçüp tartarak. Yoksa ben de buradaki herkes gibi sadece okuduklarıma göre yorum yapacağım.

Konuyu okurken herkes gibi ben de adamı tahlil etmeye çalıştım. Başlarda "güçsüz görünmek istemeyen erkek" dedim. Adamın düşüncesi: (Hastayım, belki felç kalacağım, seni görmeye ve senin bu halde beni görmene dayanamıyorum) Böylesine ilgi gösterirsin, kapıdan kovsa bacadan girersin, yumuşar tekrar, hasta olduğuna bile şükreder beni böyle seven var diye..

Ortalarda "sinsi" biri dedim. Eski eşiyle düzelme ihtimali veren arkadaşlara katılıyorum, sizi akrobat gibi ipin üstünde bırakmış" ayrılabiliriz deee, ayrılmayabiliriz deeee" sanki "sen bi beş-on gün bi kenarda bekle ben sana ne yapacağımızı söyleyeceğim" der gibi. Bir iki hafta öncesinde "yolumuzu çizelim hayatımızı birleştirelim vs. laflar etmiş kendisi sonuçta. Otuz küsür yaşında, üstelik bir evlilik yaşamış bir erkek "hayatımızı birleştirelim" dediği bir kadına bir hafta sonra iki cümlesi için ayrılalım demez. Okurken ben çatladım, konu sahibi arkadaşım yaşarken nasıl geçti o vakitlerin bilmiyorum..

Üvey oğulla görüşmesi çok ilginç, tamam bambaşka biri olabilir, ruh hali buna yatkındır, veya olabilir yani bu yadırganmaz ama böyle karmaşık bir yapıyla, bir iki hafta içinde hem evlenelim hem ayrılalım demiş biriyle bu duyarlı baba rollerini biraz aykırı buldum. Neyse günahını da almak istemem, bu konu da beni aşar çünkü konu sahibi arkadaşımız da bu konuda tam bilgi sahibi değil... Bana da laf düşmez zaten..

Sonuç olarak ya karakteri oturmamış ya da kendi çıkarı nerdeyse ona göre davranıyor ya da buna benzer karmaşık bi tip gibi geldi bana. Tamam belki sizin bazı tavırlarınız da onu bunaltmış olabilir, bu düşünülebilir ama hep ezilen siz olmuşsunuz. O bakmış ki sıkılıyor "şak" diye ayrılığı önünüze koymuş.

"BENCE", taa başlarda biri demiş ki bu adam seni haketmiyor. Kesinlikle katılıyorum. Siz çok güzel seviyorsunuz, her türlü fedakarlığa hazır olduğunuz kesin. Tek hatanız hastanedeki "bilseydim gelmezdim" benzeri sözünüz olmuş ki onun da iyi yanı, bu adamı tanıma fırsatı çıkarmış size. Bir de iyi yönünden bakın, hiç bilmediğiniz, tanımadığınız bir yönü ortaya çıktı.

Kusura bakmayın ama size karşı tavırları çok ağır. Aşkın çeşitleri olduğuna inanırım. Sevgi, saygı ve derin muhabbet olmayan aşk ise sadece bedensel ve kör bir aşktır. Ve evlenince zaten insanı yıpratan bazı şeyler olur, siz daha iki-üç aylık ilişkinizde ömrünüzden ömür gitmiş baksanıza ne kadar yıpranmışsınız. Çok hassas bir yapınız olduğunu görüyorum, eğer bu kadar hassas olmasaydınız devam edin, mücadele edin derdim fakat bi şekilde kırıkları yapıştırıp devam etseniz bile birkaç yıl sonra aklınıza birer birer gelecek bu günler. Çok üzüldüm yazdıklarınızı okurken, baştan sona olan hep size olmuş. Benim görüştüğüm kişi 25 yaşında ama bu adam kardeşi falan olsa bi güzel döverdi heralde sen ne yapıyorsun bu kıza diye.

Allah şifa versin, inşaallah iyileşir, kimsenin kötü olmasını istemeyiz fakat size göre biri olmadığını düşünüyorum..

Etkilenince uzattım kusura bakmayın..

Rica ederim canım benim ne demek.Yazdıklarından anladığım kadarıyla sen çok iyi niyetli,temiz kalpli bir insansın."sağlığına kavuşsun"başka beklentim yok diyebilecek kadarda fedakarsın.Teselli etme konusuna gelince bende senin gibiyim,hasta olan kişinin yanına geldiğimde ne söyleyeceğimi bilemiyorum,tıkanıp kalıyorum çünkü ne desem ona faydası olmayacak.Hani demek içinde demiş gibi hissediyorum o zamn.Bence ziyarete gittiğinde,"ihtiyacın olsun olmasın hep yanındayım,inş iyileşeceksin"falan de.motive edici şeyler söyle.Sadece iyi günde de kötü günde de yanında olduğunu bilsin yeter,ona çok bile çünkü bu yaptıkların.gerçi bu adamın sağı solu belli olmuyor ki.ben hala çözemedim,çok dengesiz bir insan.şimdi iyi dersin kötü anlar kötü dersin iyi anlar,o yüzden dediğim gibi 5-10dk kalıp gidersin.Sen artık önüne bak,geçmişi sil at demiyorum ama unutmaya çalış.kafanı dağıtacak şeyler yap.O kişiyede Allah acil şifa versin,inşallah sana çektirdiklerni çekmiyordur.E boşuna dememişler "alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste"

Her birinize cevaplariniz ve desteginiz icin cok tesekkür ediyorum arkadaslarim...Buna gercekten cok ihtiyacim var...Sonucta insan cevresiyle de tabii ki bir cok seyi paylasiyor, fakat belli bir vakitten sonra onlari da daha fazla ayni konuyla sikmak istemiyorsun...Arti insanin kendi cevresi ister istemez biraz tarafli davraniyor ve ben tek tarafli veya hatali düsünmek istemiyorum...
Ben o kitabi kapattim artik, yani icimden tam olarak atamamis olsam da onunla bir beraberlik istemiyorum...Sonucta bir kere bitmeye mahkum kalan bir iliskiyi yeniden toparlamak zor ve ben bu ayrilik safhasinda harcadigim cabayi, cektigim sikintiyi yeniden yasamak istemiyorum...Hersey de mutlaka bir hayir vardir, buna cok inanirim...Demek ki hayirlisi buymus diyorum...
Lakin suanda ki durumda kim olursa olsun destek olmaya calisirim...Ona gelebilirmiyim diye sormamin tek sebebi onu hastanedeyken ve morali bu denli bozukken sikintiya veya istemedigi bir duruma sokmak istememem...Gelmeni istemiyorum, seni görmek istemiyorum diyebilecek biri sonucta...O yüzden onun onayini almak istedim...Ondan önce yakinimda hic kimsenin agir hastaligina sahit olmadim Allaha sükür, ama duyarsiz biri kesinlikle degilim...Hatta gereginden fazla baskalarini ve onlarin iyiligini düsünen biriyim...
Umarim en kisa zaman da sagligina kavusur, ben hayatim boyunca hic kimse icin kötü düsünmedim, ah etmedim, onun icin de asla öyle düsünmüyorum ve hissetmiyorum...Benimle ayrilmis olmasi onun kötü bir insan oldugu anlamina da gelmez neticede...Dualariniza ihtiyacim var canlarim benim...
Sevgili kayit arkadasim degerli vaktini ayirip bütün konuyu okudugun ve yorumladigin icin de ayrica tesekkür ediyorum sana...

Rica ederim canım, herkesin dediği gibi samimiyetin ortada, Allah gönlüne göre birini versin inşaallah.. "Bu da geçer ya hu" de, dert etme