- 15 Haziran 2012
- 1.096
- 651
Demeyin öyle..bu bedduaya girer ve bebeğini kaybederse insan olarak üzülmezmisiniz. Gebelik depresyonu diye bişey var niye anlayışlı olmuyorsunuz. İnsan gebeyken çok sevdiği eşinden bile tiksine biliyorken hangi normallikten bahsedebiliriz ki. Hamile kalmayan bilemez bu duyguları. Geçici bir durum elbet oda evladını canını verecek kadar çok sevecektir merak etmeyin.
özgürlüğe düşkün olmakla çocuk sahibi olmak arasında bir bağlantı kuramadım ben. Sadece farklı yaşarsın hayatları ama çocuklu olup da safari tatili bile yapan var. İstedikten sonra..iyi geceler arkadaşlar
evliyim severek evlendik eşimi seviyorum ve hamileyim planlı olmayan bir gebelikti yaşım 27 kafam çok karışık anne olmak istemiyorum bir bebeğin sorumluluğunu kaldıramam eşime ve özgürlüğümüze okadar düşkünüm ki sanki bebek huzurumuzu mutluluğumuzu kaçıracak gibi hissediyorum. bebek çocuk büyük sorumluluklar demek uykusuz geceler,hastalığı doğuma kadar olan rahatsızlıklar doğum stresi bunun gibi durumlar...eşimde istemiyor ama oldu yapacak bişi yok diyor açıkçası kendimi anne olarak düşünemiyorum eşim zaten çocuk gibidir ilgi düşkünüdür onunla uğraşmak bana yetiyor eşimle biz mutluyduk yaşimdi başka sorumluluklar çok kafam karışık mutsuzum eşimede yansıtıp onuda üzmek istemiyorum.annelik duygusundan yoksunum bana göre değil neden böyle oldum ki başkalarının çocuklarını sever idim. ama kendimde olacağını öğrendiğimden beri tüm bebeklerden soğudum. arkadaşımın bebeği oldu daha yeni görmeye bile gitmedim oysa o ne kadar mutlu kızı oldu diye yere göğe sığamıyor ben neden böyle değilim ? benim gibi olanlar varmı acaba
ayrıca düşündüğüm bir şey var ben bebekleri çok severdim fakat arkadaşımın 4 yaşında bir kızı var çok yakın arkadaşımdır bebek beni itiyordu doğduğundan beri görsel olarak yani bişi var anlatamıyorum sonra büyüdü falan geçen sene bana geldiler kız ama öyle bir kız yok yerinde durmuyor yaramaz saldrgan yerdeki taşı aldı bana fırlattı o an bütün bebeklerden çocuklardan soğumama sebep oldu bide itici geliyor bana elimde değil nedenini bilmıyorum en yakın arkadaşım ama durum bu şimdi hep aklıma arkadasımın bebeği gelıyor benımde çocugun ona benzerse yaramaz olursa diye belkide bu bende bilinçaltı yaptı bilemıyorum.çevremde anne olanlar bak gör halimi akıllı ol çocuk yapma diye şaka yollu takılıyor ama gerçeklik payı var bence çünkü yerlerinde duramıyorlar çocuk peşinde içtiği kahveden bile tat alamıyorlar diken üstündeler tatile bile gidemeyen arklarım var çocuk bırakıcak kimse olmadığı için daha bir dolu örnek...
Demeyin öyle..bu bedduaya girer ve bebeğini kaybederse insan olarak üzülmezmisiniz. Gebelik depresyonu diye bişey var niye anlayışlı olmuyorsunuz. İnsan gebeyken çok sevdiği eşinden bile tiksine biliyorken hangi normallikten bahsedebiliriz ki. Hamile kalmayan bilemez bu duyguları. Geçici bir durum elbet oda evladını canını verecek kadar çok sevecektir merak konu sahibi bazı yorumlarda alırsam günah olur demiş zaten keyfine istemiyor bu çocuğu beddua girse nolur ayrıca bende iki ay önce Bebeğimi kaybettim bu duygunun ne demek olduğunda çok iyi biliyorum.
Demeyin öyle..bu bedduaya girer ve bebeğini kaybederse insan olarak üzülmezmisiniz. Gebelik depresyonu diye bişey var niye anlayışlı olmuyorsunuz. İnsan gebeyken çok sevdiği eşinden bile tiksine biliyorken hangi normallikten bahsedebiliriz ki. Hamile kalmayan bilemez bu duyguları. Geçici bir durum elbet oda evladını canını verecek kadar çok sevecektir merak etmeyin.
konu sahibi bu bebek mutluluğumuzu bozacak demiş hangi insan böyle bişi düşünür hem ayrıca alırsam günah olurmu demiş böyle biri evlat sahibi olmasın bencede bebek için tüp bebek merkezlerinde yatan annelere versin inşallah başka birinin çocuğunu bağrına basanlara cocuk icin yanıp tutuşanlara versin. Ayrıca hamile olmayan bilemez demişsiniz iki ay önce Bebeğimi kaybettim ve hamilelik sürecimdede sevinçten uçuyordumDemeyin öyle..bu bedduaya girer ve bebeğini kaybederse insan olarak üzülmezmisiniz. Gebelik depresyonu diye bişey var niye anlayışlı olmuyorsunuz. İnsan gebeyken çok sevdiği eşinden bile tiksine biliyorken hangi normallikten bahsedebiliriz ki. Hamile kalmayan bilemez bu duyguları. Geçici bir durum elbet oda evladını canını verecek kadar çok sevecektir merak etmeyin.
Amin canim benim. Goruceksin en ummadigin anda supriz yapicak mucizen sana. Sadece birazcik sabir. Rabbim gonlune gore versin insallah.
konu sahibi bu bebek mutluluğumuzu bozacak demiş hangi insan böyle bişi düşünür hem ayrıca alırsam günah olurmu demiş böyle biri evlat sahibi olmasın bencede bebek için tüp bebek merkezlerinde yatan annelere versin inşallah başka birinin çocuğunu bağrına basanlara cocuk icin yanıp tutuşanlara versin. Ayrıca hamile olmayan bilemez demişsiniz iki ay önce Bebeğimi kaybettim ve hamilelik sürecimdede sevinçten uçuyordum
Evet ya, gec dollenme mi olmus nolduysa artik, doktor adet tarihinde hesaplaynca 43haftalik cikiyordu, acil sezeryana alindim, Allahtan ne pislik yapmis ne pisligi ne yemis, ama igne batrsan patlicak kadar sis dogdu43 haftalık mıımaaşallah
çocuk konusunda da ben bazen böyleyim..eltimin bir kizi var. hiç sevimli degil, oysa kizi beni çok seviyor hep sariliyor kucakliyor. ama çok bilmis bilmis konusuyor bazen daha 4-5 yasinda, böyle bilmis konusan cocuklari hiç sevmiyorum...çocuk dedigin biraz çocuklugunu göstermeli bana göre.. bu sanki büyümüste küçülmüs kadin gibi. diger eltimin 2 kizi var çok sevimli cok cici kizlar. onlari çok seviyorum... diger eltimin kiziyla benzer yani bile yok. bu yüzden bende bazen bebek konusunda tedirgin oluyorum...kafam karisiyor...iyi geceler arkadaşlar
evliyim severek evlendik eşimi seviyorum ve hamileyim planlı olmayan bir gebelikti yaşım 27 kafam çok karışık anne olmak istemiyorum bir bebeğin sorumluluğunu kaldıramam eşime ve özgürlüğümüze okadar düşkünüm ki sanki bebek huzurumuzu mutluluğumuzu kaçıracak gibi hissediyorum. bebek çocuk büyük sorumluluklar demek uykusuz geceler,hastalığı doğuma kadar olan rahatsızlıklar doğum stresi bunun gibi durumlar...eşimde istemiyor ama oldu yapacak bişi yok diyor açıkçası kendimi anne olarak düşünemiyorum eşim zaten çocuk gibidir ilgi düşkünüdür onunla uğraşmak bana yetiyor eşimle biz mutluyduk yaşimdi başka sorumluluklar çok kafam karışık mutsuzum eşimede yansıtıp onuda üzmek istemiyorum.annelik duygusundan yoksunum bana göre değil neden böyle oldum ki başkalarının çocuklarını sever idim. ama kendimde olacağını öğrendiğimden beri tüm bebeklerden soğudum. arkadaşımın bebeği oldu daha yeni görmeye bile gitmedim oysa o ne kadar mutlu kızı oldu diye yere göğe sığamıyor ben neden böyle değilim ? benim gibi olanlar varmı acaba
ayrıca düşündüğüm bir şey var ben bebekleri çok severdim fakat arkadaşımın 4 yaşında bir kızı var çok yakın arkadaşımdır bebek beni itiyordu doğduğundan beri görsel olarak yani bişi var anlatamıyorum sonra büyüdü falan geçen sene bana geldiler kız ama öyle bir kız yok yerinde durmuyor yaramaz saldrgan yerdeki taşı aldı bana fırlattı o an bütün bebeklerden çocuklardan soğumama sebep oldu bide itici geliyor bana elimde değil nedenini bilmıyorum en yakın arkadaşım ama durum bu şimdi hep aklıma arkadasımın bebeği gelıyor benımde çocugun ona benzerse yaramaz olursa diye belkide bu bende bilinçaltı yaptı bilemıyorum.çevremde anne olanlar bak gör halimi akıllı ol çocuk yapma diye şaka yollu takılıyor ama gerçeklik payı var bence çünkü yerlerinde duramıyorlar çocuk peşinde içtiği kahveden bile tat alamıyorlar diken üstündeler tatile bile gidemeyen arklarım var çocuk bırakıcak kimse olmadığı için daha bir dolu örnek...
Zor bir durum; gönül ister ki aldırma bebeğini, keyfi kürtajlara sıcak bakamıyorum
Şöyle diyebilirim sana, bu kararı vermeden önce bir psikologla görüş, yaptığın görüşme sonrasında fikirlerin değişmediyse ona göre hareket et. Bizler burada duygusal yorumların ötesine gidemeyiz, sonuçta bu işin uzmanı değiliz. Bir çok arkadaş meseleye çocuğu olmayan hanımların açısından bakmış, bende onlardan biriyim anne olma ihtimalim yok ama kimseye de olmuş artık zorla anne olmalısın diyemem, bu tepkileri doğru bulmuyorum, bir insana bak başkalarının olmuyor senin var, aman elinde bir hazine var diyemem, herkesin yapısı farklı. Diyeceğim o ki, bir uzman yardımı al, kararını ona göre ver, KK bu konuda sadece bunalıma sokar seni
kendini anne olmaya hazır hissetmeyebilir insan ama bu gezip tozamıcam uykusuz kalcam napcam ben demek olmamalı bence ayrıca burda konu açan kimseyi yargılamıyorum içimden geçenleri yazıyorum ve hala ayni seyi söylüyorum anne olmak çocuk doğurmak demek değil o yüzden isteyene versin inşallah neyse bende size hayırlı bayramlar diliyorum.Canım çocuğu aldırırsam günah olurmu diye sormamış, günahından korkarım, vicdan yaparım demiş. Siz bekleyerek hamile kalmışsınız o ise zamansız. Bende ilk bebeğimi kaybettim ve o dönem berbat bir psikolojiye sahiptim, eşimle inanılmaz aram bozulmuştu benim tavırlarımdan dolayı. Hormonlarım tavan yapmıştı ve ben ben değildim artık. İkinci gebeliğimde ve şimdiki gebeliğimde çok mutlu ve strezsizim. Başkalarını yargılamayı bıraktığımız zaman daha sağlıklı bir toplum ve evlatlarına daha örnek ebebeynler olacağız inşallah. Daha insanların ruh durumlarına göre yaklaşmayı bilemezken ha bire çocuk yapalım diyoruz...Neyse Allah isteyen herkese nasip etsin ama olmamasının acısını da anne olmaya kendini hazır hissetmeyenlerden de çıkartmasın. O onun sınavı, buda sizin sınavınız. İyi dilekli günler dilerim. Hayırlı bayramlar...