- 21 Temmuz 2013
- 919
- 211
iyi geceler arkadaşlar
evliyim severek evlendik eşimi seviyorum ve hamileyim planlı olmayan bir gebelikti yaşım 27 kafam çok karışık anne olmak istemiyorum bir bebeğin sorumluluğunu kaldıramam eşime ve özgürlüğümüze okadar düşkünüm ki sanki bebek huzurumuzu mutluluğumuzu kaçıracak gibi hissediyorum. bebek çocuk büyük sorumluluklar demek uykusuz geceler,hastalığı doğuma kadar olan rahatsızlıklar doğum stresi bunun gibi durumlar...eşimde istemiyor ama oldu yapacak bişi yok diyor açıkçası kendimi anne olarak düşünemiyorum eşim zaten çocuk gibidir ilgi düşkünüdür onunla uğraşmak bana yetiyor eşimle biz mutluyduk ya
ayrıca düşündüğüm bir şey var ben bebekleri çok severdim fakat arkadaşımın 4 yaşında bir kızı var çok yakın arkadaşımdır bebek beni itiyordu doğduğundan beri görsel olarak yani bişi var anlatamıyorum sonra büyüdü falan geçen sene bana geldiler kız ama öyle bir kız yok yerinde durmuyor yaramaz saldrgan yerdeki taşı aldı bana fırlattı o an bütün bebeklerden çocuklardan soğumama sebep oldu bide itici geliyor bana elimde değil nedenini bilmıyorum en yakın arkadaşım ama durum bu şimdi hep aklıma arkadasımın bebeği gelıyor benımde çocugun ona benzerse yaramaz olursa diye belkide bu bende bilinçaltı yaptı bilemıyorum.çevremde anne olanlar bak gör halimi akıllı ol çocuk yapma diye şaka yollu takılıyor ama gerçeklik payı var bence çünkü yerlerinde duramıyorlar çocuk peşinde içtiği kahveden bile tat alamıyorlar diken üstündeler tatile bile gidemeyen arklarım var çocuk bırakıcak kimse olmadığı için daha bir dolu örnek...
evliyim severek evlendik eşimi seviyorum ve hamileyim planlı olmayan bir gebelikti yaşım 27 kafam çok karışık anne olmak istemiyorum bir bebeğin sorumluluğunu kaldıramam eşime ve özgürlüğümüze okadar düşkünüm ki sanki bebek huzurumuzu mutluluğumuzu kaçıracak gibi hissediyorum. bebek çocuk büyük sorumluluklar demek uykusuz geceler,hastalığı doğuma kadar olan rahatsızlıklar doğum stresi bunun gibi durumlar...eşimde istemiyor ama oldu yapacak bişi yok diyor açıkçası kendimi anne olarak düşünemiyorum eşim zaten çocuk gibidir ilgi düşkünüdür onunla uğraşmak bana yetiyor eşimle biz mutluyduk ya
ayrıca düşündüğüm bir şey var ben bebekleri çok severdim fakat arkadaşımın 4 yaşında bir kızı var çok yakın arkadaşımdır bebek beni itiyordu doğduğundan beri görsel olarak yani bişi var anlatamıyorum sonra büyüdü falan geçen sene bana geldiler kız ama öyle bir kız yok yerinde durmuyor yaramaz saldrgan yerdeki taşı aldı bana fırlattı o an bütün bebeklerden çocuklardan soğumama sebep oldu bide itici geliyor bana elimde değil nedenini bilmıyorum en yakın arkadaşım ama durum bu şimdi hep aklıma arkadasımın bebeği gelıyor benımde çocugun ona benzerse yaramaz olursa diye belkide bu bende bilinçaltı yaptı bilemıyorum.çevremde anne olanlar bak gör halimi akıllı ol çocuk yapma diye şaka yollu takılıyor ama gerçeklik payı var bence çünkü yerlerinde duramıyorlar çocuk peşinde içtiği kahveden bile tat alamıyorlar diken üstündeler tatile bile gidemeyen arklarım var çocuk bırakıcak kimse olmadığı için daha bir dolu örnek...
Son düzenleme: