Çok yorgunum
Asla inanmiyorum. Hayat adama işi için çok geç hayatımı mafetti. İyi niyetimden vurdu en kötüsü kandırdı. Başka biri gibi tanıttı kendini bambaşka çıktı aslında nikah masasına bile oturmam hataydı nasıl oldu bilmiyorum tek bildiğim 4 yıldır ben nasıl insanların içine düştüm nasıl cikcam demem. Artık evlilik hayatına baslamayi beklemek hele iflah olmaz birinin düzeleceğine inanmak kendime en büyük kotuluk olurCanım gerçekten yaşadıkların çok zor.. Ama inan bana anlattığın bu adam öyle iki lafına kanıp dönebileceğin türden değil..
Bu adam iflah olmaz.. Bir anlık sinirle size sesini yükseltmiş değil, sandalye fırlatmış.. Hemde hangi sebeple??
Onun annesi, babası ve kız kardeşi sizin hayatınıza bu kadar müdahil olmamalıydı.. Eşiniz zamanında onları dışarıda tutmayı bilecekti size sahip çıkacaktı ama olmamış..
Siz bir aile olamamışsınız ki zaten.. Kararları hep onun ailesi vermiş..sizin birikiminizi bile onlar yönetmeye çalışmış sırf buna karşı çıktınız diye şiddete maruz kalmışsınız..Bunlara izin veren eşiniz,size fiziksel ve psikolojik şiddet uygulayan eşiniz "artık sana hayatımı adayacağım" dese de asla inanmayın derim..
Dediğinizi yaptım 18 gün sonrayı bekliyorum. Psikolojik destek almak istiyorum evet ama evden bir türlü çıkamıyorumDaha fazlasına müsaade etmeyin. Sert çıkmayın ama sınırlarınızı, kararlılığınızı gösterin. Bu yüzden psikolojik destek çok önemli. (Belediyelerde özellikle aile danışmanları var bu noktada size destek olacağını düşünüyorum) ayrılık kararından da dönmemenizi öneririm.
Teşekkür ederimFiziksel ve psikolojik siddet bir kez olduktan sonra düzelmez asla.
Kendini kurtarmissin asla geri donme.ailesi de kendisi de normal değil.iyiki kurtulmussun.
Geri adam atma.sonra pişman oldu düzeldi diye bişey olmuyor.
İnsan ailesini secemez o çocuğu onlar o hale getirdi özünde çok temiz kalpli istemsiz yapıyor diyorlar mazlum görünüyor ya gelip başını egiyor mahcup görünüyor onlarda inanıyor. Babam arkamda şuan annem işte biraz onu o hale ailesi getirdi diye üzülüyor bana ayrı üzülüyor . Ama insanın karakteri bu. Ailesi naparsa yapsin bunları yaşatmamak onun ahlaki ve karakterine bagliydiBu düzelmez bence
O dünya iyisi bile sen unutanazsın
Bebeginin de belki de doğmaması daha hayırlıdır.
Benim anlamadığım bunca seye ailen neden hala affet diyor?
Amin teşekkür ederimSes Kayit ciihazi derken? Eski mit emeklisi mi bunlar,Tele kulak cetesi mi ?
Eger ben su goz asinaligiyla bu forumdaki kadinlari zerre kadar tanimissam senin cektiginin 10'da 1'ini cekmeden coktan eslerine yol vermislerdi.
Bosanman 27 yillik hayatinda vermis oldugun en dogru karar olabilir bence.
Hakkinda hayirlisi olsun..
Bende böyle düşündümÇocuğunda yokken vur tekmeyi gitsin hiç acıma lütfen.oyle özel bir dönemde bırak sandalye fırlatıp yumruk sallamayi bebekler gibi bakilman gereken bir zamanda böyle yapıyorsa ömür boyu adam olmaz
Yok artıkİnsan ailesini secemez o çocuğu onlar o hale getirdi özünde çok temiz kalpli istemsiz yapıyor diyorlar mazlum görünüyor ya gelip başını egiyor mahcup görünüyor onlarda inanıyor. Babam arkamda şuan annem işte biraz onu o hale ailesi getirdi diye üzülüyor bana ayrı üzülüyor . Ama insanın karakteri bu. Ailesi naparsa yapsin bunları yaşatmamak onun ahlaki ve karakterine bagliydi
Başıma şiddet olayının geleceğini bilsem düşünmezdim
Bayıldım cevabınaAllahın belası sandalye atmak ne ya? Tabiki dönme etrafında kimler var da sana dön diyor onlar mı yiyecek dayağı senin yerine? Sakın dönme gebersin pislik.
Sözüm ona " hamilelik öncesinde " şiddet görmediğini söyledi arkadaş ..ama eski konularını ortaya koyan başka bir arkadaş bebekten en az 1 yıl öncesinde de şiddet olduğunu bize hatırlattı.Hamileyken kafasına 2 yumruk yiyen ve üzerine sandalye fırlatılan insan "dayak yemedim ama" diyor. Dayak yeme tanımınız nedir?
mutlaka psikiyatriste gidin ve sonra terapiye baslayin. yasiniz cok genc, cok guzel firsatlar olur onunuzde. bu guzel yillarn tadini cikarin.Teşekkür ederim ama çok zor kendimi çok yaşlı hissediyorum. Sağlık sorunlarım oldu bunca sıkıntıda bedensel kilo aldım resmen insanlıktan çıkmış gibi hissediyorum evden cikmiyorum insan içine çıkmıyorum
Hayatınızın dönüm noktası kararını vermişsiniz şuan sadece yakınlarınız kafanızı karıştırıyor ama o zor günleri, baskıları, şiddeti vs hiçbirini kendileri yaşamadı uzaktan affet düzelir demek kolay tabi. tüm bunları yaşayıp haata devam edenler de var tabi ama bu güçsüzlük başka bir şey değil. Size devam et, düzelir vs diyenleri konuşturmayın bile ben verdim kararımı tekbir cümle dahi dinlemeyin onları lafı ağızlarına tıkayın. Verdiğiniz kararın arkasında sapasağlam durun!Merhaba ben 27 yaşındayım 4 yıllık evliyim 29 nisanda anlaşmalı boşanma davası açtım 11 Haziran'da durusmam var. Eşim boşanmak istemediğini sevdiğini çok pişman olduğunu söylüyor. Tasinalim diyor . Bir daha olmaz diyor. İşin aslı ben bunları binlerce kez duydum. Ne söz verdiyse tutmadı. Yada o bitmeyen öfkesini yenemedi. Bana hiçbir suçun yoktu diyor sen bana hep saygılı ve anlayışlıydın bu küfür gibi geliyor artık. Onca iyiliğime evliliğimiz zarar vermesin diye verdiğim mücadeleye karşılık bana yaşattığı onca şey nedendi peki. Gözünde boyleysem bunları neden yasattin. Sevmek bu değil . Boşanma sebebine gelirsek.. Ailesi annesi ve kardeşleri bana yapmadıkları kötülüğü bırakmadı. Bense karakterime çok ters birşey yaptım. Kendini koruyan ben korumadim. Sustum. Saygılı oldum eşim arada kalmasın ailesidir ben iyi oldukça hatalarını anlar bırakırlar böyle yapmayı dedim. Eşim hep yanımda arkamdaydi sözde. Onlara bişey yaptıklarında gerekeni söylüyordu. Ama o köprüyü hiç kuramadı. Herşeyine karisiyolardi evimize aldığımız yağa kadar bana alacağı ayakkabıya kadar söylüyordu ve onlar modeller atıyordu. Ne alcaksa üç görümcem ve annesi bilirdi ve o sormazdi söylerdi onlar illa model atar şunu yap bunu yap derlerdi. Bundan hiç polemik yapmadım kısaca o evden hiç çıkamadı. Biz evli olamadık. Bu sözde koruyan adamin psikolojisi bozulmasın diye kendimden verdiğim odun sonucu kendisinin psikolojisi ailesi tarafından bozuldu ve içindeki psikopat çıktı. İnsan gibi konuşmuyordu . Hep bir yüksek sesle küfürler bagirmalar ortada ne bir tartışma ne bir anlaşmazlık yoktu. Gittikçe bu psikolojik şiddet fiziksel döndü . Boşanmaya su gün karar verdim çatlatma iğnesi vurulup beş gün ilişki yasandiktan sonra yerleşme döneminde ailesine ofkelenip kendileri bizim birikimimizi onada bana sormadan altına çevirmişti kuyumcuda almış babası oda bişey diyememis bende babasıdır bişey dememiştir diye dedim 120 bin tllik altının evde durması tehlikeli olur ne babanın gönlü kirilsin ne benim bankaya koyalım dedim evde çalınır dersin bankaya koyarsın dedim çözüm buldum vay efendim sorumluluk onlarınmis ailesinde dursa nolcakmis diyerek bana el kaldırdı sözde baba olmayı isteyen adam ben o asamadayken üzerime sandalye attı iki yumruk attı kafama tabi ben kendimi korudum ve dayak yemedim ama bu şiddet göstermediği anlamını taşımıyor . Ögun bitti benim için boşanmaya karar verdim ama hamilelik dolayısı ile ailem geri dönmemi istedi istemedim ben mecbur kaldım dış gebelik oldu ben onu suçladim dedim o çocuk o olay yüzünden yanlış yere tuttundu. Neyse ben söyledim babamın ailemin zoruyla olmaz bu olaylar neticesinde ben seni istemiyorum boşanmak istiyorum diye kabul etmedi dinlemedim çok kötü şeyler yaşattılar bana ailecek. Kendimi korumak için bu evliliğin bitmesi lazımdı davami açtım. Buarada annesinde durmamasini isteme sebebim anne baba evime ses kayıt cihazı koyması yuva yıkmaya çalışması ve anneme kalp krizi geçirmesi ve ben neden onlar bunları yaparken hep sustum bilmiyorum donuyordum dönüyor kalıyordum. Neyse sonuç olarak şimdi gözünün açıldığını pişman olduğunu hayatını bana adayacagini söylesede çevremdekilerr annesinin ekmeğine yağ sürme desede ve ilkkez boşanma davası actin düzelir deselerde ben düzeleceğine inanmıyorum. Çok inandım çok kandirildim çok bekledim evliligim boyunca hep dayandim ama düzelmedi düzelmez ki ben affedemiyorum. Bebeğimi kaybetme sebebi olarak görüyorum o olayı ve ne kadar vaatlerde bulunsada ben o siddeti affedemiyorum . Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe daha çok psikoljik çöküntü içine giriyorum bana yardım edin tarafsız üçüncü bir göze ihtiyacım var
Önceki sorunuzu okudum. Şoktayım, ağzım açık kaldı, siz hala "fiziksel şiddet" yoktu diye ısrar ediyorsunuz.Fiziksel şiddet yoktu dedim .
Yaşadıklarınıza çok üzüldüm ama şu son cümlenizi alıntıladım. İnsanlar istemediğiniz bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe kafanız allak bullak oluyor ve dönüp dönmemeyi mi soruyorsunuz? Dönmeyin kesinlikle.Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe daha çok psikoljik çöküntü içine giriyorum bana yardım edin tarafsız üçüncü bir göze ihtiyacım var
O el kalkmış bir daha inmez.Merhaba ben 27 yaşındayım 4 yıllık evliyim 29 nisanda anlaşmalı boşanma davası açtım 11 Haziran'da durusmam var. Eşim boşanmak istemediğini sevdiğini çok pişman olduğunu söylüyor. Tasinalim diyor . Bir daha olmaz diyor. İşin aslı ben bunları binlerce kez duydum. Ne söz verdiyse tutmadı. Yada o bitmeyen öfkesini yenemedi. Bana hiçbir suçun yoktu diyor sen bana hep saygılı ve anlayışlıydın bu küfür gibi geliyor artık. Onca iyiliğime evliliğimiz zarar vermesin diye verdiğim mücadeleye karşılık bana yaşattığı onca şey nedendi peki. Gözünde boyleysem bunları neden yasattin. Sevmek bu değil . Boşanma sebebine gelirsek.. Ailesi annesi ve kardeşleri bana yapmadıkları kötülüğü bırakmadı. Bense karakterime çok ters birşey yaptım. Kendini koruyan ben korumadim. Sustum. Saygılı oldum eşim arada kalmasın ailesidir ben iyi oldukça hatalarını anlar bırakırlar böyle yapmayı dedim. Eşim hep yanımda arkamdaydi sözde. Onlara bişey yaptıklarında gerekeni söylüyordu. Ama o köprüyü hiç kuramadı. Herşeyine karisiyolardi evimize aldığımız yağa kadar bana alacağı ayakkabıya kadar söylüyordu ve onlar modeller atıyordu. Ne alcaksa üç görümcem ve annesi bilirdi ve o sormazdi söylerdi onlar illa model atar şunu yap bunu yap derlerdi. Bundan hiç polemik yapmadım kısaca o evden hiç çıkamadı. Biz evli olamadık. Bu sözde koruyan adamin psikolojisi bozulmasın diye kendimden verdiğim odun sonucu kendisinin psikolojisi ailesi tarafından bozuldu ve içindeki psikopat çıktı. İnsan gibi konuşmuyordu . Hep bir yüksek sesle küfürler bagirmalar ortada ne bir tartışma ne bir anlaşmazlık yoktu. Gittikçe bu psikolojik şiddet fiziksel döndü . Boşanmaya su gün karar verdim çatlatma iğnesi vurulup beş gün ilişki yasandiktan sonra yerleşme döneminde ailesine ofkelenip kendileri bizim birikimimizi onada bana sormadan altına çevirmişti kuyumcuda almış babası oda bişey diyememis bende babasıdır bişey dememiştir diye dedim 120 bin tllik altının evde durması tehlikeli olur ne babanın gönlü kirilsin ne benim bankaya koyalım dedim evde çalınır dersin bankaya koyarsın dedim çözüm buldum vay efendim sorumluluk onlarınmis ailesinde dursa nolcakmis diyerek bana el kaldırdı sözde baba olmayı isteyen adam ben o asamadayken üzerime sandalye attı iki yumruk attı kafama tabi ben kendimi korudum ve dayak yemedim ama bu şiddet göstermediği anlamını taşımıyor . Ögun bitti benim için boşanmaya karar verdim ama hamilelik dolayısı ile ailem geri dönmemi istedi istemedim ben mecbur kaldım dış gebelik oldu ben onu suçladim dedim o çocuk o olay yüzünden yanlış yere tuttundu. Neyse ben söyledim babamın ailemin zoruyla olmaz bu olaylar neticesinde ben seni istemiyorum boşanmak istiyorum diye kabul etmedi dinlemedim çok kötü şeyler yaşattılar bana ailecek. Kendimi korumak için bu evliliğin bitmesi lazımdı davami açtım. Buarada annesinde durmamasini isteme sebebim anne baba evime ses kayıt cihazı koyması yuva yıkmaya çalışması ve anneme kalp krizi geçirmesi ve ben neden onlar bunları yaparken hep sustum bilmiyorum donuyordum dönüyor kalıyordum. Neyse sonuç olarak şimdi gözünün açıldığını pişman olduğunu hayatını bana adayacagini söylesede çevremdekilerr annesinin ekmeğine yağ sürme desede ve ilkkez boşanma davası actin düzelir deselerde ben düzeleceğine inanmıyorum. Çok inandım çok kandirildim çok bekledim evliligim boyunca hep dayandim ama düzelmedi düzelmez ki ben affedemiyorum. Bebeğimi kaybetme sebebi olarak görüyorum o olayı ve ne kadar vaatlerde bulunsada ben o siddeti affedemiyorum . Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe daha çok psikoljik çöküntü içine giriyorum bana yardım edin tarafsız üçüncü bir göze ihtiyacım var