Şimdi şöyle, herkes torun ve bebek sevmek ister, bakarız ederiz ilgileniriz derler; ama pratikte genelde öyle olmuyor, yeri geliyor biz doğurduklarımıza tahammül edemiyoruz, yaşını başını almış insanlardan çok bir şey beklememek lâzım, kaldı ki gerçekten zorunda da değiller. Benim kaynanam annem gibidir, çok şanslıyım o konuda; ama öyle olmasaydı da ben inanın ki çok dert etmezdim. Eşinizin ailesine çocuğuma bakmıyorsunuz, karımla ilgilenmiyorsunuz diyerek ailesine çıkışmasını mı bekliyordunuz?
Ve her kadın bu özel süreçte öncelikli olarak kendi annesini yanında ister ve her anne kendi öz kızını önceler; görümceniz neden sizi zor durumda bırakmak istesin ki, bu çok art niyetli bir bakış açısı, annesi de gitmek istiyorsa, onlar açısından gayet anlaşılır.
O süreci siz yaşadınız, gerçekten bilmediğimiz çoğu şey olmuş, sizi yıpratmış olabilir; ama eşinizin büyük falsoları yoksa, evinizi ayırma şansınız varsa, mesafe koyarak çekirdek ailenize bir şans verin derim.