Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz. Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
İçinde manyaklık olmayan adam bir kadının kafasına yumruk atmaz. Hele hamile bir kadına. Şiddet eğilimli bir manyakla tekrar barışmayın. İyi ki çocuğunuz yok olsa böyle şiddete yatkın güvenilmez bir babası olacaktı. Kurtulmuşsunuz. Sadaka verin. Genceciksiniz. Yeniden evlenirsiniz mutlu da olursunuz.
İnsan ailesini secemez o çocuğu onlar o hale getirdi özünde çok temiz kalpli istemsiz yapıyor diyorlar mazlum görünüyor ya gelip başını egiyor mahcup görünüyor onlarda inanıyor. Babam arkamda şuan annem işte biraz onu o hale ailesi getirdi diye üzülüyor bana ayrı üzülüyor . Ama insanın karakteri bu. Ailesi naparsa yapsin bunları yaşatmamak onun ahlaki ve karakterine bagliydi
Anneniz ezilmiş bir kadın herhalde. Onun da psikolojisi normal değil. Benim evladıma bunların çeyreğini yaşatana bırak acımayı üzülmeyi nefret hisleri beslerim ben.
Merhaba ben 27 yaşındayım 4 yıllık evliyim 29 nisanda anlaşmalı boşanma davası açtım 11 Haziran'da durusmam var. Eşim boşanmak istemediğini sevdiğini çok pişman olduğunu söylüyor. Tasinalim diyor . Bir daha olmaz diyor. İşin aslı ben bunları binlerce kez duydum. Ne söz verdiyse tutmadı. Yada o bitmeyen öfkesini yenemedi. Bana hiçbir suçun yoktu diyor sen bana hep saygılı ve anlayışlıydın bu küfür gibi geliyor artık. Onca iyiliğime evliliğimiz zarar vermesin diye verdiğim mücadeleye karşılık bana yaşattığı onca şey nedendi peki. Gözünde boyleysem bunları neden yasattin. Sevmek bu değil . Boşanma sebebine gelirsek.. Ailesi annesi ve kardeşleri bana yapmadıkları kötülüğü bırakmadı. Bense karakterime çok ters birşey yaptım. Kendini koruyan ben korumadim. Sustum. Saygılı oldum eşim arada kalmasın ailesidir ben iyi oldukça hatalarını anlar bırakırlar böyle yapmayı dedim. Eşim hep yanımda arkamdaydi sözde. Onlara bişey yaptıklarında gerekeni söylüyordu. Ama o köprüyü hiç kuramadı. Herşeyine karisiyolardi evimize aldığımız yağa kadar bana alacağı ayakkabıya kadar söylüyordu ve onlar modeller atıyordu. Ne alcaksa üç görümcem ve annesi bilirdi ve o sormazdi söylerdi onlar illa model atar şunu yap bunu yap derlerdi. Bundan hiç polemik yapmadım kısaca o evden hiç çıkamadı. Biz evli olamadık. Bu sözde koruyan adamin psikolojisi bozulmasın diye kendimden verdiğim odun sonucu kendisinin psikolojisi ailesi tarafından bozuldu ve içindeki psikopat çıktı. İnsan gibi konuşmuyordu . Hep bir yüksek sesle küfürler bagirmalar ortada ne bir tartışma ne bir anlaşmazlık yoktu. Gittikçe bu psikolojik şiddet fiziksel döndü . Boşanmaya su gün karar verdim çatlatma iğnesi vurulup beş gün ilişki yasandiktan sonra yerleşme döneminde ailesine ofkelenip kendileri bizim birikimimizi onada bana sormadan altına çevirmişti kuyumcuda almış babası oda bişey diyememis bende babasıdır bişey dememiştir diye dedim 120 bin tllik altının evde durması tehlikeli olur ne babanın gönlü kirilsin ne benim bankaya koyalım dedim evde çalınır dersin bankaya koyarsın dedim çözüm buldum vay efendim sorumluluk onlarınmis ailesinde dursa nolcakmis diyerek bana el kaldırdı sözde baba olmayı isteyen adam ben o asamadayken üzerime sandalye attı iki yumruk attı kafama tabi ben kendimi korudum ve dayak yemedim ama bu şiddet göstermediği anlamını taşımıyor . Ögun bitti benim için boşanmaya karar verdim ama hamilelik dolayısı ile ailem geri dönmemi istedi istemedim ben mecbur kaldım dış gebelik oldu ben onu suçladim dedim o çocuk o olay yüzünden yanlış yere tuttundu. Neyse ben söyledim babamın ailemin zoruyla olmaz bu olaylar neticesinde ben seni istemiyorum boşanmak istiyorum diye kabul etmedi dinlemedim çok kötü şeyler yaşattılar bana ailecek. Kendimi korumak için bu evliliğin bitmesi lazımdı davami açtım. Buarada annesinde durmamasini isteme sebebim anne baba evime ses kayıt cihazı koyması yuva yıkmaya çalışması ve anneme kalp krizi geçirmesi ve ben neden onlar bunları yaparken hep sustum bilmiyorum donuyordum dönüyor kalıyordum. Neyse sonuç olarak şimdi gözünün açıldığını pişman olduğunu hayatını bana adayacagini söylesede çevremdekilerr annesinin ekmeğine yağ sürme desede ve ilkkez boşanma davası actin düzelir deselerde ben düzeleceğine inanmıyorum. Çok inandım çok kandirildim çok bekledim evliligim boyunca hep dayandim ama düzelmedi düzelmez ki ben affedemiyorum. Bebeğimi kaybetme sebebi olarak görüyorum o olayı ve ne kadar vaatlerde bulunsada ben o siddeti affedemiyorum . Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe daha çok psikoljik çöküntü içine giriyorum bana yardım edin tarafsız üçüncü bir göze ihtiyacım var
Çocuklu ve çok mutlu olmayan bir evlilik içinde biri olarak ailesi ile sorunlar bitmeyecek çocuk olunca artacak , sakın çocuk yapayım da bosanayim demeyinkurtarin kendinizi Gebeliğin sonlanmasına o sebep olmasa da şiddetin mazereti yok
Merhaba ben 27 yaşındayım 4 yıllık evliyim 29 nisanda anlaşmalı boşanma davası açtım 11 Haziran'da durusmam var. Eşim boşanmak istemediğini sevdiğini çok pişman olduğunu söylüyor. Tasinalim diyor . Bir daha olmaz diyor. İşin aslı ben bunları binlerce kez duydum. Ne söz verdiyse tutmadı. Yada o bitmeyen öfkesini yenemedi. Bana hiçbir suçun yoktu diyor sen bana hep saygılı ve anlayışlıydın bu küfür gibi geliyor artık. Onca iyiliğime evliliğimiz zarar vermesin diye verdiğim mücadeleye karşılık bana yaşattığı onca şey nedendi peki. Gözünde boyleysem bunları neden yasattin. Sevmek bu değil . Boşanma sebebine gelirsek.. Ailesi annesi ve kardeşleri bana yapmadıkları kötülüğü bırakmadı. Bense karakterime çok ters birşey yaptım. Kendini koruyan ben korumadim. Sustum. Saygılı oldum eşim arada kalmasın ailesidir ben iyi oldukça hatalarını anlar bırakırlar böyle yapmayı dedim. Eşim hep yanımda arkamdaydi sözde. Onlara bişey yaptıklarında gerekeni söylüyordu. Ama o köprüyü hiç kuramadı. Herşeyine karisiyolardi evimize aldığımız yağa kadar bana alacağı ayakkabıya kadar söylüyordu ve onlar modeller atıyordu. Ne alcaksa üç görümcem ve annesi bilirdi ve o sormazdi söylerdi onlar illa model atar şunu yap bunu yap derlerdi. Bundan hiç polemik yapmadım kısaca o evden hiç çıkamadı. Biz evli olamadık. Bu sözde koruyan adamin psikolojisi bozulmasın diye kendimden verdiğim odun sonucu kendisinin psikolojisi ailesi tarafından bozuldu ve içindeki psikopat çıktı. İnsan gibi konuşmuyordu . Hep bir yüksek sesle küfürler bagirmalar ortada ne bir tartışma ne bir anlaşmazlık yoktu. Gittikçe bu psikolojik şiddet fiziksel döndü . Boşanmaya su gün karar verdim çatlatma iğnesi vurulup beş gün ilişki yasandiktan sonra yerleşme döneminde ailesine ofkelenip kendileri bizim birikimimizi onada bana sormadan altına çevirmişti kuyumcuda almış babası oda bişey diyememis bende babasıdır bişey dememiştir diye dedim 120 bin tllik altının evde durması tehlikeli olur ne babanın gönlü kirilsin ne benim bankaya koyalım dedim evde çalınır dersin bankaya koyarsın dedim çözüm buldum vay efendim sorumluluk onlarınmis ailesinde dursa nolcakmis diyerek bana el kaldırdı sözde baba olmayı isteyen adam ben o asamadayken üzerime sandalye attı iki yumruk attı kafama tabi ben kendimi korudum ve dayak yemedim ama bu şiddet göstermediği anlamını taşımıyor . Ögun bitti benim için boşanmaya karar verdim ama hamilelik dolayısı ile ailem geri dönmemi istedi istemedim ben mecbur kaldım dış gebelik oldu ben onu suçladim dedim o çocuk o olay yüzünden yanlış yere tuttundu. Neyse ben söyledim babamın ailemin zoruyla olmaz bu olaylar neticesinde ben seni istemiyorum boşanmak istiyorum diye kabul etmedi dinlemedim çok kötü şeyler yaşattılar bana ailecek. Kendimi korumak için bu evliliğin bitmesi lazımdı davami açtım. Buarada annesinde durmamasini isteme sebebim anne baba evime ses kayıt cihazı koyması yuva yıkmaya çalışması ve anneme kalp krizi geçirmesi ve ben neden onlar bunları yaparken hep sustum bilmiyorum donuyordum dönüyor kalıyordum. Neyse sonuç olarak şimdi gözünün açıldığını pişman olduğunu hayatını bana adayacagini söylesede çevremdekilerr annesinin ekmeğine yağ sürme desede ve ilkkez boşanma davası actin düzelir deselerde ben düzeleceğine inanmıyorum. Çok inandım çok kandirildim çok bekledim evliligim boyunca hep dayandim ama düzelmedi düzelmez ki ben affedemiyorum. Bebeğimi kaybetme sebebi olarak görüyorum o olayı ve ne kadar vaatlerde bulunsada ben o siddeti affedemiyorum . Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe daha çok psikoljik çöküntü içine giriyorum bana yardım edin tarafsız üçüncü bir göze ihtiyacım var
Böyle kişiliği oturmamış adamlar yüzünden onca kadın dert sahibi oluyo. Bazı erkekler odundanda beter hiç değilse odun arada filiz çıkarabiliyo. Tas kafalı adamları nekadar sulardan sula sertligini kaybetmiyo olan anaların gözünden sakındığı kızlarına oluyo. Boşan gitsin sana ne katkısı var ki. Ailen destekliyosa ne güzel. Olmadı kadın sıgınma evine başvur. Anasının adam edemediğini sen koca etmeye uğraşma. Çocuğun için üzüldüm. Vardır bi hayır. Allah yolunu açık etsin kardeşim
Merhaba ben 27 yaşındayım 4 yıllık evliyim 29 nisanda anlaşmalı boşanma davası açtım 11 Haziran'da durusmam var. Eşim boşanmak istemediğini sevdiğini çok pişman olduğunu söylüyor. Tasinalim diyor . Bir daha olmaz diyor. İşin aslı ben bunları binlerce kez duydum. Ne söz verdiyse tutmadı. Yada o bitmeyen öfkesini yenemedi. Bana hiçbir suçun yoktu diyor sen bana hep saygılı ve anlayışlıydın bu küfür gibi geliyor artık. Onca iyiliğime evliliğimiz zarar vermesin diye verdiğim mücadeleye karşılık bana yaşattığı onca şey nedendi peki. Gözünde boyleysem bunları neden yasattin. Sevmek bu değil . Boşanma sebebine gelirsek.. Ailesi annesi ve kardeşleri bana yapmadıkları kötülüğü bırakmadı. Bense karakterime çok ters birşey yaptım. Kendini koruyan ben korumadim. Sustum. Saygılı oldum eşim arada kalmasın ailesidir ben iyi oldukça hatalarını anlar bırakırlar böyle yapmayı dedim. Eşim hep yanımda arkamdaydi sözde. Onlara bişey yaptıklarında gerekeni söylüyordu. Ama o köprüyü hiç kuramadı. Herşeyine karisiyolardi evimize aldığımız yağa kadar bana alacağı ayakkabıya kadar söylüyordu ve onlar modeller atıyordu. Ne alcaksa üç görümcem ve annesi bilirdi ve o sormazdi söylerdi onlar illa model atar şunu yap bunu yap derlerdi. Bundan hiç polemik yapmadım kısaca o evden hiç çıkamadı. Biz evli olamadık. Bu sözde koruyan adamin psikolojisi bozulmasın diye kendimden verdiğim odun sonucu kendisinin psikolojisi ailesi tarafından bozuldu ve içindeki psikopat çıktı. İnsan gibi konuşmuyordu . Hep bir yüksek sesle küfürler bagirmalar ortada ne bir tartışma ne bir anlaşmazlık yoktu. Gittikçe bu psikolojik şiddet fiziksel döndü . Boşanmaya su gün karar verdim çatlatma iğnesi vurulup beş gün ilişki yasandiktan sonra yerleşme döneminde ailesine ofkelenip kendileri bizim birikimimizi onada bana sormadan altına çevirmişti kuyumcuda almış babası oda bişey diyememis bende babasıdır bişey dememiştir diye dedim 120 bin tllik altının evde durması tehlikeli olur ne babanın gönlü kirilsin ne benim bankaya koyalım dedim evde çalınır dersin bankaya koyarsın dedim çözüm buldum vay efendim sorumluluk onlarınmis ailesinde dursa nolcakmis diyerek bana el kaldırdı sözde baba olmayı isteyen adam ben o asamadayken üzerime sandalye attı iki yumruk attı kafama tabi ben kendimi korudum ve dayak yemedim ama bu şiddet göstermediği anlamını taşımıyor . Ögun bitti benim için boşanmaya karar verdim ama hamilelik dolayısı ile ailem geri dönmemi istedi istemedim ben mecbur kaldım dış gebelik oldu ben onu suçladim dedim o çocuk o olay yüzünden yanlış yere tuttundu. Neyse ben söyledim babamın ailemin zoruyla olmaz bu olaylar neticesinde ben seni istemiyorum boşanmak istiyorum diye kabul etmedi dinlemedim çok kötü şeyler yaşattılar bana ailecek. Kendimi korumak için bu evliliğin bitmesi lazımdı davami açtım. Buarada annesinde durmamasini isteme sebebim anne baba evime ses kayıt cihazı koyması yuva yıkmaya çalışması ve anneme kalp krizi geçirmesi ve ben neden onlar bunları yaparken hep sustum bilmiyorum donuyordum dönüyor kalıyordum. Neyse sonuç olarak şimdi gözünün açıldığını pişman olduğunu hayatını bana adayacagini söylesede çevremdekilerr annesinin ekmeğine yağ sürme desede ve ilkkez boşanma davası actin düzelir deselerde ben düzeleceğine inanmıyorum. Çok inandım çok kandirildim çok bekledim evliligim boyunca hep dayandim ama düzelmedi düzelmez ki ben affedemiyorum. Bebeğimi kaybetme sebebi olarak görüyorum o olayı ve ne kadar vaatlerde bulunsada ben o siddeti affedemiyorum . Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe daha çok psikoljik çöküntü içine giriyorum bana yardım edin tarafsız üçüncü bir göze ihtiyacım var
Genceciksiniz önünüzde yaşanacak bir sürü güzel yıllarınız olacak. Kendinize bu kötülüğü yapmayın dönmeyin davanızdan. Hele bir altınlarını zı isteyin görün düzelmiş mi pşman mı eşiniz. O zaman annesini eteği altında türlü çirkeflikler yapmaya başlar.
Merhaba ben 27 yaşındayım 4 yıllık evliyim 29 nisanda anlaşmalı boşanma davası açtım 11 Haziran'da durusmam var. Eşim boşanmak istemediğini sevdiğini çok pişman olduğunu söylüyor. Tasinalim diyor . Bir daha olmaz diyor. İşin aslı ben bunları binlerce kez duydum. Ne söz verdiyse tutmadı. Yada o bitmeyen öfkesini yenemedi. Bana hiçbir suçun yoktu diyor sen bana hep saygılı ve anlayışlıydın bu küfür gibi geliyor artık. Onca iyiliğime evliliğimiz zarar vermesin diye verdiğim mücadeleye karşılık bana yaşattığı onca şey nedendi peki. Gözünde boyleysem bunları neden yasattin. Sevmek bu değil . Boşanma sebebine gelirsek.. Ailesi annesi ve kardeşleri bana yapmadıkları kötülüğü bırakmadı. Bense karakterime çok ters birşey yaptım. Kendini koruyan ben korumadim. Sustum. Saygılı oldum eşim arada kalmasın ailesidir ben iyi oldukça hatalarını anlar bırakırlar böyle yapmayı dedim. Eşim hep yanımda arkamdaydi sözde. Onlara bişey yaptıklarında gerekeni söylüyordu. Ama o köprüyü hiç kuramadı. Herşeyine karisiyolardi evimize aldığımız yağa kadar bana alacağı ayakkabıya kadar söylüyordu ve onlar modeller atıyordu. Ne alcaksa üç görümcem ve annesi bilirdi ve o sormazdi söylerdi onlar illa model atar şunu yap bunu yap derlerdi. Bundan hiç polemik yapmadım kısaca o evden hiç çıkamadı. Biz evli olamadık. Bu sözde koruyan adamin psikolojisi bozulmasın diye kendimden verdiğim odun sonucu kendisinin psikolojisi ailesi tarafından bozuldu ve içindeki psikopat çıktı. İnsan gibi konuşmuyordu . Hep bir yüksek sesle küfürler bagirmalar ortada ne bir tartışma ne bir anlaşmazlık yoktu. Gittikçe bu psikolojik şiddet fiziksel döndü . Boşanmaya su gün karar verdim çatlatma iğnesi vurulup beş gün ilişki yasandiktan sonra yerleşme döneminde ailesine ofkelenip kendileri bizim birikimimizi onada bana sormadan altına çevirmişti kuyumcuda almış babası oda bişey diyememis bende babasıdır bişey dememiştir diye dedim 120 bin tllik altının evde durması tehlikeli olur ne babanın gönlü kirilsin ne benim bankaya koyalım dedim evde çalınır dersin bankaya koyarsın dedim çözüm buldum vay efendim sorumluluk onlarınmis ailesinde dursa nolcakmis diyerek bana el kaldırdı sözde baba olmayı isteyen adam ben o asamadayken üzerime sandalye attı iki yumruk attı kafama tabi ben kendimi korudum ve dayak yemedim ama bu şiddet göstermediği anlamını taşımıyor . Ögun bitti benim için boşanmaya karar verdim ama hamilelik dolayısı ile ailem geri dönmemi istedi istemedim ben mecbur kaldım dış gebelik oldu ben onu suçladim dedim o çocuk o olay yüzünden yanlış yere tuttundu. Neyse ben söyledim babamın ailemin zoruyla olmaz bu olaylar neticesinde ben seni istemiyorum boşanmak istiyorum diye kabul etmedi dinlemedim çok kötü şeyler yaşattılar bana ailecek. Kendimi korumak için bu evliliğin bitmesi lazımdı davami açtım. Buarada annesinde durmamasini isteme sebebim anne baba evime ses kayıt cihazı koyması yuva yıkmaya çalışması ve anneme kalp krizi geçirmesi ve ben neden onlar bunları yaparken hep sustum bilmiyorum donuyordum dönüyor kalıyordum. Neyse sonuç olarak şimdi gözünün açıldığını pişman olduğunu hayatını bana adayacagini söylesede çevremdekilerr annesinin ekmeğine yağ sürme desede ve ilkkez boşanma davası actin düzelir deselerde ben düzeleceğine inanmıyorum. Çok inandım çok kandirildim çok bekledim evliligim boyunca hep dayandim ama düzelmedi düzelmez ki ben affedemiyorum. Bebeğimi kaybetme sebebi olarak görüyorum o olayı ve ne kadar vaatlerde bulunsada ben o siddeti affedemiyorum . Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe daha çok psikoljik çöküntü içine giriyorum bana yardım edin tarafsız üçüncü bir göze ihtiyacım var
Merhaba ben 27 yaşındayım 4 yıllık evliyim 29 nisanda anlaşmalı boşanma davası açtım 11 Haziran'da durusmam var. Eşim boşanmak istemediğini sevdiğini çok pişman olduğunu söylüyor. Tasinalim diyor . Bir daha olmaz diyor. İşin aslı ben bunları binlerce kez duydum. Ne söz verdiyse tutmadı. Yada o bitmeyen öfkesini yenemedi. Bana hiçbir suçun yoktu diyor sen bana hep saygılı ve anlayışlıydın bu küfür gibi geliyor artık. Onca iyiliğime evliliğimiz zarar vermesin diye verdiğim mücadeleye karşılık bana yaşattığı onca şey nedendi peki. Gözünde boyleysem bunları neden yasattin. Sevmek bu değil . Boşanma sebebine gelirsek.. Ailesi annesi ve kardeşleri bana yapmadıkları kötülüğü bırakmadı. Bense karakterime çok ters birşey yaptım. Kendini koruyan ben korumadim. Sustum. Saygılı oldum eşim arada kalmasın ailesidir ben iyi oldukça hatalarını anlar bırakırlar böyle yapmayı dedim. Eşim hep yanımda arkamdaydi sözde. Onlara bişey yaptıklarında gerekeni söylüyordu. Ama o köprüyü hiç kuramadı. Herşeyine karisiyolardi evimize aldığımız yağa kadar bana alacağı ayakkabıya kadar söylüyordu ve onlar modeller atıyordu. Ne alcaksa üç görümcem ve annesi bilirdi ve o sormazdi söylerdi onlar illa model atar şunu yap bunu yap derlerdi. Bundan hiç polemik yapmadım kısaca o evden hiç çıkamadı. Biz evli olamadık. Bu sözde koruyan adamin psikolojisi bozulmasın diye kendimden verdiğim odun sonucu kendisinin psikolojisi ailesi tarafından bozuldu ve içindeki psikopat çıktı. İnsan gibi konuşmuyordu . Hep bir yüksek sesle küfürler bagirmalar ortada ne bir tartışma ne bir anlaşmazlık yoktu. Gittikçe bu psikolojik şiddet fiziksel döndü . Boşanmaya su gün karar verdim çatlatma iğnesi vurulup beş gün ilişki yasandiktan sonra yerleşme döneminde ailesine ofkelenip kendileri bizim birikimimizi onada bana sormadan altına çevirmişti kuyumcuda almış babası oda bişey diyememis bende babasıdır bişey dememiştir diye dedim 120 bin tllik altının evde durması tehlikeli olur ne babanın gönlü kirilsin ne benim bankaya koyalım dedim evde çalınır dersin bankaya koyarsın dedim çözüm buldum vay efendim sorumluluk onlarınmis ailesinde dursa nolcakmis diyerek bana el kaldırdı sözde baba olmayı isteyen adam ben o asamadayken üzerime sandalye attı iki yumruk attı kafama tabi ben kendimi korudum ve dayak yemedim ama bu şiddet göstermediği anlamını taşımıyor . Ögun bitti benim için boşanmaya karar verdim ama hamilelik dolayısı ile ailem geri dönmemi istedi istemedim ben mecbur kaldım dış gebelik oldu ben onu suçladim dedim o çocuk o olay yüzünden yanlış yere tuttundu. Neyse ben söyledim babamın ailemin zoruyla olmaz bu olaylar neticesinde ben seni istemiyorum boşanmak istiyorum diye kabul etmedi dinlemedim çok kötü şeyler yaşattılar bana ailecek. Kendimi korumak için bu evliliğin bitmesi lazımdı davami açtım. Buarada annesinde durmamasini isteme sebebim anne baba evime ses kayıt cihazı koyması yuva yıkmaya çalışması ve anneme kalp krizi geçirmesi ve ben neden onlar bunları yaparken hep sustum bilmiyorum donuyordum dönüyor kalıyordum. Neyse sonuç olarak şimdi gözünün açıldığını pişman olduğunu hayatını bana adayacagini söylesede çevremdekilerr annesinin ekmeğine yağ sürme desede ve ilkkez boşanma davası actin düzelir deselerde ben düzeleceğine inanmıyorum. Çok inandım çok kandirildim çok bekledim evliligim boyunca hep dayandim ama düzelmedi düzelmez ki ben affedemiyorum. Bebeğimi kaybetme sebebi olarak görüyorum o olayı ve ne kadar vaatlerde bulunsada ben o siddeti affedemiyorum . Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe daha çok psikoljik çöküntü içine giriyorum bana yardım edin tarafsız üçüncü bir göze ihtiyacım var
Merhaba ben 27 yaşındayım 4 yıllık evliyim 29 nisanda anlaşmalı boşanma davası açtım 11 Haziran'da durusmam var. Eşim boşanmak istemediğini sevdiğini çok pişman olduğunu söylüyor. Tasinalim diyor . Bir daha olmaz diyor. İşin aslı ben bunları binlerce kez duydum. Ne söz verdiyse tutmadı. Yada o bitmeyen öfkesini yenemedi. Bana hiçbir suçun yoktu diyor sen bana hep saygılı ve anlayışlıydın bu küfür gibi geliyor artık. Onca iyiliğime evliliğimiz zarar vermesin diye verdiğim mücadeleye karşılık bana yaşattığı onca şey nedendi peki. Gözünde boyleysem bunları neden yasattin. Sevmek bu değil . Boşanma sebebine gelirsek.. Ailesi annesi ve kardeşleri bana yapmadıkları kötülüğü bırakmadı. Bense karakterime çok ters birşey yaptım. Kendini koruyan ben korumadim. Sustum. Saygılı oldum eşim arada kalmasın ailesidir ben iyi oldukça hatalarını anlar bırakırlar böyle yapmayı dedim. Eşim hep yanımda arkamdaydi sözde. Onlara bişey yaptıklarında gerekeni söylüyordu. Ama o köprüyü hiç kuramadı. Herşeyine karisiyolardi evimize aldığımız yağa kadar bana alacağı ayakkabıya kadar söylüyordu ve onlar modeller atıyordu. Ne alcaksa üç görümcem ve annesi bilirdi ve o sormazdi söylerdi onlar illa model atar şunu yap bunu yap derlerdi. Bundan hiç polemik yapmadım kısaca o evden hiç çıkamadı. Biz evli olamadık. Bu sözde koruyan adamin psikolojisi bozulmasın diye kendimden verdiğim odun sonucu kendisinin psikolojisi ailesi tarafından bozuldu ve içindeki psikopat çıktı. İnsan gibi konuşmuyordu . Hep bir yüksek sesle küfürler bagirmalar ortada ne bir tartışma ne bir anlaşmazlık yoktu. Gittikçe bu psikolojik şiddet fiziksel döndü . Boşanmaya su gün karar verdim çatlatma iğnesi vurulup beş gün ilişki yasandiktan sonra yerleşme döneminde ailesine ofkelenip kendileri bizim birikimimizi onada bana sormadan altına çevirmişti kuyumcuda almış babası oda bişey diyememis bende babasıdır bişey dememiştir diye dedim 120 bin tllik altının evde durması tehlikeli olur ne babanın gönlü kirilsin ne benim bankaya koyalım dedim evde çalınır dersin bankaya koyarsın dedim çözüm buldum vay efendim sorumluluk onlarınmis ailesinde dursa nolcakmis diyerek bana el kaldırdı sözde baba olmayı isteyen adam ben o asamadayken üzerime sandalye attı iki yumruk attı kafama tabi ben kendimi korudum ve dayak yemedim ama bu şiddet göstermediği anlamını taşımıyor . Ögun bitti benim için boşanmaya karar verdim ama hamilelik dolayısı ile ailem geri dönmemi istedi istemedim ben mecbur kaldım dış gebelik oldu ben onu suçladim dedim o çocuk o olay yüzünden yanlış yere tuttundu. Neyse ben söyledim babamın ailemin zoruyla olmaz bu olaylar neticesinde ben seni istemiyorum boşanmak istiyorum diye kabul etmedi dinlemedim çok kötü şeyler yaşattılar bana ailecek. Kendimi korumak için bu evliliğin bitmesi lazımdı davami açtım. Buarada annesinde durmamasini isteme sebebim anne baba evime ses kayıt cihazı koyması yuva yıkmaya çalışması ve anneme kalp krizi geçirmesi ve ben neden onlar bunları yaparken hep sustum bilmiyorum donuyordum dönüyor kalıyordum. Neyse sonuç olarak şimdi gözünün açıldığını pişman olduğunu hayatını bana adayacagini söylesede çevremdekilerr annesinin ekmeğine yağ sürme desede ve ilkkez boşanma davası actin düzelir deselerde ben düzeleceğine inanmıyorum. Çok inandım çok kandirildim çok bekledim evliligim boyunca hep dayandim ama düzelmedi düzelmez ki ben affedemiyorum. Bebeğimi kaybetme sebebi olarak görüyorum o olayı ve ne kadar vaatlerde bulunsada ben o siddeti affedemiyorum . Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe daha çok psikoljik çöküntü içine giriyorum bana yardım edin tarafsız üçüncü bir göze ihtiyacım var
Merhaba ben 27 yaşındayım 4 yıllık evliyim 29 nisanda anlaşmalı boşanma davası açtım 11 Haziran'da durusmam var. Eşim boşanmak istemediğini sevdiğini çok pişman olduğunu söylüyor. Tasinalim diyor . Bir daha olmaz diyor. İşin aslı ben bunları binlerce kez duydum. Ne söz verdiyse tutmadı. Yada o bitmeyen öfkesini yenemedi. Bana hiçbir suçun yoktu diyor sen bana hep saygılı ve anlayışlıydın bu küfür gibi geliyor artık. Onca iyiliğime evliliğimiz zarar vermesin diye verdiğim mücadeleye karşılık bana yaşattığı onca şey nedendi peki. Gözünde boyleysem bunları neden yasattin. Sevmek bu değil . Boşanma sebebine gelirsek.. Ailesi annesi ve kardeşleri bana yapmadıkları kötülüğü bırakmadı. Bense karakterime çok ters birşey yaptım. Kendini koruyan ben korumadim. Sustum. Saygılı oldum eşim arada kalmasın ailesidir ben iyi oldukça hatalarını anlar bırakırlar böyle yapmayı dedim. Eşim hep yanımda arkamdaydi sözde. Onlara bişey yaptıklarında gerekeni söylüyordu. Ama o köprüyü hiç kuramadı. Herşeyine karisiyolardi evimize aldığımız yağa kadar bana alacağı ayakkabıya kadar söylüyordu ve onlar modeller atıyordu. Ne alcaksa üç görümcem ve annesi bilirdi ve o sormazdi söylerdi onlar illa model atar şunu yap bunu yap derlerdi. Bundan hiç polemik yapmadım kısaca o evden hiç çıkamadı. Biz evli olamadık. Bu sözde koruyan adamin psikolojisi bozulmasın diye kendimden verdiğim odun sonucu kendisinin psikolojisi ailesi tarafından bozuldu ve içindeki psikopat çıktı. İnsan gibi konuşmuyordu . Hep bir yüksek sesle küfürler bagirmalar ortada ne bir tartışma ne bir anlaşmazlık yoktu. Gittikçe bu psikolojik şiddet fiziksel döndü . Boşanmaya su gün karar verdim çatlatma iğnesi vurulup beş gün ilişki yasandiktan sonra yerleşme döneminde ailesine ofkelenip kendileri bizim birikimimizi onada bana sormadan altına çevirmişti kuyumcuda almış babası oda bişey diyememis bende babasıdır bişey dememiştir diye dedim 120 bin tllik altının evde durması tehlikeli olur ne babanın gönlü kirilsin ne benim bankaya koyalım dedim evde çalınır dersin bankaya koyarsın dedim çözüm buldum vay efendim sorumluluk onlarınmis ailesinde dursa nolcakmis diyerek bana el kaldırdı sözde baba olmayı isteyen adam ben o asamadayken üzerime sandalye attı iki yumruk attı kafama tabi ben kendimi korudum ve dayak yemedim ama bu şiddet göstermediği anlamını taşımıyor . Ögun bitti benim için boşanmaya karar verdim ama hamilelik dolayısı ile ailem geri dönmemi istedi istemedim ben mecbur kaldım dış gebelik oldu ben onu suçladim dedim o çocuk o olay yüzünden yanlış yere tuttundu. Neyse ben söyledim babamın ailemin zoruyla olmaz bu olaylar neticesinde ben seni istemiyorum boşanmak istiyorum diye kabul etmedi dinlemedim çok kötü şeyler yaşattılar bana ailecek. Kendimi korumak için bu evliliğin bitmesi lazımdı davami açtım. Buarada annesinde durmamasini isteme sebebim anne baba evime ses kayıt cihazı koyması yuva yıkmaya çalışması ve anneme kalp krizi geçirmesi ve ben neden onlar bunları yaparken hep sustum bilmiyorum donuyordum dönüyor kalıyordum. Neyse sonuç olarak şimdi gözünün açıldığını pişman olduğunu hayatını bana adayacagini söylesede çevremdekilerr annesinin ekmeğine yağ sürme desede ve ilkkez boşanma davası actin düzelir deselerde ben düzeleceğine inanmıyorum. Çok inandım çok kandirildim çok bekledim evliligim boyunca hep dayandim ama düzelmedi düzelmez ki ben affedemiyorum. Bebeğimi kaybetme sebebi olarak görüyorum o olayı ve ne kadar vaatlerde bulunsada ben o siddeti affedemiyorum . Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe daha çok psikoljik çöküntü içine giriyorum bana yardım edin tarafsız üçüncü bir göze ihtiyacım var
Dış gebelik sebebi o degil. Ben de yasadim ilk bebegimde. Ama sunu soyleyim ki dış gebelik olmasinda bir hayir varmis. Umarim takilarinizi talep etmissinizdir. Boyle bir adamla evlilik olmaz zaten. Karariniz cok dogru.
Gelinin nasıl bir gelin olduğunu henüz bilmiyoruz.Konu sahibini dışarda tutayım gelinler de cadılık ta çıtayı arşa çıkarıyor. Aynı kadın gorumceyken de cadı. Kimse uzaydan gelmedi .hepsi aynı
Merhaba ben 27 yaşındayım 4 yıllık evliyim 29 nisanda anlaşmalı boşanma davası açtım 11 Haziran'da durusmam var. Eşim boşanmak istemediğini sevdiğini çok pişman olduğunu söylüyor. Tasinalim diyor . Bir daha olmaz diyor. İşin aslı ben bunları binlerce kez duydum. Ne söz verdiyse tutmadı. Yada o bitmeyen öfkesini yenemedi. Bana hiçbir suçun yoktu diyor sen bana hep saygılı ve anlayışlıydın bu küfür gibi geliyor artık. Onca iyiliğime evliliğimiz zarar vermesin diye verdiğim mücadeleye karşılık bana yaşattığı onca şey nedendi peki. Gözünde boyleysem bunları neden yasattin. Sevmek bu değil . Boşanma sebebine gelirsek.. Ailesi annesi ve kardeşleri bana yapmadıkları kötülüğü bırakmadı. Bense karakterime çok ters birşey yaptım. Kendini koruyan ben korumadim. Sustum. Saygılı oldum eşim arada kalmasın ailesidir ben iyi oldukça hatalarını anlar bırakırlar böyle yapmayı dedim. Eşim hep yanımda arkamdaydi sözde. Onlara bişey yaptıklarında gerekeni söylüyordu. Ama o köprüyü hiç kuramadı. Herşeyine karisiyolardi evimize aldığımız yağa kadar bana alacağı ayakkabıya kadar söylüyordu ve onlar modeller atıyordu. Ne alcaksa üç görümcem ve annesi bilirdi ve o sormazdi söylerdi onlar illa model atar şunu yap bunu yap derlerdi. Bundan hiç polemik yapmadım kısaca o evden hiç çıkamadı. Biz evli olamadık. Bu sözde koruyan adamin psikolojisi bozulmasın diye kendimden verdiğim odun sonucu kendisinin psikolojisi ailesi tarafından bozuldu ve içindeki psikopat çıktı. İnsan gibi konuşmuyordu . Hep bir yüksek sesle küfürler bagirmalar ortada ne bir tartışma ne bir anlaşmazlık yoktu. Gittikçe bu psikolojik şiddet fiziksel döndü . Boşanmaya su gün karar verdim çatlatma iğnesi vurulup beş gün ilişki yasandiktan sonra yerleşme döneminde ailesine ofkelenip kendileri bizim birikimimizi onada bana sormadan altına çevirmişti kuyumcuda almış babası oda bişey diyememis bende babasıdır bişey dememiştir diye dedim 120 bin tllik altının evde durması tehlikeli olur ne babanın gönlü kirilsin ne benim bankaya koyalım dedim evde çalınır dersin bankaya koyarsın dedim çözüm buldum vay efendim sorumluluk onlarınmis ailesinde dursa nolcakmis diyerek bana el kaldırdı sözde baba olmayı isteyen adam ben o asamadayken üzerime sandalye attı iki yumruk attı kafama tabi ben kendimi korudum ve dayak yemedim ama bu şiddet göstermediği anlamını taşımıyor . Ögun bitti benim için boşanmaya karar verdim ama hamilelik dolayısı ile ailem geri dönmemi istedi istemedim ben mecbur kaldım dış gebelik oldu ben onu suçladim dedim o çocuk o olay yüzünden yanlış yere tuttundu. Neyse ben söyledim babamın ailemin zoruyla olmaz bu olaylar neticesinde ben seni istemiyorum boşanmak istiyorum diye kabul etmedi dinlemedim çok kötü şeyler yaşattılar bana ailecek. Kendimi korumak için bu evliliğin bitmesi lazımdı davami açtım. Buarada annesinde durmamasini isteme sebebim anne baba evime ses kayıt cihazı koyması yuva yıkmaya çalışması ve anneme kalp krizi geçirmesi ve ben neden onlar bunları yaparken hep sustum bilmiyorum donuyordum dönüyor kalıyordum. Neyse sonuç olarak şimdi gözünün açıldığını pişman olduğunu hayatını bana adayacagini söylesede çevremdekilerr annesinin ekmeğine yağ sürme desede ve ilkkez boşanma davası actin düzelir deselerde ben düzeleceğine inanmıyorum. Çok inandım çok kandirildim çok bekledim evliligim boyunca hep dayandim ama düzelmedi düzelmez ki ben affedemiyorum. Bebeğimi kaybetme sebebi olarak görüyorum o olayı ve ne kadar vaatlerde bulunsada ben o siddeti affedemiyorum . Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe daha çok psikoljik çöküntü içine giriyorum bana yardım edin tarafsız üçüncü bir göze ihtiyacım var
Kız allahım seni korumuş. Ben senin yerinde olsam adama derdim bana aynı şeyleri yaşamayacağımı ispatlarsan senle barışırım yoksa barışmam. Gidip benim önümde ailece konuşucaz Ve benim evliliğimdeki iğneden tut altına kadar hiç bir yorum yapmamaları gerektiği hiç bir şeye karışmamaları gerektiğini bundan sonra onların sözünü dinlemeyeceğini son sözü karımla ben söyleriz bizim işimize karışmayın diye söyleşin . Sonra da başka şehre taşın. Karşılıklı konuşun sen rahatsız olduğun şeyleri yapmayacağına ve ailesiyle konuşun. Mutlaka uzak bir şehire taşın
Kız allahım seni korumuş. Ben senin yerinde olsam adama derdim bana aynı şeyleri yaşamayacağımı ispatlarsan senle barışırım yoksa barışmam. Gidip benim önümde ailece konuşucaz Ve benim evliliğimdeki iğneden tut altına kadar hiç bir yorum yapmamaları gerektiği hiç bir şeye karışmamaları gerektiğini bundan sonra onların sözünü dinlemeyeceğini son sözü karımla ben söyleriz bizim işimize karışmayın diye söyleşin . Sonra da başka şehre taşın. Karşılıklı konuşun sen rahatsız olduğun şeyleri yapmayacağına ve ailesiyle konuşun. Mutlaka uzak bir şehire taşın
Böyle diyordu tasinalim falann ben inanmadım sonra herkes senin dediğini dedi tamam göster dedim şimdide tasinmayalim kiraya cikmayalim diyor o değişmez bende kararımin arkasında durup ben demiştim dedim ona
Dış gebelik sebebi o degil. Ben de yasadim ilk bebegimde. Ama sunu soyleyim ki dış gebelik olmasinda bir hayir varmis. Umarim takilarinizi talep etmissinizdir. Boyle bir adamla evlilik olmaz zaten. Karariniz cok dogru.
Dış gebelik sebebi o degil. Ben de yasadim ilk bebegimde. Ama sunu soyleyim ki dış gebelik olmasinda bir hayir varmis. Umarim takilarinizi talep etmissinizdir. Boyle bir adamla evlilik olmaz zaten. Karariniz cok dogru.
Genceciksiniz önünüzde yaşanacak bir sürü güzel yıllarınız olacak. Kendinize bu kötülüğü yapmayın dönmeyin davanızdan. Hele bir altınlarını zı isteyin görün düzelmiş mi pşman mı eşiniz. O zaman annesini eteği altında türlü çirkeflikler yapmaya başlar.
Hiç kimseye kulak asmayın, çok doğru bir yoldasınız. Eşiniz sadece timsah gözyaşları döküyor, asla inanmayın. Beni yanlış anlamayın ama bebeğinizi kaybetmeniz bile Allah'ın merhameti. Öyle bir evlilikte bugün olmasa yarın mutlaka boşanırdınız, olan çocuğa olurdu.
