benim babamin da başından kısa bir evlilik gecmis - 40 olacak yakinda cok mutlular.
bence evlenmek bosanmak memleket meselesi haline geliyor bizim ulkemizde. bakilacak tonla seye kimse bakmaz evlenirken ama evlenip bosandiysa tamam, tum odak degisir:)
diger kriterlerinizi karsiliyor mu bu kisi? meslegi guzel mi, bonkör mü, bunca sene bir birikim yapabilmis bir sey alabilmis mi yoksa mal gibi parasini ailesine vermis car cur savurmus mu, caliskan mi, uyusuk mu, akliniza bir sey duserse "hadi gidelim yapalim" der mi, "ne gerek var" cumlesini sıklıkla kullanir mi", hayata baktiginiz pencere benzer mi, hayalleriniz ortak mi, ev isi- yemek- sorumluluk konusunda hemfikir misiniz, evlilikte bütçe yonetimi nasil olacak, bayramlar tatiller nasil gececek hemfikir misiniz, cocuk yetistirme stiliniz benziyor mu - biri biz de tv sekerle buyuduk derken oteki organik yetistireyim mi diyor, ailesi nasil , ailelere yilda kac gun zaman ayiracaksiniz uc ayda bir gitmek mi normal her pazar sabah kahvaltiya gitmek mi, elinden is geliyor mu, usengec mi
vs vs vs
soracak tonla soru varken evlenmeden önce sadece bosanmis mi, kadinsa bakire mi falan. böyle seylerin sorulmasi cok sacma.
bir de insanlar bu devirde artik evlenmeden birlikte yasiyorlar, senelerce ayni evde evli gibi yasiyorlar. hic sorun degil. oyle biriyle güle oynaya, düğünle dernekle evleniliyor.
ama adam sevgilisine nikah kiyinca, yasadiklari seyi legal yollar altinda yasayinca bir anda "hiiii, bosanmis insanla olmaz" deniyor.
ya da sevgiliyken 10 kiz arkadasi olsun, hepsinde kadin terketsin hic onemli degil. kimse demez "onca kiz neden terketti? vardir bir bkluk" diye. ama bosaninca "hicbir kadin kolay kolay boşanmaz, kim bilir ne oldu"
yani bilmiyorum, benim kriterlerime uyuyorsa boyanması hic sorun degil. Ama kriterlerim de çoktur yani:)
kendi kuzenlerimden de evlenen kadar bosanan da cok - bosanip yenisiyle evlenip cok mutlu olan da cok, bosanmis biriyle evlenip mutlu olan da cok. buyutecek bir sey degil