Sorun aslında onu götürüp bizi götürmemesi dışında onlarda olup eve gelmemesi geldiği zamanlarda da hep sorun çıkarması yani hep bir tartışma hali olması ama konuşmayı düşünüyorum bakalım ne yapacak kızmadan sorgulamadan söyleyeceğim hislerimiİşte bu sizin iç sesiniz. Anlıyorum zor bir durum, ama şunu düşünüyorsanız biraz daha sabırlı olmanızı söylüyor vicdanınız muhtemelen. Onu dinleyin. Duruma kendinizce çözüm bulmaya çalışın, ayak uydurum dedyi götürdüğünde gezmeye siz de gidin mesela... Belliki oğlu ilgilenmeden yapamayacak, illaki ilgilenecek... O zaman...
Bence böyle zamanlarda iyice kenetlenmeniz gerekir ailenize. Eşinizin babası yerine sizin babanız hasta olabilrdi siz gitmez miydiniz ? Eşiniz problem çıkarsa üzülmez miydiniz ? Kp iniz sadece oğlunu hatırlıyormuş bakın bu yüzden yalnız bırakmak istemiyor. Demiyorum ki eşiniz sizi ve cocuklarınızı yalnız bıraksın örneğin haftasonu bi yere gideceğinizde babanızıda alın yanınıza size yük mü olur ? Eşiniz ailesine değer veriyor bunda sorun yok bence şuan onu hatırlayabiliyorken değerlendiriyor zamanlarını. Daha sonra zaten istesenizde yapamayacaklar. Bırakında hasta babasına destek olsun. Sizde yanında olun bu süreçte. O zaman size saygısı, sevgiside artar..Kızlar eşimin babası alzheimer hastası son evresinde demiş doktor ama eşim ve damadı dışında kimseyi hatırlamıyor ara ara hatırlıyor çoğu zaman unutuyor falan. Hep gezmek dolaşmak istiyor 73 yaşında kendisi sokağa çıkma yasağı döneminde hep evde kaldı ama çok kez çıkmak için diretmiş derken dışarıya çıkmaması ile hastalık iyice ilerledi. Neyse konu şu aslında buara babası hep sorun çıkarıyor gezmek dolaşmak istiyor eşim onu her gün araba ile alıp çalıştığı dükkana götürüyor oturuyor orda ama o daha fazlasını istiyor. Babası anne ve 42 yaşında evlilik yapmamış ablası var onunla birlikte yaşıyor. Onları çok zorluyor ters yapıyor sokağa çıkıp gezmek istediği için kapıyı kilitliyorlar bu kez kavga çıkıyor falan. Şu notu düşmek istiyorum normalde eşimin ailesinde kp hariç kimseyi sevmiyorum hemde hiç sevmiyorum ama bu durumu yaşamaları beni üzüyor yani insani olarak zor bu yüzden eşimi her sorunda aramalarını falan sorun etmiyorum tabiki yardım edecek amaaa son zamanlarda çok çok sık arıyorlar ve eşim büyük bir zamanını onlarla geçiriyor kızlarıma ve bana zaman ayırmıyor hiç. Hatta iki üç gündür baya ters yapıyor sıkıntısını baya yansıtıyor. Her pazar babasını gezdiriyor araba ile sahile denize kuma güneşe dağa tepeye vs neyse bu da sorun değildi fakat bize hiç zaman ayırmıyor çünkü onu gezdirdikten sonra kv alıyor görümce arıyor sorun çıktı diye yine onlara gidiyor. Geçen hafta büyük kızımı eşimin arkadaşının çiftliğine götürecektik atları çok seviyor sorun çıktı ailesi ile olmadı ondan öncede öyle bugün de hayvanat bahçesi veya çiftlik yapalım dedim olmadı çünkü sorun çıkmış buarada toplu yerler değil gideceğimiz yerler hayvanat bahçesi ile iletişime geçtim son 2 3 haftadır da eşim işten sonra annesine gidiyor babası için geç geliyor ve ben kızlarımla tek yemek yiyorum uyuma faslına geçiyoruz falan. Kp hastalığı ve eşimin ailesinin eşime yüklediği görevlerle güzelim kocamı zaten değiştirmişlerdi şimdide iyice koparıyorlar ağlıyorlar kıyamıyor o da falan. Hhıı bunu düşündüğüm içinde ileride bu durumları yaşarım diye de korkuyorum saçma ama Allah göstermesin hep diyorum çok zor bir hastalık kimseye vermesin Allah ama onların hayatından giderken bizden benim kızlarımın hayatından eşimle iletişimimden gitmesi normal mi? Yani ben uygun görmüyorum ama abartıyor muyum? Eşimin onlar kavga eder vs diye bize yaa sizi şuraya götürürüm diye söz vermemesi üzücü geliyor ya. Pandemi ike zaten evdeyiz toplu olmayan yerlerde kızımda atları sevdiği için onlara yakın olacağı yerlerde gezmesi koşması nebilim fazla mı istiyorum kp 4 5 10 yıl bu sorun ile yaşasa bizim hayatımızdan da gidecek mi böyle
Şuan eşinize ne deseniz anlamaz sizi duymaz üstüne kavga eder sizle,zor gelir ilerde sizi suçlar bir sure sonra,ailesine söylese eşim böyle diyor zaman ayiracam isim var dese size karşı doldururlar düşman kesilir size,esinizinde orta yolu bulacağını pek sanmıyorum gözü kör devam ediyor gidip gelmeye Allah kolaylık versin,Kızlar eşimin babası alzheimer hastası son evresinde demiş doktor ama eşim ve damadı dışında kimseyi hatırlamıyor ara ara hatırlıyor çoğu zaman unutuyor falan. Hep gezmek dolaşmak istiyor 73 yaşında kendisi sokağa çıkma yasağı döneminde hep evde kaldı ama çok kez çıkmak için diretmiş derken dışarıya çıkmaması ile hastalık iyice ilerledi. Neyse konu şu aslında buara babası hep sorun çıkarıyor gezmek dolaşmak istiyor eşim onu her gün araba ile alıp çalıştığı dükkana götürüyor oturuyor orda ama o daha fazlasını istiyor. Babası anne ve 42 yaşında evlilik yapmamış ablası var onunla birlikte yaşıyor. Onları çok zorluyor ters yapıyor sokağa çıkıp gezmek istediği için kapıyı kilitliyorlar bu kez kavga çıkıyor falan. Şu notu düşmek istiyorum normalde eşimin ailesinde kp hariç kimseyi sevmiyorum hemde hiç sevmiyorum ama bu durumu yaşamaları beni üzüyor yani insani olarak zor bu yüzden eşimi her sorunda aramalarını falan sorun etmiyorum tabiki yardım edecek amaaa son zamanlarda çok çok sık arıyorlar ve eşim büyük bir zamanını onlarla geçiriyor kızlarıma ve bana zaman ayırmıyor hiç. Hatta iki üç gündür baya ters yapıyor sıkıntısını baya yansıtıyor. Her pazar babasını gezdiriyor araba ile sahile denize kuma güneşe dağa tepeye vs neyse bu da sorun değildi fakat bize hiç zaman ayırmıyor çünkü onu gezdirdikten sonra kv alıyor görümce arıyor sorun çıktı diye yine onlara gidiyor. Geçen hafta büyük kızımı eşimin arkadaşının çiftliğine götürecektik atları çok seviyor sorun çıktı ailesi ile olmadı ondan öncede öyle bugün de hayvanat bahçesi veya çiftlik yapalım dedim olmadı çünkü sorun çıkmış buarada toplu yerler değil gideceğimiz yerler hayvanat bahçesi ile iletişime geçtim son 2 3 haftadır da eşim işten sonra annesine gidiyor babası için geç geliyor ve ben kızlarımla tek yemek yiyorum uyuma faslına geçiyoruz falan. Kp hastalığı ve eşimin ailesinin eşime yüklediği görevlerle güzelim kocamı zaten değiştirmişlerdi şimdide iyice koparıyorlar ağlıyorlar kıyamıyor o da falan. Hhıı bunu düşündüğüm içinde ileride bu durumları yaşarım diye de korkuyorum saçma ama Allah göstermesin hep diyorum çok zor bir hastalık kimseye vermesin Allah ama onların hayatından giderken bizden benim kızlarımın hayatından eşimle iletişimimden gitmesi normal mi? Yani ben uygun görmüyorum ama abartıyor muyum? Eşimin onlar kavga eder vs diye bize yaa sizi şuraya götürürüm diye söz vermemesi üzücü geliyor ya. Pandemi ike zaten evdeyiz toplu olmayan yerlerde kızımda atları sevdiği için onlara yakın olacağı yerlerde gezmesi koşması nebilim fazla mı istiyorum kp 4 5 10 yıl bu sorun ile yaşasa bizim hayatımızdan da gidecek mi böyle
Gerçekten üzüldüm eşiniz için. Benim eşim bu soylediklerinizi dedesi için yaptı zerre sorun etmedim . Yeterince zor bir durum ve eşiniz kendisine destek olmayan bir eşe sahip.Kızlar eşimin babası alzheimer hastası son evresinde demiş doktor ama eşim ve damadı dışında kimseyi hatırlamıyor ara ara hatırlıyor çoğu zaman unutuyor falan. Hep gezmek dolaşmak istiyor 73 yaşında kendisi sokağa çıkma yasağı döneminde hep evde kaldı ama çok kez çıkmak için diretmiş derken dışarıya çıkmaması ile hastalık iyice ilerledi. Neyse konu şu aslında buara babası hep sorun çıkarıyor gezmek dolaşmak istiyor eşim onu her gün araba ile alıp çalıştığı dükkana götürüyor oturuyor orda ama o daha fazlasını istiyor. Babası anne ve 42 yaşında evlilik yapmamış ablası var onunla birlikte yaşıyor. Onları çok zorluyor ters yapıyor sokağa çıkıp gezmek istediği için kapıyı kilitliyorlar bu kez kavga çıkıyor falan. Şu notu düşmek istiyorum normalde eşimin ailesinde kp hariç kimseyi sevmiyorum hemde hiç sevmiyorum ama bu durumu yaşamaları beni üzüyor yani insani olarak zor bu yüzden eşimi her sorunda aramalarını falan sorun etmiyorum tabiki yardım edecek amaaa son zamanlarda çok çok sık arıyorlar ve eşim büyük bir zamanını onlarla geçiriyor kızlarıma ve bana zaman ayırmıyor hiç. Hatta iki üç gündür baya ters yapıyor sıkıntısını baya yansıtıyor. Her pazar babasını gezdiriyor araba ile sahile denize kuma güneşe dağa tepeye vs neyse bu da sorun değildi fakat bize hiç zaman ayırmıyor çünkü onu gezdirdikten sonra kv alıyor görümce arıyor sorun çıktı diye yine onlara gidiyor. Geçen hafta büyük kızımı eşimin arkadaşının çiftliğine götürecektik atları çok seviyor sorun çıktı ailesi ile olmadı ondan öncede öyle bugün de hayvanat bahçesi veya çiftlik yapalım dedim olmadı çünkü sorun çıkmış buarada toplu yerler değil gideceğimiz yerler hayvanat bahçesi ile iletişime geçtim son 2 3 haftadır da eşim işten sonra annesine gidiyor babası için geç geliyor ve ben kızlarımla tek yemek yiyorum uyuma faslına geçiyoruz falan. Kp hastalığı ve eşimin ailesinin eşime yüklediği görevlerle güzelim kocamı zaten değiştirmişlerdi şimdide iyice koparıyorlar ağlıyorlar kıyamıyor o da falan. Hhıı bunu düşündüğüm içinde ileride bu durumları yaşarım diye de korkuyorum saçma ama Allah göstermesin hep diyorum çok zor bir hastalık kimseye vermesin Allah ama onların hayatından giderken bizden benim kızlarımın hayatından eşimle iletişimimden gitmesi normal mi? Yani ben uygun görmüyorum ama abartıyor muyum? Eşimin onlar kavga eder vs diye bize yaa sizi şuraya götürürüm diye söz vermemesi üzücü geliyor ya. Pandemi ike zaten evdeyiz toplu olmayan yerlerde kızımda atları sevdiği için onlara yakın olacağı yerlerde gezmesi koşması nebilim fazla mı istiyorum kp 4 5 10 yıl bu sorun ile yaşasa bizim hayatımızdan da gidecek mi böyle
Hıjçh evet sorun bu asıl sorun bu yüzden gezdirmeye takılıyorum yemekte bizimle olmamasına takılıyorum bu yüzden içten içe kızıyorumSiz yeterli anlayışı gösteriyorsunuz anladığım kadarıyla. Aslında en azından evde geçirdiği zamanı, stresini sizin üzerinizde atarak geçirmese çok da sorun etmeyeceksiniz.
Kızlarımın zamanı benim içn herkesten ve her şeyden daha önemli o konumdan belli bir süre sonra rutinler oluşturarak aştım şuan çok temizlik yapmıyorum ama gerektiği kadar yapıp kızlarımdan almıyorum zaman bu dönemler önemli bana göre çocuklarda her anı yaşamak lazım dolu dolu. Kızlarım ile ilgili hep planlar var günlük ve mutlaka iki bebeğimle de dışarıya yürüyüşe çıkıyorum her gün brn üstüme düşeni yapıyorum ama 2 3 haftadır eşim hep kızgın 4 5 aydır bizimle akşam yemeği yemiyor ailesine gidiyor ben kızlarımla hep yalnız ilgileniyorum o bakmıyor kızım özlüyor babasını. Hayatta hiçbir şeyin garantisi yok ki. Kızlarıma bana bir şey olmayacağının garantisi var mı ki? Yok bize de zaman ayırması gerekmez mi? Bizden gidiyor hep eksiliyor büyük kızım babasının arkasından ağlarken artık o geliyor kızım yatmaya gidiyor ve bakmıyor babasına hiç normal mi bu durum yani bu süreçteBence sizin ciddi anlamda bu çocuklarınızın zamanından çalmak meselesiyle ilgili sıkıntılarınız var. Yemekle temizlikle fazla ilgilenmiyorum çocuklarımın zamanından çalmak istemiyorum yazmıştınız bir konunuzda ordan hatırlıyorum sizi. En büyük çocuğunuz 27 aylık o yaş çocuğu babasıyla gittiği hayvanat bahçesini hatırlar, babasıyla gidemediği için bir ömür travma yaşar gibi bir tavır içindesiniz. Amaç sosyalleşmekse eşiniz olmadan da yapabilirsiniz. 2-3 haftadır böyle devam ediyor yazmışsınız biraz daha bekleyin derim. Eşinizin babası hasta ortada sağlık sorunu varken sizin memnun olmadığınız noktanın birlikte gezemiyoruz olması bence doğru değil. İki farklı şeyi karşılaştırıyorsunuz.
Akşam çok düşündüm uygun bir zamanda suçlamadan konuşacağım hatta doktor araştıracağım sunacağım ona. Eşim karakter olarak güçlüdür derdim ama değilmiş şuan gerçekten evliliğim çocuklarım kötü etkileniyor kızlarıma hiçbir şey belli etmiyorum eşim bağırırken susuyorum kızlarımla oyun oynuyorum zaten ne kadar görüyor ki onları birde yanlarında bağırıyor 10 20 dk da tedavi olması şart. Bende gerektiği gibi iletişime geçeceğimTabi ki ezilmeyin
Ama şunu hesaplayın, eşinizin üzerinde şu an ciddi bir baskı var ve dengeyi kuramıyor
Eşlerden biri durumda olduğunda biraz destek gerekir
Sakin bir zamanda konuşun suçlamadan, şöyle yap böyle yap demeden, suçlamadan
Hakaret ciddi bir sorun, öncelikle bunu çözmeye çalışın
Babasının hastalığı insanı çok zorlayan bir durum, başka hastalıklarda iletişim mümkün ama akıl söz konusu olunca çok çaresiz kalıyor insan, düşünün babanız sizi unutuyor, yaşamını unutuyor, gün geçtikçe iletişime kapanıyor bununla baş etmek kolay değil. Biraz sabırla yoluna koyulmayacak iş yok, öncelikle ezilmeli miyim, haksızlık gibi kavramlar üzerinden gitmeyin, bu sizin psikolojinizi bozar. Zamanla bir raya oturacaktır, eşinize destek olun, gerekirse yardım almasını sağlayın, bu tip hastalıklarda hasta yakınlarının psikolojik yardım alması çok faydalı oluyor
Eşimle tartışan bir çift değiliz normalde ama ailesi müdahale ettiği zamanlardan beri yani 1 yıldır genelde iyi değiliz hasta değildi babası onlar yinede sorun çıkarıp zorladılar ben o günlerden eşime çok doldum boşanmayı düşündüm ve söyledim kendisine şimdi babasının hastalığı var 4 5 aydır sabrediyorum susuyorum gülüyorum konuşuyorum falan ama hakaret ile dönüyor bana böyle olunca da daha çok doluyor insan bakalım iyi bir dille konuşacağım ne olacakBenim iki kızım da düzgün uyumuyor. Birini uyutuyorum diğeri kalkıyor. Uykusuzluktan yorgunluktan o kadar tahammülsüz oluyorum ki hiç kızılmayacak şeylere kızıyorum. Kayınpeder bebek değil ki al kucağına gezdir. Onu tutması, kaldırması, zapt etmesi daha zor ve yorucu. O yüzden biraz anlayış. Çünkü aile olmak bunu gerektirir. Bir de bize vakit ayırmıyorsun diye suçlayıcı konuşursan iyice öfkelenir. Çok yorulduğunu biliyorum seni anlıyorum şeklinde konuşursan emin ol sakinlesecektir. Biz eşimle bunu 8 sene sonra anladık
Ben bu bakıcı işini başta dile getirdim onlar gibi bir aile bunu yapamazmış hatta eşim ben olsam bana bakmayacaksın yani dedi. Durumı yardım değil başımdan atma gibi görüyorlar kendilerine yapıyırlar yapacaklarını işte sonra bize. Onlar yıpranırken beni de çekiyorlar zaten onları hiç sevmiyorum yani ailesini birde böyle olunca işte daha kötü oluyor iş. Eşimle konuşup orta yolu bulmam lazımİnsan hayatın devam ettiğini düşünerek yaşamalı. Eşinizin yaptığı, hakaret etmesi, anlayışsız davranması size yaptığı bir ayıptır. Nedense hep idare kadınlardan beklenir. Demansı bilirim, yakınlarının neler yaşadığını daha iyi bilirim. Benim dedem bakıcıya teslim edemem diye senelerce ananeme kendi baktı, ama ne oldu kendisi de aşırı yıprandı, en sonunda o da hastalığa yakalandı. Ana babasına bakıp evlatlık görevini yapmayı herkes ister ama bu hayatta başka görevleri olduğunu da unutmadan. Bakın haftaiçi işe gittiğinde patrona diyebiliyor mu ben gidiyorum diye diyemez patronun kovması 5 dakika. Ama size diyebiliyor. Ama dememeli işte. Siz de anlayışsız, vicdansız bir kadın değilsiniz. Umarım eşiniz dengeyi kurar siz de daha fazla yıpranmazsınız. Ama bakıcı fikrini dile getirin bence çünkü böyle olmaz.
Öncesini bilemiyorum ama hastadan çok hastaya bakan yıpranıyor. Tabi ki hakaret etmesini normal yapmaz.Eşimle tartışan bir çift değiliz normalde ama ailesi müdahale ettiği zamanlardan beri yani 1 yıldır genelde iyi değiliz hasta değildi babası onlar yinede sorun çıkarıp zorladılar ben o günlerden eşime çok doldum boşanmayı düşündüm ve söyledim kendisine şimdi babasının hastalığı var 4 5 aydır sabrediyorum susuyorum gülüyorum konuşuyorum falan ama hakaret ile dönüyor bana böyle olunca da daha çok doluyor insan bakalım iyi bir dille konuşacağım ne olacak
Hımm bu şekilde olduğunu tahmin etmedim hiç görmedim çünkü öyle olurken ben gördüğümde sakince oturuyor kpim. Eşimin ilgilenmesi benim sorun ettiğim durum değil sorun eşimin bize hiç mi hiç zaman ayırmaması hiç ayırdığı zamanlarda da hakaret etmesi yani sorun gezmek vs değil aslında ilgi istemiyorum tamam ama kötü davranıyorSizi çok iyi anlıyorum. Benim annem de öyle idi. Benim yanımda kaldı vefat edene kadar. Ne balayın balayı oldu ne gezmelerim gezme. 8 yıl içinde eşimle 3 kere başbaşa dışarı çıktık ve her seferinde bir sorun oldu evde. Ya kustu, ya yataktan düştü, ya bakıcıya saldırdı. Emin olun o evde sorun oluyorsa bir erkek kuvveti gerektiği için cagiriyorlardir eşinizi. Erkek hasta, akil yerinde olmayınca inanılmaz zor oluyordur. Annem kaşığı ağzına götüremez, yürürken minik minik kambur yürürken, bir anda bakıcıya saldırdı mesela. Saçlarından tutup savurdu. Bir al insan çeker bırakır mesela, dakikalarca çekti kitlenmiş gibi. Ayiramadik yani, o derece. Alzheimer öyle bir hastalık ki bakım verenleri de bakım verenlerin ailelerini de derinden etkiler. Biz baş edemiyoruz, sizde kalsın demedikleri sürece kendinizi şanslı bile hissedebilirsiniz. Maalesef durum bu. Allah iki iyiliğin birini versin canım. Allah eşinden de binlerce kez razı olsun. Gerçekten çok zor..
Çocuklarım varken aynı evde yaşamaya reddedip diğer şeylere karışmazdım. Çocuklarımı kendim getirir götürürdüm. Aynı yaşamayı reddetme nedenim ise gerçekten küçük çocuk varsa öyle bağıran vs çeşitli sorunlar çıkaran biri ile aynı evde olmuyor. Gördüm o durumu. Çocukta kalıcı sorunlar bırakıyor. Ama karşı tarafın da yapacağı bir şey yok. Eşinize muhtaçlar.Kızlar eşimin babası alzheimer hastası son evresinde demiş doktor ama eşim ve damadı dışında kimseyi hatırlamıyor ara ara hatırlıyor çoğu zaman unutuyor falan. Hep gezmek dolaşmak istiyor 73 yaşında kendisi sokağa çıkma yasağı döneminde hep evde kaldı ama çok kez çıkmak için diretmiş derken dışarıya çıkmaması ile hastalık iyice ilerledi. Neyse konu şu aslında buara babası hep sorun çıkarıyor gezmek dolaşmak istiyor eşim onu her gün araba ile alıp çalıştığı dükkana götürüyor oturuyor orda ama o daha fazlasını istiyor. Babası anne ve 42 yaşında evlilik yapmamış ablası var onunla birlikte yaşıyor. Onları çok zorluyor ters yapıyor sokağa çıkıp gezmek istediği için kapıyı kilitliyorlar bu kez kavga çıkıyor falan. Şu notu düşmek istiyorum normalde eşimin ailesinde kp hariç kimseyi sevmiyorum hemde hiç sevmiyorum ama bu durumu yaşamaları beni üzüyor yani insani olarak zor bu yüzden eşimi her sorunda aramalarını falan sorun etmiyorum tabiki yardım edecek amaaa son zamanlarda çok çok sık arıyorlar ve eşim büyük bir zamanını onlarla geçiriyor kızlarıma ve bana zaman ayırmıyor hiç. Hatta iki üç gündür baya ters yapıyor sıkıntısını baya yansıtıyor. Her pazar babasını gezdiriyor araba ile sahile denize kuma güneşe dağa tepeye vs neyse bu da sorun değildi fakat bize hiç zaman ayırmıyor çünkü onu gezdirdikten sonra kv alıyor görümce arıyor sorun çıktı diye yine onlara gidiyor. Geçen hafta büyük kızımı eşimin arkadaşının çiftliğine götürecektik atları çok seviyor sorun çıktı ailesi ile olmadı ondan öncede öyle bugün de hayvanat bahçesi veya çiftlik yapalım dedim olmadı çünkü sorun çıkmış buarada toplu yerler değil gideceğimiz yerler hayvanat bahçesi ile iletişime geçtim son 2 3 haftadır da eşim işten sonra annesine gidiyor babası için geç geliyor ve ben kızlarımla tek yemek yiyorum uyuma faslına geçiyoruz falan. Kp hastalığı ve eşimin ailesinin eşime yüklediği görevlerle güzelim kocamı zaten değiştirmişlerdi şimdide iyice koparıyorlar ağlıyorlar kıyamıyor o da falan. Hhıı bunu düşündüğüm içinde ileride bu durumları yaşarım diye de korkuyorum saçma ama Allah göstermesin hep diyorum çok zor bir hastalık kimseye vermesin Allah ama onların hayatından giderken bizden benim kızlarımın hayatından eşimle iletişimimden gitmesi normal mi? Yani ben uygun görmüyorum ama abartıyor muyum? Eşimin onlar kavga eder vs diye bize yaa sizi şuraya götürürüm diye söz vermemesi üzücü geliyor ya. Pandemi ike zaten evdeyiz toplu olmayan yerlerde kızımda atları sevdiği için onlara yakın olacağı yerlerde gezmesi koşması nebilim fazla mı istiyorum kp 4 5 10 yıl bu sorun ile yaşasa bizim hayatımızdan da gidecek mi böyle
Kızlarımla her gün ikş tane olsalar da çıkıyorum annem geliyor yardım ediyor falan diğer işlere falan ama yine de eşimin olmaması çok etkiliyor. Birde hayatın garantisi yok ki evet o hasta ihtiyacı var ailesi zorda taamam ama benim Kızlarımla dışarıya çıktığımda başımıza kaza bela gelmeyeceğinin garantisi var mı yani burada çoğu kişi sanki brn gezmek istiyorum babası ile ilgilenmesini ailesine gitmesin diyorum gibi yapıp üstüme gelmeye çalıştı ama sorun tamda buarada yazanlarÇok güzel yazmışsınız.
Evlatlık görevini yerine getiriyor oluşu baba ve koca görevini ihmal etmesi anlamına gelmemeli.
3 ay idare edelim meselesi de değil. Öyle olsa beklersin. Ne zamana dek böyle süreceği belli değil ki.
Çocuklar da küçük. Anne tek başına ikisini alıp dışarı nasıl çıkarsın.
Zor bir durum ama adamın yaptığı yanlış. Dengeyi kurmayı bilmesi gerekirdi.
O zaman iş değişir. Sizi üzüyorsa hele de çocukları üzüyorsa bence ve işiniz varsa boşanın derim. Evde hakaret eden bağıran adamdan hayır gelmez. Babalık da beklenmez.Hımm bu şekilde olduğunu tahmin etmedim hiç görmedim çünkü öyle olurken ben gördüğümde sakince oturuyor kpim. Eşimin ilgilenmesi benim sorun ettiğim durum değil sorun eşimin bize hiç mi hiç zaman ayırmaması hiç ayırdığı zamanlarda da hakaret etmesi yani sorun gezmek vs değil aslında ilgi istemiyorum tamam ama kötü davranıyor
Bizi nazlasın mı diyorum hanımefendi babasına gitmesin ailesine gitmesin mi diyorum? Lütfen dikkatli okuyun. Diyorum ki 4 5 aydır eşim bizimle akşam yemeği yemiyor kızlarım babalarını sadece sabah uyanınca görüyorlar 8:10 da uyanıyor 8:25 te evden çıkıyor wc kahvaltı dahil 15 dk bu sürede de eşim hakaretler sinirler savuruyor sizce normal mi? 2 3 haftadır hep telefon elimde arayınca gece koşuyor gündüz koşuyor Sizce brn nazlanmak mı istiyorum yoksa huzur mu? Benim ve çocuklarımın garantisi var mı Allah korusun kızlarımın başına bir kaza bela gelmeyeceğinin garantisi var mı? Hep hasta olanlar mı ölür? Hiç konuma böyle baktınız mı?Ay ne iletişimi hanımefendi ya önünüzde koca bir ömür var daha doyarlar babalarına adam çiftliğin atın derdinde mi. Babası yani canı sonuçta onun isteklerini yapmasın annesine sırtını dönüp sizi mi nazlasın. Çocuklara burada yazdığınız gibi bize zaman ayırmıyor şeklinde hissettirirseniz aglarlar, fakat gitmek zorunda, bugünlerde geçecek babanız iyi bir evlat şeklinde hissettirirseniz emin olun ileride meyvesini alırsınız. Sizi çok bencil buldum.
Normalde güldüm hoş sohbet ettim hep 4 5 ay ama 2 3 haftadır hakaretler sıklaştı bu yüzden gülesim gelmiyor hiç konuşmadan uyuyorum hiç konuşmadan uyanıyor gidiyor işe sonra yine aynı ama birqz toparlayalım konuşacağımEve geldigi kisitli vakitlerde cok guler yuzlu olun.Ne kadar moraliniz bozuk olsada pozitif enerji verin esinize.Yani esiniz sizinle dinlensin.O zaman kafa dinlemeye ihtiyaci oldugunu anlayacak.Ona daha fazla destek olun.Hasta yuku agirdir cok iyi bilirim.Ama dunyanin sonu degil gecici bi sure bu.Insana asla bitmicekmis gibi geliyo ama birakin esiniz baksin babasinaki ilerde vicdani rahat olsun.O zaman beraber gecirdiginiz zamanlarin acisini daha icten cikaracaginiza eminim.
Nefret ediyorum başka dertleri olan adamların sorunlarını ailesine, çocuğuna ve eşine yansıtıp hıncını ve yorgunluğunu onlardan çıkaran adamlardan.Normalde güldüm hoş sohbet ettim hep 4 5 ay ama 2 3 haftadır hakaretler sıklaştı bu yüzden gülesim gelmiyor hiç konuşmadan uyuyorum hiç konuşmadan uyanıyor gidiyor işe sonra yine aynı ama birqz toparlayalım konuşacağım
Atlar konusunda kızım baya takıldı sürekli anne baba at gittii diyor aradığında bile hep söylüyor o yüzden götürmek istedim 1 saat 2 saatte mi zamanı yok yani bize bu durumda 27 aylık kızıma hiç zaman ayırmıyor gezmek zaten geçtim oturup konuşmuyor oynamıyor bile eşime zaman veriyorum ama ne kadar belli değil belki 5 yıl böyle devam edecek var mı garantimiz yok benim çocuklarımda büyüyor ilgi istiyor kızım bazen baba diyor ağlıyor bazen uyku saatinde eve gelen babasına hiç bakmadan uyuyor bende üzülüyorum tabiÇocuklarınız cok kucuk zaten.
Babalarinin yoklugu onlari etkiler evet ama at göremedik diye kendilerini paralamazlar.
Onlar icin at gormeye gitmekle disarida hava almak arasinda fark yok.
Bu sizin gozunuzre buyuttugunuz bir sey.
Bilmiyorum, 3 cocugum var, 2 sinin 27 aylik zamanini tecrube ettim, digerinin de edeceğim insallah, ama boyle buyuttugunuz bir sey degil onlarin gezme ihtiyacı
O yuzden cocuklari one surmeyin.
Ve esinizin durumu keyfi degil.
Basiniz sagolsun, babanizi kaybetmissiniz
Ama bazi durumlari yasarken insanin aklindan olse daha iyiydi diye gecerinsallah kayinpederiniz o kadar kotulesmez de bunu tecrube etmezsiniz.
Bence bir sure esinize izin verin, o da duruma alissin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?