Kykdan burs alıyorum yetiyorda bir şekilde yurt parasını kendim ödediğim aylar dışında çok zorlanmıyorum idareli harcamaya çalışıyorum. Onun dışında hangi özel vakıfların burs verdiğini bilmiyorum yada öyle şehrimde bildiğim bir iş adamı Yok burs talep edebileceğim.
Nasıl yani arkadaş açlıktan mı ölmüş..riziksiz mı hayat süruyorAman ,ben deyince kötü oluyorum
Bebek annesinin memesindeki sütle geliyor,onun rızkı bu.O yani,o kadar.
Ama Türk toplumu maalesef bunu ömrü boyunca yetecek rızka ve berekete sahip olarak geldiğini sanıyor,tecrübelerinden de ders çıkartmıyor.
Konu sahibine sorsana bana niye soruyon.Nasıl yani arkadaş açlıktan mı ölmüş..riziksiz mı hayat süruyor
Canım öğretmenlik okuyorum ben sosyal. Önü pek açık değil farkındayım. Dayım ablamı küçüklükten beri çok severmiş yani mesela ben hatırlamıyorum ama yengemle filan ilk ablamı tanıştırmış ablamda o zamanlar küçük baya tabi. Sadece ben şeyi hatırlıyorum Dayım ablama kredi kartını verirdi hep alışveriş yapsın diye o zamanlar ben küçüktüm zaten ihtiyacım yoktu sonra ortaokuldayken birgün Dayım ablama yine doldurmuştu poşetleri annemde bana kendi alıp dayın aldı demişti ablamı kıskanıp dayımı sevmem diye heralde ben bunu seneler sonra öğrenince çok üzülmüştüm. Hep bana liseye geç seni baştan aşağı giydircem iyi bir yer kazan böyle yapcam filan dedi yapmadı sonra üniversiteye geç şöyle yapcam böyle yapcam dedi yapmadı. Ama ablam geçtiğinde bilgisayarına kadar Dayım almıştı evlenirken ev eşyalarına yardım etmişti ya tabiki sevmek zorunda değil annem değil babam değil. Onların dayı yiğen ilişkisi bambaşka demek ki. Ben maddiyat açısından yaptığındada değilim hani şeye çok üzülüyorum bir ara sürekli şimdi sıkıntıdayım biraz elim rahatlasın sana bi güzellik yapcam vs diyordu ben kimseden birşey beklemiyordum ki böyle dilenci gibi bize her geldiğinde dayıcım aklımdasın şimdi Yok halledicem derdi istemediğim halde Buda beni üzerdi ben kimseden maddi birşey beklemiyorum iki Dayım var benim birisi ablama düşkün diğeri ikimizede ahım şahım düşkün değil normal bir dayı ona diyormuş işte benden için x e hiç birşey yapamadık hep ablasına yaptık ama bunları derkende bir yandan ablama hep yapmaya devam etti banada aklımdasın diyip durdu ben birşey beklemedim istemedim kimseden maddi. Mesela lisedeydik galiba birgün bize geldi sen ne biçim giyiniyorsun ya dedi kapıcı kızları gibi dedi. Beni bu sözleri yaralıyor ama onlar anlamıyorCanım hangi bölümü okuyorsun?Dayın neden öyle dedi.Dayın da çıkarcı birine benziyor.Öyle diyeceğine önce sana biraz destek olsun
Çok teşekkür ederim gerçektenBen yazayım size vakıfları özelden bir başvurun, belki dönenler olur.
Off dayın çok kibirliymiş ya..Umarim hayatın dilediğin gibi olur .Okulunu bitir ve mutlaka atanmaya çalış .Kendi paranı kazan ve dilediğin gibi yaşa canimCanım öğretmenlik okuyorum ben sosyal. Önü pek açık değil farkındayım. Dayım ablamı küçüklükten beri çok severmiş yani mesela ben hatırlamıyorum ama yengemle filan ilk ablamı tanıştırmış ablamda o zamanlar küçük baya tabi. Sadece ben şeyi hatırlıyorum Dayım ablama kredi kartını verirdi hep alışveriş yapsın diye o zamanlar ben küçüktüm zaten ihtiyacım yoktu sonra ortaokuldayken birgün Dayım ablama yine doldurmuştu poşetleri annemde bana kendi alıp dayın aldı demişti ablamı kıskanıp dayımı sevmem diye heralde ben bunu seneler sonra öğrenince çok üzülmüştüm. Hep bana liseye geç seni baştan aşağı giydircem iyi bir yer kazan böyle yapcam filan dedi yapmadı sonra üniversiteye geç şöyle yapcam böyle yapcam dedi yapmadı. Ama ablam geçtiğinde bilgisayarına kadar Dayım almıştı evlenirken ev eşyalarına yardım etmişti ya tabiki sevmek zorunda değil annem değil babam değil. Onların dayı yiğen ilişkisi bambaşka demek ki. Ben maddiyat açısından yaptığındada değilim hani şeye çok üzülüyorum bir ara sürekli şimdi sıkıntıdayım biraz elim rahatlasın sana bi güzellik yapcam vs diyordu ben kimseden birşey beklemiyordum ki böyle dilenci gibi bize her geldiğinde dayıcım aklımdasın şimdi Yok halledicem derdi istemediğim halde Buda beni üzerdi ben kimseden maddi birşey beklemiyorum iki Dayım var benim birisi ablama düşkün diğeri ikimizede ahım şahım düşkün değil normal bir dayı ona diyormuş işte benden için x e hiç birşey yapamadık hep ablasına yaptık ama bunları derkende bir yandan ablama hep yapmaya devam etti banada aklımdasın diyip durdu ben birşey beklemedim istemedim kimseden maddi. Mesela lisedeydik galiba birgün bize geldi sen ne biçim giyiniyorsun ya dedi kapıcı kızları gibi dedi. Beni bu sözleri yaralıyor ama onlar anlamıyor
bahar sendromna girmişsin. eskileri unut. önüne bak. bir kedi edin. :) sarıl ona.İlk defa böyle bir yere ailevi sorunlarımı yazıyorum tavsiye vermeseniz bile içim rahatlasın istiyorum artık. Derdim çilem bitmiyor psikolojim çocukluktan beri bozuk artık kendi ailemi bile çekemiyorum. Aile dediysem şu 2 gün mutlu olup 5 gün kavga kıyamet geçen ailelerden. Hiç bir zaman maddi durumumuz iyi olmadı sürekli sıkıntılar çekti babam hatta şöyle diyim orta okul dönemime kadar babamı doğru düzgün göremezdim işteydi hep. 3 kardeşiz biz ben Ortancayım bir ablam birde erkek kardeşim var. Ablamın gençlik dönemi çok sıkıntılı geçmişti küçük kardeşimde engelliydi ablam ve kardeşimden açıkcası hiç bir zaman bana destek olan bir ailem olamadı çünkü sen hep başının çaresine bakarsın gözüyle bakıldım. İlkokulda herkesin annesi arkadaştı mesela benim kimsem Yok gibiydi kermes düzenlense annem birşey yaparda götürür müyüm yapmazsa beni dışlarlar mı diye düşünürdüm hep. Açıkcası hep dışlanarak büyüdüm hiç istediğim arkadaş grubunun sevilen bir üyesi olamadım bu halada böyle. Küçükken ablam babamdan çok dayak yedi annem sinir krizleri geçirirdi halada geçirir Bunlar benim psikolojimi çok yıpratmış bende sinir hastası olmuşum farkında değilim sürekli kavganın içinde ilgisiz kendi başına büyüyen bir çocuk düşünün. Dedim ya ailem sevmediğinden değil ama bana sıra gelmediğinden ben böyle büyüdüm. İnan'ın öyle günlerim oldu ki lisede 1 lira ile okula gittiğim otobüs parası 1,5 tl idi. Sürekli kendi kendine yetmeye çalışan korkak , çekingen kız oldum. Çok küçükken yine arkadaşlık kurabiliyordum ama büyüdükçe insanlara tahammülüm kalmadı iyice yanlızlaştım. Bırakın arkadaşı aile bile bana iyi gelmiyordu. Yanlızlaştıkça daha kötü oldum ama artık arkadaş edinemediğimi farkettim yani kimseye bir arkadaşlık duygusu bile besleyemez olmuştum bildiğiniz böyle sap gibi yaşıyordum. Arkadaşım olsun istesemde hani böyle sevemiyorum insanları. Hatta çıkarsız koşulsuz sevenlere çok şaşırıyorum. Benim küçükken arkadaşım olduğunda annem hep eve getirme derdi böyle bazen getirirdim ama İnan'ın diken üstünde ablamınkilerse gelir kalırlardı böyle onlar büyük evi dağıtmıyorlar sende büyü seninde gelsin arkadaşların derdi ama büyüdükçe kimsem kalmadı. Annem böyle saçını başını yolardı sinir krizi geçirdiğinde kendini döverdi resmen. Onlar öyle psikolojime etki etmiş ki. Neyse işte anne konusunda maalesef çok şanssızdım hep kardeşimle ilgilenmek durumunda kaldı birde ilk evlat diye sanırım ablam hep ayrı oldu onlar için birşeyler hep ona yapıldı ben 8. Sınıftan beri her yaz tatili çalışırım mesela hem evden uzaklaşmak hem ihtiyaçlarımı karşılamak için. O kadar yıprandım ki artık küçükken ablamı kıskandığımı düşünürdüm büyüyünce ayrım yapıldığını anladım. Üniversitedeyim ailemden uzak bir büyükşehirdeyim İnan'ın bana kaç ayda bir para yollarlar ablamsa evlendi çoluğu çocuğu var yiğenlerime benden çok para vermişlerdir. Bu sadece aile içi değil mesela dayımlar anneannemler hep ablamı sever ve bunu benim gözümün içine sokarak yapar. Ablam hukuk okuyor bende öğretmenlik ablamı sınavlara ben hazırlamıştım gerçekten benim sayemde kazandığını kendide söyler ama kendime gelince yapamadım işte. Mesela Dayım daha geçen dedi ki amaaaan senden bize ne ilerde yardımı olursa bize çocuklarımıza ablanın yardımı olur sen kıytırıkdan bir bölüm okuyorsun ? İnan'ın gözlerim doldu o an yani insan böylesine aşağılanır mı ? Veya ablam evlenirken 2 3 sene önce herkesin içinde x benim ilk yiğenim onun yeri ayrı ben onu veremem evlendiremem demesi filan üzdü. Kısacası aile bireylerimden kimseyle ablamla olan diyalogları olmadı belki ablam cana yakındır ben bu psikoloji yüzünden uzak kalmışımdır bilmiyorum. Aile sevgisi yok destek olacak kimsem yok ilk fırsatta sevgiyi dışarda aradım yanlış sevgililerle iyice kendimi heba ettim şimdi tam evet aradığım insan dedim onunlada daha önce bir konu açmıştım yine maddi sıkıntılardan ötürü monotonlaşmıştı ilişkimiz. Ne yapcam bilmiyorum hiç mutlu olamıyorum. Hep ezilen aşağılanan taraf olmaktan içime atmaktan bıktım. Mutlu olamıyorum sanki mutluluk bana haram. Ne işe elimi atsam elimde kalıyor ben konuştuğumda bile kimse takmıyor dinlemiyor. Hiç arkadaşım Yok. Ablam her fırsat bulduğunda beni yerer ezer. Küçüklükten beri yapar bunu ona göre ben gereksiz biriyim. Belkide gerçekten boş konuşuyorum bilmiyorum ama artık kurtulmak istiyorum. Ablam hergün güzellik merkezlerinde ona buna para bayılıyor kocasının maddi durumu iyi Allah'a şükür bir kerede kardeşim bir ihtiyacın var mı demiyor ama İnan'ın ben her yaz çalıştığımda onuda alışverişe çıkarırdım kendime alıp onu bırakmazdım. Olmuyor işte ne yapsam yaranamıyorum yapmadığım şeyler yada yanlış yaptıklarım göze batıyor. Artık dayanacak gücümde kalmadı zaten.
İki senem kaldı bir sene hazırlık okumuştum inşallah iki sene sonra herşey çok daha güzel olur. Teşekkür ederim tekrar çok sağolOff dayın çok kibirliymiş ya..Umarim hayatın dilediğin gibi olur .Okulunu bitir ve mutlaka atanmaya çalış .Kendi paranı kazan ve dilediğin gibi yaşa canim
Yurtta izin vereceklerini bilsem hiç durmam alırım birtane :)bahar sendromna girmişsin. eskileri unut. önüne bak. bir kedi edin. :) sarıl ona.
Bu tarz cümleler kurmanız için açlıktan ölmesi gerekir biraz düşünerek konuşun..Konu sahibine sorsana bana niye soruyon.
hahahah o zaman dışardakilere sarıul. bir sürü kedi köpek var.Yurtta izin vereceklerini bilsem hiç durmam alırım birtane :)
Devlet hastanesinde oldum zaten içte eğrilik olduğu için devlet karşıladı yani gidip özelde olmadımBurun ameliyatını nasil yaptirdin merak ettim bu kadar zordayken. Ablan da cok dayak yemiş ona da üzüldüm.
Ya ben artık sadece huzur istiyorum hani evde birşey kırılsa dökülse odamda otururken suçlu konuma düşüyorum. Bazen yaşamayan anlamıyor bileKonu sahibi arkadaşım seninle bazı noktalarda benzer şeyler yasiyoruz..Çok haklısın birçok yerde..Seni çok iyi anlıyorum.ins ilerde çok güzel bir hayatın olur yaraların kabuk bağlar unutuverirsin.ama ailenle olan alakan çok degismicek yine sen onların yüklediği konumda olucsksin buseferde onlardan uzaklasicaksin.konuscak çok şey var aslında ama bende yorgunum.
İyi de bundan bana ne.Bu tarz cümleler kurmanız için açlıktan ölmesi gerekir biraz düşünerek konuşun..
Biraz yanlış anlamışsın onun tabikide ilkleri heyecanlı olacak sonuçta herkes ilk defa yaşıyor örneğin ablamın zamanında oks sınavı vardı tüm aile gitmiştik filan ben SBS'ye girerken babam beni okula bırakıp eve geri dönmüştü ya ne biliyim benim içinde o ilkti. Yada hani tabiki birşeyler olacak ama benim asıl yakındığım ablam gençlik dönemine tam anlamıyla deli çağına girdiğinde ben ergenliğe yeni girmiştim birde erkek kardeşim sürekli hastanedeydi o zamanlar ameliyatla filan uğraşıldı yani ilgisiz büyüdüm ben kasıtlı yaptılar demiyorum ama bana sıra gelmedi büyürken ilgide Şefkatte gelene kadarda ben büyüdüm Bunlar bende iz bıraktıHic arkadasim yok diye hatali kazali yüzüne gulen yanlis insanlarla arkadaslik kurma da
Gerisi biraz husnu kuruntu
Bende ilk cocugum her seyde oncelik hep bende oldu dogal olarak ilk ben buyudum ilk ben okudum ilk ben ergen oldum ilk ben evlendim ilk ben torun verdim vs vs
Kardesim beni mi kiskanacak yada ayrim bu diyecek
Hayir
Maddiyat canini sıkmistır anlarim maddiyatsizlik zorlar genc 1 unv ogrencisini
Biraz rahat bir bakis acisi kazanmalisin
evet ya doğru size ne..Siz kurmadiniz zaten o cümleleri ben kime diyorumkiİyi de bundan bana ne.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?