- 24 Ekim 2019
- 1.383
- 7.546
- Konu Sahibi sedagaziantep27
- #101
Ay Laale o kadar sen eşittir bensin ki…Yaşamadım.
Lohusa sendromunu dibine kadar yaşadım,fiziksel olarak da ayakta değildim. Hiç kimseyi kabul etmedim.
Aylar sonra ayağa kalkınca iki üç davet verip kapıyı kapattık.
Eleştiri yapan,yan bakanı defterden sildim.
Hâla hiç kimseyi kabul etmiyoruz.
Hiç kimseyi sevmiyorum,istemiyorum.
Üstelik çocuğum da yok ama ona rağmen eş ailesinden izole yaşıyorum.
Gerçekten kimseyi sevmiyorum , istemiyorum
Kimseyle küs değilim ama herkesle çook nadiren görüşüyorum. Samimi ilişkileri de denedim evliliğimin başlarında ama o zaman da benim huzurum kaçtı. Kimseyle küs değilim ama ayda yılda bir görüşüp iş güç koşturmaca halindeyiz o yüzden deyip geçiyorum. Herkes bana alıştı, en huzurlusu da bu.
O yüzden böyle mıç mıç eş ailesi ilişkileri okuyunca resmen oturduğum yerden afakanlar basıyor beni, oksijen ihtiyacı duyuyorum, gelip o kayınvalideleri kolundan tuttuğum gibi üç harfli gibi musallat oldukları evlerden ve gelinlerden atasım geliyor.