ben dayak yemis bir kadinim

sulubeyin .!.:

Eğer bir gün çocuğunuz olursa ya da şuan bir evlat sahibiyseniz umarım çocuğunuzun koluna poposuna vurup "canavar" bir kadına dönüşmezsiniz. Şimdi bu yazdığımı şiddet yanlısı, susup oturan kadına çevirmeye kalkmayın. Evet erkeklerin -kendisinden güçsüz veya da güçlü- kadınları dövmesi kesinlikle aşağılık bir davranış ama bu demek değildir ki o insan asla değişemez ve zihniyeti aynı kalır. Bu kadar sabit fikirli olmayın. Çevrenizde öyle örnekler yoktuysa da bu kadının kocasının değişitiğini ve iyi bir baba olduğunu kabul edin...
Bir gün sinirle çocuğunuzun poposuna şaplatırsanız -ki çoğumuzun annesi yapmış olabilir- heh o zaman da ömür boyu canavar anne sıfatıyla mı yaşayacaksınız. Bu bakış kibirli bir bakıştır bana göre. Beni şiddet yanlısı göstermek isteyip konuyu saptıracak arkadaşlar; kusura bakmayın YEMEZLER

Genişletmek için tıkla...

stepanova .!.:

Alıntı yaptıgınız üye nasıl davranır bilemem ama konuya sinirlerime hakim olmak adına en kapalı, en kısa haliyle yorum yapıp çekilmeyi tercih etmiştim.

Ben nasıl davranacagımı yazayım. İnanılmaz derecede siddet egilimleri olan bir insanım, canavar diyorsunuz ya hani, kafamın icinde tam da onlardan biriyim.
Haksızlıga, insanların birbirlerini aşagılayıp sonra birşey olmamış gibi cekirdek çitleyip dedikodu yapmalarına, kendinden zayıf gördügü herkesi ezme gayreti olanlara, fiziki olarak üstünlügü sagladıgını düşündügünde kavgaya girişen herkesi döverek baskı altına alacagını zannedenlere vb tüm insanlara hiçbir şekilde tahammülüm yok.
Canım pahasına o kavgada yerimi alabilirim, o an aklınıza gelebilecek tüm aptallıkları yapabilirim. Hatta karşımdaki insana işkenceye kadar aklımdan birsürü şey geçebilir, sözlü olarak da aşagılayabilir, eziyet edebilirim. Ama yapmıyorum.
Yapmıyorum çünkü o aşagılık insanlara dönüşmek istemiyorum. Sebebi ne olursa olsun onlar gibi davranmaya başladıgımda tüm haklılıgımı yitirecegimi biliyorum. Bir başlarsam insanlıgımı tamamen kaybetmekten korkuyorum. Aynaya baktıgımda kendimden utanacagımı, hatta bir daha bakamayacagımı da biliyorum. Yüzüm kızarmadan bakarsam kendimden nefret edecegimi de biliyorum.

Konudaki örnege gelelim. Konu sahibinin eşi belki ben yaparsam ne olurum sorusuna verdigim yanıtları kendisi de verdigini zannediyor, yapmış ve üzülmüş vah vah... ama yine kendi menfaatini seçmiş.
Benligini, gururunu, her şeyini sömürdügü kadından af dilerken evli kalmayı isteyerek yine kendisini düşünmüş. Yine eşinden fedakarlık yapmasını, bu yaranın o kadının kendisiyle yüzlesmekten kaçarak kalmasına neden olmuş.
Bununla yetinmemiş bir de iki cocuk istemiş, neyine güveniyordu acaba? Neler ogretebilecegine inanıyordu? Matematik mi? Sıfırı neyle toparlasanız toplayın bir işe yaramaz, hiçtir çünkü. Çarpma mı? o konuda inanılmaz sayıdır, her şeyi yok eder. Bunu mu ogretecek cocuklarına? Kendisini tarif ederken mutlu mu olacak bir de?

Benim canavara dönüşme serüvenimi yazdım, peki o nasıl dönüşmüştü? Konu sahibi ne yapmıstı ya da yapmamıştı? Yemegi soguk mu getirdi? yoksa sesini mi tiz buluyordu?
Karşısındakinin "insan" oldugunu unutandan ve kendi insanlıgını ise çoktan kaybedenden hiçbir şey beklenmez.

Dediginiz gibi insanlar degisebilir ama aynı hayatın merkezinde olmayı haketmezler. Cezasını bile çekmeden ödüllendirmek ise yalnızca aptalların işidir.

Genişletmek için tıkla...

stepanova .!.:

Alıntı yaptıgınız üye nasıl davranır bilemem ama konuya sinirlerime hakim olmak adına en kapalı, en kısa haliyle yorum yapıp çekilmeyi tercih etmiştim.

Ben nasıl davranacagımı yazayım. İnanılmaz derecede siddet egilimleri olan bir insanım, canavar diyorsunuz ya hani, kafamın icinde tam da onlardan biriyim.
Haksızlıga, insanların birbirlerini aşagılayıp sonra birşey olmamış gibi cekirdek çitleyip dedikodu yapmalarına, kendinden zayıf gördügü herkesi ezme gayreti olanlara, fiziki olarak üstünlügü sagladıgını düşündügünde kavgaya girişen herkesi döverek baskı altına alacagını zannedenlere vb tüm insanlara hiçbir şekilde tahammülüm yok.
Canım pahasına o kavgada yerimi alabilirim, o an aklınıza gelebilecek tüm aptallıkları yapabilirim. Hatta karşımdaki insana işkenceye kadar aklımdan birsürü şey geçebilir, sözlü olarak da aşagılayabilir, eziyet edebilirim. Ama yapmıyorum.
Yapmıyorum çünkü o aşagılık insanlara dönüşmek istemiyorum. Sebebi ne olursa olsun onlar gibi davranmaya başladıgımda tüm haklılıgımı yitirecegimi biliyorum. Bir başlarsam insanlıgımı tamamen kaybetmekten korkuyorum. Aynaya baktıgımda kendimden utanacagımı, hatta bir daha bakamayacagımı da biliyorum. Yüzüm kızarmadan bakarsam kendimden nefret edecegimi de biliyorum.

Konudaki örnege gelelim. Konu sahibinin eşi belki ben yaparsam ne olurum sorusuna verdigim yanıtları kendisi de verdigini zannediyor, yapmış ve üzülmüş vah vah... ama yine kendi menfaatini seçmiş.
Benligini, gururunu, her şeyini sömürdügü kadından af dilerken evli kalmayı isteyerek yine kendisini düşünmüş. Yine eşinden fedakarlık yapmasını, bu yaranın o kadının kendisiyle yüzlesmekten kaçarak kalmasına neden olmuş.
Bununla yetinmemiş bir de iki cocuk istemiş, neyine güveniyordu acaba? Neler ogretebilecegine inanıyordu? Matematik mi? Sıfırı neyle toparlasanız toplayın bir işe yaramaz, hiçtir çünkü. Çarpma mı? o konuda inanılmaz sayıdır, her şeyi yok eder. Bunu mu ogretecek cocuklarına? Kendisini tarif ederken mutlu mu olacak bir de?

Benim canavara dönüşme serüvenimi yazdım, peki o nasıl dönüşmüştü? Konu sahibi ne yapmıstı ya da yapmamıştı? Yemegi soguk mu getirdi? yoksa sesini mi tiz buluyordu?
Karşısındakinin "insan" oldugunu unutandan ve kendi insanlıgını ise çoktan kaybedenden hiçbir şey beklenmez.

Dediginiz gibi insanlar degisebilir ama aynı hayatın merkezinde olmayı haketmezler. Cezasını bile çekmeden ödüllendirmek ise yalnızca aptalların işidir.

Genişletmek için tıkla...

tavsannn .!.:

Ben mutlu son demiyorum. Cunku henuz bir son gormuyorum. Ne zaman ne olacagi belli olmaz.
Siz de affedin cocuklariniz icin diye baglamasaydin keske. Kotu ornek oluyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

aptalinsan .!.:

Hayatlarini bu kadar kucuk goren insanlara uzuluyorum. Bunu mutlu bir hikaye sananlara da.

Hanimefendi , siddet gormenizin ayrilmaniza yol acmasinin sebebi bir daha olacak olmasi degildir.

Esine vurabilen bir erkek, sonraki 88 senede vurmasa da o zihniyettedir.

Kizini dovebilen baba tonton dede de olsa o zihniyettedir.

Yani kadina vurabilen zihniyette bir adamla evlisiniz. O zihniyette. O muhtesem babanin sizi dovdugunu bilse cocuklariniz eminim hala muhtesem bir baba olarak kalirdi.

Bu adam bir daha size hic vurmasa bile, yaptiginin karsiligi ne oldu? Sucunun bedeli ne oldu? Gelecegi birakin simdi, adamin varolan eziyetinin karsiligi nerede?

Bir canavari 2 cocuk babasi yaptiniz. Bununla gurur duyunuz.

Bu hayatta ogrendigim en onemli sey karsiliksiz birakilan suclarin toplumun basina bela oldugudur. Bunun ovulmesinden de nefret ediyorum.

Genişletmek için tıkla...

rose3434 .!.:

Sonu güzel bitti çok şükür... bi ilişkim var.. ve ilk satırlarınızı okurken gözlerimden yaş düştü.. tam yaşamaktan korktuğum sahne.. sevdiğim çok sinirli henüz şiddet tarzı birşeyini görmedim ama aynı evde yaşamak çook farklı tabi...

Genişletmek için tıkla...

Safistd .!.:

Kotu gunler yaşamışsınız ama bınları arkanıza atmanız lazım yıksa hıc bı zaman mutlu olamazsınız ve etrafınızı da mutsuz edersınız etrafınızdan kastım evlatlarınız
bence bı psıkologa grunun bunlar ıcın hala bu kadar derın uzuluyr olmanız sızı hasta edebılır benım annemde sızın gıbı ben 27 yasındayım kendımı bıldım bılelı babaannemın anneme cektrdıklerını dınlıyrum hala dınlıyrum ıcım kasvetle daralıyor bazen
basıt bı ornek vereyım halam arıyor annemle knusup telefna benı ıstıyr bana cocugum kara kızım falan dıye hıtap edıyor annem de o telefnu kapatınca karnımdayken ölsün dyrdu sımdı yavrun dıyır sana deyıp dogdugumdan buyana dınledıgım hıkayeyı anlatıp gzlerını yaşartıyor bazen aglıyor onun adına cok uzulyrum hep gecmıste yasayı bugunu yasayamıyor bu tarz seyler anlattgnda ıcım daralıyor ama anneme bısey dıyemıyrum cınku vaktı zamanında cok dıl doktum anlamadı sızın yazınızı okudum gervekten uzuldum ama annemın hıkayelerınden (hıkaye dedım durdum ama annemın cektıgı dertler demek ıstedım)bırını dınlıyrmusum gıbı hıssettım

Sız yasadıkalrınızı sureklı anlatan bır tıp degılsınız farkettım ama gecmıs uzuntulerı hala ılk gunku kadar taze yasamak farkında olmadan bugunu etkıler

Genişletmek için tıkla...

HanaSuzuki .!.:

Ne desem ki bilmiyorum ... Nereden tutsan yanlis ... Hele bir uye sonu mutlu bitmis ya cekemiyorlar demis . Sok oldum ya . Kadina siddetten bahsediyoruz burada . Konu sahibi bile hak verirken siz nasil böyle derseniz? Bir kadin olarak kendinizi nasil böyle kucuk gorebilirsiniz?

Konu sahibine gelince umarim dediginiz gibi sizinki istisnadir ve bir daha olmaz. Ama bu durumun yakindan tanigi olarak ( böyle olaylari cevremden çok gordum ) hicbir zaman verilen sozler tutulmadi. Hatta kadinlar hep bir daha yapmaz, dedi . Ama yine yapildi ...

Bu arada konu sahibi sakin yanlis anlamayin ama size vuran adamdan niye çocuk yaparsiniz? En kucuk bir olayin o cocuklarin psikolojisini nasil etkileyeceginin farkinda misiniz? Hadi sizin barismayi secmeniz ayri bir hata ama ileride o cocuklarin en kucuk bir olayda ozguvenlerinin nasil zedeleneceginin farkinda misiniz?

Son olarak; keske boyle bir konu acmasaydiniz .Belki sizin dediklerinize dayanarak burayi okuyan bir suru kadin bosanmaktan vazgeçecek . Ve yine siddet gorecekler ...

Neyse ucuncu cocugu yapmayin ve bir daha siddet uygularsa kesinlikle bosanin. Nacizane tavsiyem...

Genişletmek için tıkla...

Metisa .!.:

Ben sizin söyleyemeyişinizin nedenlerini de anlıyorum.
Sizin gibi sorunsuz bir ailede büyümüş bir öğretmen tanıdığım şiddet gördüğünde kendisine sahip çıkılacağını bildiği halde yıllarca açık etmedi ve çok acı çekti. Sonra söyledi, herkes destek olmak istedi. Kocası rol yaptı, boşanmaktan vazgeçti. Bu kez destek olanların gözünden öyle fena düştü ki şiddet görmek mi daha çok yıprattı onu yoksa bu toplumsal kayıp mı bilmiyorum. Sonra da yıllarca hem o adamla kalmaktan korktu, hem o adamla mutlu olmadığını başkalarına itiraf etmekten, hem şiddet görmüş bir kadın olarak yalnız yaşamaktan, hem de ileride boşanmaktan vazgeçtiğini ona destek verenlere açıklamaktan.
Oysa sadece kendisine güvense idi... Kendisini başına gelenlerle değil de bunlara verdiği cevaplarla tanımlasa idi...
Sorunsuz aile iyi hoş da, beklentiyi yükseltiyor. Aileniz size değer verdikçe, siz bu algıyı sarsmaktan çekinir hale gelmişsiniz. Sanki bir başkasının saldırısı sizin kıymetinizi düşürebilirmiş gibi...
Nezaket içinde büyüyen insan, gerektiğinde kavgasını vermek konusunda çekimser kalabiliyor. Keşke tüm dünya nezaketle yürüse ama... Maalesef.
Konudan uzaklaşmıştım ama sizi burada huzursuz edecekler. Herkesin psikolojik, sözel, fiziksel ya da cinsel şiddetten yana bir yarası var bu toplumda. Bununla savaşmak da zor, aştıktan sonra barışmak da.
Haddim değil ama kendinizi birilerine kanıtlamak için kendinizi paralamayın. Bir defa yaptığınızda hep yapmak zorunda kalıyorsunuz.

Genişletmek için tıkla...

HanaSuzuki .!.:

Konu sahibi bile kendisi o kadar üzgünken o yorumu okuyunca ayri bir sok oldum . Bir de cocuklar icin ayrilmamali diyenler var . Asil onun icin ayrilmali. Çocuk her gun babasindan nefret ederek buyuyen ,hele bir de kizsa erkeklere dusman olan biri olarak yetisecek... Erkekse de belki de ileride o da babasi gibi karisina siddet uygulayacak.

Anlamasi bu kadar zor olmamali ... Hala aklim almiyor.

Genişletmek için tıkla...

Ladyhappy .!.:

Sizi defaaten döven, ailenizin yanında krizlere girmemize neden olan insanı affetmişsiniz.

Evliliğinizin en güzel geçmesi gereken zamanlarda size eziyet eden insanı affetmişsiniz.

Tabii ki kişisel kararlar bunlar kimseyi ilgilendirmez. Bazıları mazoşizmden hoşlanabilir. Bazılarında stockholm sendromu da oluşabilir..

Lakin; bu kadar toy/cahil genç kızların-kadınların okuduğu bir platform için konuyu çok ama çok tehlikeli buldum. Çaresizlikten dolayı bu tarz nadir örneklere kanıp canından olabilir insanlar. Siz maalesef sandığınız gibi iyi değil kötü bir örneksiniz aslında.

Sizin eşiniz belli bir noktadan sonra sizi artık kıskanmadığı için şiddeti kesmiş olabilir. Yüce gönüllü biri olduğunuzu düşünüp veya onu dayağa rağmen bırakmayacak biri olduğunuzu düşünüp şiddetten uzaklaşmış olabilir. Ya da adam gerçekten tövbekar olmuştur bunu bilemeyiz. Ortada bir mutlu sondan ziyade potansiyel bir tehlike var hep bana göre.

Genişletmek için tıkla...

humhum571 .!.:

Çok sevindim mutlu olmana mut

Çok sevindim mutlu olmana demek ki emek vermek gerekiyormuş sabretmek gerekiyormuş biz hemen pes ediyoruz bakın eski evliliklere nasıl mutlulular çünkü sabrediyorlar savasiyorlar bu arada senin h ikayen okuyunca annemi gördüm babam 10 yıldır anneme kul köle oluyor çok mutlular ve annem ne hareketlere ne siddetlere maruz kalmış kimse duymamış hiç eşini rencide etmemiş hep ayıbını pisliğini örtmüş şimdi babam anneme çok mahcup ağzının içine bakıyor

Genişletmek için tıkla...

stepanova .!.:

Alıntı yaptıgınız üye nasıl davranır bilemem ama konuya sinirlerime hakim olmak adına en kapalı, en kısa haliyle yorum yapıp çekilmeyi tercih etmiştim.

Ben nasıl davranacagımı yazayım. İnanılmaz derecede siddet egilimleri olan bir insanım, canavar diyorsunuz ya hani, kafamın icinde tam da onlardan biriyim.
Haksızlıga, insanların birbirlerini aşagılayıp sonra birşey olmamış gibi cekirdek çitleyip dedikodu yapmalarına, kendinden zayıf gördügü herkesi ezme gayreti olanlara, fiziki olarak üstünlügü sagladıgını düşündügünde kavgaya girişen herkesi döverek baskı altına alacagını zannedenlere vb tüm insanlara hiçbir şekilde tahammülüm yok.
Canım pahasına o kavgada yerimi alabilirim, o an aklınıza gelebilecek tüm aptallıkları yapabilirim. Hatta karşımdaki insana işkenceye kadar aklımdan birsürü şey geçebilir, sözlü olarak da aşagılayabilir, eziyet edebilirim. Ama yapmıyorum.
Yapmıyorum çünkü o aşagılık insanlara dönüşmek istemiyorum. Sebebi ne olursa olsun onlar gibi davranmaya başladıgımda tüm haklılıgımı yitirecegimi biliyorum. Bir başlarsam insanlıgımı tamamen kaybetmekten korkuyorum. Aynaya baktıgımda kendimden utanacagımı, hatta bir daha bakamayacagımı da biliyorum. Yüzüm kızarmadan bakarsam kendimden nefret edecegimi de biliyorum.

Konudaki örnege gelelim. Konu sahibinin eşi belki ben yaparsam ne olurum sorusuna verdigim yanıtları kendisi de verdigini zannediyor, yapmış ve üzülmüş vah vah... ama yine kendi menfaatini seçmiş.
Benligini, gururunu, her şeyini sömürdügü kadından af dilerken evli kalmayı isteyerek yine kendisini düşünmüş. Yine eşinden fedakarlık yapmasını, bu yaranın o kadının kendisiyle yüzlesmekten kaçarak kalmasına neden olmuş.
Bununla yetinmemiş bir de iki cocuk istemiş, neyine güveniyordu acaba? Neler ogretebilecegine inanıyordu? Matematik mi? Sıfırı neyle toparlasanız toplayın bir işe yaramaz, hiçtir çünkü. Çarpma mı? o konuda inanılmaz sayıdır, her şeyi yok eder. Bunu mu ogretecek cocuklarına? Kendisini tarif ederken mutlu mu olacak bir de?

Benim canavara dönüşme serüvenimi yazdım, peki o nasıl dönüşmüştü? Konu sahibi ne yapmıstı ya da yapmamıştı? Yemegi soguk mu getirdi? yoksa sesini mi tiz buluyordu?
Karşısındakinin "insan" oldugunu unutandan ve kendi insanlıgını ise çoktan kaybedenden hiçbir şey beklenmez.

Dediginiz gibi insanlar degisebilir ama aynı hayatın merkezinde olmayı haketmezler. Cezasını bile çekmeden ödüllendirmek ise yalnızca aptalların işidir.

Genişletmek için tıkla...

choccywhoccydoodah .!.:

Çok üzücü gerçekten,şimdi duzelmesine sevindim fakat naçizane tavsiyem olacak size, Eşiniz, asla ailesini üzmez,bir daha dövsem yine söylemez,boşanamaz kafasına girmesin diye zira hala annemi,babamı üzemem diyorsunuz,bu konuda net olun,bu sondu tekrarı mahkemede biter'i hissettirin derim adama. Kendi ailenize söylememeniz sizin kozunuz,onun ailesi biliyor zaten. Siz kozunuzu elinizde tutmaya devam edin derim.
Dilerim bir daha yaşanmaz,yukarıda yazdıklarım gereksiz,önemsiz tavsiyeler olarak kalır hayatınızda ama ben genel anlamda pozitif bir insanken dahi dayağa pozitif yaklaşamıyorum,iyi tarafından bakamıyorum sizin durumunuzda dahi bu sebeple yazdım,yanlış anlamayın lütfen.

Genişletmek için tıkla...

iyivegucluol .!.:

Kendinize olan saygınızı yitirdiginizi dusunuyorum. Ondan ben dayak yiyen bir kadınım diye soylenmeleriniz.

Genişletmek için tıkla...

bibibella .!.:

Valla burda o kadar bahane arayan kişi var ki dayak yediği halde boşanmamak için, bu konuda iyi olmuş aaa bak onun kocası düzelmiş

Genişletmek için tıkla...

elvanelvan88 .!.:

Şimdi değişmiş tamam da sizin içinizdeki o kırgınlıklar ne olacak?
Size eziyet edip mutsuz edip sizi bu kadar kırdıktan sonra af diliyor siz de affediyorsunuz ya hani ee ne oldu o ilk seneki üzüntüler gözyaşları? Af diledi bitti mi?
Eşinizle en ufak bir tartışmada yine içinizden ya yine el kaldırırsa korkusu geçmiyor mu mesela? Bu korkuyu içinizde her hissettiğinizde o güçsüz hssettiğiniz günlere dönmüyor musunuz? Bu hisleri defalarca yaşatmaya ne hakkı var size?
Bencilce yediği haltlar için özür diledi geçti bitti onun için e sizin duygularınız ne olacak? Sizin bu korkularınız bu üzüntüleriniz ne olacak?
Yani adam yaptığı büyük bir hatanın bedelini ödemedi bile. Gayet güzel hiç bir şey yaşanmamış gibi hayatına devam edip hak etmediği bir kadının kocası olmaya da devam etti iki masum bebeğin babası da oldu. Hiç hak etmediği bir aileye sahip oldu yani. Oysa o ailenin değerini bilmesi ona göre hassas davranması gerekirken yaptığı çok çok büyük hataların bedelini ödemedi.
Kusura bakmayın ama onun ödemediği bedeli siz ödüyorsunuz. Kaç zaman geçse de buraya konu açtığınıza göre içinizde bununla yaşıyorsunuz yani affettim geçti gibi bir durum yok. Aksine ruhunuzda hala yaşıyorsunuz bunu yani onun suçunun bedelini kendinize ödettiriyorsunuz. Ne için? Boşanmamak için. Değer mi kendinize bunu yaşatmanıza?
Hepsini geçtim hayvanlar bile dişisine şiddet uygulamaz. Yani hemcinsler dövüşür ama çok ekstrem bir av kavgası falan olmazsa erkek hayvan dişi hayvanı dövmez. Sinirlendiğinde bir hayvan bile olamayan bir adama hala koca diyorsunuz. Yani çok sinirlenmek çok çok sinirlenmekle bir kadına el kaldırmak arasında fark var. Bir kadına el kaldırabilecek düşünce yapısı olması bunu normal görmesi lazım ki bunu yapabilsin bir erkek. Bir kere bunu düşünmüş ve yapmış bir adam yine size çlok sinirlense yine yapabilir nasıl güveniyorsunuz bunu anlamadım.
Yada çocuklarınız ergenliğe girdiğinde ve çok büyük bir hata yaptığında çok büyük bir terbiyesizlik yaptığında babasının gözünü kan bürüdüğünde ne olacak mesela?
Çünkü adam sinirlendiğinde kendini karşısındaki kendinden güçsüz insanı döverek tatmin ediyor. İnsan gibi kavga etmek hadi en fazla bağırmak yerine karşısındakinden hırsını çıkarmak ve onurunu kırmak yoluyla sinirini geçiriyor.
Bu yolu seçen bir insan değişse bile yine bir gün gözü dönse ne olacak? Bunun evlatlarına karşı da olmayacağından nasıl emin olabildiniz de yapabildiniz mesela.
Daha dün doktor olduğu halde ya değişirse diye dayağa boyun eğip kalan bir kadının konusu varken bu konu bence hiç doğru değil.
Dayakçı zihniyeti olan, şiddet eğilimi olan erkekleri hak etmedikleri kadınlarla aile kurmalarını teşvik ediyorsunuz bir anlamda. Çünkü bu zihniyettir ve bunu yapabilme potansiyelini hala içinde barındıran bir kocanız var üzgünüm. Ve siz buna rağmen kalkıp burada boş umutlar veriyorsunuz. Belki bu konu yüzünden devam eden kadınlar bir kaç kez daha dayak yiyecek sayenizde.

Genişletmek için tıkla...

humhum571 .!.:

Çok sevindim mutlu olmana mut

Çok sevindim mutlu olmana demek ki emek vermek gerekiyormuş sabretmek gerekiyormuş biz hemen pes ediyoruz bakın eski evliliklere nasıl mutlulular çünkü sabrediyorlar savasiyorlar bu arada senin h ikayen okuyunca annemi gördüm babam 10 yıldır anneme kul köle oluyor çok mutlular ve annem ne hareketlere ne siddetlere maruz kalmış kimse duymamış hiç eşini rencide etmemiş hep ayıbını pisliğini örtmüş şimdi babam anneme çok mahcup ağzının içine bakıyor

Genişletmek için tıkla...

setenaysetenay .!.:

ailesinin degerjni bilmesi ve hassas davranmasi gerekirken yazmissiniz,zaten oyle.o zamandan sonra o kadar hassas davrandi kj esim ve o kadar uzerime titrediki ne kadar pisman oldugunu kanitladi bana .yani burda ayrintisiyla yazamam ama neler yapti inanin cok pisman oldu ve cokvicdan azabi cekti,cok degisti o.burda tekrar tekrar yaziyorum yine yazicam ,belki oyle gorunmus olsam da oyle kolayca ona kanacak biri degilim inan.yaptiklari bana sevgimi geri getirdi.sonra cocuklarina o kadar ince davranan bir babaki oglum 3 yasinda ve gercekten buyuk sabir istiyor siddet egilimi oksa en azindan ona bagirir cagirirdi.nasil desem esim bunlari hak etmeden ve zar zor kazandiginin bilincinde bir insan.surekli bunu soyler kizim ilk dogdugunda bu olaylar da yeniydi (bu olaylar kapattigimizdan 1 bucuk sene sonra hamile kaldim)basina durdu ben seni hak edecek ne yaptim diye agladi inanin bunu yazarken agliyorum suan. beni kazandi esim

Genişletmek için tıkla...

AdAm_OLaCaK_KIZ .!.:

konunun amacı ne, ben dayak yedim affettim kocam değişti siz de affedin mesajı mı, açık açık bu denmese de alt metin aynen bu

Genişletmek için tıkla...