Bebeğim yeni doğdu ve eşimin yaşantısını çok kıskanıyorum? Onu sevmiyor muyum?

Chills .!.:

Şimdi kızlar benim yeni bebeğim oldu. Hayatım cidden değişti özellikle uyku diye bir şey yok artık. Annem sagolsun bana çok destek oluyor. Geceleri uyanıp bebeği bile besliyor. Eşimde ise gidip geliyor ve işten sonra ona verdiğimiz siparişleri sürekli alıp geliyor evin dışarı işlerini benim is yeri raporlarıma kadar o hallediyor. Ama akşamları gelip uyuyor, TV izleyebiliyor. Gelip bebeği seviyor sonra gidip telefona bakıyor. Canı istediğinde arkadaşları ile buluşup oturabiliyor. Ben onu aşırı kıskanıyorum. İkimizinde bebeği oldu. O baba oldu, ben anne oldum. Ama ben yüzümü bile yikayamiyorum bazen. Her işimi annem hallediyor neredeyse. Yinede sarılık olan bebeği sık beslemem gerektiği için hiçbir şeye yetişemiyorum.

Aynur şekil statü değiştirip, evlat sahibi olduğumuz halde benim üzerimde çocuk sorumluluğu olması ama onun bana göre rahat olmasını Çok kıskanıyorum. Bunu itiraf ettiğimde "O zaman sen beni sevmiyorsun. İnsan sevmediği kişiyi kıskanır. Kardeşlerini kıskanıyor musun mesela?" dedi. Doğru ben kardeşlerimi kıskanmıyorum. Acaba ben eşimi sevmiyor muyum?

Genişletmek için tıkla...

UmayUmay0 .!.:

Keşke erkekler emzirebilse . Ben henüz doğum yapmadım ama eğer aynı şehirde olsam aynı durumu yaşayacağıma eminim. O yüzden hiç bir destek istemedim, arkadaşlarım dahil herkesi geri çeviriyorum. Çevremde yeni hayatımız için eşim dışında bir destek olursa eşimin rahata alışacağına eminim. O yüzden (annem vefat etti, annem yok o yüzden kayınvalidem kalacak bir süre) kayınvalideme bile açıkça söyledim eğer sen uzun süre etrafta olursan sana güvenecek diye. Benim bu konuda tek artım (veya eksim) herkesten farklı şehirde yaşıyor oluşum, bişeye ihtiyacım olduğunda eşim dışında başkasının hemen yanımda bitemeyecek oluşu.

Bence sizin de anneniz elini ayağını çekmesi lazım, mesela bebek yüzünden yemek yapmaya vakit yoksa yemek yapılamadığında eşiniz sorumluluk almak zorunda kalacaktır diye düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

cileklipasta95 .!.:

Eşiniz bayağı akıllıymış.. Bebeğim şuan 6 aylık, yeni doğduğunda eşim tüm gün işe gider (inşaat), gelir bir de evde yemek yapardı ikimize, bebeğe bakar bende duşumu falan alırdım.. Temizliği de büyük çoğunluk eşim yapardı.. Depresyona girerim diye korkuyordu :) Eşinizin rolünü anneniz üstlenmiş..

Genişletmek için tıkla...

pinarindunyasi .!.:

Bu hem ise giden hem de bebege bakan babalar gercekmis gibi gelmiyor bana benim esim de annem yanimdayken ilk 30 gun, kendi hayatina devam ediyordu. Yardima ihtiyacimiz olunca ediyordu tabii. Yalniz kaldigimizda da isten gelince o bebege bakar ben de yemek yaparim veya yapilacak is varsa onlari yaparim. Zaten adam 9 saat calisiyor gunde 15 bin adim atiyor neredeyse, hep ayakta. O yuzden ekstra hicbir sey beklemiyorum ondan. Ben bebegimle vakit gecirmeyi cok seviyorum bunalinca da aliyorum bebegimi disari cikiyorum. Esim de sag olsun benim isimi kolaylastirmak icin her seyi yapiyor. Robot supurge almak gibi simdi bebeginiz kucuk diye boyle hissediyorsunuz ama bir sure sonra duzeniniz oturacak. Bebis buyuyecek sadece emme-uyuma-gaz cikarma dongusunden cikacaksiniz, uzulmeyin

Genişletmek için tıkla...

ellerimlekazidim .!.:

Manipüle ediyor seni kurnaz. Annen bu kadar yardimciyken hiç bir şeye yetisemiyorsan bir yerlerde terslik var. Eşin telefonu hayatınız stabil olana kadar bırakacak, uykusundan feragat edecek.

Genişletmek için tıkla...

yesilimtrak .!.:

Hormonlarında etkisiyle bu tarz manipülasyonlara gelmeyin. Uyanık eşiniz kaçıyor. Unutmayın şuanda siz hep haklısınız. Sizin ne kadar sorumluluğunuz varsa eşinizinde var

Genişletmek için tıkla...

meraklibirkisi .!.:

Bebeğin yeni oldu lohusasın belki bunları aşacaksın belki hep o his içimde bir yer de kalacak ama ufak ufak adapte olıyor insan bende 8 ay oldu doğul yapalı hala eşimeçatarım kavga ederiz daha doğrusu ben ederim o susar alttan alır halimi yaşadıklaımı biliyor sezerhan oldum annem hala destek olur gelir gider eski hayatımı çok özlüyorum ama bebeğimi de deli gibi seviyorum bugün ilk kez bebeğimi akşam vakti bırakıp dışarı çıktım hiç çıkmamıştım 1 şubatta doğdu oğlum 8 buöuk ay geçti ben ilk kez bir yere gittim 2 saat durup döndüm annelik çok başka bişey eski hayatımı hep özlicem çalışıyordum işten çıktım artık bir markete bile gitmek çok zor ama inan bana zaman öyle hızlı geçiyor ki öyle hızlı büyüyorlar ki belki 1 sene belki 2 sene sonra büyüyüp bizden kopmaya başlıyorlar oğlumla doya doya geçireceğim 2 sene var ve 1 senesi neredeyse bitti sonrasında artık kendi giyinerek kendi yiyecek tuvalete kendi gidecek Allah nasip ederse yani böyle bakınca tüm yoğunluğum yorgunluğum unutuyorum devam ediyorum

Genişletmek için tıkla...

matilda1 .!.:

Bizim kızımız 13 aylık ve her gün beraber baktık bakıyoruz . Her ama her işi beraber ortak yaparız bu akşam bebeği eşim uyuttu ben biberonlari yıkadım mutfağı hallettim. Isten geldikten sonra o evi süpürdü ben bebekle ilgilendim . Çamaşır bulaşık yemek market alışverişi aklına gelebilecek her işi birlikte ya da sırayla yaparız. Bugüne kadar çok uykusuz ise gittiği oldu eşimin. 1 yıldır izindeyim ben başlayalı 1 ay oluyor ise suanda yine aynı şekilde beraber bakıyoruz. Evde tv var ama baska bjr odada ve asla açılmıyor çünkü bebeğin bulunduğu odada doğru bulmuyoruz. Bebek uyanıkken telefonlara bakmıyoruz onunla oynuyoruz yemek yediriyoruz yürüyüşe gidiyoruz parka gidiyoruz. Ek gıdasını bazen ben bazen eşim hazırlar. Hatta ben genelde uykusuzluğa dayanamam akşamdan uyurum eşim alır bebeği ilgilenir bakar ben dinlenmiş olurum .

Genişletmek için tıkla...

Chills .!.:

Şimdi kızlar benim yeni bebeğim oldu. Hayatım cidden değişti özellikle uyku diye bir şey yok artık. Annem sagolsun bana çok destek oluyor. Geceleri uyanıp bebeği bile besliyor. Eşimde ise gidip geliyor ve işten sonra ona verdiğimiz siparişleri sürekli alıp geliyor evin dışarı işlerini benim is yeri raporlarıma kadar o hallediyor. Ama akşamları gelip uyuyor, TV izleyebiliyor. Gelip bebeği seviyor sonra gidip telefona bakıyor. Canı istediğinde arkadaşları ile buluşup oturabiliyor. Ben onu aşırı kıskanıyorum. İkimizinde bebeği oldu. O baba oldu, ben anne oldum. Ama ben yüzümü bile yikayamiyorum bazen. Her işimi annem hallediyor neredeyse. Yinede sarılık olan bebeği sık beslemem gerektiği için hiçbir şeye yetişemiyorum.

Aynur şekil statü değiştirip, evlat sahibi olduğumuz halde benim üzerimde çocuk sorumluluğu olması ama onun bana göre rahat olmasını Çok kıskanıyorum. Bunu itiraf ettiğimde "O zaman sen beni sevmiyorsun. İnsan sevmediği kişiyi kıskanır. Kardeşlerini kıskanıyor musun mesela?" dedi. Doğru ben kardeşlerimi kıskanmıyorum. Acaba ben eşimi sevmiyor muyum?

Genişletmek için tıkla...

Chills .!.:

Şimdi kızlar benim yeni bebeğim oldu. Hayatım cidden değişti özellikle uyku diye bir şey yok artık. Annem sagolsun bana çok destek oluyor. Geceleri uyanıp bebeği bile besliyor. Eşimde ise gidip geliyor ve işten sonra ona verdiğimiz siparişleri sürekli alıp geliyor evin dışarı işlerini benim is yeri raporlarıma kadar o hallediyor. Ama akşamları gelip uyuyor, TV izleyebiliyor. Gelip bebeği seviyor sonra gidip telefona bakıyor. Canı istediğinde arkadaşları ile buluşup oturabiliyor. Ben onu aşırı kıskanıyorum. İkimizinde bebeği oldu. O baba oldu, ben anne oldum. Ama ben yüzümü bile yikayamiyorum bazen. Her işimi annem hallediyor neredeyse. Yinede sarılık olan bebeği sık beslemem gerektiği için hiçbir şeye yetişemiyorum.

Aynur şekil statü değiştirip, evlat sahibi olduğumuz halde benim üzerimde çocuk sorumluluğu olması ama onun bana göre rahat olmasını Çok kıskanıyorum. Bunu itiraf ettiğimde "O zaman sen beni sevmiyorsun. İnsan sevmediği kişiyi kıskanır. Kardeşlerini kıskanıyor musun mesela?" dedi. Doğru ben kardeşlerimi kıskanmıyorum. Acaba ben eşimi sevmiyor muyum?

Genişletmek için tıkla...

Chills .!.:

İşten çıkmak mı.? Ben onu da yapsam depresyona girerim. Önceden işe gitmem falan diyordum ama özledim işi. Ama çocuk +is nasıl olur dayanabilir miyim bilmiyorum... Ben eşime azıcık isyan ettim beni tersledi. Oturup tüm ailemin evde olduğu gün ağladım sessiz sesszi. Çünkü anne babamın üzülmesini, kardeşlerimin üzülmesini ve kocama öfke duymalarini istemiyorum. Aynı evde yaşıyoruz ve benim sorumluluğum gibi geliyor o huzuru sağlamak . Ama eşimden beklediğim anlayış yok. Eskiden yapmadığı bir şekilde arada gelip uyurken öpüyor bu. Yani gerçekten ben çok daha fazlasını bekliyorum ondan ama üstten sıkıp alttan yalatiyir derler öyle bir tavır içinde.

Genişletmek için tıkla...

mathildays .!.:

16 aydır anneyim ve hala böyle düşünüyorum. üstelik eşim bebeğimiz için çok sorumluluk alıyor.
bu kadar rahat yaşaması bütün sorumluluğu sana ve annene yüklemesi, bebeği sadece birkaç dk sevilecek bir şey sanması hiç hoş değil…

Genişletmek için tıkla...

Chills .!.:

Oğlumuz 31 gündür sarılık olduğu için 2 saate bir beslemek zorundayım. 1,30 saatte bir uyandırıyorum. Besledim vs deken 1,30 saatte bir 1 saat beslemek rutini oluyor. Daha banyosuydi vs. Derken. Annemde çok koşturuyor tek başına. Kıyamıyorum. İyileşince biraz yardım etmek istiyorum. Sütüm sadece uyursam geliyor. Uyuyamıyorum. Şu an yanımda horlaya horlaya uyuyor. Eşime o kadar kızıyorum ki. Misafir gibi takılıyor. En son dün isyan ettim. Çocuğu kucağına vermek istiyorum "üstüm pis", altını değiştir diyorum. Tırnaklarım pis olabilir. Ya pardon da sigara içme o zaman. Deliriyorum. Bende sigara içiyordum ve bıraktım hamileyken ama onun hayatı zerre değişmedi. Çok sinir oluyorum.

Genişletmek için tıkla...

Chills .!.:

İşten çıkmak mı.? Ben onu da yapsam depresyona girerim. Önceden işe gitmem falan diyordum ama özledim işi. Ama çocuk +is nasıl olur dayanabilir miyim bilmiyorum... Ben eşime azıcık isyan ettim beni tersledi. Oturup tüm ailemin evde olduğu gün ağladım sessiz sesszi. Çünkü anne babamın üzülmesini, kardeşlerimin üzülmesini ve kocama öfke duymalarini istemiyorum. Aynı evde yaşıyoruz ve benim sorumluluğum gibi geliyor o huzuru sağlamak . Ama eşimden beklediğim anlayış yok. Eskiden yapmadığı bir şekilde arada gelip uyurken öpüyor bu. Yani gerçekten ben çok daha fazlasını bekliyorum ondan ama üstten sıkıp alttan yalatiyir derler öyle bir tavır içinde.

Genişletmek için tıkla...

Chills .!.:

Çok sıkarsam beni terk eder korkusu pompalıyor etrafımdaki yaşlılar

Genişletmek için tıkla...

Hksu .!.:

Bebeğiniz kaç aylık ya da kaç günlük?

Genişletmek için tıkla...

Sen ne anlatiyon be abla .!.:

Ay ne alakasız bir örnek vermiş eşiniz ya. Kardeşinizi kıskanmanız ile bir mi bu konu. Çocuğu kardeşlerinizden yapmadığınıza göre? Siz ne kadar anneyseniz ve sorumluluklarınız varsa onunda baba olarak sorumlulukları var. Sadece evin ihtiyaçlarını alıp, eve gelip iki bebeği sevip köşeye çekilmek ile destek olunmaz ki.

Genişletmek için tıkla...

meraklibirkisi .!.:

Evet bende öyle bir şocupu karnında taşıyıp doğurmak ona bakmak öyle zoraki cidden mucize givi erkekler bunu anlamıyor normal görüyor bizim görevimiz givi görüyor bence onlar elinden geleni yaptığını sanıyor ama bize yetmiyor. Bende aileme pek bişey demem ben iki güler yüz görsem unuturum ama onlar unutmaz

Genişletmek için tıkla...

agustos72 .!.:

Bu mesajı 6da yazmışsın. 6da nasıl uyuyabilir işten yenimi geldi çokmu yorgunmuş. Seni halini görmüyor mu. Utanmıyormu uyumaya. Onu horultusunda boğarım. İzin verme uyumasına

Genişletmek için tıkla...

Chills .!.:

Evet işten geleli 2saat olmuştu. Ya birde önümde uyuyor daha bir sınır oluyorum. İşi de öyle yorucu bir iş değil eminim günün %50si sigara çay muhabbet ile geçiyordur. Yani bunu az önce anlattım ve biberonlari yıkamaya gitti. Galiba burda herkesin dediği gibi annemin olması onu tembellige sürüklüyor. Ben anlatırım da sıkıldım artık evlilik sürecini anlat, çocuk sürecini anlat. Kimse bana bu süreçleri anlatıp beni ikna etmeye çalışmadı. Ben kendim bu işe girdim diye sorumluluk aldim

Genişletmek için tıkla...