2 yaş annesi olarak kolay olmadığının, çok yıprsndığımın, sinirlerimin çok gergin olduğunun, çocukla ilgilenşp vakit geçirmekten evle alakalı diğer sorumluluklarımı savsakladığımın farkındayım. Şu sıra fazl çok geriliyorum çünkü uykuya direniyor sebebi de en arkadaki en zor çıkan ve görülmesi de zor olan dişlerinin patlamak üzere olması. Ve ben 2 ay sorunumuz ne diye anlamaya çalıştım yeni bi kaç haftadır sorunun farkındayım diyelim. Bilmezken daha zor. Çözümü bilmiyorsun çünkü. Ama ben uyusun diye sert ifade tskınıp bi miktar kızıyorum yoksa beni ciddiye almıyor sonra 1 dk geçmeden gözgöze geliyoruz bütün düşlerini açarak, gözleri parlayarak sırıtıyo bana birden eriyiveriyorum. Tabi sonra başa dönüyoruz
kızıyor bağırıp tepkiveriyor ama ben ciddiye alamıyorum çünkü çok tatlı geliyor bana. Önce gelip mesela bacağıma ya da başıma hafifçe vurup sonra ıhhh diye yalandan inleyerek vurduğu yeri ovuşturuyor evet çok yanlış vurması biliyorum ama bana öyle güzel sevgi gösteriyor ki bazen vurmasını uyarmayı unutuyorum. Benim gibi sabırsız fevri bi insanın sahip olabileceği en güzle çocuğa sahibim. Cidden bütün şansımı oğlumda kullanmışım. Uyuyor şu an sevgim kabardı yine uyanınca kalcak mı görcez
annelik böyle zıtlıkların bir arada olduğu, en tutkulu aşkların bile yanından geçemeyeceği bi duygu. Ama. Aması var tabiki. Aşırı masraflı, aşırı özveri gerektiren, bi noktaya kadar tüm hayatını adamın gereken bi sorumluluk. Nasıl okumayı öğretirken yıpranfım diyorsunuz da emzirmeyi öğrenmesi, ek gıdaya alıştırması, tuvalete alıştırması, okula alıştırması, giyinmeye alıştırması ne biliyim sayamadığım her basamak için aynı derece şeyler yaşanıyor. Bugün kkedi'nin bebeği daha annesini yeni görmeye başlıyor 20 yıl sonra askere gidecek. Çok çılgınca değil mi? Her yiğidin harcı değil ama aynı zamanda her anne olmuş kadının da vermesi gereken bi özveri var. Sorumluluğun getirisi. Ve bu tek başına kadının işi değil yanınıza seçeceğiniz babada aynı sorumluluğu alabilmeli. Aynı özveriyi gösterebilmeli. Zaten istedim oldu diye çocuk yapılmaz. Yapılır çünkü baba adayına güvenirsiniz. Doğrusu bu. Önünüzde bunları düşünebilecek booolca vaktiniz olacak. Siz ilk adım olarak doğru eş, doğru baba seçtiğinizden emin olun.
Bi çocuk konusu açılsa da konuşsam diye bekliyomuşum galiba pardoon
ben biraz titizim dağınıklık sevmiyorum 8 yaşındaki yeğenim ( çocuk olduğu için normal görüyorum) çok dağınıktır oyuncağını , odasını toplamaz , okuldan gelir kıyafetini düz çevirmeden direk yatağın üstüne atar vb. Genelde ben arkasını toplarım. Kendi kendine giyinmeyi öğretmem biraz zaman aldı. Eskiden banyo yaptırıp kendim giydiriyordum 7 yaşından beri kendisi giyiyor. Arada bir bana yine danışır ne giysem diye fgsdkdkdk
