Bebeğim yeni doğdu ve eşimin yaşantısını çok kıskanıyorum? Onu sevmiyor muyum?

Chills .!.:

Şimdi kızlar benim yeni bebeğim oldu. Hayatım cidden değişti özellikle uyku diye bir şey yok artık. Annem sagolsun bana çok destek oluyor. Geceleri uyanıp bebeği bile besliyor. Eşimde ise gidip geliyor ve işten sonra ona verdiğimiz siparişleri sürekli alıp geliyor evin dışarı işlerini benim is yeri raporlarıma kadar o hallediyor. Ama akşamları gelip uyuyor, TV izleyebiliyor. Gelip bebeği seviyor sonra gidip telefona bakıyor. Canı istediğinde arkadaşları ile buluşup oturabiliyor. Ben onu aşırı kıskanıyorum. İkimizinde bebeği oldu. O baba oldu, ben anne oldum. Ama ben yüzümü bile yikayamiyorum bazen. Her işimi annem hallediyor neredeyse. Yinede sarılık olan bebeği sık beslemem gerektiği için hiçbir şeye yetişemiyorum.

Aynur şekil statü değiştirip, evlat sahibi olduğumuz halde benim üzerimde çocuk sorumluluğu olması ama onun bana göre rahat olmasını Çok kıskanıyorum. Bunu itiraf ettiğimde "O zaman sen beni sevmiyorsun. İnsan sevmediği kişiyi kıskanır. Kardeşlerini kıskanıyor musun mesela?" dedi. Doğru ben kardeşlerimi kıskanmıyorum. Acaba ben eşimi sevmiyor muyum?

Genişletmek için tıkla...

Aynı kıskançlık bende de olmuştu. Heleki o kıyafetlerini güzel güzel giyinip berberden geldiğinde bebeği kucagına alıp seviyo ya benim saç baş bi tarafta üstümden çıkmayan beli lastikli pijamalar ve ameliyattan ötürü dogru düzgün dogrulamamam o kadar zoruam giderdiki hepsi geçti ben de giyinip süleniyorum ama eşimi hala kıskanıyorum şimdi o işte iş arkaşdarıyla sohbet muhabbet ben evde tekim çocuk şimdi kalkarsa emerse diye bekşiypum o emecekki öyle yatacagım yoks auyursam o kalkars aağlar tamamen ayılır geri yatamaz. Uykusuzluk çok zor.

agustos72 .!.:

1 aylık olmuş bebek annenin kalmasına gerek yok artık. Gitsin evine eşinde sorumluluğunu bilsin. Evlerinizin mesafesi ne kadar 2-3 günde bir destek olmaya gelebilir mi

Genişletmek için tıkla...

Ayrı şehirlerdeyiz. Sarıligi geçince giderim diye düşünüyordu.

Chills .!.:

Muhtemelen ilerde telefon bağımlısı olursa sebebi babası olacak. Ben tüm çocuk şarkılarını ezberledim. İlerde telefondan açmak zorunda kalmayayım diye. Babasının elinden tel düşmüyor

Genişletmek için tıkla...

Suçlusu siz değilsiniz bu durumun ama malesef bu durum en çok sizi yaralar.

Chills .!.:

Muhtemelen ilerde telefon bağımlısı olursa sebebi babası olacak. Ben tüm çocuk şarkılarını ezberledim. İlerde telefondan açmak zorunda kalmayayım diye. Babasının elinden tel düşmüyor

Genişletmek için tıkla...

Sizin eşinizin sorunu gayet ortada. Sizin sırtınıza binip yaşama derdine sizde korkuyorsunuz ve karşı gelmiyorsunuz konunun sevgi veya kıskançlıkla bir alakalı olmadığını da biliyorsunuz bence . Ne diyelim her zaman üzüldüğüm şey ortada heba olan çocuklar olur

Zaten lohusalik kötü bir evre, hayatinin tumuyle değiştiği ve hep boyle sürecek dusuncesinin anneye yuklendigi bir evre, siz bu durumdayken esiniz sizi daha da kötü hissettiriyorsa asıl sevmeyen taraf kendisidir.

Bu başlığı gorunce aklıma küçüklugum geldi. Çünkü bende "ohh ne güzel annem evde ise gidip geliyor ders çalışmak yok azar yemek yok bende onun gibi olmak istiyorum" derdim. konuyla ilgisi yok biliyorum.
Fakat eşiniz baba olduğunun farkına varmalı. O bebeğin her aninda ortak olmalı . Benimde eşim calisiyor ve bebeğimiz 3 aylık olana kadar ,benimle birlikte uyumazdi ilk haftalar her enzirmemde kalkar kucağıma verirdi. Bebeğe ve emzirmeye alisincayakadar göz ucuyla bakardi.İlk günler annemde yanımdaydı fakat eşim daha çok yardımcı oluyordu çünkü annem pekde iyi fikirler vermiyordu. Neyse biraz zaman geçince uyuyamadigimi gorunce emzirme bitince geceleri bebeği o uyutmaya çalışırdı ben uyurdum vs... Akşam işten geli ilgilenir ben yemek yaparım. yani bu böyle olmalı hee bütün bunlara rağmen çok da agresifdim ve ağlamaklı bu ataklarımı bile alttan alıp güldürmeye çalışıyordu.
Bu nedenle bebekle başbaşa kalmalı ve sorumluluk almalı. Evden herkesi gönderin ve birlikte büyütün. İşler durunca yardım edecektir. Bu düşünce sevmediginizi değil; içinde bulunduğunuz hayatta sıkışıp kaldığınızı ,eşinizin yardımci olmaması ve bebek doğunca böyle hayal etmediginizden hayal kırıklığı yaşadığınızı düşünüyorum.

Chills .!.:

Şimdi kızlar benim yeni bebeğim oldu. Hayatım cidden değişti özellikle uyku diye bir şey yok artık. Annem sagolsun bana çok destek oluyor. Geceleri uyanıp bebeği bile besliyor. Eşimde ise gidip geliyor ve işten sonra ona verdiğimiz siparişleri sürekli alıp geliyor evin dışarı işlerini benim is yeri raporlarıma kadar o hallediyor. Ama akşamları gelip uyuyor, TV izleyebiliyor. Gelip bebeği seviyor sonra gidip telefona bakıyor. Canı istediğinde arkadaşları ile buluşup oturabiliyor. Ben onu aşırı kıskanıyorum. İkimizinde bebeği oldu. O baba oldu, ben anne oldum. Ama ben yüzümü bile yikayamiyorum bazen. Her işimi annem hallediyor neredeyse. Yinede sarılık olan bebeği sık beslemem gerektiği için hiçbir şeye yetişemiyorum.

Aynur şekil statü değiştirip, evlat sahibi olduğumuz halde benim üzerimde çocuk sorumluluğu olması ama onun bana göre rahat olmasını Çok kıskanıyorum. Bunu itiraf ettiğimde "O zaman sen beni sevmiyorsun. İnsan sevmediği kişiyi kıskanır. Kardeşlerini kıskanıyor musun mesela?" dedi. Doğru ben kardeşlerimi kıskanmıyorum. Acaba ben eşimi sevmiyor muyum?

Genişletmek için tıkla...

Slm canım benimde 11 aylık bebeğim var ve 7 aylık da hamileyim 1 hafta anne desteği aldım daha fazla kalamadı malesef hem çiftçi hem hayvancılık yaptığı için o günden beri tek başımayım eşim sağolsun evdeyken hep destekledi beni ama kv yakın olmasına rağmen çocukla sadece sevme islemi yaptı oda ben olunca bı kaç kere gebelik muayenesi için kv dem den bebeğe bakabilirmisin diye yardım istedim ama bakamam dedi düşün gezmek değil hastaneye bile rahatça gidemedim ve dikislerim artık zorluyo hamilelikten dolayı ama sabır biz annelerin en büyük ilacı galiba 3 4 yıl sonra daha rahat olucaz insallah

Bence bebekli evde işe giden insan daha az yoruluyor. O sabah kalkıp işe gidiyorsa siz de bütün gece 2 saatte bir kalkıp, sabah da normal hayatınıza devam ediyorsunuz. Ne farkı var bunun işe gitmekten?
Ev işi falan yapmayın. Anneniz bebeğe bakarken uyuyun.
Bizim bebek 9,5 aylık. Gece bir kere ben kalkarsam, diğer sefer eşim kalkar. Bu arada büyüdükçe daha az kalkmıyor

Daha bebeğiniz çok küçük eşinizin çıkıp çıkıp arkadaşlarıyla buluşmasını doğru bulmuyorum ya, bir süre hayatı değişecek yani eskisi gibi yaşayamaz artık. Eşinize bebek bakımıyla ilgili daha çok sorumluluk vermelisiniz. Bir arkadaşım 2 aylık lohusa daha ve eşi sporundan hiç ödün vermedi herhalde çocuk 2 haftalıkken haftada 3 gün kızı bebekle bırakıp spora gidiyordu. Neden erkekler hayatından ödün vermeden bebek sahibi olabilsin ya, talep edin bazı şeyleri lütfen bu şekilde çok yıpranırsınız