Evet cedricim biz Beykoz'dan o yüzden geldik.. hiç aklımızda yoktu bu durum ve sylentiler vardı sadece kapandı işyeri kapanacak diye ve bir gün eşim telefon açtı dediki Eskişehir'e gönderiliyoruz... O an dünya başıma yıkıldı kabullenemedim.. evimi tadilata almıştım ne hayallerim vardı.. sonra boşanma aşamasına bile getirdi bu konu bizi..
hala İstanbul'a geldiğimde denizin konusunu cüğerlerime kadar çekerim ilk anda ve burnumun direğini sızlatan ilk konudur denizin kokusu.. resmen burnun sızlar ve gözlerinden yaş gelir.. ciğerlerin ve yüreğin ise kanar...anlatılamaz bir his bu benim için.... çok hayaller ve hep söylediğim yaşanmamış hatıralar kaldı geride...
paşabahçe ürünleri bizimle alakasız be canım.. oradayken tam fabrikanın yanındaydı mağaza ve güzel bir imkandı bende o mağazayı çok severdim ama şimdi sevgililer gününde cepten çıkan bir tek bardaktan başka bir şey göremiyoruz :)) böyle bir imkan yok satış mağazası yok burada çünkü.. neyse zaten hiç bir şeyede heves etmiyorum ben nedense...