Arkadaşlar ben yeni sayfa açmadım kendi derdimin içinde o kadar boğulmuşum ki farkına varamadım.benm kayınvalidem her zaman bu konuda bana bir anne gibi desdek oldu.dün ve bu sabah arayıp ağzına geleni söyledi,tehdit etti.kayınvalidem eşimi evlendikten 7 yıl sonra doğurmuş bu yüzden çektiklerimi biliyor.ayrıca eşim tek çocuk annem annemci aynı bu sayfayı açan arkadaşın eşi gibiydi.ama ben hep sınırlı ve dik durdum kendimi ezdirmedim.sabah elimi ayağımı öptü yalvardı.ama yok barışmadım bu ayın 26 sına kadar zamanın var boşanacaksan hemen boşanırım mehrimi ver hayatından çıkayım.ama sanma ne kendi aileme nede sana dönerim dedim.tabi korkuyor beni senden başka kimse anlamaz falanda filanda işte diyor.ama ben herzaman her konuda ikinci planı olan bir insanım.mehirimi alıp başka bir şehirde küçük bir ev alıcam sonra işe giricem,okulumu bitirip iş hayatında daha iyi bir yere gelicem ve yaşasın özgürlük diycem.ben güçlüyümdür benm annem çocukluğumdan beri tek başına ayakta kalmayı ve yaşamayı öğretti bana allah ondan razı olsun.bu yüzden ne ağlarım nede üzülürüm.çözüm hazır karşını hamlesini bekliyorum sadece.cvp için çok teşekürler allaha emanet olunuz bu kadar ilgilendiğiniz için sağolun