Eşimin günahını alamamam ilgilenmeye çalışıyor ama çocuğunu tanıyamadı hala. Nasıl uyur nasıl yer bilmiyor. Oturup başında saatlerce ana kucağını sallar çocuk ona o çocuğa bakar çocuk uyumaz çünkü uyuma şekli o değil. Hele ağlıyorsa hemen sinirleniyor ağlıyor diye. Bizim bebiş kolik bide kaka yapamıyor desteksiz, yavrum ona ağlıyor babası diyor ki ağlama oğlum
bugün hava güzeldi dışarı çıktık, eve geldik. Bulaşık makinesi boşalacak çamaşırlar makineye atılacak çocuğun çantası boşalacak kıyafetleri değiştirilecek altına bakılacak kafamda tonla iş var evde ki her şey gözüme batıyor bunca işin arasında eşim dedi ki çocuk uyusun da oturalım kahve içelim ay aldı beni bi gülme
10 dakika bak elimi yüzümü yıkayayım dedim çocuk gözümden uyku akıyor diye ağlıyor babası ağlıyor diye evi tur attırıyor. Hemen ortalığı toparladım çocuğu uyuttum eşim o ara da telefonun da takıldı duşa girdi keyfini yaptı şimdide uyuyor, bende uyanan oğlumu ayağımda sallıyorum tekrar uyusun diye. Öyle işte Buda iç döküş oldu kusura bakma