2024 Mart Anneleri Paylaşım Alanı

Bebeğimin cinsiyeti


  • Ankete Katılan
    284
Kızlar yazan herkese çok çok teşekkür ederim. Dün sezeryan sırasında uyumadan önce son duyduğum cümle kanaması durmuyor cümlesiydi ve bugün de kan takviyesi yapıldı yani ameliyathanede bir sorun yaşamışım belli ki ama ne bilmiyorum. Zaten çok fazla kontrole alınmamdan belliydi ki ilk yürüyüşte bayılmam da muhtemelen kan kaybındandı. Ben bugün taburcu olmak istedim ama doktor kan takviyesi yapacağını duruma göre taburcu edeceğini söyledi ve kan takviyesi yapıldı. Kızlar bende çok büyük travma oluştu. Hem bana hem de bebeğime bir şey olacak kaygısı beni mahvediyor. Dünden beri hiç uyumadım asker gibi nöbetteyim dakika gözüm dalsa irkilerek açıyorum gözümü. O anları tekrar tekrar yaşıyorum. Yardım alacağım çok kötüyüm. Bebeğime bakıp bakıp ağlama geliyor.
 
Canım çok haklısın ama kendini böyle de perişan ediyorsun inşallah bitti herşey geride kaldı sağlıkla bebeğinde yanında önemli olan bu.. bebeğinin güzel kokusunu içine çek herşeye rağmen bebeğin seninle en değerli şey bu.. sonrasında yardım almak iyi gelecekse tabiki de yardım almalısın ama yıpratma kendini biraz dinlenmeye çalış eşin ya da ailenden kimse var mı yanında.. onlardan fiziksel ve psikolojik açıdan destek iste lütfen çekinme..
 
Maşallah canım, Allah analı babalı büyütsün yavrunu sağlıkla, gözünaydın
Kuzum ne yaptın acaba çok merak ettim
Doğdu mu bebişin
Kuzum seni o kadar iyi anlıyorum ki
Benimde ilk sezeryan doğumum çok kötü travmatik geçmişti, sürekli ağlama nöbetleri, lohusalık falan zor geçmişti, ama geçti gitti şükür, biz şanslı kısımdanız aslında bebeğimiz sağlıkla yanımızdaydı, destek alman çok iyi olur tabii, bak ben o kötü doğum sonrası iki sezeryan daha yaptım, şükür olsun onlar iyi geçti kendini sıkma ağlamak istiyorsan ağla içine atma kuzum, ne şekilde rahatlayacaksan o şekilde davran
 
Var canım eşim annem kız kardeşim var ama kimse benim gibi bakamaz gibi geliyor bu halde yetmeye çalışıyorum. Kızıyorlar ama elimde değil
 
Çok şükür canım
 
Var canım eşim annem kız kardeşim var ama kimse benim gibi bakamaz gibi geliyor bu halde yetmeye çalışıyorum. Kızıyorlar ama elimde değil
Bu lohusa psikolojisi oluyor hepimiz yaşıyoruz inan yalnız değilsin bende ilk doğumumda herşeyi yapıcam diye kendimi parçaladım ama aslında gerekirse yardım istemek hakkımız ve eşinde ailende eminim sanada bebeğe de ellerinden geleni yaparlar henüz çok yeni herşey alışacaksın sen güçlü bir kadınsın bunlarda geçecek..
 
Çok zor şeyler yaşamışsın cnm inşallah bi an önce psikolojik olarak da çok zor travma seni çok iyi anlıyorum benim ilk dogumum öyleydi cnm gerekirse psikolojik destek al mutlaka cnm
 
Canım kuzumm inan bana bu yeni doğum yapan herkeste oluyor . Bu grupta da eminim çoğu kişi de de olmuştur . Lohusalık sendromu dedikleri şey tam olarak bu bence . Çocuğumu kaybedeceğim kaygısı..çok samimi bir şekilde söylüyorum ki ilk 10 gün sadece bunun için ağladım . Hatta babam geçenlerde ‘neyin var moralin bozuk’ dedi daha cümlesi bitmeden o kadar bağırarak ağlamışım ki ‘ya ilaya bir şey olursa’ diye .. yani hormonal şeyler . Bak bugün 18.günümüz ve o duygu durumun çok şükür artık azaldı. Çünkü vücut bu yeni duruma alışmaya başlıyor , hormonlar daha da bi düzene giriyor. İlk zamanlar saniye saniye nefesini kontrol ederken Şuan ilayı salonda bırakıp ‘nasılsa yan yatırdım bir şey olmaz zaten’ diyip mutfakta işlerimi halledebiliyorum. Ama bu pat diye 1 günde olmuyor . Kendine lütfen zaman ver. Ve inan bana çooook uzun süren bir şey de değil. En azından bi 10 gün tanı kendine . 9 ay boyunca yavaş yavaş arttı tüm hormonlarımız ve vücut bir şekilde adaptasyon sürecini tamamladı ama Şuan o kadar hızlı bir şekilde değişim oluyor ki hormonlarda vücudumuz da haliyle tepki veriyor . Seni rahatlatacak şeyleri yap . Ben o ilk 10 günü mesela bol bol okuyarak geçirmiştim . Sen çok güzel bir anne oldun lütfen anın tadını çıkar . Uzun zaman sonra değil bak şurada 1 ay sonra bu günlerimize de gülmeye başliycz
 
Çookbgeçmiş olsun canım çok zor şeyler yaşamışsın
 
Bnde gecelık ilk gun gıydım cnm, ıyıkı gıymışım, yarı baygınken, sondayı çıkarmaya geldıler,bez bagladılar aa gecelik varmış deyıp rahat yaptılar işini
 
Cnm kanın düşmüş senin belliki oyuzden bu bayılma olayın. Spinal oldugun için konuşulanları duymanda cabası, senı çok iyi anlıyorum. Ama hemn taburcu olma, hastanede bebek hemşireleri çok guzel bılgı verıyor, bebeğine odaklan,guzelce emzir, bak çok şukur yanında ve saglıklıinşallh odan kalabalık değildır. Ve bu trawma demek istemıyorum ama unutacaksın inşallah hrsey gececek. Lohusa sendromunu bn yıne yaşadım. Oplum 12 yasında ama bn oğlumla ılgılenemedım ona yetemedım dıye agladım ve kndımı hiç tutamıyorum, hüngür hüngür agladım, hastanede yan odada kolik bebek vardı, onun babasının halını gorunce agladım. Durduramıyorum kndımıhastanede eşime kızıp agladım, şimdi de annemin lafları batmaya başladı artık yalnız kalmk istıyorum

İlk gunden beri kndı işimi kndım yapıyorum zten, yemeği, salatayı, sofrayı bıle bn kuruyorum. Annemın pek faydası yok. Bugun sadece supurge actı, bebiş uyudugunda onu bnde açarım, başımda zebani gbi dikilip, karışmaya basladı. Lohusalık dibine kdr yani.

Cnm artık bebişin yanında bol dua et, şükret, hrsey guzel olacak
 
Şimdi size bir yüzsüzlük hikayesi anlaticam kapı çaldı gelen eltim (çat kapı geldi en nefret ettiğim şey) neyse oturduk sohbet ediyoruz 40 gün kimseyi istemediğimi daha önce söylemiştim ama sallamamis olacak ki aynı muhabbet yine açıldı kimseyi istemiyorum dedim bende mi gelmiycem dedi evet dedim 40 gün sonra görüşürüz yok ben gelirim diyor yok yok 40 gün sonra görüşürüz dedim ben bu konuda çok netim kimseye de cekinmem söylerim dedim (büyük kızı kon kon öksürüyor ama hasta değil bulasiciligi yok diyor) kendi oğlumu bile maskesiz yaklastirmam falan dedim tamam o zaman gelmem bende dedi çok şükür küçük kızı için habire alya'yi isteyecek diyor bebek kokusu içime çekmeyi özledim diyor la havle çekiyorum ama nasıl sabırlı davranıyorum anlatamam tek sebebi kaynim hem ortaklar hemde abi kardeş bizim sorunumuz yansimasın onlara istiyorum biryenianneadayi senin en azından kv ısrarcıydı gelme konusunda eltim ne alaka ya lohusa hormonları sizde olduğu gibi tavan yaparsa dönüşü olmayacak şekilde patlarim diye korkuyorum... Ben normalde bile çok insan sevmem kimseye gitmem bana gelsinde istemem yapı olarak böyleyim ama eltim yüz verince suyunu cikaranlardan geldimi gitmez çat kapı gelir büyük kızı ile oğlum bir dk durmuyorlar çok bağırıyorlar etrafı dağıtıyorlar en büyük isteklerimden biri onlardan uzağa taşınmak ama oda mümkün değil ortak oldukları için ömrümün sonuna kadar dip dibe olcaz böyle ağlamak istiyoooomm
 
Nasil tanimlatcaz ne ywzicaz cikmasi icin birde calisan olmak gerekmiormuydu emzirme odenegi ciin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…