Kesinlikle böyle düşünüyorum. Hatta ben de mi sorun demiştim ilk gördüğümde hiçbir şey hissetmedim suçlu hissetmiştim yapamayacağım sanmıştım, duygulandım ama anne olduğumu daha yeni yeni fark ediyorum. Basbasa kaldığımızdan beri daha güçlü bir bağ oluştu aramızda. İlk günler annem yanimizdaydi hep aile olduğumuzu bile farkedememiştik. Şimdi tüm hayatımızı bebeğimize odaklı önce o sonra biz diyoruz o doysun o uyusun yeter modundayiz hep. Ona bir şey olmasın bana olsun bile diyorum hatta. Dayanamıyorum çünkü onu öyle görmeye
gözlerimden uyku akıyor yorgunluktan ölüyorum ama oturup saatlerce onun bir kere gözümün içine bakıp gülmesi için kırk takla atıyorum bazen. Herseye bedelmiş çünkü o gulucuk
analık be like
Bugün de yapmadı hala 
Ben elle sağdığımda maksimum 20 cc sağabildim 
Ben de acıya acıya masaj + bastırıp sağdım, sonra pompayla sağdım üstüne de iki kez emzirince düzeldi. Yumruları gözle görüyordum ben, baya korktum bu sefer ama çok şükür döndüm ucundan.
Sizde durumlar nasıl? 
Arkadaşım ilk kokusunu bile hatırlamıyor bebeğinin. Daha 4 aylık. O da bu yüzden eksik anne değil. Zamanla oluştu hisleri. Doğum acısı, hormonlar derken sanırım herkeste farklı etki gösteriyor. 
benimki ortaya karışık olmuş.
