- 1 Ocak 2024
- 1.174
- 633
- 33
sarımsak zencefil balı karıştır suyu çıksın iç canım bi de .Galiba grip oluyorum burnum sızlıyo bir kaç kere hapşırınca maske taktım. Ihlamur yapıcam başka ne yapabilirim hızlıca geçirmek için
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
sarımsak zencefil balı karıştır suyu çıksın iç canım bi de .Galiba grip oluyorum burnum sızlıyo bir kaç kere hapşırınca maske taktım. Ihlamur yapıcam başka ne yapabilirim hızlıca geçirmek için
Cahil işte niye dillendiriyor ki duasını etsin çıksın nefret ediyorum böyle insanlardan. Bile isteye yapıyorlar resmencanım nazar hak zaten, inana ve bol tedbir al. benim annemin sağ göğsü saatler içinde kurudu şarıl şarıl süt akan göğüs . küçük kardeşim iyi gelişmişti, komşu ayy sütün ne kadar yaramış dedi akşama söndü . bi de çıkarmen benim nazarım değer okuyun diyor 60 yaşında kadındı ya
Bende oldum burnum akıyor boğazım ağrıyor. Emzirirken çoğu şey bebeği etkilediği için ben sadece kaynar suyun içine şeker limon sıkıp içiyorum ıhlamur iyiyse bugün bi içeyimGaliba grip oluyorum burnum sızlıyo bir kaç kere hapşırınca maske taktım. Ihlamur yapıcam başka ne yapabilirim hızlıca geçirmek için
Bal riskli diyorlar emzirirkenzencefil balı karıştır suyu çıksın iç canım bi de .
Canım ilk defa duydum, neyi riskliymişBal riskli diyorlar emzirirken
o zaman özel olarak altının açılmasını mı bekliyo acaba bilemedimBen de emzirme öncesi açıyorum ama…
şu yazdığınız cümle ilgimi çekti, ben de çok duymuştum ama böyle mi gerçekten? hepiniz böyle hissediyor musunuz ya? yani hemen anne oldunuz mu? ben anneliği öğrendiğimi düşünüyorum. bebişin bana öğrettiğini, hatta her gün öğretmeye devam ettiğini hissediyorum. tahammülüm giderek daha çok artıyor mesela. emek verdikçe sevgim, bağım daha çok artıyor en başından beri. İlk karnımda hissettiğimle, ilk doğurduğum gün ve şu an arasında en çok anneliği ne zaman hissettin diye sorsalar şimdiyi seçerim muhtemelen. kocam bana sürekli sen zaten annesin ama ben babalığı öğreneceğim diyordu. ona bir şey demedim hiç ama aslında ben de öğrendim, öğreniyorum sanki. belki onunkinden daha içtendir sadece. siz ne düşünüyorsunuz merak ettimantropoloji dersinde “analık doğuştan gelir , babalık sonradan öğrenilir “ yazıyordu kitapta saatlerce üstüne konuşmuştuk :) yine de inşallah siz evde tekken dışarı çıkmıyodur
Ben ilk doğduğunda hiçbir şey hissedememiştim sadece sevimli bi bebekti. Hastane süreci kilo alma problemleri vs hep suçluluk duygusuyla geçti ama şimdi adam öldürürüm bu bebe için çok başka duygular besliyorum aşık oldum resmen.şu yazdığınız cümle ilgimi çekti, ben de çok duymuştum ama böyle mi gerçekten? hepiniz böyle hissediyor musunuz ya? yani hemen anne oldunuz mu? ben anneliği öğrendiğimi düşünüyorum. bebişin bana öğrettiğini, hatta her gün öğretmeye devam ettiğini hissediyorum. tahammülüm giderek daha çok artıyor mesela. emek verdikçe sevgim, bağım daha çok artıyor en başından beri. İlk karnımda hissettiğimle, ilk doğurduğum gün ve şu an arasında en çok anneliği ne zaman hissettin diye sorsalar şimdiyi seçerim muhtemelen. kocam bana sürekli sen zaten annesin ama ben babalığı öğreneceğim diyordu. ona bir şey demedim hiç ama aslında ben de öğrendim, öğreniyorum sanki. belki onunkinden daha içtendir sadece. siz ne düşünüyorsunuz merak ettim
şu yazdığınız cümle ilgimi çekti, ben de çok duymuştum ama böyle mi gerçekten? hepiniz böyle hissediyor musunuz ya? yani hemen anne oldunuz mu? ben anneliği öğrendiğimi düşünüyorum. bebişin bana öğrettiğini, hatta her gün öğretmeye devam ettiğini hissediyorum. tahammülüm giderek daha çok artıyor mesela. emek verdikçe sevgim, bağım daha çok artıyor en başından beri. İlk karnımda hissettiğimle, ilk doğurduğum gün ve şu an arasında en çok anneliği ne zaman hissettin diye sorsalar şimdiyi seçerim muhtemelen. kocam bana sürekli sen zaten annesin ama ben babalığı öğreneceğim diyordu. ona bir şey demedim hiç ama aslında ben de öğrendim, öğreniyorum sanki. belki onunkinden daha içtendir sadece. siz ne düşünüyorsunuz merak ettim
Ben ilk doğduğunda hiçbir şey hissedememiştim sadece sevimli bi bebekti. Hastane süreci kilo alma problemleri vs hep suçluluk duygusuyla geçti ama şimdi adam öldürürüm bu bebe için çok başka duygular besliyorum aşık oldum resmen.
Bazen bütün gece uyuyamıyorum ama sabahın 5inde bir gülümsemesi hepsini unutturuyoKesinlikle böyle düşünüyorum. Hatta ben de mi sorun demiştim ilk gördüğümde hiçbir şey hissetmedim suçlu hissetmiştim yapamayacağım sanmıştım, duygulandım ama anne olduğumu daha yeni yeni fark ediyorum. Basbasa kaldığımızdan beri daha güçlü bir bağ oluştu aramızda. İlk günler annem yanimizdaydi hep aile olduğumuzu bile farkedememiştik. Şimdi tüm hayatımızı bebeğimize odaklı önce o sonra biz diyoruz o doysun o uyusun yeter modundayiz hep. Ona bir şey olmasın bana olsun bile diyorum hatta. Dayanamıyorum çünkü onu öyle görmeye gözlerimden uyku akıyor yorgunluktan ölüyorum ama oturup saatlerce onun bir kere gözümün içine bakıp gülmesi için kırk takla atıyorum bazen. Herseye bedelmiş çünkü o gulucuk analık be like
İnsanlar neden bu kadar duyarsız ve düşüncesiz ya gerçekten anlayamıyorum. Küçücük bir bebek bu, kiminle ne yarıştırıyorsun da kafana göre hareketler yapıyorsun? İnşallah söylersin canım bi gün, gerçekten hak ediyorlar ama bana sorsan ben de söyleyemedim kimseye bişey..Amin inşallah canım çok sağol. Nazara inanmıyordum ama insanların bebeğimi gördükten sonraki konuşmalarından sonra çocuğun huysuzlanmasından anladım. Kimseye göstermesem bile kaynanam sağolsun herkese yayıyor fotosunu. Kesinlikle laflarımı kaale almıyor. 20 günlükken çocuğumu ayak üstünde tutmaya çalışıyordu kaç kere yapma dememe rağmen yine herkesin içinde yapıyordu özellikle kayınpederimin yanında yapıyordu sesimi etmeyeyim diye. Ayağında sallama alışmasın diyordum bişey olmaz diyordu. Yine diretiyorum anlamıyor. Sonunda lafı ağzına tıkacagım gününü bekliyorum.
Bence farklı herkeste. Hamileyken hareket etmeye başladığında aşkım başlamıştı. Doğduktan sonra ayrı bir aşk yaşadığımı farkettim. Yüzüne bakıp ağlıyorum bazen sevgiden Arkadaşım ilk kokusunu bile hatırlamıyor bebeğinin. Daha 4 aylık. O da bu yüzden eksik anne değil. Zamanla oluştu hisleri. Doğum acısı, hormonlar derken sanırım herkeste farklı etki gösteriyor.şu yazdığınız cümle ilgimi çekti, ben de çok duymuştum ama böyle mi gerçekten? hepiniz böyle hissediyor musunuz ya? yani hemen anne oldunuz mu? ben anneliği öğrendiğimi düşünüyorum. bebişin bana öğrettiğini, hatta her gün öğretmeye devam ettiğini hissediyorum. tahammülüm giderek daha çok artıyor mesela. emek verdikçe sevgim, bağım daha çok artıyor en başından beri. İlk karnımda hissettiğimle, ilk doğurduğum gün ve şu an arasında en çok anneliği ne zaman hissettin diye sorsalar şimdiyi seçerim muhtemelen. kocam bana sürekli sen zaten annesin ama ben babalığı öğreneceğim diyordu. ona bir şey demedim hiç ama aslında ben de öğrendim, öğreniyorum sanki. belki onunkinden daha içtendir sadece. siz ne düşünüyorsunuz merak ettim
canım histen ziyade çocugun annesinin kim oldugu her zaman bellidir ama baba belli değildir her koşulda. incelediğimiz toplum adalarda yaban hayatı yaşayan yerlilerdi. anasoylu bir toplumdu sebebi de annenin kesinlikle biliniyor olması :) içgüdüsel annelikten bahsetmiyor aslında. dediklerine katılıyorum ben de zaman geçtikçe bağımın kuvvetlendiğini fark ettimşu yazdığınız cümle ilgimi çekti, ben de çok duymuştum ama böyle mi gerçekten? hepiniz böyle hissediyor musunuz ya? yani hemen anne oldunuz mu? ben anneliği öğrendiğimi düşünüyorum. bebişin bana öğrettiğini, hatta her gün öğretmeye devam ettiğini hissediyorum. tahammülüm giderek daha çok artıyor mesela. emek verdikçe sevgim, bağım daha çok artıyor en başından beri. İlk karnımda hissettiğimle, ilk doğurduğum gün ve şu an arasında en çok anneliği ne zaman hissettin diye sorsalar şimdiyi seçerim muhtemelen. kocam bana sürekli sen zaten annesin ama ben babalığı öğreneceğim diyordu. ona bir şey demedim hiç ama aslında ben de öğrendim, öğreniyorum sanki. belki onunkinden daha içtendir sadece. siz ne düşünüyorsunuz merak ettim
Lohusa depresyonunu iliklerine kadar yaşamış biri olarak ilk günler o kadar zordu ki o günleri hatırlamak bile istemiyorum ama şu an beni tanıması bana gülmesi gördüğünde heyecanlanması çok başka duygular. Benim eşim ben anne olmadan önce baba oldu o benden daha sakin ve sabırlıydı ilk günler dahil. Bunlar da hormonlarla ilişkili sanırım birazşu yazdığınız cümle ilgimi çekti, ben de çok duymuştum ama böyle mi gerçekten? hepiniz böyle hissediyor musunuz ya? yani hemen anne oldunuz mu? ben anneliği öğrendiğimi düşünüyorum. bebişin bana öğrettiğini, hatta her gün öğretmeye devam ettiğini hissediyorum. tahammülüm giderek daha çok artıyor mesela. emek verdikçe sevgim, bağım daha çok artıyor en başından beri. İlk karnımda hissettiğimle, ilk doğurduğum gün ve şu an arasında en çok anneliği ne zaman hissettin diye sorsalar şimdiyi seçerim muhtemelen. kocam bana sürekli sen zaten annesin ama ben babalığı öğreneceğim diyordu. ona bir şey demedim hiç ama aslında ben de öğrendim, öğreniyorum sanki. belki onunkinden daha içtendir sadece. siz ne düşünüyorsunuz merak ettim
Ben söylüyorum valla tutamıyorum sadece mevlitte bişey demedim bide kayınpederimin yanında. Yoksa kimse kusura bakmasınİnsanlar neden bu kadar duyarsız ve düşüncesiz ya gerçekten anlayamıyorum. Küçücük bir bebek bu, kiminle ne yarıştırıyorsun da kafana göre hareketler yapıyorsun? İnşallah söylersin canım bi gün, gerçekten hak ediyorlar ama bana sorsan ben de söyleyemedim kimseye bişey..
Benim oğlum memede de uyumuyo artık eskisi kadar meme istemiyo gibi bi de ya çok üzülüyorum niye böyle olduİki gündür inanılmaz bir uykuya direniş söz konusu kızlar bizde Ne gece ne gündüz uyutamıyoruz dün gecenin bir yarısı kayınvalideme geldim bir umut o uyutur diye ama yok uyumuyor memede uyuduğuyla kalkıyor 2 günde toplasan 10 saat anca uyumuştur Sizde durumlar nasıl?
benim bebeğin ilk doğduğunda yoğunbakıma girdi, ondan dolayı farklı bir duygusallık vardı üzerimde ama annelik açısından kesinlikle şu an hissettiğim duygularla yarışamaz o zamanki hislerim.Ben ilk doğduğunda hiçbir şey hissedememiştim sadece sevimli bi bebekti. Hastane süreci kilo alma problemleri vs hep suçluluk duygusuyla geçti ama şimdi adam öldürürüm bu bebe için çok başka duygular besliyorum aşık oldum resmen.
birlikte vakit geçirdikçe bağımız artıyor bebişlerleKesinlikle böyle düşünüyorum. Hatta ben de mi sorun demiştim ilk gördüğümde hiçbir şey hissetmedim suçlu hissetmiştim yapamayacağım sanmıştım, duygulandım ama anne olduğumu daha yeni yeni fark ediyorum. Basbasa kaldığımızdan beri daha güçlü bir bağ oluştu aramızda. İlk günler annem yanimizdaydi hep aile olduğumuzu bile farkedememiştik. Şimdi tüm hayatımızı bebeğimize odaklı önce o sonra biz diyoruz o doysun o uyusun yeter modundayiz hep. Ona bir şey olmasın bana olsun bile diyorum hatta. Dayanamıyorum çünkü onu öyle görmeye gözlerimden uyku akıyor yorgunluktan ölüyorum ama oturup saatlerce onun bir kere gözümün içine bakıp gülmesi için kırk takla atıyorum bazen. Herseye bedelmiş çünkü o gulucuk analık be like
hamileliğimi ilk öğrendiğimden beri bambaşka duygular yaşadım evet ama "anne" olduğumu tam anlamıyla daha yeni yeni kavrıyorum galiba. daha önceki hislerim biraz da kendimi role sokmak gibiydi sanki. ya da şimdi bakınca öyle geliyor emin değilimBence farklı herkeste. Hamileyken hareket etmeye başladığında aşkım başlamıştı. Doğduktan sonra ayrı bir aşk yaşadığımı farkettim. Yüzüne bakıp ağlıyorum bazen sevgiden Arkadaşım ilk kokusunu bile hatırlamıyor bebeğinin. Daha 4 aylık. O da bu yüzden eksik anne değil. Zamanla oluştu hisleri. Doğum acısı, hormonlar derken sanırım herkeste farklı etki gösteriyor.
hmm anladım demek istediğini. ama bu sözü çok yerde duydum ve genelde benim düşündüğüm şekilde, anneliğin kendiliğinden yüklenen bir duygu olduğu (bir nevi fıtrat) babalığın ise sonradan öğrenildiği yönünde anlaşılıyor. hatta eşim, ben hamileyken gelip bunu demişti bana. sen annesin, ben daha baba olamadım, doğunca olacağım filan diyordu. halbuki ben de tahmin ettiğim gibi büyük duygular hissedememiştim. hatta neden hissetmiyorum diye kendimi suçluyordum filan. ama şimdi gerçekten bu minnacık bebeğin annesiyimcanım histen ziyade çocugun annesinin kim oldugu her zaman bellidir ama baba belli değildir her koşulda. incelediğimiz toplum adalarda yaban hayatı yaşayan yerlilerdi. anasoylu bir toplumdu sebebi de annenin kesinlikle biliniyor olması :) içgüdüsel annelikten bahsetmiyor aslında. dediklerine katılıyorum ben de zaman geçtikçe bağımın kuvvetlendiğini fark ettim
her gün acaba bugün beni tanıyacak mı, bilinçli tepki verecek mi diye uyanıp yüzüne bakıyorum. minicik bi heyecan belirtisi yakalayınca mutluluktan çıldırıyorumLohusa depresyonunu iliklerine kadar yaşamış biri olarak ilk günler o kadar zordu ki o günleri hatırlamak bile istemiyorum ama şu an beni tanıması bana gülmesi gördüğünde heyecanlanması çok başka duygular. Benim eşim ben anne olmadan önce baba oldu o benden daha sakin ve sabırlıydı ilk günler dahil. Bunlar da hormonlarla ilişkili sanırım biraz
gaz mı acaba canım ya? bu dediğini anlamak benim için çok zor çünkü ben de bebeğim gündüzleri biraz uyanık kalsın diye çabalıyorum. gece dediğin gibi uykuya dalmıyor bir türlü ama gündüz full uykuda ya da uykulu. ne zaman oynayacağız biz kan değerleri çok düşük olduğundan uyuyor diye düşünmüştüm ama bir haftadır demir, b12 kullanıyoruz hiçbir değişiklik olmadı. bebeğim uykuyu seviyor diye yorumluyorumİki gündür inanılmaz bir uykuya direniş söz konusu kızlar bizde Ne gece ne gündüz uyutamıyoruz dün gecenin bir yarısı kayınvalideme geldim bir umut o uyutur diye ama yok uyumuyor memede uyuduğuyla kalkıyor 2 günde toplasan 10 saat anca uyumuştur Sizde durumlar nasıl?