9 ekim 2024
doğumum oldu elhamdülillah. Bol dua, maneviyat, teslimiyet, doğru ekip, her kadının içinde bulunan o en ilkel doğurma içgüdüsünün cesaretiyle , korkmadan, ikinci doğumun verdiği tecrübeyle, rabbimin izni ve yardımıyla elhamdülillah doğumum büyülü bir atmosferle gerçekleşti. Süreçte odamda yalnızdım. Kuran açık, ışık loş, kasılmalarda nefesime odaklanıp rabbimi zikrederek, sabrımı sadece o anki sancıya verip , ilerisini düşünmeden , anda kalarak, açılmamı , sancı değerlerimi , doğumun ne zaman olacağını sormadan, yani sayılara takılmadan, sessizce , emanetime adım adım ilerlemek … kolay mıydı? Asla… Her şey zaten kabullenişle başladı. Olayları zorluklarıyla beraber kabul et, planlama, akışı bozma, gelene razı ol, kendini bırak, mücadele etme, gevşe… iki doğumum da normaldi ama aradaki 4 sene içinde değişen bir ben vardım. Aynı kasılma , aynı olay ama farklı bakış, farklı düşünce, farklı inanç, farklı teslimiyet… inşaallah benimkinden de güzel doğumlarınız olur sevgili anneler. Hiç bir yere yorum yazmazdım ama hepinize cesaret versin istedim. Benim hikayem böyleydi… 39+2 - avcılar hospital - türkan mutafoğlu