Aynı modelin bi ufağı da bizim evde


2 yaş sendromunda beyefendi her şeye itiraz, ağlama, yerlere yapışma, ben yaparım ben ederim diretmeler.. o sakin güleç çocuğum gitti isyankar bir liseli geldi sanki yerine. Bir de daha tam konuşamıyor. Anlatamadıkça ayrı sinirleniyor

zaten bahane arıyor sinirlenmeye. Biz de mecbur sakin kalmaya gayret ediyoruz geçici bir dönem olduğunu hatırlamaya çalışıyoruz sürekli

beni en çok yolda giderken yürümeyeceğim diye yere kapaklanıp ağlaması yoruyor

kucakta taşımak, kucakta çocukla merdivenleri inip çıkmak zorlamaya başladı beni epey.