bende de öyle oluyor uzun süre ayakta duramıyorum, yürümek desen yürürüm 1 saat aralıksız ama ayakta sabit pozisyonda durmak bana da bayılacakmış hissi veriyor. tansiyonla alakalı degil bence, benim de normal tansiyonum. vucut formumuz bozuldu ve bebek iç organlara baskı yapıyor. yine doktoruna sor istersen ama hamilelikte normal canımKızlar şantiyede yaklaşık 20 dk ayakta durdum başım döndü, bayılacakmış gibi bir his geliyor hemen yaslanmam oturmam gerekiyor o anda, dışarıda bunu çok yaşamaya başladım o an oturmam gerekiyor ilk gördüğüm yere oturunca geçiyor zaten. Hemen tansiyon ölçtüm 11-7, şeker ölçtüm o da normal. Benim gibi olan başkası var mı, normal mi bu durum? Yoksa doktora soracağım bu durumu, korkutmaya başladı beni.
Kızlar bence bu uyku eğitimi konusu çok kişisel, yani herkesin hayat tarzı ve bakış açısı farklı o yüzden bu konu üzerindeki fikirler de çok farklı doğrusu yanlışı yok.Peki nasıl uyutulmalı mesela saat 9 da annenin bebeğin yanına uzanıp onu uyutması da aslında bi uyku eğitimi, yatağına koyup kendi kendine uyumasını beklemekte uyku eğitimi. Bana ilk seçenek uygun mesela ikincisini ben de yapamam. Uyku eğitmenliği sektörü de zaten bana çok saçma geliyor açıkçası. Uyku doğal ihtiyaçtır eğitimle öğrenilmez bana göre. Bebeğin mizacı, ihtiyaçları doğrultusunda olmalı bence bebek memede uyumak istiyorsa memede uyumalı gibi gibi.
Eşine ne hissettiğini anlat istersen, konuşmak iletişim kurmak çok önemli.Diğer yandan biz sanırım 3 aydır filan tensel bir temas içerisinde değiliz ama hamilelik öncesine göre çok daha iyi anlaşıyoruz.Her erkeğin bu süreci idrak etme biçimi farklı belki de,bence sen konuşup ona ne hissettiğini anlat,maalesef öyle bir erkek profili varki toplumumuzda her şeyi bizim anlatıp beyinlerine sokmamamız gerekiyorCnm doğru söylüyorsun lakin adam soyutlamış kendini benden. Duygusal anlamda bir şey yok hiç. Bi sarılayım gerçek anlamda nasılsın diyeyim vs yok. Oğlumda bu kadar duygusal değildim kız çocuğa gebeyim ondan mı bilmiyorum ama manevi desteğe ihtiyacım var oda en yakınım olduğu için ondan bekliyorum. Eskiden böyle değildi ama gün geçtikçe içine daha bi öküz giriyor.
Kesinlikle katılıyorum.Bu konuda öneri olarak kitap,makale,dergi vs varsa yazabilirseniz kendi adıma şok sevinirim.Uzun zamandır çocuk gelişimi,iletişim ve ebeveynlik üzerine eğitici yıl açıcı bir şeyler bakıyorum ama henüz elimde doğru düzgün bir şeyler yok.Her ne kdar çocuk için de bir yolculuksa bu anne ve baba olmak için de yepyeni ve zorlu bir yolculuk olduğunu düşünüyorum.Her şeyi dört dörtlük yapamayız,kaldı ki öyle bir motivasyonum da yok ama ne çocuğumu ne evliliğimi ne de kendimi hırpalamadan en az hasarla bu süreci güzelleştirmek istiyorumKızlar bence bu uyku eğitimi konusu çok kişisel, yani herkesin hayat tarzı ve bakış açısı farklı o yüzden bu konu üzerindeki fikirler de çok farklı doğrusu yanlışı yok.
Ben mesela kendimce 6 aydan sonra bebeği ağlatmadan ama bir rutin oluşturarak bir uyku eğitimi vermeyi planlıyorum, odasını da ufak ufak ayırmayı planlıyorum çünkü benim etrafımda bu eğitimi vermeyen arkadaşlarımda gördüğüm hayat tarzı bana uymuyor, memede uyumaya alışması da bana uymuyor ileride benim hayat tarzıma uymayacak sorunlar açabilir bana bu da beni ve dolayısıyla bebeği mutsuz eder, tüm kontrolü tamamen bebeğe bırakmadan ufak ufak yönlendirmem gerek diye düşünüyorum ama bu demek değil ki bunu yapmayanlar yanlış yapıyor asla sadece hayat tarzı, annenin psikolijisi, sabrı, çocuğun mizacı gibi çok yönlü bakmak gerek doğru yol için.
Bence en güzeli uyku eğitimi kitaplarını okumak ve kendine göre olan rutinleri içinden seçmek. Yani hala bebek ağlatma falan deniliyor o yöntem mesela çok eskide kaldı saatli programlardi onlar, kimse artık ağlatma falan önermiyor, tam tersi ağlıyorsa al kucağına sakinleştir tekrar koy yatağına yanında dur elini üstünde tut falan diyor ya da varsa da ben o sert yöntemlere denk gelmedim, okuduklarımda olursa da o yöntem onu seçmeyeceğim. Hiç bir kitap okumadan ya da araştırma yapmadan arkadaşlarımızın ya da influencerların lafıyla da uyku eğitimi yanlış ve ya doğrudur demek sağlıklı bir yorum değil bence, bence en sağlıklısı araştırıp kendi yolunu çizmek. Zor bir konu ama fikrimi söylemeden edemedim :)
Bu beni çok geriyor ya. Bence her şeyi anlıyorlar ama anlamamazlıktan geliyorlar. Çok nette anladığını düşünüyorum hatta msj yazarak söyledim ama hiç bir şey yokmuş gibi devam ediyor. Kendi bilir. Çok yıpratıcı ve zor bi süreç hamilelik ama inş kucağımıza alınca geçecek tüm bunlar. Benim eşim biraz gariptir. Oğlumda da Doğumdan sonra 4 ay uzak durdu benden neymiş efendim çocuğu emzirirken onun önünde ve bazen de anlamların önünde göğsümü açıyormuşum da onda da tiksinti olmuşmuş. Valla gerçekten çok şaşırmıştım arkadaşlarımda tam tersi göğüsüm sütle dolduğu için daha dolgun görünüyor biraz da kilo aldığım için eşim daha istekli diyorlardı. Benimki de kiloyu hiç sevmez hep fit olacaksın, muntazam olacaksın da paşamızda istek oluşsun. Gerçekten genelleme yapmıyorum ama bazı erkekler çok nazlı ve isteksizler ve hiç duygusal değillerEşine ne hissettiğini anlat istersen, konuşmak iletişim kurmak çok önemli.Diğer yandan biz sanırım 3 aydır filan tensel bir temas içerisinde değiliz ama hamilelik öncesine göre çok daha iyi anlaşıyoruz.Her erkeğin bu süreci idrak etme biçimi farklı belki de,bence sen konuşup ona ne hissettiğini anlat,maalesef öyle bir erkek profili varki toplumumuzda her şeyi bizim anlatıp beyinlerine sokmamamız gerekiyorBunların dışında da hamileliğinin keyfini çıkar,o kadar değerli bir yolculuk ki canını hiç bir şey için skma
kesinlikle her cümlene katılıyorum, çok kişisel bir konu, annenin hayat tarzı ve bebegin karakterine cok baglı. kimse kimseyi yargılamamalı yanlış yapıyorsun diye. ben de bu şekilde yaptım okudum araştırdım, bize uyarladım, yine aynı şekilde yapmayı düşünüyorum. zaten bu tür "eğitim"lerin özü rutin oluşturmak, bebekler rutini sever çünkü bu onlara güven verir. ben de 8 aylıkken odasını ayırmıstım, bu konuda da farklı yaklasımlar var ve yine bu da aile dinamiklerine baglı. dedigin gibi herkes kendisi ve cocugu için en dogru yolu belirlerKızlar bence bu uyku eğitimi konusu çok kişisel, yani herkesin hayat tarzı ve bakış açısı farklı o yüzden bu konu üzerindeki fikirler de çok farklı doğrusu yanlışı yok.
Ben mesela kendimce 6 aydan sonra bebeği ağlatmadan ama bir rutin oluşturarak bir uyku eğitimi vermeyi planlıyorum, odasını da ufak ufak ayırmayı planlıyorum çünkü benim etrafımda bu eğitimi vermeyen arkadaşlarımda gördüğüm hayat tarzı bana uymuyor, memede uyumaya alışması da bana uymuyor ileride benim hayat tarzıma uymayacak sorunlar açabilir bana bu da beni ve dolayısıyla bebeği mutsuz eder, tüm kontrolü tamamen bebeğe bırakmadan ufak ufak yönlendirmem gerek diye düşünüyorum ama bu demek değil ki bunu yapmayanlar yanlış yapıyor asla sadece hayat tarzı, annenin psikolijisi, sabrı, çocuğun mizacı gibi çok yönlü bakmak gerek doğru yol için.
Bence en güzeli uyku eğitimi kitaplarını okumak ve kendine göre olan rutinleri içinden seçmek. Yani hala bebek ağlatma falan deniliyor o yöntem mesela çok eskide kaldı saatli programlardi onlar, kimse artık ağlatma falan önermiyor, tam tersi ağlıyorsa al kucağına sakinleştir tekrar koy yatağına yanında dur elini üstünde tut falan diyor ya da varsa da ben o sert yöntemlere denk gelmedim, okuduklarımda olursa da o yöntem onu seçmeyeceğim. Hiç bir kitap okumadan ya da araştırma yapmadan arkadaşlarımızın ya da influencerların lafıyla da uyku eğitimi yanlış ve ya doğrudur demek sağlıklı bir yorum değil bence, bence en sağlıklısı araştırıp kendi yolunu çizmek. Zor bir konu ama fikrimi söylemeden edemedim :)
ben çok araştırma yapan kitap okuyan bir insanım ama inanır mısın hamilelik, doğum ve çocuk yetiştirme üzerine tek bir kitap okumadım :) çünkü günün sonunda tüm olay anne-bebek ihtiyaçları doğrultusunda oluşuyor. kitapta yazılanlar aklına bile gelmiyor çünkü her bebek farklı bir birey ve her öneri her bebekte olumlu sonuç vermeyebiliyor. bu konularda ben açıkçası hiç bir plan yapmadım tamamen o an ki içgüdüm bebeğimin ihtiyaçlarına göre şekilleneceğim. oda bile yapmadım mesela. he bakarım bebeğim şartlara kolay adapte olabilen bir bebek olur o zaman daha farklı davranırım, 6 aydan sonra odasını yapar onu desteklerim, ama benle olmak isterse, memede uyumak istiyorum böyle daha mutluyum huzurluyum mesajını bana verirse tüm desteği sağlarım yani tamamen ona bırakacağım o yüzden evet tek bir doğru yok, bu konuda yazılıp çizilen akademik çoğu şeyin de kuralına uygun uygulayabildiğini sanmıyorum ki kuralı yok bana göre. o tarz yönlendirici kitaplar hiç okumadım bu sebeple. annenin beklentisi ihtiyaçları, bebeğin beklentisi ihtiyaçları süreci yönlendiriyor bana göre bu dönem ilkel bir dönem doğamız gereği zaten ihtiyaçlarımız bize şekil veriyor.Kızlar bence bu uyku eğitimi konusu çok kişisel, yani herkesin hayat tarzı ve bakış açısı farklı o yüzden bu konu üzerindeki fikirler de çok farklı doğrusu yanlışı yok.
Ben mesela kendimce 6 aydan sonra bebeği ağlatmadan ama bir rutin oluşturarak bir uyku eğitimi vermeyi planlıyorum, odasını da ufak ufak ayırmayı planlıyorum çünkü benim etrafımda bu eğitimi vermeyen arkadaşlarımda gördüğüm hayat tarzı bana uymuyor, memede uyumaya alışması da bana uymuyor ileride benim hayat tarzıma uymayacak sorunlar açabilir bana bu da beni ve dolayısıyla bebeği mutsuz eder, tüm kontrolü tamamen bebeğe bırakmadan ufak ufak yönlendirmem gerek diye düşünüyorum ama bu demek değil ki bunu yapmayanlar yanlış yapıyor asla sadece hayat tarzı, annenin psikolijisi, sabrı, çocuğun mizacı gibi çok yönlü bakmak gerek doğru yol için.
Bence en güzeli uyku eğitimi kitaplarını okumak ve kendine göre olan rutinleri içinden seçmek. Yani hala bebek ağlatma falan deniliyor o yöntem mesela çok eskide kaldı saatli programlardi onlar, kimse artık ağlatma falan önermiyor, tam tersi ağlıyorsa al kucağına sakinleştir tekrar koy yatağına yanında dur elini üstünde tut falan diyor ya da varsa da ben o sert yöntemlere denk gelmedim, okuduklarımda olursa da o yöntem onu seçmeyeceğim. Hiç bir kitap okumadan ya da araştırma yapmadan arkadaşlarımızın ya da influencerların lafıyla da uyku eğitimi yanlış ve ya doğrudur demek sağlıklı bir yorum değil bence, bence en sağlıklısı araştırıp kendi yolunu çizmek. Zor bir konu ama fikrimi söylemeden edemedim :)
Hamilelikten dolayı zaten çok yıpranıyoruz,duygular karmakarışık ve yıpratıcı oluyor.Söylenecek çok şey var ama Allah ıslah etsin demek en doğrusu belki de.Kendini bu kadar merkeze alan karakterlerin kendilerini nerde gördüklerini hiç anlamıyorumBu beni çok geriyor ya. Bence her şeyi anlıyorlar ama anlamamazlıktan geliyorlar. Çok nette anladığını düşünüyorum hatta msj yazarak söyledim ama hiç bir şey yokmuş gibi devam ediyor. Kendi bilir. Çok yıpratıcı ve zor bi süreç hamilelik ama inş kucağımıza alınca geçecek tüm bunlar. Benim eşim biraz gariptir. Oğlumda da Doğumdan sonra 4 ay uzak durdu benden neymiş efendim çocuğu emzirirken onun önünde ve bazen de anlamların önünde göğsümü açıyormuşum da onda da tiksinti olmuşmuş. Valla gerçekten çok şaşırmıştım arkadaşlarımda tam tersi göğüsüm sütle dolduğu için daha dolgun görünüyor biraz da kilo aldığım için eşim daha istekli diyorlardı. Benimki de kiloyu hiç sevmez hep fit olacaksın, muntazam olacaksın da paşamızda istek oluşsun. Gerçekten genelleme yapmıyorum ama bazı erkekler çok nazlı ve isteksizler ve hiç duygusal değillerYapacak bir şey yok. Allah ıslah etsin ne diyeyim
Okurken çok sinirlendim. Bence eşin için çabalamayı bırak ne demek 90-60-90 olacaksın öyle olacaksın böyle olacaksın eşin biscolata erkeği mi ? ay bu erkekleri kaynar kazana atıp kaynatmak lazım gerçekten. sanki kendileri mükemmellik abidesi gibi lohusa ve hamile kadına yaptığı psikolojik şiddete bak. Canını hiç sıkma ve ciddiye alma derim.Bu beni çok geriyor ya. Bence her şeyi anlıyorlar ama anlamamazlıktan geliyorlar. Çok nette anladığını düşünüyorum hatta msj yazarak söyledim ama hiç bir şey yokmuş gibi devam ediyor. Kendi bilir. Çok yıpratıcı ve zor bi süreç hamilelik ama inş kucağımıza alınca geçecek tüm bunlar. Benim eşim biraz gariptir. Oğlumda da Doğumdan sonra 4 ay uzak durdu benden neymiş efendim çocuğu emzirirken onun önünde ve bazen de anlamların önünde göğsümü açıyormuşum da onda da tiksinti olmuşmuş. Valla gerçekten çok şaşırmıştım arkadaşlarımda tam tersi göğüsüm sütle dolduğu için daha dolgun görünüyor biraz da kilo aldığım için eşim daha istekli diyorlardı. Benimki de kiloyu hiç sevmez hep fit olacaksın, muntazam olacaksın da paşamızda istek oluşsun. Gerçekten genelleme yapmıyorum ama bazı erkekler çok nazlı ve isteksizler ve hiç duygusal değillerYapacak bir şey yok. Allah ıslah etsin ne diyeyim
unibaby yeni doğan canım, fiyat biraz yüksek ama oldukça iyiydi, indirimde falan alınabilir...sleepy yeni doğanın da içerik iyi diye duydum içerikte sadece saf pamuk su var hem unibaby yeni doğan hem sleepy'de içeriğe bakarak al bence...bu araa benim oğlum alerjik bebekti ona rağmen bizde unibaby hiçbir kızarıklık ve tahriş yapmadıBende kizimda tamamen pamuk kullandım (e bebeğin kendi markası olanı, çokta memnundum) ıslak mendil neredeyse hiç kullanmadım birde 5 yıl öncesi şimdiki kadar temiz içerikli ürün yoktu. Ama bu defa ıslak mendil kullanmayı düşünüyorum ikiz olacaklar pamukla zorlanabilirim pratik olsun istiyorum, içeriği temiz olan ıslak mendil tavsiyelerinizi alabilirim
ne kadar ağlarsa ağlasın yatakta bırakmak uyku eğitimi değil bence, o başka birşey, ben uyku eğitimi verdim 3 aylıktan itibaren, doktorumuz öyle yönlendirdi...iyi ki de vermişim çok çok faydasını gördük.Canim bunlar da biraz abartmis bence ama olay bebek ayri yatakta olur olmaz gibi bir genelleme yerine, zaten inanilmaz bir bag oluyor bebekle Anne arasinda bebegin ihtiyacina gore davranmak gerekiyor. Surekli Anne yaninda olmasi da sorun, uzak olmasi da. Duruma gore goreceksin gudusel olarak gerekeni yapacagiz zaten.
Bir de ne kadar aglarsa aglasin yataga birak uykuya gecmeyi ogrensin gibi uyku egitimleri dedikleri mevzular var cocuga ogrenilmis caresizligi bebekken kosulluyorlar ve anne-bebek baglanmasina inanilmaz zarari var.
Gecen bir arkadasla sohbet ettik, yeni mezun bir kiz meslekte 5 yilin sonunda inanilmaz bir hayat yasamaya basladi dedi, arkadas biraz baktim ki gelen danisanlarin gozunu korkutup fazla Seans yapip insanlarin sorunu yoksa da var diyormus. Hani diyecegim sosyal medyada donen cogu hesap tamamen kapiyal odaklicok uzucu cok ... Bebeklere bari yapmasalar
sana katılıyorum canım, çocuğun kaliteli uyuması ve bir uyku düzeninin olması için disiplin şart...benim oğlan 3 aylıkken çocuk doktorumuz bana şöyle dedi,"bu aydan itibaren seni bile parmağında oynatırlar, kesinlikle yanında ve aynı odada yatırmayacaksın" demişti.ben hiç yanımda zaten yatırmadım, o konuda da takıntım vardı, farketmem görmem elim kolum gelir diye hep park yatağında ayrı uyudu...ilk 3 aydan sonra da odayı ayırdım...çok faydasını gördüm, uyku eğitimi de verdim, çevremde çok vardı çocuğu 4 yaşında hala anne baba ortasında yatıyor, bu tip bir tarzda zaten bana uymuyor, bebeğin uykusunu alması ve düzgün uyuması büyümesi için yemekten daha değerli, ne yapıp edip o düzeni bir şekilde oturtmak gerek diye düşünüyorum, inşallah bunda da öyle olur.aglatmalı uyku eğitimlerine ben de karşıyım. aynen dedigin gibi bebeğe göre bir yaklaşım belirlenebilir.
ben ilk oğlumda cok arastırdım farklı yaklasımları ve bize uygun bir çözüm buldum destekli şekilde uyku eğitimine başladık sonra desteksiz e gectik ve asla aglatmadım. bu konuyu daha once de konusmustuk sanki burda, aglayarak uyuyan bebek uyumayı değil çaresizliği öğreniyor. ancak bebeklerin düzene ve saglıklı uykuya ihtiyacları var, düzene alışmamış cocuklar ileriki yaşlarda bakıyorum gece 12 lere kadar oturuyor, belirli bir yaştan sonra bu düzeni kurmak cok daha zor. oyuzden uyku eğitimi zararlı düşüncesine katılmıyorum. evet ilk aylar zaten bebek hayata adapte olmaya calısıyor, ilk aylarda bu cok zor ve gereksiz, bebegin en cok ihtiyacı olan şey annenin teni ilgisi. ben 6 aylık civarı uyku eğitimine başlamayı düşünüyorum, oglumda da o civarda baslamıstım. bunun adı eğitim oldugu icin belki itici geliyor bazılarına bilemiyorum ama bebegin bu konuda yardıma ihtiyacı oldugunu düşünüyorum, kendi konforumdan ziyade onun saglıklı büyümesi icin.
canım benim de çok kötü uykular, bir o yana bir bu yana dönüyorum sürekli....gece tuvalete de kalkıyorum karnım büyüde mesaneye baskı arttı bence kalkmadan olmuyor...deliksiz bir uyku maalesef yok...gün içinde de yoğunum eve gel çocuk ödev mutfak toparla o bu, hiç dinlenemiyorum da, bakalım Allah sağlık versin de az kaldı diye avutuyorum kendimi hep pozitif telkinlerde bulunmaya çalışıyorum...işleri de parçalı yapmaya çalışıyorum, hergün az az kendimi yormadan...benim temizlikçi vardı o da bir yere yatılı girdi, 7 yıldır bana geliyordu yerimne birini de bulamıyorum kendim yapıyorum...birini bulup güvenbmek vb. çok zor, zaten evde değilim gelenin güvenilir olması lazım ki evi emanet edeyim, gözüm arkada kalmasın işi de düzgün yapsın...hele istanbulda bu sektör iyice garip olmuş, kadınlar artık gidecek yer seçiyor....ya benim uykularım felaket bir hal aldı sizde de öyle mi. gece en az 3 kez tuvalete kalkıyorum her kalktıgımda bogazım kurumus oluyor ve su içiyorum sonrası kısır döngü. bu kadar sık uyanınca uykuya dalmakta cok zorlanıyorum bir sag bir sol, yan taraflarım cok acıyor yatarken, bacak arama yastık koymak da fayda etmiyor artık. bu kadar sık uyanınca gördüğüm her rüyayı hatırlıyorum nerdeyse ve sacma sapan şeyler, hatırlamak istemiyorumbari doguma kadar güzel uyusaydık ya
canım şöyle aslında, bebeğini dinleyerek....bunun tek bir doğrusu yok...tracy hoggun kitabı var onu okudum, farklı kitaplar okudum pek beğenmesem de adem güneş okudum...sonra bunları harmanlayıp oğluma uygun olanı kendim buldum aslında....@deisa aşağıda baya güzel anlatmış benim yöntem en çok buna yakındı "kimse artık ağlatma falan önermiyor, tam tersi ağlıyorsa al kucağına sakinleştir tekrar koy yatağına yanında dur elini üstünde tut falan diyor ya da varsa da ben o sert yöntemlere denk gelmedim, okuduklarımda olursa da o yöntem onu seçmeyeceğim."...uyku eğitimi yatağa koy yanından git ağladığı kadar ağlasın değil,çocuğun gece uykusu ve yeterince uyuması beslenmeden bile elzem malum büyüme hormonu gece en çok salgılanıyor...ben öncelikle hiçbir zaman aynı yatakta yatmadım oğlumla, bana yakında olsa park yatağında idi, emzirirken uyursa dokunmadım, uyumazsa gazını çıkarıp yavaşça yatağına koyarak pışpışlararak hafifçe dokunarak uyutmayı denedim...zamanla çocuk bu rutine zaten alışıyor...3 aydan sonra yatağını da ayrı odaya aldım, yatırınca yanına sandalyeye oturuyordum ve dokunup pışpışlayarak uyumasını bekliyordum, sonra zamanla daha uzağaPeki nasıl uyutulmalı mesela saat 9 da annenin bebeğin yanına uzanıp onu uyutması da aslında bi uyku eğitimi, yatağına koyup kendi kendine uyumasını beklemekte uyku eğitimi. Bana ilk seçenek uygun mesela ikincisini ben de yapamam. Uyku eğitmenliği sektörü de zaten bana çok saçma geliyor açıkçası. Uyku doğal ihtiyaçtır eğitimle öğrenilmez bana göre. Bebeğin mizacı, ihtiyaçları doğrultusunda olmalı bence bebek memede uyumak istiyorsa memede uyumalı gibi gibi.
elit çok güzel, bana hediye de geldi bir iki kere...bence tam fiyat performans çikolatası, kaç yuıllık çikolata zaten....kız ben hiç yemedim elit ya, ya da yedim farkında değilim
çok güzel anlatmışsın canım, ben de senin yöntemlere yakın yöntemler uyguluyorum....Kızlar bence bu uyku eğitimi konusu çok kişisel, yani herkesin hayat tarzı ve bakış açısı farklı o yüzden bu konu üzerindeki fikirler de çok farklı doğrusu yanlışı yok.
Ben mesela kendimce 6 aydan sonra bebeği ağlatmadan ama bir rutin oluşturarak bir uyku eğitimi vermeyi planlıyorum, odasını da ufak ufak ayırmayı planlıyorum çünkü benim etrafımda bu eğitimi vermeyen arkadaşlarımda gördüğüm hayat tarzı bana uymuyor, memede uyumaya alışması da bana uymuyor ileride benim hayat tarzıma uymayacak sorunlar açabilir bana bu da beni ve dolayısıyla bebeği mutsuz eder, tüm kontrolü tamamen bebeğe bırakmadan ufak ufak yönlendirmem gerek diye düşünüyorum ama bu demek değil ki bunu yapmayanlar yanlış yapıyor asla sadece hayat tarzı, annenin psikolijisi, sabrı, çocuğun mizacı gibi çok yönlü bakmak gerek doğru yol için.
Bence en güzeli uyku eğitimi kitaplarını okumak ve kendine göre olan rutinleri içinden seçmek. Yani hala bebek ağlatma falan deniliyor o yöntem mesela çok eskide kaldı saatli programlardi onlar, kimse artık ağlatma falan önermiyor, tam tersi ağlıyorsa al kucağına sakinleştir tekrar koy yatağına yanında dur elini üstünde tut falan diyor ya da varsa da ben o sert yöntemlere denk gelmedim, okuduklarımda olursa da o yöntem onu seçmeyeceğim. Hiç bir kitap okumadan ya da araştırma yapmadan arkadaşlarımızın ya da influencerların lafıyla da uyku eğitimi yanlış ve ya doğrudur demek sağlıklı bir yorum değil bence, bence en sağlıklısı araştırıp kendi yolunu çizmek. Zor bir konu ama fikrimi söylemeden edemedim :)
katılıyorum, kendisi brad pitt mi ya bu erkeklerin özgüvenine hayranım....önce bir kendilerine baksınlar...Okurken çok sinirlendim. Bence eşin için çabalamayı bırak ne demek 90-60-90 olacaksın öyle olacaksın böyle olacaksın eşin biscolata erkeği mi ? ay bu erkekleri kaynar kazana atıp kaynatmak lazım gerçekten. sanki kendileri mükemmellik abidesi gibi lohusa ve hamile kadına yaptığı psikolojik şiddete bak. Canını hiç sıkma ve ciddiye alma derim.
canım tracy hogg'un kitapları aslında bu işin temelidir, ama onu da beğenen var beğenmeyen var, uygulayabileceğin alanlar var uygulayamayacakların var canım...benim yöntem ona daha yakındı....yeni annelere mucize çözümler diye bir kitabı var, onu bir oku, okuyup sonra bilgileri harmanlarsın biraz da dediğim gibi bebeğe göre hareket etmek lazım...ben tracy teyzeden dolayı biberona çok karşıydım, benim bebiş emme refleksi olmadan doğdu, ememedi beni 2 gün tüm hastaneyi ayağa kaldırdı paşa paşa biberonu verdikKesinlikle katılıyorum.Bu konuda öneri olarak kitap,makale,dergi vs varsa yazabilirseniz kendi adıma şok sevinirim.Uzun zamandır çocuk gelişimi,iletişim ve ebeveynlik üzerine eğitici yıl açıcı bir şeyler bakıyorum ama henüz elimde doğru düzgün bir şeyler yok.Her ne kdar çocuk için de bir yolculuksa bu anne ve baba olmak için de yepyeni ve zorlu bir yolculuk olduğunu düşünüyorum.Her şeyi dört dörtlük yapamayız,kaldı ki öyle bir motivasyonum da yok ama ne çocuğumu ne evliliğimi ne de kendimi hırpalamadan en az hasarla bu süreci güzelleştirmek istiyorumherkes için de temennim bu
Evet hepimiz için en kolay ve stressiz şekilde geçsin süreç, ben yeni başladım okumaya belki yeni doğana da çok ufak rutinlere başlamak da gerekir diye başlayayım şimdiden dedim, bir de doğumdan sonraki kaosta ne kadar okumaya vaktim olur bilemedim her neyse yeni başladığım için bir tavsiye verecek konumda hissetmiyorum kendimi, inanın herkesin bildiği ve yıllardır tartıştığı en bilinenleri aldım, içinden kendime göre rutinleri seçeceğim. Deneyimlemiş ve bu yazar iyi diyen bir anne belki tavsiye verse size daha iyi olur.Kesinlikle katılıyorum.Bu konuda öneri olarak kitap,makale,dergi vs varsa yazabilirseniz kendi adıma şok sevinirim.Uzun zamandır çocuk gelişimi,iletişim ve ebeveynlik üzerine eğitici yıl açıcı bir şeyler bakıyorum ama henüz elimde doğru düzgün bir şeyler yok.Her ne kdar çocuk için de bir yolculuksa bu anne ve baba olmak için de yepyeni ve zorlu bir yolculuk olduğunu düşünüyorum.Her şeyi dört dörtlük yapamayız,kaldı ki öyle bir motivasyonum da yok ama ne çocuğumu ne evliliğimi ne de kendimi hırpalamadan en az hasarla bu süreci güzelleştirmek istiyorumherkes için de temennim bu
canım bir de sana şu yöntemi söyleyim, doktorum bizi ilk ay şöyle yönlendirdi, çocuğun rahat uyumasını istiyorsan hem kendi ruh sağlığın hem bebeğin rahat uyuması için bebek her gün dışarı çıkacak demişti....bebek arabasına koyup tulumunu giydirip sabah akşam 1 saat gezdiriyorduk,3 günlükten itibaren... ben çok faydasını gördüm, bebek nefes alıyor ve gerçekten rahat uyuyor...Peki nasıl uyutulmalı mesela saat 9 da annenin bebeğin yanına uzanıp onu uyutması da aslında bi uyku eğitimi, yatağına koyup kendi kendine uyumasını beklemekte uyku eğitimi. Bana ilk seçenek uygun mesela ikincisini ben de yapamam. Uyku eğitmenliği sektörü de zaten bana çok saçma geliyor açıkçası. Uyku doğal ihtiyaçtır eğitimle öğrenilmez bana göre. Bebeğin mizacı, ihtiyaçları doğrultusunda olmalı bence bebek memede uyumak istiyorsa memede uyumalı gibi gibi.
Canım tabiki kimse zaten bebeği çatlayana kadar ağlatıp uyku eğitimi vermez vermek istemez sanmıyorum öyle bir uygulamayı burda yapacak bir anne. Ya da çocuk istediği saatte uyusun değil benim bahsettiğim. En geç 8 de mi uyuması gerekiyor zaten uyuyacak ama nasıl uyumak istediğine bebeğim karar verecek. Ben onun ihtiyaçlarına aksi bir şey yapmayacağım bahsettiğim bu. Belki o gün hasta emmek istiyor uyurken, belki keyfi çok yerinde kendi kendine uyuya kaldı yani hep tek düze giden bir düzen olmayacak benim kendi adıma. He buna çocuğun oyuncağı olmak denirse oluruz yapacak bir şey yok miniğin tek ihtiyacı zaten anne. Tekrar ediyorum tamamen bebeğin karakteri ile de alakalı anne yanında uyuyan her bebek ile odası ayrılan her bebekte bir değil mesela. O kadar çok detay var ki yani hepsi herkes için değişken herkese göre kendi uygulaması en doğru olan aslında bunun siyah beyazı yok. Eş ile iletişimi bozan da bebek değil bana göre mesela çiftler buna sebep oluyor, zaman istedikten sonra yaratılıyor en alasından önemli olan dengeyi sağlayabilmek bana göre :)canım şöyle aslında, bebeğini dinleyerek....bunun tek bir doğrusu yok...tracy hoggun kitabı var onu okudum, farklı kitaplar okudum pek beğenmesem de adem güneş okudum...sonra bunları harmanlayıp oğluma uygun olanı kendim buldum aslında....@deisa aşağıda baya güzel anlatmış benim yöntem en çok buna yakındı "kimse artık ağlatma falan önermiyor, tam tersi ağlıyorsa al kucağına sakinleştir tekrar koy yatağına yanında dur elini üstünde tut falan diyor ya da varsa da ben o sert yöntemlere denk gelmedim, okuduklarımda olursa da o yöntem onu seçmeyeceğim."...uyku eğitimi yatağa koy yanından git ağladığı kadar ağlasın değil,çocuğun gece uykusu ve yeterince uyuması beslenmeden bile elzem malum büyüme hormonu gece en çok salgılanıyor...ben öncelikle hiçbir zaman aynı yatakta yatmadım oğlumla, bana yakında olsa park yatağında idi, emzirirken uyursa dokunmadım, uyumazsa gazını çıkarıp yavaşça yatağına koyarak pışpışlararak hafifçe dokunarak uyutmayı denedim...zamanla çocuk bu rutine zaten alışıyor...3 aydan sonra yatağını da ayrı odaya aldım, yatırınca yanına sandalyeye oturuyordum ve dokunup pışpışlayarak uyumasını bekliyordum, sonra zamanla daha uzağa
gittim, ağlarsa kucağıma aldım sevdim tekrar yatırdım...bunu 100 kere yaptığım günler olmuştur, sonunda zaten rahatlayıp uyuyorlar, kolay değil buna da zaman efor harcamak lazım.çoğu arkadaşıma tavsiye ettiğimde ben uğraşama deyip yapmayan da oldu ama bakıyorm sonunda gece 11-12ye kadar çocukla birlikte oturdular..
sen de kendine en uygun yöntemi bulursun canım bebeğini dinleyerek telaş etme...ama kesinlikle bebeğin oyuncağı olma sana tavsiyem bu olur, bebişlerimiz tahmin ettiğimizden daha akıllı, ipin ucu kaçarsa hem anneyi hem babayı yönetmeye başlıyorlar, sonra bir bakıyorsun ne anne ne baba mutlu sürekli uykusuz ve tüm dünya çocuğun etrafında dönüyor gibi oluyor, sonuçta çocuk ailenin bir parçası olacak bunu unutmadan eşine de kendine de vakit ayırman lazım, söylediklerim kritik ama önemli,.ok uzun oldu ya
Hadi inşallah bakalımelit çok güzel, bana hediye de geldi bir iki kere...bence tam fiyat performans çikolatası, kaç yuıllık çikolata zaten....
unibaby yeni doğan canım, fiyat biraz yüksek ama oldukça iyiydi, indirimde falan alınabilir...sleepy yeni doğanın da içerik iyi diye duydum içerikte sadece saf pamuk su var hem unibaby yeni doğan hem sleepy'de içeriğe bakarak al bence...bu araa benim oğlum alerjik bebekti ona rağmen bizde unibaby hiçbir kızarıklık ve tahriş yapmadı
ne kadar ağlarsa ağlasın yatakta bırakmak uyku eğitimi değil bence, o başka birşey, ben uyku eğitimi verdim 3 aylıktan itibaren, doktorumuz öyle yönlendirdi...iyi ki de vermişim çok çok faydasını gördük.
sana katılıyorum canım, çocuğun kaliteli uyuması ve bir uyku düzeninin olması için disiplin şart...benim oğlan 3 aylıkken çocuk doktorumuz bana şöyle dedi,"bu aydan itibaren seni bile parmağında oynatırlar, kesinlikle yanında ve aynı odada yatırmayacaksın" demişti.ben hiç yanımda zaten yatırmadım, o konuda da takıntım vardı, farketmem görmem elim kolum gelir diye hep park yatağında ayrı uyudu...ilk 3 aydan sonra da odayı ayırdım...çok faydasını gördüm, uyku eğitimi de verdim, çevremde çok vardı çocuğu 4 yaşında hala anne baba ortasında yatıyor, bu tip bir tarzda zaten bana uymuyor, bebeğin uykusunu alması ve düzgün uyuması büyümesi için yemekten daha değerli, ne yapıp edip o düzeni bir şekilde oturtmak gerek diye düşünüyorum, inşallah bunda da öyle olur.
canım benim de çok kötü uykular, bir o yana bir bu yana dönüyorum sürekli....gece tuvalete de kalkıyorum karnım büyüde mesaneye baskı arttı bence kalkmadan olmuyor...deliksiz bir uyku maalesef yok...gün içinde de yoğunum eve gel çocuk ödev mutfak toparla o bu, hiç dinlenemiyorum da, bakalım Allah sağlık versin de az kaldı diye avutuyorum kendimi hep pozitif telkinlerde bulunmaya çalışıyorum...işleri de parçalı yapmaya çalışıyorum, hergün az az kendimi yormadan...benim temizlikçi vardı o da bir yere yatılı girdi, 7 yıldır bana geliyordu yerimne birini de bulamıyorum kendim yapıyorum...birini bulup güvenbmek vb. çok zor, zaten evde değilim gelenin güvenilir olması lazım ki evi emanet edeyim, gözüm arkada kalmasın işi de düzgün yapsın...hele istanbulda bu sektör iyice garip olmuş, kadınlar artık gidecek yer seçiyor....
canım şöyle aslında, bebeğini dinleyerek....bunun tek bir doğrusu yok...tracy hoggun kitabı var onu okudum, farklı kitaplar okudum pek beğenmesem de adem güneş okudum...sonra bunları harmanlayıp oğluma uygun olanı kendim buldum aslında....@deisa aşağıda baya güzel anlatmış benim yöntem en çok buna yakındı "kimse artık ağlatma falan önermiyor, tam tersi ağlıyorsa al kucağına sakinleştir tekrar koy yatağına yanında dur elini üstünde tut falan diyor ya da varsa da ben o sert yöntemlere denk gelmedim, okuduklarımda olursa da o yöntem onu seçmeyeceğim."...uyku eğitimi yatağa koy yanından git ağladığı kadar ağlasın değil,çocuğun gece uykusu ve yeterince uyuması beslenmeden bile elzem malum büyüme hormonu gece en çok salgılanıyor...ben öncelikle hiçbir zaman aynı yatakta yatmadım oğlumla, bana yakında olsa park yatağında idi, emzirirken uyursa dokunmadım, uyumazsa gazını çıkarıp yavaşça yatağına koyarak pışpışlararak hafifçe dokunarak uyutmayı denedim...zamanla çocuk bu rutine zaten alışıyor...3 aydan sonra yatağını da ayrı odaya aldım, yatırınca yanına sandalyeye oturuyordum ve dokunup pışpışlayarak uyumasını bekliyordum, sonra zamanla daha uzağa
gittim, ağlarsa kucağıma aldım sevdim tekrar yatırdım...bunu 100 kere yaptığım günler olmuştur, sonunda zaten rahatlayıp uyuyorlar, kolay değil buna da zaman efor harcamak lazım.çoğu arkadaşıma tavsiye ettiğimde ben uğraşama deyip yapmayan da oldu ama bakıyorm sonunda gece 11-12ye kadar çocukla birlikte oturdular..
sen de kendine en uygun yöntemi bulursun canım bebeğini dinleyerek telaş etme...ama kesinlikle bebeğin oyuncağı olma sana tavsiyem bu olur, bebişlerimiz tahmin ettiğimizden daha akıllı, ipin ucu kaçarsa hem anneyi hem babayı yönetmeye başlıyorlar, sonra bir bakıyorsun ne anne ne baba mutlu sürekli uykusuz ve tüm dünya çocuğun etrafında dönüyor gibi oluyor, sonuçta çocuk ailenin bir parçası olacak bunu unutmadan eşine de kendine de vakit ayırman lazım, söylediklerim kritik ama önemli,.ok uzun oldu ya
elit çok güzel, bana hediye de geldi bir iki kere...bence tam fiyat performans çikolatası, kaç yuıllık çikolata zaten....
çok güzel anlatmışsın canım, ben de senin yöntemlere yakın yöntemler uyguluyorum....
Ben erkekler kapatılsın diyorumOkurken çok sinirlendim. Bence eşin için çabalamayı bırak ne demek 90-60-90 olacaksın öyle olacaksın böyle olacaksın eşin biscolata erkeği mi ? ay bu erkekleri kaynar kazana atıp kaynatmak lazım gerçekten. sanki kendileri mükemmellik abidesi gibi lohusa ve hamile kadına yaptığı psikolojik şiddete bak. Canını hiç sıkma ve ciddiye alma derim.
Ben de bebegi ve de oğlumu bir seylere zorlamayi sevmem. Yaninda mi uyumak.istiyor izin veririm cunku eni sonu buyuyecekler biz den ayrilacaklar gun gelecek kucagimiza gelmeyecekler bizimle ayni yatakta uyumayacaklar. Oglum bazen tek basina.uyuyor bazen anne sen yanimda uyu diyor. Uyuyorum yeri geldi yaninda sabaha kadar. Gunduzleri tamamen desteksiz uyur. Ama aksamlari yaninda uzanmami istiyor.Kitap okumakla falan asla olmuyor. Her seyi zamanla birlikte sekillendiriyorsun.ben çok araştırma yapan kitap okuyan bir insanım ama inanır mısın hamilelik, doğum ve çocuk yetiştirme üzerine tek bir kitap okumadım :) çünkü günün sonunda tüm olay anne-bebek ihtiyaçları doğrultusunda oluşuyor. kitapta yazılanlar aklına bile gelmiyor çünkü her bebek farklı bir birey ve her öneri her bebekte olumlu sonuç vermeyebiliyor. bu konularda ben açıkçası hiç bir plan yapmadım tamamen o an ki içgüdüm bebeğimin ihtiyaçlarına göre şekilleneceğim. oda bile yapmadım mesela. he bakarım bebeğim şartlara kolay adapte olabilen bir bebek olur o zaman daha farklı davranırım, 6 aydan sonra odasını yapar onu desteklerim, ama benle olmak isterse, memede uyumak istiyorum böyle daha mutluyum huzurluyum mesajını bana verirse tüm desteği sağlarım yani tamamen ona bırakacağım o yüzden evet tek bir doğru yok, bu konuda yazılıp çizilen akademik çoğu şeyin de kuralına uygun uygulayabildiğini sanmıyorum ki kuralı yok bana göre. o tarz yönlendirici kitaplar hiç okumadım bu sebeple. annenin beklentisi ihtiyaçları, bebeğin beklentisi ihtiyaçları süreci yönlendiriyor bana göre bu dönem ilkel bir dönem doğamız gereği zaten ihtiyaçlarımız bize şekil veriyor.