Ağustosta patır patır gelince insan beklentiye giriyor
bizimkiler öyle, yapacak bir şey yok.
Cumartesi gideceğiz doktora. 42’ye kadar beklemiyor sanırım, 41’in sonunda gelmezse sezaryenle alır diye tahmin ediyorum. Cumartesi seçenekleri konuşuruz dedi gerçi şimdiden yorum yapmayayım, bakalım ne diyecek. Ama kilo geçen hafta 3.550 idi, kafa da sınırda demişti. Zaman geçtikçe normal doğum da zorlaşıyor tabi.
Biraz stres yaptım ya, bugüne kadar iyiydim ama bugün kötü hissediyorum kendimi. Alakalı alakasız herkes arayıp sormaya başladı. Annem geldi geçen hafta, sürekli onunla birlikte olmak da zorluyor biraz, biraz yalnızlığımı seven birisiyim (doğumdan sonrasını şu anda düşünmek bile istemiyorum
). Bir de biz neredeyse her haftasonu kampa vs giderdik, bu yaz genelde evde geçti, hamilelik nedeniyle pek bir şey yapmadık. İzinleri saklamak için tatile falan da gidemedik. Hepsi üst üste geldi işte. Başka bir derdimiz yok tabi çok şükür ama bazen insan bulunduğu noktaya saplanıyor, o bakış açısını değiştiremiyorsun ve depresif hissediyorsun.
Biraz kafamı dağıtabilsem güzel olacak
Ya da şu bebe doğsa güzel olacak