Merhaba tekrar, yaş beni de korkutuyordu.Hata ikinci eşimle sevgiliyken ( neredeyse 10 yıl) elimizi çabuk tutalım ben anneliği tattım ama baba olmak istiyorsan acele edelim derdim ama o yırtdışında yaşadığı için onun türkiyeye dönmesini bekledik. Evleneli 3 yıl oldu ilk yıl hamile kaldım maalesef kalbi durduğu için kaybettik. Sonrasında ki aşılama tüp bebek denemeleri başarısız oldu. Çünkü doktorum bana sürekli yaştan ve yumurta kalitesizliğinden bahsedip durdu. Ben de buna o kadar çok inandım ki kendimi kötü hissettim 1 yumurtam zor oluyordu. Daha önce de yazmıştım belki tekrar gibi olabilir ama önce düşünce yapımı değiştirip sürekli kendime ben doğurgan bir kadınım bedenim harika çalışıyor ve tekrar anne olmaya hazırım bunu hakediyordum dedim. Beslenmemde bir kaç değişiklik yaptım. Ve en önemlisi doktorumu hastanemi değiştirdim. Labaratuvara embriyoloğuna çok dikkat ettim. Bana o kadar iyi geldiki.Daha ilk tedavide 5 yumurtam oldu.3 ü olgun çıktı ve 3 ü gelişti. Doktor ve embriyologlarımız 3 embriyoyuda transfer ettiler. Çok şükür biri tutundu
Şimdi her şey iyi gidiyor tabi ki korkularım oluyor kötüyü aklıma getirmemeye çalışıyorum ama biliyorum ki umut var. Ve bu yolculukta en önemli şey motivasyon enerji ve umut.Neden olmadığına değil neler yapabileceğimize bakmak. Ve bu yolculukta eşlerimiz yanımızda bile olsa ( ki benim eşim gerçekten hiç yalnız bırakmadı üzerime titredi hala öyle) herşeyi göğüsleyen o motivasyonu sağlayacak olan yine kendimiziz her şey içimizde
Dilerim ki hepimiz için güzel sonuçlar olsun birbirmize destek olalım güç verelim çünkü bizi bizdenbaşka kimse anlayamaz.