Ben sizi ağustos annelerinden tanıyorum. Yeni üye oldum ben ama arada sırada girer bakardım. Ben de sizinle aynı durumdayım. 18 aydır deniyoruz fakat olmuyor. Sebebsiz inferlite bizimkisi. Sizi inan çok çok iyi anlıyorum, gerçekten çok zor bir durum birde sebebsiz olunca ortada bir belirsizlik oluyor. İnsanı daha bir strese sokuyor. Ama kendimizide düşünelim özellikle eşlerimizi. Daha çok genciz Rabbimiz nasip ederse eşlerimizle birlikte önümüzde koskoca hayat var, herzaman eşlerimizi herşeyden üstün tutalım, bu zorlu süreçte onları kırmayalım. Bir evlat istiyoruz ama yarın buğün o evlat kendi hayatını kuracak ve bizim yanımızda sadece eşlerimiz olacak. Onlarla iyi geçinmek ve zor süreçlerde birbirimizi anlamak herşeyden daha önemli. Şunu unutmayalım evlat sahibi olmamak nasıl büyük imtihansa, evlat sahibi olmak daha büyük imtihan. Bizim sadece tek sorunumuz var . Evlat sahibi olanların ise onlarca sorunu var. Hele birde engelliyse yada başka sorunları varsa... Benim kardeşim engelli, anneme her baktığımda hüzün, umutsuzluk ve mutsuzluk görüyorum. Aynı şekilde babamda öyle... O yüzden sağlıklı ve hayırlısını isteyelim. Salı mevlüd kandili bol bol birbirimize dua edelim. Hakkımızda hayırlusı neyse onu nasip etsin Rabbim