Kızlar uyku eğitimi hakkında ne düşünüyorsunuz? Ben son bir haftadır tükenmiş vaziyetteyim. Oğlum uyumakta direniyor artık ne müzik ne pışpış ne ninni hiç biri kar etmiyor. İlk zamanlarda benim kokuma ihtiyacı olduğunu düşündüğüm için hep kucağımda sallayarak uyuttum kimi zaman yarım saatte dalarken kimi zamanda 5 dk da uykuya daldı. Sanırım bağımlı hale geldi. Kilosu azdı ve kolay oluyordu ama artık cidden zorlanıyorum. Belim, sırtım, ayak bileklerim , tabanlarıma varana kadar vücüdumdaki bütün kemiklerim ağrıyor. Gece yatağa yattığıma sevinemiyorum bile çünkü biliyorum ki bir kaç saat sonra tekrar uyanıcam, bu döngü çok yorucu. Son günlerde neredeyse 1 saati geçkin bir sürede kucağımda pışpışlıyorum. Bugün ayağımda sallamayı denedim kıyametler koptu çığlık çığlığa son buldu denemem. Sanırım yeni bir büyüme atağına başladık. Uykusu olduğu halde çok ama çok zor dalıyor ve sesi kısılana kadar ağlıyor.
Tam uyudu , daldı yatağına koyayım diyorum koyduğum gibi gözler açılıyor kendini kasarak ağlıyor beni kucağına al diye. Kucağıma alıyorum boynuma bir yapışıyor ki içli içli bırakmıyor beni. İçim gidiyor, kıyamıyorum okşaya öpe tekrar uyumasını sağlıyorum.
Büyüme atağı ve bir kaç gün sonra vurulacak aşılarımız geçsin kesinlikle kendi kendi uyumasını öğretmeye karar verdim. Öylede ağlıyor böylede ağlıyor. En azından ikimiz içinde doğru bir karar olduğunu düşünüyorum.
Bazen tükendiğimi hissediyorum bebeğim ağladıkça ben de ağlıyorum.
Tahammül sınırlarım zorlandıkça, kötü bir annemiyim ben diye soruguluyorum kendimi kimi zaman.
Ben mi beceremiyorum bazı şeyleri yoksa hepiniz de benzer sorunlar var mı?
