- 16 Kasım 2014
- 24
- 41
- 38
aynen canım bende evde iş yaparken ayakta beklerken sürekli yürüme hareketi yapıyorum.Bol bol yuru deniyo da valla ankara -20 su an evden çıkamıyorum ki ben donuyorum hastaneye git gel anca yani
Merhaba. Ben de hep buradan doğum hikayeleri okuyan benzer belirtiler bulmaya çalışıp acaba ne zaman olacak diye merakta bekleyen bir ocak annesiyim.daha önce hiç buraya yazmadım ama benim hikayem de belki birilerine yardımcı olur. Yazmak istedim.
Öncelikle bence herkesin doğumu farklı. O yüzden sancı böyle oluyormuş şu şöyle oluyormuş diye kasmamak lazım. Yalnız şu gerçek doğum yaklaştıysa gelen sancıyı ayırt etmemenin imkanı yok :) 39. Haftada normal doğurdum oğlumu. Şu anda hastanedeyiz uyuyor kendisi yanımda. İnşallah doğum yapmayanlar da bi an önce kolaylıkla yapar. Biz perşembe günü doktora gittiğimizde doktor kafasının büyüdüğünü ve plesantanın kireçlendiğini 2 cm açıklık olduğunu ve bebeğin kafasının çok güzel oturduğunu söyledi. Normal doğum için şansı kaçırmamk için yarın gel suni sancıyla doğurtalım dedi. Bu arada 2 hafta önce de 2 cm açıklık vardı. Bekledik ama gelmedi. Riske atmayalım diyip kabul ettik çünkü biraz daha büyürse doğumda oluşabilecek risklerden bahsetti. Ben o gün yürüdüm. Gelince de sıcak duşa girdim. Bir yandan da umut ediyorum kendi gelir diye. Gerçekten de öyle oldu :) stresten pek uyuyamadım o gece ama saat 5 gibi suyumun gelmediyle ğuyandım. Evdekileri uyandırıp hastaneye gidene kadar da nişan Geldi bende nişan pembe bi akıntıyla başlayan ve kanamayla sonuçlanan bişeydi. 5 buçukta doğumhaneye gittik. Ordaki hemşire nstye bağladı. Sancı çıktı ki benim sancılarım direk 5 nin altında bir gelmeye başladı suyla beraber. Daha önce sancım varsa da ben hissetmedim. Ebe muayene ettiğinde ( burda biraz cebelleştik çünkü doktordan sonra onun eli biraz ağır geldi) açıklığın 9 cm olduğunu nasıl daha önce sancı hissetmediğimi sordu. Hemen doktoru aradılar. Benim üstümü bile değiştirmeye fırsatım olmadı. Doktor gelene kadar yarım saat 45 dakika sancı çekmişimdir ancak sancılar şiddetliydi. Ama katlanılmıyacak gibi olmuyor çünkü dalga dalga geçiyor yine geliyor. Bana ittirmek zor geldi uykusuzluk açlık ve ağrıyla çık başaramadım ve yapamıcam bile dedim ama. Oğlum hazır gelmeye kimse beni dinlemedi tabi :) yapacaksın ddediler. Ebenin de karnımdan bastırması yardımıyla oğlum çok zaman geçmeden doğdu. Benim dikişler biraz canımı yaktı çünkü kafası biraz büyük olduğu için yırtık çok oldu. Ama herşeye rağmen 5 buçukta hastaney girip 7 de doğurdum çok şükür. Saatlerce sancı çekmedim. Önce Allah'a sonra da doktora güvenip çok düşünmemek stres yapmamak en iyisi bence. Şimdi dikişlerim hala sızlasa da çok şükür diyorum.
geçmiş olsun canım.hayırlı olsun.güle güle büyüt bebeğini.allah bizede böyle kolaydooğumlar nasip etsin inallah.
cumartesi günü ayın 3ü saat 9:30 gibi evde kanepede uzanmış tvbakıyordum
birden suyum geldi kocama suyum geldi diye haykırdım o heyecanla
hemen duşa falan girdim üstümü giyindim
apartopar cıktık evden
doktorum yokmuş hastanede başka bi doktor ultrason cekip hemen sezeryana hazırladı beni
bu arada 5 bardaga yakın suyum geldi ara ara durdu sürekli aktı gitti su
çok heyecanlıydı benim için herşey
ameliyata girdim koluma bi serum taktılar 1000cc lik ama yavaş gidiyordu
sürekli bende saglıkçıyım falan diyordum cok ta ilgilendiler sagolsunlar hatta spinal sezeryan eglenceli gecti durmadan sohbet ederek güldük şakalar falan
ameliyat esnasında beni titreme tuttu ama hemşireler 1 saat sonra gecer dediler,
odaya gectik kocam odayı süsledi
bebegimi doğurdugumda saat 23:05ti
titreme hep devam etti kolumda 4000cc serum vardı hepsini yolladılar ama sondada idrar cıkışım fazlaymış saat 4:20 gibi
en son birden başım fırılfırıl dönmeye başladı kocama kaynanama ben bayılıyorum galiba korkmayın sakın dedim
ondan sonrası bende herşey koptu hiçbirşey hatırlamıyorum
epilepsi krizinine benzer bi kriz geçirmişim
kocam hemen doktorları hemşireleri çağırmış
kaynanam dişlerimi kilitlediğim nefes alamadığım için cenemi acmaya calışmış
medilife hastanesinde yoğun bakım yer olmayınca beni kendi çalıştığım hastaneye ambulansla acil sevketmişler
medilifede ki doktor epikrizime eklemsi krizi diye teşhiş koymuş
kendi hastanemde doktorlar eklempisi krizi tanısı değil demişler
ilkin sezeryana baglı beyine pıhtı atmış diye süphelenmişler cünkü sürekli görme kaybı ve hafıza kaybı tariflemişim
göremiyorum hatırlayamıyorum demişim
çalıştığım hastanede hiç bir arkadaşımı hiç bir doktoru hatta ailemi kocamı bile tanımamışım boş boş bakışarım varmış
mr cekmeye götürmüşler ama çok ajiteymişim 5 kere mr cekmeye calışmışlar bakmışlar kıpırdamadan duramıyorum iğneyle uyutmuşlar
sükürki beynimde pıhtıya rastlanmamış3gün boyunca hafıza kaybı boş bakışlar beni beyin cerrahi yogun bakıma almışlar
doçentler profesörler falan gelmiş
o kadar seviniyorum ki beni iyiki kendi hastaneme götürmüşler bütün hastanede seferber olmuş bana
doktorlarım arkadaşlarım
ailem çok memnun kalmış
kendime geldiğimde annem bana yemek yediriyordu ilkin ruya görüyorum zannettim
kendime gelmişim
doktorların bana yaptıgı acıklama vücüt aşırı sıvısız kalınca epileipsi krizi gibi krize yol açarmış bu durum
ve bu durum her 30 gebeden 1inde görülürmüş
daha öncede böyle vakayla karşılaşmışlar
herkes cok korkmuş ama şükür iyiyim
Allah ım bebegime bagışladı çok sükür
kocam hem bana hem bebege kurban kesip dagıtacak basımızın gözümüzün sadakası büyük bişey atlattım cünkü
iyiyim çok sükür
hikayem bu kızlar
Allah düşmanımın başına vermesin
cok duygusalım ailem görmeden geceleri o duygusallıkla aglıyorum zor bisey atlattım nebiliym belki ölebilirdim
allah ım sizlere saglıklı başarılı doğumlar nasıp etsin canlarım
kimler doğum yaptı heber bekliyorum....
saglıcakla kalın...
geçmiş olsun canım.allah sevdiklerine bağışlamış.bebveğini sağlıklıca büyüt inşallah.çok zor günler yaşamışsın allah bir daha bööyle acılar göstermesin.