- 18 Mayıs 2012
- 2.889
- 48
ay harika ne güzel, şimdi banyo zamanı sanırım. misler gibi
inşallah allah sanada kolay bi doğum nasip eder canım.evet gayet iyiyim çok şükür..
az önce oğluşumun göbeğide düştü 10.gününde :))
ailesinin turkiyeye donmesini saglayan
isteksiz tebessum eden annesine kahkaha atmayi ogreten canim kizimin upuzun hikayesi
bdt:22mart 2013
gerceklesen tarih:22subat2013
kilo:3820
boy:49cm
hafta36+0
genel anestezi sezeryan.
10 eylul 2011 de maddi acidan zorluklar icinde evlenmistik ikimizde calisiyorduk ama evlenirken yaptigimiz borclari odeyemiyorduk esim evleneli 3 ay olmustu ki calismak icin yurtdisina gitti ustune 3 ay ayri kaldiktan sonra bende isimi biraktim esimin yanina gittim bende calisicaktim yurtdisinda ise alinmistim ikimizde calisip borclarimizi bitirip ev alicaktik insallah esim cocuk istiyorum dedikce ev alalim askim ondan sonra 1-2 yilimiz daha var toparlayalim kendimizi diyordum haziran ayinda sadece 1 gun korunmamistik .1 kerede olmaz bebis diyordum takii isyerinde birgun basim firilfiril donene kadar adetimde 5 gun gecikmisti acaba olabilirmi diyordum ama hicte umudum yoktu gercek anlamda neyse tercumana sordum burda nereye gidebilirim diye isyerinin sevki ile turk hastanesine gidebiliyordum ama ben isyeri doktoruna kimseye bisey soylemek istemedim tercumanla ciktik yola beni 2 katli dokuk bir binaya soktu upuzun koridorun bi ucuna kadar gittik kadinlar girip cikiyordu ne sira vardi ne vezne girdik bizde rus bir orta yasli doktor tercuman bana yat dedi uzandim ultrason aletini koymasiyla bunlar basladi rusca konusmaya neoluyor banada soyle ne diyor derken tebrik ederim 3 haftalikmis dedi o anki saskinligimi anlatamam kalktim dokturun yuzune bakakaldim tercuman 10 manat vericeksin diyor ben hala bakiyorum neyse ciktik dokuk binanin kapisina takildim elim ayagim dolasti ben napicam yanimda kimsem yok calismaya geldik buraya nasil yaparim burda kocami birakip gidicem mi turk doktor yok burda napicam ben diye konusurken tercuman bi sigara ic istersen dedi yok icemem yurtdisinda acayip bagimli hale geldigim sigarayi o an itibariyle ne olursa olsun .hic icmedim ogrendigim gun 20 temmuzdu aksam esime soyledimde ciddi soktaydi oda kimseye soylemicektik tabi annem, ablam ve kayinvalidem haric annemi aradigimda saat sabah 7di ama turkiyede 5 de ogrendi annem anane olacagini annem cikip bize ev aramaya baslamis biraz pesinat biriktirmistik kredi cekebilirdik annem ogun ev buldu 3 agustosta ev sahibi olduk bebegimizin sansina hic paramiz kalmamisti hepsini ucuucuna yetirdik 29 agustosta turkiyeye 6 aylik iznimize gelebiliyorduk karar vermistim donmicektim cunku cok hastalanmistim ne dogru duzgun doktor vardi ulkede nede kapimi calan tek bir insan esim destek olmaya calisiyordu fakat isi cok agirdi turkiyeye donecegimiz gece 3 de servis aldi bizi havaalina giderken nefret ettigim ulkeye son kez baktim turkiyeye ucak inise gectiginde yasadigimiz sevinci anlatmak mumkun degildi esim kolumu sikasika morartti resmen karnimda kucucuk bebegim bizi karsilamaya gelen annem ve ablamla ilk bulusmamiz kosarak sarilip aglamaya basladigimiz o an bi film karesi gibiydi ben o gun doktora kostum ilk kez kalp atislarini duyabildim 10 hafta 4 gunluktu bebegimiz isi biraktim esim dondu ama benim isi birakmam sorun oldu esimde turkiyeye donmek zorunda kaldi ve benim karnimda kucucuk bebegim calismiyorum esim geldi is bulamadi ve ev kredisi borcu oduyoruz cok zor gecti hamileligim cok uzuluyordum esimin isleri yolunda gitmiyordu yemek bile zor aliyorduk iyi beslenmem lazimdi bide oyle boyle annemlerin destegiyle itekaka ilerliyorduk borca batmaya bir yandan devam ediyorduk 20 haftadaki aytintili ultrasonda cok sukur doktorumuz cok tatli bir kizin olucak cok uslu guzel guzelpoz veriyor dedi aldik fotosunu cokta saglikli dedi doktor allaha sukurler olsun diyerek ayrildim zaten bastan beri kizim olcak diyordum oyle hissediyordum yeterki kizim iyi olsun bu sikintilari elbet atlatacaktik 26 haftada yapilan seker testim cok yuksekti moralim sifirdi insulin almak istemiyordum 1 hafta musade ettiler basladim diyet ve yuruyuse cok zordu bana ozel yemek yapti annem surekli yurudum ve sonuc sekerim dustu hatta 3 kilo bile vermistim kurtuldum sukurler olsun esim oyle boyle bi ise gidiyor yuvarlaniyorduk resmen bebegimin ihtiyaclarini almak istiyordum surekli internetten bakip bakip alamiordum o konudada ablam girdi devreye ihtiyaclarimizin yarisini o aldi odasini hazirladi teyzesi 33.haftada rahimde incelme oldugu icin erken dogum tehlikesi yasiyordum yatmam lazimdi hicbisyimiz hazir degildi ama bibaktim herkes bir olmus haftasonu evimiz temizlenmis valizlerimiz hazirlanmis kizimin odasi hazirlanip kapisi kilitlenmisti cok mutlu oldum yatmaya devam ettim bebegimin daha beklemesi lazimdi ciger gelistirici igneyi vuruldum ama korkuyordum kizim bekle annem benim gibi sabirsiz olma guzel guzel buyu diyordum doktorumuz artik bizi herhafta gormek istedigi soyledi bizim kizdan supriz bekliyordu sanirim 34.haftaki kontrolumuzde bebegimizin herseyi normaldi sadece 37 haftalik gozukuyordu gelisimi artik disari cikamiyordum daha dogrusu cikarmiyorlardi yatiyordum surekli hic degilse 36.haftayi gormemiz lazimdi bebegimin ciger gelisiminin tamamlanmasi icin 35.haftaki kontrolumuzde bebegim 3300 gr olmustu ve nstde sancilarim 50-60 arasi degisiyordu ama aciklik yoktu gittik evimize ama ertesi gun karin agrisiyla tekrar dustuk hastane yollarina surekli terliyordum ve karnim agriyordu bikac kez nstde 70 sanci gorduk ama duzenli degildi doktorumuz dogumun basladigini dusunmuyordu yediklerime dikkat etmemi soyledi donduk yine evimize annemde benden korkuyordu evi temizleyelim heran gelebilir desede ben anneme haftaya yapariz esimde evdeyken 36.haftamiz biter haftasonu temizleriz dedim annemle evdeydim o hafta boyunca 35+6 da gece karin agrisiyla uyandim tuvalette gecirdim geceyi yatiyordum ama uykudan uyaniyordum ishal olmustum belim sizliyordu ama doktorum bebek zaten iri baski yapiyordur diyordu bana bende onemsemedim uykusuz bir gecenin sabahinda 36+0 da doktor kontrolumuz vardi esime cok kotu bir gece gecirdim ishal oldum cok halsizim bana yardim et ustumu giydir dedim ama hala dogurdugumu dusunmuyordum neolur ne olmaz diye hastaneye gidicekleri esime soyledim yinede ama esim biliyormus dogumun basladigini annemi arayip eve 3 kisi donebiliriz dedi ciktik evden annem ve ablamda bizimle geliyorlardi ablam ise gitti bizi birakip esim ve annemle gittik nstye ilk once almadilar dogum hastalari var beklemeniz lazim dedi ebe bu arada kontrole gidelim dedik girdik doktoruma dun geceyi cok kotu gecirdim ishal oldum dedim oda yediklerime bagladi yine ultrasonda hersey normaldi bebegim 3600gr gozukuyordu icimden surekli bebegime sesleniyordum annem artik gelebilirsin daha da kilo alirsa sezeryan olmak zorunda kalicaktim oysaki ben bastan beri normal dogum istiyordum o kadar cok hikaye okumus o kadar cok video izlemistimki yaparim diyordum doktorumuz idrar ve kan tahlili istedi idrar tahlilini ve nst sonucunu bekliyorum dedi gittik nstye hala beni almiyorlar bekledik biraz neyse ebe geldi alalim sizi dedi baglandim nstye ilk sanci 99 da takili kaldi annem gordu bidah olucak mi derken 90-100 arasi sancilar vuruyor ama bende 0 dada ayni his var 100 sanci vurdugundada ayni his hafif bel agrisi annem de dogurdugumu anladi ama ben hala haftaya kadar bekler anne diyorum o sirada doktorum dogumhaneye geldi bende cikarken karsilastik idrar sonucun iyi dedi nst sonucunada bakayim dedi usulca verdim eline kagidi esim gitmisti ise bu arada annem ve ben karsimizda ebe ve doktorum seni iceri alalim dediler muayne etti 2-3 cm gibi diye mirildandi ebe bana gulumsuyor ben hala dogurduguma inanmiyorum kacip gitmek istiyorum doktorumla beraber annemin yanina dogumhane kapisina ciktik kararinizi verin dogum baslamis normal istiyorsaniz 24 saate kalmadan dogum olur fakat vajina cikisindaki kemik bizi zorlicak dedi bende hissetmistim muaynede resmen kemikten asagiya dogru soktu elini doktorum riski bir normal dogum olur vakum kullanmamiz gerekebilir dedi bebek iri 3 kilo olsa biraz daha iyi konusurdum dedi peki kesi yapiyormusunuz dedigimde her dogumda yapiyoruz yirtilmayi onlemek icin ama senin durumunda kesi biraz derin olabilir dedi kadina sonuna kadar guveniyordum amaci beni korkutmak degildi hastanede cok kisi normal dogum yapiyordu doktorumda firsatci biri degildi peki sezeryan olursa ne zaman olur dedik ben hala bikac gune olur herhalde dedim salakligim tuttu sanirim kadin bugun aliriz dedi o sirada saat 14 civari biz annemle bakakaldik doktorum girdi dogumhaneye siz kararinizi verin dedi annem ablami cagiriyor ben esimi ama hala esime kesin bisey yok isine bak sen diyorum annem bagiriyor kizim cabuk gelsin ne isi diyor ben hala kabullenemiyorum ogun doguracagimi dogumhane kapisindan kactik biz o sirada geldi esim ve ablam karar veremiyoruz hepimiz birbirimize bakiypruz ben diyorum kizim beni dinledi gelior kilosuda normal ama ya sıkısırsa vakum ya zarar verirse cok kararsizim yine gidioruz hep beraber doktorumun yanina kadin yeniden acikliyor bakin normal dogum yapabilir ama rahat bir dogum olmicak bunu bilin cati dar bebek 3600gr kemikten gecerek cikicak kesi olabiir en iyisi normal dogum ama az hasarli olursa biz bazi hastalara normal yaptiriyoruz ama sonunda keske sezeryan olsaymis dioruz ama sezeryan yaptirdigimiz hastalara keske normal yaptirsak demioruz dedi biz hala yuzune bakiyoruz siz karar verin diyoruz kadin son nokta kizkardesim olsa sezeryan yapardim diyor biz yine cikiyoruz kapida dusunup soylicez ve ben kararimi soyle veriorum alttanda kesi okucak usttende ama normal olursa bebegim riske girecek bari o rahat bir sekilde ciksin ya bisey olursa vicdan azabim nasil olur diye dusunuorum hic aklima gelmeyen sezeryan kararini veriorum korkarak doktoruma aksama olur herhalde biz eve gidip gelelim hicbiseyimiz yok diyorum doktorum ise yan binaya gec yatisin yapilsin diyor nasil yani desemde ameliyathane bosmu anestezi uzmani ne durumda bakicam ona gore alicam gidemezsin diyor yan binada kapida karsiniyorum kagitlari imzalayip genel bilgileri verip ebe beni hemen yakalayip sizi hazirlicaz diyor hersey neden bukadar hizli gidiyor anlamiyorum saat 15:30 civari ebe beni hazirliyor sonda takiyor damar yolu aciliyor esim ve ablam esyalarimizi almaya gidiyorlar ebeye diyorum onlar gelene kadar almazlar dimi diye doktora soruyorlar heran alabilirim diyor annemle ben odadayiz annemin yuzu karardi .sanki benden daha cok korkuyor anne iste naparsin odaya arkadasim geliyor sen nerden buldun beni diyorum ayni doktora kontrolum vardi randevular iptal edildi acil sezeryan var diyince aklima geldin adi ne diye sordum duyunca sok oldum diyor yani doktor randevulari iptal etmis geliyormusneyse ablam ve esim yetisiyor tabi acilin onunde arabayi unutup kosan esim arabayi cekmeye bile gidemeden sedye geliyor ve aliyorlar beni cok hizli gidiyoruz neden arkada kaldi tum ailem asansore sokulurken esimle gozgoze geliyoruz aglamaya basliyorum evet giriyoruz ameliyathaneye tum ekip hazir kapida bir erkek bi kiz maskeli boneli beni karsiliyor bebegin ismi ney diyorlar nehir diyorum sadece gozlerini gordugum bu kisiler beni hazirliyor ustumu aciyorlar onume perde geriyorlar soguk soguk biseyi suruyorlar gobegime anestezi uzmani ne istiyorsun diyor genel diyorum daha fazlasina yuregim dayanmaz benim doktorum geliyor baslioruz canim diyor elimi tutarak evet uyuyorsun diyorlar ben ayetel kursiyi okuyorum unutmiyim diye birazda sesli sonunu getirebiliyorum cok sukur uyumusum ayilmaya calisirken bebek nasil diyorum surekli tanimadigim sesler iyi diyor odama gectigimde etrafimda sesler var hayal meyal anlamiyorum bisey yataga gecirilirken oyle aci cekiyorumki inledim oluyorum diye beni desiyorlar anne karnim cok acioo anne diyorumusum esim basimda opup gecicek diyormus hemsire kocan beni aglatiyordu diyor sonradan ordan ogreniyorum annem kendinde degil beklerken ameliyat basladi yazisini ekranda gorunce fenalasiyor sakinlestirme calisiyorlar basimda gecicek annem ac gozlerini diyor acmaya calisiyorum goremiyorum diyorum ama netlesiyor tavan yavas yavas igneler vuruluyor biseyler oluyor gecicek diyorlar gecmio gecmio diye inlerken hafifledigini hissediyorum evet aci o lanet aci geciyor ablam bebegin cok guzel diyor arkadasim geldi diyorum ya fenalasmis odaya girip beni o haldee gorenler cok kotu olmus annem cikarmis herkesi etrafimdaakilerin ellerini sıkıyorum doktorum geliyor onun elini birakmiyorum kadinin su sozlerini duyuyorum anliyorum hepsini olmasada ailece cok iyi bir karar vermissiniz 3820 gr dogdu masallah diyerek cikardim cok zorlanirdi simdi sana en kuvvetli agri kesiciyi yolluyorum diyor ve evet geliyor agri kesici evet nehir geliyor babasini yanima veriyor beni opuyor ama o an ben hala tam ayik degilim etrafimiz dolu sesler hemsire evet emicek simdi diyor ben sezeryan ya beklemiyorum sanirim sut falan karakafali kizimi goruyorum cukcuk emiyor yanima yatmis o an benim ayildigim andir hersey netlesiyor aci yok gelenlerle sohbet ediyorum yanimda yatan bebegime bakiyorum ve mutlu son benim artik bir kizim var hemde cok tatli kokusu cok guzel butun evimizi kokutuyor hastanede kaldigim ilk gecenin sabahinda sonda hastabezi cikiyor korsem takiliyor ayaga kaldiriliyorum cok fena degil yatip kalkmak zor ama tek basima yuruyorum 2.gun bebegimin altini bezliyorum surekli dolasiyorum ve cikis yapiyoruz sorunsuz bir sekilde bebegimn testleri yapiliyor cok sukur iyi eve dogru yola cikiyoruz esimin dedigim gibi 3 kisi donuyoruz eve mis kokulu kizima evini gezdirioruz ben dolasiyorum bebegime bakabiliyorum emziriyorum yatip kalkmasi biraz zorlasada yapilabiliyor ve ben sezeryan olduguma pisman degilim kizima baktikca onu dogum kanalinda sıkıstirmadigim icin o minicik kafasina vakum kullanilmadigi icin 3820 grlik kizimi dar olan catimda hirpalamadigim icin cok cok memnunum ve o ilk anki aci 10 dakikalik surec cok kotu olsada hemen ayiliyorum yuruyebiliyorum bebegimle ilgilenebiliyorum alt tarafi bozmadigim icinde memnunum hic degilse rahat tuvaletimi yapabiliyorum suan her iste vardir bir hayir allaha sukurler olsun ben kizima kavustum allah bize bagislasin insallah onu allah sizede kolay dogum nasip etsin normalde olsa sezeryanda olsa allah kolayii hayirlisini versin insallah 5 . gunumuz mis kokulumla hayat durdu ben anne oldum canim kocami baba yaptim allaha sukurler olsun.
Doğum Tarihi : 17.02.2013 (38+0)
Doğum Saati : 20:30
Miniğimizin kilosu : 3150 gr
Miniğimizin boyu : 49 cm
Miniğimizin ismi : Emir
Doğum Şekli : Normal Doğum
Hikayemiz 1 Temmuz 2013 te başladı..
şüphelerimin sonucunda testimiz pozitif çıkınca kendimizi hastanede bulduk..
emin olmalıydık..eşimle birlikte hastanede randevu saatimizin gelmesini beklerken içimiz kıpır kıpır..
ve doktorumuz gebelik kesesini gördü " tam 5 haftalık hamilesin "
Doktorumun yüzüne bakıp sadece tebessüm ettim.sevinçten söyleyecek bir kelime bulamadım..
eşimle göz göze geldik..ikimizinde yüzünde aynı tebessüm..
bir yandan da endişe içindeyiz,korkuyoruz.ilk bebeğimizi 10 haftalıkken kaybetmiştik.
eve gelirken binbir düşünce içinde kendimi yedim bitirdim..
"Allah korusun bu seferde kötü birşey olursa naparım ben"
günleri,haftaları,ayları saya saya nihayet beklenen güne geldik..
eşimde bende ailemizden uzakta gurbetteyiz..dört gözle annemin izmirden gelmesini bekliyorum..
nihayet 16 şubat cumartesi akşamı büyük bir süprizle karşılaştık ve annem geldi..
"ohh" dedim.."artık yalnız değilim annem var rahatça doğumu bekleyebilirim"...
ve 17 şubat pazar sabahı..
annem yol yorgunluğunu,eşimde haftanın iş yorgunluğunu atmak için mışıl mışıl uyuyor..
ben sabah 9 gibi uyandım demir hapımı içtim,pencereden baktım durgun bir pazar günü..
şehir daha uyanmamış..sokak sessiz..tekrar yattım.sonra büyük bir şaşkınlıkla uyandım..
suyum geliyor tutamıyorum..sırılsıklam olduk 2 dakika içinde...saat 10:30..
"hayatım kalk suyum geliyorrr tutamıyorum"
"anneeeee uyannn koşşşş galiba doğuruyorumm"
doğuma yalnız gitmekten korkuyordum,bebeğim bunu hissetmişti sanki..anneannesinin gelişini beklemişti..
hemen hastaneye gittik yatışımızı yaptık..doktorum geldi ve anlatmaya başladı
"ilk doğumun olduğu için bu süreç uzun sürebilir.sabırla beklersen yüzde 90 normal doğum yapabilirsin."
ve doğum sürecimiz başladı..hala suyum geliyor ama sancım yok..
öğleden sonra suni sancı vermeye başladılar.akşamüzeri sancılar sıklaşmaya başladı..
dayanılması güç bir hale geldi..kasıklarımda baskı arttı.heyecan korku endişe bütün duygular karıştı..
ve bir anda doğumun başladığını hissettim."annee artık bebek geliyor galiba"
hemen tekerlekli sandalye getirdiler odadan beni alıp doğumhaneye çıkardılar.saate baktım 19:45
doğumhanede vakit nasıl geçti bilmiyorum.bebeğim doğmuştu.saat tam 20:30.ben derin bir ohh çekiyordum..
tam 10 saat süren bir bekleyişin ardından kavuştuk birbirimize...
bebeğim doğar doğmaz kanlı bir şekilde hemen üzerime yatırdılar..doktorum dokun bebeğine dedi.
hafifçe dokundum oğluma ağlıyordu..kıyamadım..minicikti bedeni inanamadım..
gece odamıza geldiğimizde bebeğimde bende çok yorgunduk.hemen emzirdim oğlumu.azıcık emdi yoruldu.
kuzum mışıl mışıl uyudu ama ben uyuyamadım,sabaha kadar minik mucizemi izledim,doyamadımm..
şimdi tam 10 günlük oldu kuzum..mis gibi kokuyor.gözlerimin içine bakıyor.
artık üç kişilik bi aileyizz..sevdiğim adama ve bana ait bi beden büyüyor gözlerimizin önünde...
Allah'a şükretmeye devam ediyorum minik kuzuma kavuştuğum için... :))
ay harika ne güzel, şimdi banyo zamanı sanırım. misler gibicanım göbeği düşünce yara gibi kan filan oluyor mu? temizliğini nasıl yaptınız? özel bir krem almamız gerekiyor mu
ailesinin turkiyeye donmesini saglayan
isteksiz tebessum eden annesine kahkaha atmayi ogreten canim kizimin upuzun hikayesi
bdt:22mart 2013
gerceklesen tarih:22subat2013
kilo:3820
boy:49cm
hafta36+0
genel anestezi sezeryan.
10 eylul 2011 de maddi acidan zorluklar icinde evlenmistik ikimizde calisiyorduk ama evlenirken yaptigimiz borclari odeyemiyorduk esim evleneli 3 ay olmustu ki calismak icin yurtdisina gitti ustune 3 ay ayri kaldiktan sonra bende isimi biraktim esimin yanina gittim bende calisicaktim yurtdisinda ise alinmistim ikimizde calisip borclarimizi bitirip ev alicaktik insallah esim cocuk istiyorum dedikce ev alalim askim ondan sonra 1-2 yilimiz daha var toparlayalim kendimizi diyordum haziran ayinda sadece 1 gun korunmamistik .1 kerede olmaz bebis diyordum takii isyerinde birgun basim firilfiril donene kadar adetimde 5 gun gecikmisti acaba olabilirmi diyordum ama hicte umudum yoktu gercek anlamda neyse tercumana sordum burda nereye gidebilirim diye isyerinin sevki ile turk hastanesine gidebiliyordum ama ben isyeri doktoruna kimseye bisey soylemek istemedim tercumanla ciktik yola beni 2 katli dokuk bir binaya soktu upuzun koridorun bi ucuna kadar gittik kadinlar girip cikiyordu ne sira vardi ne vezne girdik bizde rus bir orta yasli doktor tercuman bana yat dedi uzandim ultrason aletini koymasiyla bunlar basladi rusca konusmaya neoluyor banada soyle ne diyor derken tebrik ederim 3 haftalikmis dedi o anki saskinligimi anlatamam kalktim dokturun yuzune bakakaldim tercuman 10 manat vericeksin diyor ben hala bakiyorum neyse ciktik dokuk binanin kapisina takildim elim ayagim dolasti ben napicam yanimda kimsem yok calismaya geldik buraya nasil yaparim burda kocami birakip gidicem mi turk doktor yok burda napicam ben diye konusurken tercuman bi sigara ic istersen dedi yok icemem yurtdisinda acayip bagimli hale geldigim sigarayi o an itibariyle ne olursa olsun .hic icmedim ogrendigim gun 20 temmuzdu aksam esime soyledimde ciddi soktaydi oda kimseye soylemicektik tabi annem, ablam ve kayinvalidem haric annemi aradigimda saat sabah 7di ama turkiyede 5 de ogrendi annem anane olacagini annem cikip bize ev aramaya baslamis biraz pesinat biriktirmistik kredi cekebilirdik annem ogun ev buldu 3 agustosta ev sahibi olduk bebegimizin sansina hic paramiz kalmamisti hepsini ucuucuna yetirdik 29 agustosta turkiyeye 6 aylik iznimize gelebiliyorduk karar vermistim donmicektim cunku cok hastalanmistim ne dogru duzgun doktor vardi ulkede nede kapimi calan tek bir insan esim destek olmaya calisiyordu fakat isi cok agirdi turkiyeye donecegimiz gece 3 de servis aldi bizi havaalina giderken nefret ettigim ulkeye son kez baktim turkiyeye ucak inise gectiginde yasadigimiz sevinci anlatmak mumkun degildi esim kolumu sikasika morartti resmen karnimda kucucuk bebegim bizi karsilamaya gelen annem ve ablamla ilk bulusmamiz kosarak sarilip aglamaya basladigimiz o an bi film karesi gibiydi ben o gun doktora kostum ilk kez kalp atislarini duyabildim 10 hafta 4 gunluktu bebegimiz isi biraktim esim dondu ama benim isi birakmam sorun oldu esimde turkiyeye donmek zorunda kaldi ve benim karnimda kucucuk bebegim calismiyorum esim geldi is bulamadi ve ev kredisi borcu oduyoruz cok zor gecti hamileligim cok uzuluyordum esimin isleri yolunda gitmiyordu yemek bile zor aliyorduk iyi beslenmem lazimdi bide oyle boyle annemlerin destegiyle itekaka ilerliyorduk borca batmaya bir yandan devam ediyorduk 20 haftadaki aytintili ultrasonda cok sukur doktorumuz cok tatli bir kizin olucak cok uslu guzel guzelpoz veriyor dedi aldik fotosunu cokta saglikli dedi doktor allaha sukurler olsun diyerek ayrildim zaten bastan beri kizim olcak diyordum oyle hissediyordum yeterki kizim iyi olsun bu sikintilari elbet atlatacaktik 26 haftada yapilan seker testim cok yuksekti moralim sifirdi insulin almak istemiyordum 1 hafta musade ettiler basladim diyet ve yuruyuse cok zordu bana ozel yemek yapti annem surekli yurudum ve sonuc sekerim dustu hatta 3 kilo bile vermistim kurtuldum sukurler olsun esim oyle boyle bi ise gidiyor yuvarlaniyorduk resmen bebegimin ihtiyaclarini almak istiyordum surekli internetten bakip bakip alamiordum o konudada ablam girdi devreye ihtiyaclarimizin yarisini o aldi odasini hazirladi teyzesi 33.haftada rahimde incelme oldugu icin erken dogum tehlikesi yasiyordum yatmam lazimdi hicbisyimiz hazir degildi ama bibaktim herkes bir olmus haftasonu evimiz temizlenmis valizlerimiz hazirlanmis kizimin odasi hazirlanip kapisi kilitlenmisti cok mutlu oldum yatmaya devam ettim bebegimin daha beklemesi lazimdi ciger gelistirici igneyi vuruldum ama korkuyordum kizim bekle annem benim gibi sabirsiz olma guzel guzel buyu diyordum doktorumuz artik bizi herhafta gormek istedigi soyledi bizim kizdan supriz bekliyordu sanirim 34.haftaki kontrolumuzde bebegimizin herseyi normaldi sadece 37 haftalik gozukuyordu gelisimi artik disari cikamiyordum daha dogrusu cikarmiyorlardi yatiyordum surekli hic degilse 36.haftayi gormemiz lazimdi bebegimin ciger gelisiminin tamamlanmasi icin 35.haftaki kontrolumuzde bebegim 3300 gr olmustu ve nstde sancilarim 50-60 arasi degisiyordu ama aciklik yoktu gittik evimize ama ertesi gun karin agrisiyla tekrar dustuk hastane yollarina surekli terliyordum ve karnim agriyordu bikac kez nstde 70 sanci gorduk ama duzenli degildi doktorumuz dogumun basladigini dusunmuyordu yediklerime dikkat etmemi soyledi donduk yine evimize annemde benden korkuyordu evi temizleyelim heran gelebilir desede ben anneme haftaya yapariz esimde evdeyken 36.haftamiz biter haftasonu temizleriz dedim annemle evdeydim o hafta boyunca 35+6 da gece karin agrisiyla uyandim tuvalette gecirdim geceyi yatiyordum ama uykudan uyaniyordum ishal olmustum belim sizliyordu ama doktorum bebek zaten iri baski yapiyordur diyordu bana bende onemsemedim uykusuz bir gecenin sabahinda 36+0 da doktor kontrolumuz vardi esime cok kotu bir gece gecirdim ishal oldum cok halsizim bana yardim et ustumu giydir dedim ama hala dogurdugumu dusunmuyordum neolur ne olmaz diye hastaneye gidicekleri esime soyledim yinede ama esim biliyormus dogumun basladigini annemi arayip eve 3 kisi donebiliriz dedi ciktik evden annem ve ablamda bizimle geliyorlardi ablam ise gitti bizi birakip esim ve annemle gittik nstye ilk once almadilar dogum hastalari var beklemeniz lazim dedi ebe bu arada kontrole gidelim dedik girdik doktoruma dun geceyi cok kotu gecirdim ishal oldum dedim oda yediklerime bagladi yine ultrasonda hersey normaldi bebegim 3600gr gozukuyordu icimden surekli bebegime sesleniyordum annem artik gelebilirsin daha da kilo alirsa sezeryan olmak zorunda kalicaktim oysaki ben bastan beri normal dogum istiyordum o kadar cok hikaye okumus o kadar cok video izlemistimki yaparim diyordum doktorumuz idrar ve kan tahlili istedi idrar tahlilini ve nst sonucunu bekliyorum dedi gittik nstye hala beni almiyorlar bekledik biraz neyse ebe geldi alalim sizi dedi baglandim nstye ilk sanci 99 da takili kaldi annem gordu bidah olucak mi derken 90-100 arasi sancilar vuruyor ama bende 0 dada ayni his var 100 sanci vurdugundada ayni his hafif bel agrisi annem de dogurdugumu anladi ama ben hala haftaya kadar bekler anne diyorum o sirada doktorum dogumhaneye geldi bende cikarken karsilastik idrar sonucun iyi dedi nst sonucunada bakayim dedi usulca verdim eline kagidi esim gitmisti ise bu arada annem ve ben karsimizda ebe ve doktorum seni iceri alalim dediler muayne etti 2-3 cm gibi diye mirildandi ebe bana gulumsuyor ben hala dogurduguma inanmiyorum kacip gitmek istiyorum doktorumla beraber annemin yanina dogumhane kapisina ciktik kararinizi verin dogum baslamis normal istiyorsaniz 24 saate kalmadan dogum olur fakat vajina cikisindaki kemik bizi zorlicak dedi bende hissetmistim muaynede resmen kemikten asagiya dogru soktu elini doktorum riski bir normal dogum olur vakum kullanmamiz gerekebilir dedi bebek iri 3 kilo olsa biraz daha iyi konusurdum dedi peki kesi yapiyormusunuz dedigimde her dogumda yapiyoruz yirtilmayi onlemek icin ama senin durumunda kesi biraz derin olabilir dedi kadina sonuna kadar guveniyordum amaci beni korkutmak degildi hastanede cok kisi normal dogum yapiyordu doktorumda firsatci biri degildi peki sezeryan olursa ne zaman olur dedik ben hala bikac gune olur herhalde dedim salakligim tuttu sanirim kadin bugun aliriz dedi o sirada saat 14 civari biz annemle bakakaldik doktorum girdi dogumhaneye siz kararinizi verin dedi annem ablami cagiriyor ben esimi ama hala esime kesin bisey yok isine bak sen diyorum annem bagiriyor kizim cabuk gelsin ne isi diyor ben hala kabullenemiyorum ogun doguracagimi dogumhane kapisindan kactik biz o sirada geldi esim ve ablam karar veremiyoruz hepimiz birbirimize bakiypruz ben diyorum kizim beni dinledi gelior kilosuda normal ama ya sıkısırsa vakum ya zarar verirse cok kararsizim yine gidioruz hep beraber doktorumun yanina kadin yeniden acikliyor bakin normal dogum yapabilir ama rahat bir dogum olmicak bunu bilin cati dar bebek 3600gr kemikten gecerek cikicak kesi olabiir en iyisi normal dogum ama az hasarli olursa biz bazi hastalara normal yaptiriyoruz ama sonunda keske sezeryan olsaymis dioruz ama sezeryan yaptirdigimiz hastalara keske normal yaptirsak demioruz dedi biz hala yuzune bakiyoruz siz karar verin diyoruz kadin son nokta kizkardesim olsa sezeryan yapardim diyor biz yine cikiyoruz kapida dusunup soylicez ve ben kararimi soyle veriorum alttanda kesi okucak usttende ama normal olursa bebegim riske girecek bari o rahat bir sekilde ciksin ya bisey olursa vicdan azabim nasil olur diye dusunuorum hic aklima gelmeyen sezeryan kararini veriorum korkarak doktoruma aksama olur herhalde biz eve gidip gelelim hicbiseyimiz yok diyorum doktorum ise yan binaya gec yatisin yapilsin diyor nasil yani desemde ameliyathane bosmu anestezi uzmani ne durumda bakicam ona gore alicam gidemezsin diyor yan binada kapida karsiniyorum kagitlari imzalayip genel bilgileri verip ebe beni hemen yakalayip sizi hazirlicaz diyor hersey neden bukadar hizli gidiyor anlamiyorum saat 15:30 civari ebe beni hazirliyor sonda takiyor damar yolu aciliyor esim ve ablam esyalarimizi almaya gidiyorlar ebeye diyorum onlar gelene kadar almazlar dimi diye doktora soruyorlar heran alabilirim diyor annemle ben odadayiz annemin yuzu karardi .sanki benden daha cok korkuyor anne iste naparsin odaya arkadasim geliyor sen nerden buldun beni diyorum ayni doktora kontrolum vardi randevular iptal edildi acil sezeryan var diyince aklima geldin adi ne diye sordum duyunca sok oldum diyor yani doktor randevulari iptal etmis geliyormusneyse ablam ve esim yetisiyor tabi acilin onunde arabayi unutup kosan esim arabayi cekmeye bile gidemeden sedye geliyor ve aliyorlar beni cok hizli gidiyoruz neden arkada kaldi tum ailem asansore sokulurken esimle gozgoze geliyoruz aglamaya basliyorum evet giriyoruz ameliyathaneye tum ekip hazir kapida bir erkek bi kiz maskeli boneli beni karsiliyor bebegin ismi ney diyorlar nehir diyorum sadece gozlerini gordugum bu kisiler beni hazirliyor ustumu aciyorlar onume perde geriyorlar soguk soguk biseyi suruyorlar gobegime anestezi uzmani ne istiyorsun diyor genel diyorum daha fazlasina yuregim dayanmaz benim doktorum geliyor baslioruz canim diyor elimi tutarak evet uyuyorsun diyorlar ben ayetel kursiyi okuyorum unutmiyim diye birazda sesli sonunu getirebiliyorum cok sukur uyumusum ayilmaya calisirken bebek nasil diyorum surekli tanimadigim sesler iyi diyor odama gectigimde etrafimda sesler var hayal meyal anlamiyorum bisey yataga gecirilirken oyle aci cekiyorumki inledim oluyorum diye beni desiyorlar anne karnim cok acioo anne diyorumusum esim basimda opup gecicek diyormus hemsire kocan beni aglatiyordu diyor sonradan ordan ogreniyorum annem kendinde degil beklerken ameliyat basladi yazisini ekranda gorunce fenalasiyor sakinlestirme calisiyorlar basimda gecicek annem ac gozlerini diyor acmaya calisiyorum goremiyorum diyorum ama netlesiyor tavan yavas yavas igneler vuruluyor biseyler oluyor gecicek diyorlar gecmio gecmio diye inlerken hafifledigini hissediyorum evet aci o lanet aci geciyor ablam bebegin cok guzel diyor arkadasim geldi diyorum ya fenalasmis odaya girip beni o haldee gorenler cok kotu olmus annem cikarmis herkesi etrafimdaakilerin ellerini sıkıyorum doktorum geliyor onun elini birakmiyorum kadinin su sozlerini duyuyorum anliyorum hepsini olmasada ailece cok iyi bir karar vermissiniz 3820 gr dogdu masallah diyerek cikardim cok zorlanirdi simdi sana en kuvvetli agri kesiciyi yolluyorum diyor ve evet geliyor agri kesici evet nehir geliyor babasini yanima veriyor beni opuyor ama o an ben hala tam ayik degilim etrafimiz dolu sesler hemsire evet emicek simdi diyor ben sezeryan ya beklemiyorum sanirim sut falan karakafali kizimi goruyorum cukcuk emiyor yanima yatmis o an benim ayildigim andir hersey netlesiyor aci yok gelenlerle sohbet ediyorum yanimda yatan bebegime bakiyorum ve mutlu son benim artik bir kizim var hemde cok tatli kokusu cok guzel butun evimizi kokutuyor hastanede kaldigim ilk gecenin sabahinda sonda hastabezi cikiyor korsem takiliyor ayaga kaldiriliyorum cok fena degil yatip kalkmak zor ama tek basima yuruyorum 2.gun bebegimin altini bezliyorum surekli dolasiyorum ve cikis yapiyoruz sorunsuz bir sekilde bebegimn testleri yapiliyor cok sukur iyi eve dogru yola cikiyoruz esimin dedigim gibi 3 kisi donuyoruz eve mis kokulu kizima evini gezdirioruz ben dolasiyorum bebegime bakabiliyorum emziriyorum yatip kalkmasi biraz zorlasada yapilabiliyor ve ben sezeryan olduguma pisman degilim kizima baktikca onu dogum kanalinda sıkıstirmadigim icin o minicik kafasina vakum kullanilmadigi icin 3820 grlik kizimi dar olan catimda hirpalamadigim icin cok cok memnunum ve o ilk anki aci 10 dakikalik surec cok kotu olsada hemen ayiliyorum yuruyebiliyorum bebegimle ilgilenebiliyorum alt tarafi bozmadigim icinde memnunum hic degilse rahat tuvaletimi yapabiliyorum suan her iste vardir bir hayir allaha sukurler olsun ben kizima kavustum allah bize bagislasin insallah onu allah sizede kolay dogum nasip etsin normalde olsa sezeryanda olsa allah kolayii hayirlisini versin insallah 5 . gunumuz mis kokulumla hayat durdu ben anne oldum canim kocami baba yaptim allaha sukurler olsun.
Doğum Tarihi : 17.02.2013 (38+0)
Doğum Saati : 20:30
Miniğimizin kilosu : 3150 gr
Miniğimizin boyu : 49 cm
Miniğimizin ismi : Emir
Doğum Şekli : Normal Doğum
Hikayemiz 1 Temmuz 2013 te başladı..
şüphelerimin sonucunda testimiz pozitif çıkınca kendimizi hastanede bulduk..
emin olmalıydık..eşimle birlikte hastanede randevu saatimizin gelmesini beklerken içimiz kıpır kıpır..
ve doktorumuz gebelik kesesini gördü " tam 5 haftalık hamilesin "
Doktorumun yüzüne bakıp sadece tebessüm ettim.sevinçten söyleyecek bir kelime bulamadım..
eşimle göz göze geldik..ikimizinde yüzünde aynı tebessüm..
bir yandan da endişe içindeyiz,korkuyoruz.ilk bebeğimizi 10 haftalıkken kaybetmiştik.
eve gelirken binbir düşünce içinde kendimi yedim bitirdim..
"Allah korusun bu seferde kötü birşey olursa naparım ben"
günleri,haftaları,ayları saya saya nihayet beklenen güne geldik..
eşimde bende ailemizden uzakta gurbetteyiz..dört gözle annemin izmirden gelmesini bekliyorum..
nihayet 16 şubat cumartesi akşamı büyük bir süprizle karşılaştık ve annem geldi..
"ohh" dedim.."artık yalnız değilim annem var rahatça doğumu bekleyebilirim"...
ve 17 şubat pazar sabahı..
annem yol yorgunluğunu,eşimde haftanın iş yorgunluğunu atmak için mışıl mışıl uyuyor..
ben sabah 9 gibi uyandım demir hapımı içtim,pencereden baktım durgun bir pazar günü..
şehir daha uyanmamış..sokak sessiz..tekrar yattım.sonra büyük bir şaşkınlıkla uyandım..
suyum geliyor tutamıyorum..sırılsıklam olduk 2 dakika içinde...saat 10:30..
"hayatım kalk suyum geliyorrr tutamıyorum"
"anneeeee uyannn koşşşş galiba doğuruyorumm"
doğuma yalnız gitmekten korkuyordum,bebeğim bunu hissetmişti sanki..anneannesinin gelişini beklemişti..
hemen hastaneye gittik yatışımızı yaptık..doktorum geldi ve anlatmaya başladı
"ilk doğumun olduğu için bu süreç uzun sürebilir.sabırla beklersen yüzde 90 normal doğum yapabilirsin."
ve doğum sürecimiz başladı..hala suyum geliyor ama sancım yok..
öğleden sonra suni sancı vermeye başladılar.akşamüzeri sancılar sıklaşmaya başladı..
dayanılması güç bir hale geldi..kasıklarımda baskı arttı.heyecan korku endişe bütün duygular karıştı..
ve bir anda doğumun başladığını hissettim."annee artık bebek geliyor galiba"
hemen tekerlekli sandalye getirdiler odadan beni alıp doğumhaneye çıkardılar.saate baktım 19:45
doğumhanede vakit nasıl geçti bilmiyorum.bebeğim doğmuştu.saat tam 20:30.ben derin bir ohh çekiyordum..
tam 10 saat süren bir bekleyişin ardından kavuştuk birbirimize...
bebeğim doğar doğmaz kanlı bir şekilde hemen üzerime yatırdılar..doktorum dokun bebeğine dedi.
hafifçe dokundum oğluma ağlıyordu..kıyamadım..minicikti bedeni inanamadım..
gece odamıza geldiğimizde bebeğimde bende çok yorgunduk.hemen emzirdim oğlumu.azıcık emdi yoruldu.
kuzum mışıl mışıl uyudu ama ben uyuyamadım,sabaha kadar minik mucizemi izledim,doyamadımm..
şimdi tam 10 günlük oldu kuzum..mis gibi kokuyor.gözlerimin içine bakıyor.
artık üç kişilik bi aileyizz..sevdiğim adama ve bana ait bi beden büyüyor gözlerimizin önünde...
Allah'a şükretmeye devam ediyorum minik kuzuma kavuştuğum için... :))
slm kızlar bizde hikayemizi paylşalım artık
doktorumuz doğum tarihini yani sezryan gününü belirlerken 22 şubatmı olsun yoksa 25 şubatmı diye sorunca ben hemen atladım tabiki zaten erken olacak 22 şubat olsun dedim ilk bebeğim olmamasına rağmen yanımda dünyalar tatlısı bir oğlum olmasına rağmen kızımı kucağıma almak için sabırsızlandığımdan 22 şubat günü sezeryan günümüzü belirledik doktorumuz sabah 7 :00 da en geç girşini yaptır dedi ve eve döndük bende ailemden uzakta bir dağ başında 8 yıldır yatılı bir okulda merkeze 1saat uzaklığıkta yaşamaktayım tabiki doğum için annemler ve kayınvalidemler geldiler 21 şubat günü akşam eşim durmadan soruyor heyecan var mı diye bendeki cevap aşırı duygu yoğunluğundan hiç bir şey hissetmiyorum ne heyecan ne korku ne endişe hiç bir duygu yok bu soğukkanlılık mı bilmiyorum oysaki bu sezeryanda salya sümük ağlarım oğluşumdan ayrılırken diye düşünüyüordum hastane 1 saatlik uzaklıkta olduğu için sabah en geç 5 bucukta yola çıkmalıydık eşime göre neyse gece herkes odasına çekildi tabiki bende uyku yok saate bakıyorum 1 saate bakıyorum 2 saate bakıyorum derken saat 5 oldu ve ben uykuya tam dalmışım ki eşim uyandırdı saat 5:15 eşim hadi kalk diyor ben ama ben yeni uyumuştum diyorum neyse kalktık hazırlandık annem kayınvalidem ve tabiki oğluşum annem onu bu saatte götürmeyelim dedi ama ben hayır dedim gelsin kardeşinin nasıl doğduğunu o duyguları yaşasın istedim o daha 3 yaşında belki ilerde hatırlmayacak ama eminim ki bilinç altına yeryeleşecektir neyseki saat 6 ya doğru yola çıktık ve bir saat sonra hastanenin acil girişinden girişimiz yaptırdık yatışımızı yaptırdık ve odamıza çıktık tabiki ben kimsenin yüzüne bakmıyorumsonra hemşire geldi işlemeler yapılmaya başlandı tansiyondur nst ye bağladı ve sancıların var dedi ve ameliyat elbiselerini giymemi ve boneyi takmamı söyledi ben giyindim ve oğlum benim bu halimi beğenmemiş olacak ki çıkar diye tutturdu galiba hissetti annemle hiç göz göze geldiğimizi hatırlamıyorumeşim durmadan sarılıyor eşime oğluma iyi bak diyorum tabiki olumsuz şeyler düşünerek ama hiç kondurmuyor bana cevabı sen gelene kadar ben onu oyalarım diyor:)neyse sonda falan takıldı ve sedyeye yatırdılar ve ameliyathaneye giderken asansöre kadar eşim ve oğlum uğurladı oğlum anne gitme diye ağlamaya başladı ki hemen asansör geldi ameliyat başladı doktorum geldi karşılıklı sıcak bir gülümseme nasılsın diye sordu iyim dedimve ameliyat başladı kısa süre sonra doktorum yeşil kumaşların üstünden kanlar içinde siyah saçlı tatlı bir kız gösterdi hiç beklemediğim bir anda çok tatlı bir kzın oldu maşallah dedi ve aradan 10 dk sonra pamuk sıcak bir yüz yanagıma dokundu hemşireler giydirip yanıma getirdiler tabiki bu arada ben dikiliyor olmam lazım hala masadayım sonra işlemler bitti ve odamıza götürdüler beni ve şükürler olsun ki ailemin yanındaydım tabiki ben giderken ağlayan oğlum ben gidince yan odada hasta ziyaretine gelen ünv öğrencisi kızlarla resimler çekilmiş kızların birinden diğerine derken oldukçe keyifli vakitler geçirmiş :)ve bebeğim yağmur um odaya geldiğinde ağlıyormuş oğlumun ilk tepkisi mammam diyerek ona simit uzatmış ben odaya gelidkten sonrada durmadan yataktan sallanan ellerimi kollarımı öpe öpe bitiremedi rabbim hepimizi evlatlarına bağışlasın ve Rabbim kimsenin kucağını boş bırakmasın inş.
tüm doğum yapan arkadaşlarım, Gözünüz aydın Allah analı babalı büyütsün, nazarlardan korusun miniklerinizi..
hepinziin hikayesini okurken kendimi tutamadım çok ağladım ama Masalımmm senin hikayene daha bir cok ağladım, çok güzel ağlatmışşsın. her bebek nasibiyle gelir derler seninki de oyle olmuş her seyi tamamlanmış gelmiş kuzun. Şansı hep devam etsin inşallah
slm kızlar bizde hikayemizi paylşalım artık
doktorumuz doğum tarihini yani sezryan gününü belirlerken 22 şubatmı olsun yoksa 25 şubatmı diye sorunca ben hemen atladım tabiki zaten erken olacak 22 şubat olsun dedim ilk bebeğim olmamasına rağmen yanımda dünyalar tatlısı bir oğlum olmasına rağmen kızımı kucağıma almak için sabırsızlandığımdan 22 şubat günü sezeryan günümüzü belirledik doktorumuz sabah 7 :00 da en geç girşini yaptır dedi ve eve döndük bende ailemden uzakta bir dağ başında 8 yıldır yatılı bir okulda merkeze 1saat uzaklığıkta yaşamaktayım tabiki doğum için annemler ve kayınvalidemler geldiler 21 şubat günü akşam eşim durmadan soruyor heyecan var mı diye bendeki cevap aşırı duygu yoğunluğundan hiç bir şey hissetmiyorum ne heyecan ne korku ne endişe hiç bir duygu yok bu soğukkanlılık mı bilmiyorum oysaki bu sezeryanda salya sümük ağlarım oğluşumdan ayrılırken diye düşünüyüordum hastane 1 saatlik uzaklıkta olduğu için sabah en geç 5 bucukta yola çıkmalıydık eşime göre neyse gece herkes odasına çekildi tabiki bende uyku yok saate bakıyorum 1 saate bakıyorum 2 saate bakıyorum derken saat 5 oldu ve ben uykuya tam dalmışım ki eşim uyandırdı saat 5:15 eşim hadi kalk diyor ben ama ben yeni uyumuştum diyorum neyse kalktık hazırlandık annem kayınvalidem ve tabiki oğluşum annem onu bu saatte götürmeyelim dedi ama ben hayır dedim gelsin kardeşinin nasıl doğduğunu o duyguları yaşasın istedim o daha 3 yaşında belki ilerde hatırlmayacak ama eminim ki bilinç altına yeryeleşecektir neyseki saat 6 ya doğru yola çıktık ve bir saat sonra hastanenin acil girişinden girişimiz yaptırdık yatışımızı yaptırdık ve odamıza çıktık tabiki ben kimsenin yüzüne bakmıyorumsonra hemşire geldi işlemeler yapılmaya başlandı tansiyondur nst ye bağladı ve sancıların var dedi ve ameliyat elbiselerini giymemi ve boneyi takmamı söyledi ben giyindim ve oğlum benim bu halimi beğenmemiş olacak ki çıkar diye tutturdu galiba hissetti annemle hiç göz göze geldiğimizi hatırlamıyorumeşim durmadan sarılıyor eşime oğluma iyi bak diyorum tabiki olumsuz şeyler düşünerek ama hiç kondurmuyor bana cevabı sen gelene kadar ben onu oyalarım diyor:)neyse sonda falan takıldı ve sedyeye yatırdılar ve ameliyathaneye giderken asansöre kadar eşim ve oğlum uğurladı oğlum anne gitme diye ağlamaya başladı ki hemen asansör geldi ameliyat başladı doktorum geldi karşılıklı sıcak bir gülümseme nasılsın diye sordu iyim dedimve ameliyat başladı kısa süre sonra doktorum yeşil kumaşların üstünden kanlar içinde siyah saçlı tatlı bir kız gösterdi hiç beklemediğim bir anda çok tatlı bir kzın oldu maşallah dedi ve aradan 10 dk sonra pamuk sıcak bir yüz yanagıma dokundu hemşireler giydirip yanıma getirdiler tabiki bu arada ben dikiliyor olmam lazım hala masadayım sonra işlemler bitti ve odamıza götürdüler beni ve şükürler olsun ki ailemin yanındaydım tabiki ben giderken ağlayan oğlum ben gidince yan odada hasta ziyaretine gelen ünv öğrencisi kızlarla resimler çekilmiş kızların birinden diğerine derken oldukçe keyifli vakitler geçirmiş :)ve bebeğim yağmur um odaya geldiğinde ağlıyormuş oğlumun ilk tepkisi mammam diyerek ona simit uzatmış ben odaya gelidkten sonrada durmadan yataktan sallanan ellerimi kollarımı öpe öpe bitiremedi rabbim hepimizi evlatlarına bağışlasın ve Rabbim kimsenin kucağını boş bırakmasın inş.
Merhabalar. İşte benim dogum hikayem :)
37. Haftanın son günü doktor kontrolünde yine tansiyonum 17-10 çıkınca doktorum daha fazla beklemek istemedi ve Çarşamba günü 38+3'ken epidural sezeryan ile almaya karar verdi. O gün anestezi uzmanı ile de görüştüm, tüm süreci anlattı. İçim rahatladı.
Sn gece uyuyamama sanmıştım ama valla mışıl mışıl uyudum. Planlı sezeryanın tüm avantajlarını kullandım, kuaföre gittim fönümü çektirdim, makyajımı yaptım. Güle oynaya hastaneye gittik. Ankara'da ToBB Etü hastanesi bu arada. Hastane yoğunluğu yüzünden biraz gecikme yasadık, o arada dogum fotoğrafçımız geldi, her anımızı çekmeye başladı.
Öğlen 12 gibi odaya girdik. Damar yolum açıldı, önlüğümü giydim. Doktorum geldi ve aşağıda ameliyathanede görüşeceğimizi söyledi. Odadakilerle salya sümüz vedalaştım ve eşim ve fotoğrafçım ile aşağıya indim. Aşağıda şenlik havası vardı. Tüm ekip neşeli şakacı. Beni hazırlamaya başladılar. Epidural çok kolay takıldı. Ancak benim bir anda tansiyonum düştü, hafif bayıldım, hemen bir iğne yapıldı. Sonra eşimi yanıma aldılar. O sırada sonda da takılmış, aslında takılmayacaktı ama ben heyecandan tuvalete gitmeyi unutmuşum :)
Hiç hissetmedim.
Sonra ben hissetmesem de operasyon başladı. Ne yazık ki o sırada mide bulantım başladı ve ben o anların pek tadını çıkaramadım. Bebeği çıkardılar, bakımını yapmaya başladılar. doktorum çok güzel ve sağlıklı olduğunu söyledi. Ben eşimin elini bırakamıyorum ve sürekli ağlıyordum. Bebeği yanıma getirdiler ama ben o sırada mide bulantısı ile uğraştığım için kızımı göremedim. Biraz bekleyip yeniden getirdiler yanıma. Öptüm kokladım. Öptüm, öptüm, öptüm.... Kokusunu içime çektim. Gerçekten hayatımın en güzel dakikasıydı.
Sonra eşimi ve bebeği odaya gönderdiler. Beni de hafif bir şekilde uyuttular. Sonraki yarım saat yarı uyur yarı uyanık.
Odaya çıktığımda güzel kızım beni bekliyordu. Hemen kucağıma verdiler. Sütüm de vardı, emzirmeye başladım.
İki saat sonra ayağa kalktım. Sondan çekildi. Ondan sonra yardımsız şekilde her şeyi yapmaya başladım. İlk gece annem kaldı ama kendisi horul horul uyuduğu için kızımın her işini kendim yaptım :) sezeryan korktuğum gibi olmadı yani.
Sadece şiddetli şekilde sag omzunda ağrım oldu. Bebeği çıkarmak için uyguladıkları baskıdanmış. İki defa ağrı kesici iğne oldum.
Tabi bu arada göğüs uçlarından bahsetmiyorum, onların acısı anlatılmaz!
İkş gün sonra eve çıktık. Kucağımda kızım yanımda eşimle eve girişimizi unutamam herhalde.
İki gün sarılığı artacak mı, çok uyuyor emmiyor endişeleri ile geçti. 5. Gün kontrolü sonrası rahatladık.
Şimdi 17 günlük. Geceleri kucağımda ya da memede uyumak istiyor, ben de oturarak uyumanın kitabını yazıyorum :) onun dışında asayiş berkemal.
9 ay boyunca kızımla yolculuğumuzda yanımızda olan tüm arkadaşlarım, iyi ki vardınız...
Şimdi Eda kızıma bir maşallah :)
Eki Görüntüle 659288
Eki Görüntüle 659289