canim tarihi yazmamissin ne zaman dogum yaptin? birde boyunu yaz canim bebeginin
38+6 da Ali kemal Bebişimiz saat 8.40 da sezeryanla 3kiloo 750gr olarak dünyaya geldi,eklerseniz sevinirim...
sonunda ben de doğum hikayemi yazmaya fırsat buldum...
40 haftamı doldurduktan sonra hala bebeğim gelmemişti. günler geçtikçe daha da sabırsızlanıyor, biraz da tedirginleşiyordum.
bebeğimin parmakları elleri kolları tammıydı, neye benziyordu merak ediyordum.
günler geçti 41.haftama da girmiştim, hala ne bir nişan ne de bir sancı vardı... O gün akşam erken yatmıştım saat 10 sıralarında kasıklarıma vuran bir kramp beni uykumdan uyandırdı. krampların arkasının gelmesini bekledim bir saat kadar, gelmedi, uyuyakalmışım. gece birden ılık bir sıvının geldiğini hissettim. aniden yataktan fırladığımı hatırlıyorum saate baktım, 3:00... ayaga kalktığımda da her adım atışımda ılık sıvının bacaklarımın arasından aktığını hissediyordum, sakin bir şekilde eşimi uyandırdım, "suyumun geldi galiba, ben bir duşa gireyim" dediğimde eşimin yataktan, gözlerini faltaşı gibi açarak bi saniye bakıp fırlayarak kalktığını hatırladıkça hala tebessüm ediyorum.
duşumu aldım dua etmeye çoktan başlamıştım zaten, bir yandan dudaklarım dua mırıldanıyor bir yandan da son hazırlıklarımı yapıyordum. evet artık hazırdım. hastaneye gitme vakti geldi.
hastaneye vardık, gelen suyun amniyon sıvısı olup olmadığına bakmak için test yaptılar, yatışım yapıldı. Açıklığıma baktıklarında 1 cm olduğunu ve daha bebeğin yukarıda olduğunu söylediler. o anda keşke yürüyüşlerime hiç ara vermeseydim son ana kadar diye düşündüm. son zamanlarda yürüyüş yapmayı ihmal etmiştim. tecrübesi yüzünden okunan bir ebe, bir gün kadar sancı çeker doğumunu yaparsın demişti, bir gün mü? ne kadar uzun bir süre.. oysa ki ben bebeğime bir an önce kavuşmak için can atıyordum. Tabi o zaman nerden bilebilirdim ki sancılarım 2,5 gün sürecek açılmam az olunca bir saatlik, on dakika dinlenmelik, yürüyüşlere başladım hastanenin içinde, hala çok değişiklik yoktu, bir gün sonunda toplam 4 saat yürüyen ben halsiz düşmüştüm, öğünlerimde hep sıvı yemekten helak olmuştum, katı yiyecek yasaktı. Bir gün boyunca açıklık anca 3 cme çıktı, az da sancilarım başladı ama aralıkları değişkendi. doktora çok yorulduğumu, artık yürüyemeyeceğimi söyleyince, suni sancı vereceğini söyledi. O ana kadar açılmam olması ve suni sancı almamak için hep bir ümidim vardı, o ümit birden yok oldu. Suni sancı hakkında hiç iyi şeyler duymamıştım.
Sancıyı verdiklerinde artık giderek artan ve şiddetlenen sancılar başladı. Bir gün boyunca ağrılara dayanmaya çalıştım. Dayanamayacak gibi olduğumu hissettiğimde epidural vurulmasını istedim. Epiduralden sonrası ağrısızdı, doktorum daha önceden epidural almadan bu kadar uzun sure sancı çekip dayanabilmemi takdir ettiğini söyledi. Sondayı da taktıktan sonra yarım gün kadar daha sürebileceğini sabırlı olmam gerektiğini söyleyip gitti.
Tam iki buçuk gün süren bekleyişin ardından artık doğum vaktinin geldiğini anlamıştım, aşağı tarafımda büyük tuvalet ihtiyacı hissii artmıştı, o anda doğum ekibi içeriye girdi. Derin bir oh çektim, nihayet oğluma kavuşacaktım. Içimden kahkaha atmak, havalara zıplamak geliyordu. Yarım saati bulmadı birden bir rahatlık çöktü üzerime, o anda minik bir ağızın ağlama sesi geldi kulaklarıma inanamadım, Allahım sen ne büyüksün, sana inanmamak ne mümkün, sen varsın ve teksin, çok şükür hemen kucağıma verdiler kordonunu kesmeden, ılık ıslak kaygan minik eller, bacaklar, burun,ağız , hepsine baktım tek tek hepsi de tamdı ve çoook güzellerdi. Kordonunu eşim kesti. Eşimin yüzünde bu ana kadar hiç görmediğim bir huzur ve şaşkınlık vardı, galiba benim de öyle temizlediler bebeğimi kucağıma yine verdiler, bu arada dikişlerimin tamamlanmasını sabırsızlıkla bekliyordum.
Artık 14 günlük olduk, birbirimize daha da alıştık. Onun bir bakışı dünyalara bedel. Geceleri uykusuz bile kalsam hiç önemli değil. Ben daha once nasıl yaşamışım bilmiyorum. Dünyama hoşgeldin bebeğim seni seviyorum.
canim tarihi yazmamissin ne zaman dogum yaptin? birde boyunu yaz canim bebeginin
Hadi ama ekleyin artık Ali Kemalimi arkadaşlar,listede görmek istiyorumm
canım benide artık listeye ekleyebilirsin. kızım 26.12.2011 tarihinde 3.500 kilo 52 cm olarak dünyaya geldi. epidural sezeryanla doğdu. ilk 100 girmişimdir inş.
annis, beni de eklediğin için teşekkür ederim, 89. sırada yerimizi almışız kızımla
Selam güzel anneler,
Anlatılabilecek gibi değil ama deneyecağim.. şuan yanımda bir melek uyuyor..öyle güzel, öyle masum ve mis kokulu ki.. hemen alışıverdim sıcaklığına.. Meğer ne kadar özlemişim onu beklerken..
Biz 29 Aralık 2011 13.04 te kavuştuk Tuanamla..
Öyle özel bir duygu ki, anlatılabilri gibi değil.. hepiniz yaşadınız biliyorsunuz, Rabbim onları bize bağışlasın inşallah..
Doğum hikayemden bahsedeyim biraz.. Sabah kontrole gitmiştik kızımla içiçe..nst ve ultrason yapılana kadar ben sancılandım 10.30 gibiydi. Hemen muayeneyle baktılar ve 4 cm açılmayla hemen yatışımı yaptılar.. 1 saat içinde açılmam 6 scm olmuştu bile.. Fakat doktorların hepsi başıma toplandılar ve çok kararsızlardı.. bebeğime doğum sırasında bişey olmasından çok korkuyorlardı.. ÇAtıma göre iri diye farklı birkaç ultrason cihazından tekrar tekrar ölçtüler açılmam bu arada 7 cm oldu.. çok hızlı ilerlediği için 7 cm oldu bile bu arada.. doğum başladı dediler.. ve bu sırada bölüm başkanını çağırdılar... son kez muayaene etti.. karnımın dışından baktılar bebeğimin büyüklüğüne ve bu riski alamayız acil sezaryene alın dedi.. be sancılarımla acil spinal anesteziyle 12.45 te ameliyathaneye aldılar ve 15 dkika içinde kızımın çığlığına uyandım.. muhteşem bişeydi.. onu görmeye çalışıyordum.. hayalmeyeal doktorun bana yaptığı esprileri hatırlıyorum.. bebeğimin kapatma düğmesi olmadığından istersem geri yerine koymaktan bahsetti.. :) gülümsememi dışa yansıtabildiğimden emin değilim.. yarı baygın gibiydim.. ama o duyguyu çok net ahtırlıyorum.. sonrasında karnımın dikişleri tamamlandı ve kızımla yoğunbakımda beraber 15 dk kadar titrememin geçmesini bekledik.. E tabiki babası, ananesi dedesi, ve büyük halası da heyecanla odada bekliyorlardı.. ikimiz birlikte girdik odaya kızımla.. sonrasında dou dolu gözelr, duygusal anlar ve ağlayan kızımı babası kucağına alır almaz susması ve bu defada babasının ağlamaya başlaması.. çok güzel duygular bunlar.. Rabbim herkese nasip etsin inşallah..
ilk 2 gün sezaryen olması nedeniyle sütüm gelmedi ve kızım mama ile beslendi.. dün sabah ilk kez sütüm geldi ve onu emzirme heyecanını hazzını da yaşadım..
ve dün doğumgünümde, yeniyıldan önceki son günde, aldığım engüzel doğumgünü ve yeniyıl hediyemi evimize getirdik..
şimdi yanımda mışıl mışıl uyuyor.. birazdan uyanır.. şimdilik benden bu kadar..
Liste için bilgilerimi de yazayım..
Tuana adında bir kız bebek, 40+2 de doğdu, Sezeryan, 4.340gr, 54 cm....
Selam güzel anneler,
Anlatılabilecek gibi değil ama deneyecağim.. şuan yanımda bir melek uyuyor..öyle güzel, öyle masum ve mis kokulu ki.. hemen alışıverdim sıcaklığına.. Meğer ne kadar özlemişim onu beklerken..
Biz 29 Aralık 2011 13.04 te kavuştuk Tuanamla..
Öyle özel bir duygu ki, anlatılabilri gibi değil.. hepiniz yaşadınız biliyorsunuz, Rabbim onları bize bağışlasın inşallah..
Doğum hikayemden bahsedeyim biraz.. Sabah kontrole gitmiştik kızımla içiçe..nst ve ultrason yapılana kadar ben sancılandım 10.30 gibiydi. Hemen muayeneyle baktılar ve 4 cm açılmayla hemen yatışımı yaptılar.. 1 saat içinde açılmam 6 scm olmuştu bile.. Fakat doktorların hepsi başıma toplandılar ve çok kararsızlardı.. bebeğime doğum sırasında bişey olmasından çok korkuyorlardı.. ÇAtıma göre iri diye farklı birkaç ultrason cihazından tekrar tekrar ölçtüler açılmam bu arada 7 cm oldu.. çok hızlı ilerlediği için 7 cm oldu bile bu arada.. doğum başladı dediler.. ve bu sırada bölüm başkanını çağırdılar... son kez muayaene etti.. karnımın dışından baktılar bebeğimin büyüklüğüne ve bu riski alamayız acil sezaryene alın dedi.. be sancılarımla acil spinal anesteziyle 12.45 te ameliyathaneye aldılar ve 15 dkika içinde kızımın çığlığına uyandım.. muhteşem bişeydi.. onu görmeye çalışıyordum.. hayalmeyeal doktorun bana yaptığı esprileri hatırlıyorum.. bebeğimin kapatma düğmesi olmadığından istersem geri yerine koymaktan bahsetti.. :) gülümsememi dışa yansıtabildiğimden emin değilim.. yarı baygın gibiydim.. ama o duyguyu çok net ahtırlıyorum.. sonrasında karnımın dikişleri tamamlandı ve kızımla yoğunbakımda beraber 15 dk kadar titrememin geçmesini bekledik.. E tabiki babası, ananesi dedesi, ve büyük halası da heyecanla odada bekliyorlardı.. ikimiz birlikte girdik odaya kızımla.. sonrasında dou dolu gözelr, duygusal anlar ve ağlayan kızımı babası kucağına alır almaz susması ve bu defada babasının ağlamaya başlaması.. çok güzel duygular bunlar.. Rabbim herkese nasip etsin inşallah..
ilk 2 gün sezaryen olması nedeniyle sütüm gelmedi ve kızım mama ile beslendi.. dün sabah ilk kez sütüm geldi ve onu emzirme heyecanını hazzını da yaşadım..
ve dün doğumgünümde, yeniyıldan önceki son günde, aldığım engüzel doğumgünü ve yeniyıl hediyemi evimize getirdik..
şimdi yanımda mışıl mışıl uyuyor.. birazdan uyanır.. şimdilik benden bu kadar..
Liste için bilgilerimi de yazayım..
Tuana adında bir kız bebek, 40+2 de doğdu, Sezeryan, 4.340gr, 54 cm....
ayyy cnm bennimm gözün aydın olsunhayırlı evlat olsun inş
seni göremeyince anlamıştım dogum yaptıgını şimdi hikayeni okuyuncada cok duygulandım cnm
yalnız sende ki o sancılar bende olsaymış keşkene güzel acılman olmuş aslında cok kolay yaparmışsın dogumu ama bebeğin gercekten buyukmuş cok riskli olurmuş noral dogum..cok sevindim cnm kavuşmana tekrar hayırlı olsun
ben yarın hazırlıklı gideyim bari.inan ilk defa bu kadar heyecanlandım.hastaneden memnun kaldın dimi.aslında şimdi en son düşüneceğim şey bu.benimde perşembe günü sancı çıktı ama açıklık kontrolü yapmadılar.doktor sadece günün geçiyor artık dedi.bebeğinin kilosu da maaşallah çok iyiymiş.benimkide yaklaşık o civardadır artık
Merhaba,
Ben de 29 Aralık 2011 günü oğluşuma kavuştum. Sonuna kadar normal diye direttim, devasa göbeğimle her gün yürüdüm, egzersiz yaptım ama günü dolmasına rağmen gelmedi bir türlü bebiş. Son kontrolde ultarasonda 4200 gr ve boynunda iki tur kordon görünce, doktorum istersen yine bekleyebiliriz ancak büyük ihtimalle sezeryane döneceğiz dedi. Ben de 40+1 de sulu gözlü bir şekilde sezeryane gittim. Ancak epidural olduğum için oğlumun ilk ağlamasını duyabildim çok şükür ve ben de hüngür hüngür ağlamaya ve nerde nerde diye sormaya başladım. Derken yanıma koydular, yanağıma değdirdiler, bembeyaz pamuk gibi birşeydi, insan bir tuhaf oluyormuş gerçekten ilk gördüğünde. Sonrasında biraz sakinleştirici yaptılar ve inanılmaz mutlu mesut ameliyattan çıktım. (bunu günde bir doz almak lazım, acayip bir şey) Doktorum, her tarafına kordon dolanmıştı, hiç pişman olma gerçekten normal olamazmış diye hiç yoktan kendi kendimi teselli ettim.
Allah herkese hayırlı doğumlar nasip etsin. Oğluşum Ediz, 40+1'de sezeryan ile 4100 gr, 52 cm doğmuş oldu.
Sevgiler...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?