• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

2 aylık evliliğim iyi gitmiyor, yardım

hanımefendicim 3 haftada tabiki görüştük telefonda birkaç dakikalık konuşmalarımız oldu ama annemin konuşmadan kastı saatler süren görüntülü konuşmalar bende tam olarak o beklentisini karşılayamadım için malum moral bozuk, misafir geliyor, evde çatışmalar mevcut, eşim çalışmıyor evde dibimde hep derkeeen annemle o samimi konuşmaları yakalayamadık yabancı gibi birkaç dakikalık konuşmalarla geçiştirdim. 3. hafta da evimize misafir geldiler zaten bizden uyuz bulaşıp gittiler bu seferde 'hiç konuşamadık doğru düzgün konuşsaydık kaşınıyorum deseydin ben uyuz olmuşsun derdim' vs diye tribe girdi konuşmuyor hala benle. burda çok mutluyum onun pabucunu dama attım falan sanıyor heralde bilmiyor neleri dert edyorum.

Hala konuşmuyorlar?

Kız senden kurtuldular diye 40 gün 40 gece parti yapıyor olabilirler. Allah bilir onlara neler neler yaptın evde.
 
Ev eşinize veya ailesine ait. Siz aktif olarak çalışıyor musunuz, yazmamışsınız. Bir başka yerde kira vermek istemediğiniz için aile evinde oturmayı tercih eden sizsiniz.

Eşinizin düzeninin değişmemesi sizi rahatsız ediyorsa; ailelerden yardım ve destek almayıp, ikiniz el ele verip yeni bir düzen kurabilirdiniz. Hâlâ geç değil çok istiyorsanız, evi bugün boşaltın; eşinizin aileside kiraya verip, küçük çocuklarına ve kendilerine ek gelir olarak kullansınlar.
ben haziranda okul dönemi kapanınca işten ayrıldım malum başka şehirdeydim. asgari ücretle çalıştırıyorlar özel okullarda. eşimde asgari ücretin bir tık üstünü alsa kirayı bile zor öderdik. evi de eşimin maddi katkısıyla almışlar. bilmiyorum bu maaşlarla bu kira ve geçim çok zor değilmi ? oyüzden almanyaya göç etmek istiyor
 
Son düzenleme:
Bana biraz eşinizin aile ilişkilerini kıskanıyorsunuz gibi geldi. Çünkü aynı apartmanda oturmayı kabul ettiyseniz eğer sık sık gelip gitmeyi de kabul ettiniz demektir. Başka bir şehire gitmişsiniz ve sizin geleneklerinizde aramak yokmuş aslında sizin ailenizin normali tamam. Karşı tarafla ilgili negatif bir yorumunuz yok. Kv size hayran. Eee sorun ne? Gelmeleri, aynı apartmandaysanız gelirler zaten.
Ya evlilik size göre değil. 15 gün 4-5 aile br aradaydı demişsiniz diğeri için. Yine iç içe bir ilişki. Yine sorun.
Evlilik size göre değil, evinize dönüp odanızda yaşamaya devam edin bence.
 
Konudaki onceki mesajlarima bakin ben de sizin gibi dusunuyorum. Sadece yeni evli olduklari icin bu kadar sert cikilmasini dogru bulamadim, uzuldum yani daha yasi cok kucuk.



Kizcagiz haksiz, ailesi de ilgisiz, gariban kayin ailenin de hakki yeniyor ama duzeltilmeyecek seyler degil bunlar.
Kız zaten saglıklı kararlar veremiyor ilk evliliginide daha 5 ay tanıdıgı adamla yapip 15gun evli kalmış zaten.Evlilik çocuk oyuncağı degil tamam hiç birşeyin garantisi yok ama böylede hızlı kararlar verilmez hele ki evlilik gibi önemli bir konuysa.Adamı iyice tanımak ailesini falan herşeyi bilmek lazim.Ve aile ile birlikte kalmak istemiyormusun bunu önceden düşün ona gore karar ver kendin kabul etmişsin zaten olacaklarıda tahmin etmesi gerekirdi aile apartmanındaysa tabiki zirt pirt gele bilirler kaçınılmaz bir durum çocuklarda zaten adi üstünde çocuk anlamıyorlar.Umarım sonunda fark edip dogru adımlar atar iyi bir aileye denk gelmiṣ aslında ne kaynanalar var yani zehir zıkkım ediyorlar hayati.
 
Hala konuşmuyorlar?

Kız senden kurtuldular diye 40 gün 40 gece parti yapıyor olabilirler. Allah bilir onlara neler neler yaptın evde.
öfff yeter sana mı laf atlatmakla uğraşıcam annem konuşmuyo ailemin geri kalanıyla görüşüyorum hemdeeee görüntülü ama annem pas vermiyo arkadan okey. toksik yorumlarınıza başkasına saklayın lütfen ya.
 
2 aylık evliyim, 26 yaşındayız, 2. evliliğimi yaptım (ilki 21 yaşında 15 gün sürmüştü), eşimin ilk evliliği, bunalımdayım.
konu eşimin ailesine olan aşırı düşkünlüğü. ailesinde baba rolünü üstlenmesi ve 7 kardeşine karşı kendini manevi olarak yakınlık sorumluluğu hissetmesi.

sürekli onlara karşı sorumlu hissetmesinden dolayı tartışıyoruz, 2 aydır belki 10-15 kez ailesi bu evde bulundu çeşitli sebeplerden ötürü.
hayırlı olsuna akrabaları geliyordu, kayınvalidem ve eşimin kardeşleri de bizde oluyordu. bir sebepten ötürü bu evde oluyorlar.
14 katlı binanın en üst katındayım, kayınvalidem alt katta yaşıyor, ailem ise 120 km uzakta.
bazen kendimi enayi gibi hissediyorum, ben ailemi göremiyorken o ailesini hergün görüyor, benim ailem daha 1 kez evime gelmişken onun ailesi defalarca kez oturmaya geldi. bu canımı çok sıkıyor, sanki ağaç kavuğundan çıkmışım benim ailem yokmuş gibi sürekli onun ailesiyle yakın olmak canımı acıtıyor. ailemi terkedip, başka aile transfer olmuş gibi hissediyorum. ve tek kız evladıyım, ailem benden sonra çok eksik kaldı, annemse evliliğimin ilk 3 haftası onu hiç arayamadım görüntülü konuşamadık diye bana küstü, arayamadım çünkü eşimle çok kavga ediyorduk ve neredeyse gün aşırı eve misafir geliyordu, annem bunları bilsin istemedim çünkü huzursuz olurdu ve eşim gözünden düşerdi.

kardeşleri evlendiğimiz ilk günden beri hergün eve bir bahaneyle geliyordu (3 küçük kardeşi var 6-8-11 yaşlarında). ilk günler sinir krizleri geçirdim hep böylemi olcak diye birini gönderiyorum öteki kapıyı çalıyor, eşim çocuklara anlayışlı olmam gerektiğini söyledi bende onlara hep hoşgörülü olursam alışamazlar diye bi süre sonra çocuklara sert tavırla buraya gelmemeleri gerektiğini söyledim. bu şekilde çocukları alıştırdım artık ailesi gelmeden gelmiyorlar. aileme karşı çektiğim vicdan azabı bir yana dursun, eşimin ailesini kardeşlerini gerçekten çok seviyorum hepsi o kadar iyiler ki, şimdiye kadar her süreçte kayınvalidem, kayınbabam ve büyük kardeşleri bizim için çok çaba veriler maddi olarak. kayınvalideme resmen hayranım hergün yemek gönderir, davet etmeden gelmez, çocuklarada bunu öğretiyor ama çocuklar dinlemiyordu, tüm derdimi sıkıntımı onunla paylaşırım şimdiye kadar tek bir kelimesi bile rahatsız etmedi kalbimi kırmadı, boşanmış olma durumuma kucak açtı, yani ailesi aşırı iyidir ama yinede bukadar yakın olmak beni rahatsız ediyori rahatsız olduğum içinde vicdan azabı çekiyorum haketmiyorlar diyorum. eşim dün kuzenlerim gelsin okey oynayalım dedi, geçen hafta burdalardı yine oynadınız bu kadar sık istemiyorum dedim diye bana küstü, nasıl bi zihniyetim varmış herkesten uzak kalmak istiyomuşum bla bla. almanyaya gitmek istiyor, vizesini verdi diyorki orda yerleşir tutunursak kardeşlerimi de getirticem onlarda kendine hayat kursun, annemlerde gelsin çocuklar orda büyüsün diyor, he dedim ordada onlarla dipdibe ol iyice beni ihmal et benim kimsem olmayacak orda. yapayalnız kalıcam kendi sülalemden kimse kalmayacağı için. kafam karışık oyüzden karışık yazdım kb.

velhasıl kelam, kendi ailenizle az, eşin ailesiyle çok görüşmek normal bişey mi ? eşim normal gibi davranıyor gelin geldin normal diyip asabımı bozuyor niye yakın oturdunuz derseniz evleri var kiraya para vermek istemedik, birde evi baştan dayayıp döşeyince bize cazip geldi. bu güzellikte bir evde 30 bin lira kiradan aşağıya oturamayız. birisi bana madem ailesi çok iyi rahat mı batıyor görüş işte desin de normalleştireyim şu durumu. artık tartışmaktan yoruldum.n
Fikrimi soyluyorum gercekten sizin gelininiz yokmu nedir herkeste bir kayinvalide kayin kirizi anlamiyorum esinizi seviyorsaniz ailesinide sevin cok gelip gitmek istemiyorsaniz insaniz sonucta guzelikle haledin sonucta o ailenin soy adini aliyorsunuz siz esinizin ailesini sevmeseniz oda sizin ailenizi sevip deger vermez hoşgörü nezaket guzeldir
 
Son düzenleme:
Bence burada olay sadece kayinaileye hirslanmak degil kendi agziyla demis cok iyiler ustume dusuyorlar diye. Rahatsızlık aslinda kayinaile degil de esinizin basbasa kalmak yerine ailesini evliliginize cok fazla dahil etmesi olabilir mi?
Yani kendimi sizin yerinize koyarak düşündüm de, beni bu kadar el ustunde tutan bir aile olsa onlari sever sayarim ama yine de bu kadar içli dışlı olmak istemezdim. Esiniz de aileyi özleyecek zaman tanımıyor herhalde baska arkadas ya da sosyal cevresi yok.
Ben 36 yasindayim ve görüştüğüm biri de boyleydi adamla bir cok konuda uyumluyduk ama o da aile binasında oturmak istiyordu. Ailesi de sizin kayinaile gibiymis annesinin eli cocuklarin üstünde falan ama herkes birbirine istedigi zaman girip çıkıyor anahtarlar kapida seklinde. Ben aile apartmaninda oturmam diyince annesi olmaz diyip adami da vazgecirmis. Bu kadar ailesine bagimli erkekler beni korkutur acikcasi.
Siz önce esinizle aile olun ondan sonra eminim ki bunlar sorun olmayacak çünkü onları sevdiğinizi soylemissiniz
 
15 gun evlilikmidirki ? Yani bu hatayi yasadiktan sonra daha olgun bakmaniz gerekiyor evliliginize. Sabretmeden , birseylere goz kulak kapatmadan aile olamazsiniz. Sadece sizin istekleriniz yada istemediklerinizle bu evlilikte devam etmez. Daha iki aylik evlisiniz kuzum, alisma asamasini bile gecmemissiniz. Aklı selim düşünün, olmaz boyle simdiden sikayetle..
 
Bence burada olay sadece kayinaileye hirslanmak degil kendi agziyla demis cok iyiler ustume dusuyorlar diye. Rahatsızlık aslinda kayinaile degil de esinizin basbasa kalmak yerine ailesini evliliginize cok fazla dahil etmesi olabilir mi?
Yani kendimi sizin yerinize koyarak düşündüm de, beni bu kadar el ustunde tutan bir aile olsa onlari sever sayarim ama yine de bu kadar içli dışlı olmak istemezdim. Esiniz de aileyi özleyecek zaman tanımıyor herhalde baska arkadas ya da sosyal cevresi yok.
Ben 36 yasindayim ve görüştüğüm biri de boyleydi adamla bir cok konuda uyumluyduk ama o da aile binasında oturmak istiyordu. Ailesi de sizin kayinaile gibiymis annesinin eli cocuklarin üstünde falan ama herkes birbirine istedigi zaman girip çıkıyor anahtarlar kapida seklinde. Ben aile apartmaninda oturmam diyince annesi olmaz diyip adami da vazgecirmis. Bu kadar ailesine bagimli erkekler beni korkutur acikcasi.
Siz önce esinizle aile olun ondan sonra eminim ki bunlar sorun olmayacak çünkü onları sevdiğinizi soylemissiniz
aynen hatta düğünümüz için doğudan teyzeleri amcaları vs gelmişti, düğünden sonra 1 hafta kayınvalidemde kaldılar aklı hep aşağıdaydı gitmeden görelim gidelim bi sohbet edelim bizim için bin km yol geldiler ayıp olur vs diye. balayınada çıkamadık bazı maddi konular yolunda gitmeyince. ilk haftadan kendimi teyzesiyle yemek yerken buldum. hayır teyzelerini vs de çok seviyorum çok kafa dengi insanlar ama orda olmak bana kendi tercihim gibi değilde zorunlulukmuş gibi gelince beni bi hazımsızlık tutuyor. herşey aşırı gururdan. eşim anahtar kapıda dursuncu biri değil cünkü apartmandan ziyade 70 haneli bir blok burası, benle bir süre sonra sıkılıyor mu ne? kuzenini felan cagırıyor kız kuzenlerini de cagırıyor sende onnlarla takıl sıkılmazsın diyor. ama ben sanırım hep benimle başbaşa olmasını istemesini istiyorum. ben hep öyle arzuluyorum çnkü.
 
Keşke önceki yorumumu eski konunuzu okuduktan sonra yazsaydım. Tamamen farklı şeyler yazardım. Samimi ve yapıcı yorum istiyorsanız kızmayın lütfen. Çok yorucu ve en küçük şeylere bile takan birisiniz. Söz alışverişine giderken arka koltukta oturunca bile olay çıkartmışsınız. Devamlı, babası şunu almadı bunu söyledi bize öyle davrandı vermedi gelmedi etmedi... Hep maddiyattan bahsetmişsiniz hiç maneviyat yok. Bizde adetler ağır diyorsunuz da bir sizde yok o adetler. Şimdiki eşinizin ailesinin adetleri de böyleymiş. Doğru olduğunu savunmuyorum ama bizim evimizde yaşıyorlar istediğimiz gibi gider geliriz kafasındalar.

Boşanmak istemiyorsanız o evden çıkacaksınız başka yolu yok. Kiraya verip kirasını siz alın veya satın istediğiniz yerden ev alın demiyorlarsa ev sizin değil. Zaten demeleri de adil olmaz, adamın kaç tane kardeşi var, niye sizin olsun? Eşiniz ne kadar katkı yaptıysa istesin payını hakkını ayrılın evden. Ben sizin çok hırslı olduğunuzu bu yüzden de bir türlü mutlu olamadığınızı düşünüyorum. Önce bir sadeleşmeniz azalmanız lazım gibi. Yani eş ailesi, kendi aileniz, o gelmedi ben gidemedim, öyle söylediler böyle yaptılar... bunları bir anda bırakacaksınız. Asgari ücret veriyorlar demeyin, o iş sizin hayat kurtarıcınız olur. Ama yok bize lüks ev verdiler kira ödemiyoruz rahat yaşıyoruz vs diyorsanız derdiniz bitmez. Eşinizin de asgarinin bir tık üstü maaş alması bir başka problem. Demek ana babasının varlıklarına güvenmiş.
 
Ben senin eski konularini biliyorum...ilk evliliğinden x kişisinin aile agizli babasi nederse onu yapan bir adamdi ama nedense onlara sesin çıkmıyordu seni ve aileni kaale bile almıyorlardi sen yinede kostur koştur evlendin o daha uzakti o zman ailen yokmuydu,simdi daha yakınsın oburune gore...nisanliyken kardesi para kaçırıyor diye Nisanlina şimdiki esine anlatan sendin,insanlar seni yine icine almis seslerini cikarmamis rahatmi battı sana acaba karışan yok eden yok esin seni zorlamıyor, annesi dedigine gore karışmıyor eee derdin ne yapma boyle iyi bir aileye gitmişsin kiymet bil
 
evet benimki bir gurur meselesi haline geldi ben görüşemiyorsam oda görmesin onun kardeşi varsa benimde var diye triplerdeyim
Çok tuhafsiniz gerçekten,bence siz hayatınıza aksiyon arıyorsunuz,ailenizin 120 km uzağında evlenmeseydiniz,öyle çok misafir cagiran eşi hiç sevmem ama sizin düşünceleriniz de hiç normal değil,elinizdekinin kiymetini bilin,aile seni bir ay çeker iki ay çeker sonra onlarda nankorlugunu anlar oğullarını doldururlar.sanki gökten aile apartmanında dusmussunuz adamın kardeşlerini diyaloglarini hiç bilmiyor gibi yazmışsınız,çok yanlissiniz
 
2 aylık evliyim, 26 yaşındayız, 2. evliliğimi yaptım (ilki 21 yaşında 15 gün sürmüştü), eşimin ilk evliliği, bunalımdayım.
konu eşimin ailesine olan aşırı düşkünlüğü. ailesinde baba rolünü üstlenmesi ve 7 kardeşine karşı kendini manevi olarak yakınlık sorumluluğu hissetmesi.

sürekli onlara karşı sorumlu hissetmesinden dolayı tartışıyoruz, 2 aydır belki 10-15 kez ailesi bu evde bulundu çeşitli sebeplerden ötürü.
hayırlı olsuna akrabaları geliyordu, kayınvalidem ve eşimin kardeşleri de bizde oluyordu. bir sebepten ötürü bu evde oluyorlar.
14 katlı binanın en üst katındayım, kayınvalidem alt katta yaşıyor, ailem ise 120 km uzakta.
bazen kendimi enayi gibi hissediyorum, ben ailemi göremiyorken o ailesini hergün görüyor, benim ailem daha 1 kez evime gelmişken onun ailesi defalarca kez oturmaya geldi. bu canımı çok sıkıyor, sanki ağaç kavuğundan çıkmışım benim ailem yokmuş gibi sürekli onun ailesiyle yakın olmak canımı acıtıyor. ailemi terkedip, başka aile transfer olmuş gibi hissediyorum. ve tek kız evladıyım, ailem benden sonra çok eksik kaldı, annemse evliliğimin ilk 3 haftası onu hiç arayamadım görüntülü konuşamadık diye bana küstü, arayamadım çünkü eşimle çok kavga ediyorduk ve neredeyse gün aşırı eve misafir geliyordu, annem bunları bilsin istemedim çünkü huzursuz olurdu ve eşim gözünden düşerdi.

kardeşleri evlendiğimiz ilk günden beri hergün eve bir bahaneyle geliyordu (3 küçük kardeşi var 6-8-11 yaşlarında). ilk günler sinir krizleri geçirdim hep böylemi olcak diye birini gönderiyorum öteki kapıyı çalıyor, eşim çocuklara anlayışlı olmam gerektiğini söyledi bende onlara hep hoşgörülü olursam alışamazlar diye bi süre sonra çocuklara sert tavırla buraya gelmemeleri gerektiğini söyledim. bu şekilde çocukları alıştırdım artık ailesi gelmeden gelmiyorlar. aileme karşı çektiğim vicdan azabı bir yana dursun, eşimin ailesini kardeşlerini gerçekten çok seviyorum hepsi o kadar iyiler ki, şimdiye kadar her süreçte kayınvalidem, kayınbabam ve büyük kardeşleri bizim için çok çaba veriler maddi olarak. kayınvalideme resmen hayranım hergün yemek gönderir, davet etmeden gelmez, çocuklarada bunu öğretiyor ama çocuklar dinlemiyordu, tüm derdimi sıkıntımı onunla paylaşırım şimdiye kadar tek bir kelimesi bile rahatsız etmedi kalbimi kırmadı, boşanmış olma durumuma kucak açtı, yani ailesi aşırı iyidir ama yinede bukadar yakın olmak beni rahatsız ediyori rahatsız olduğum içinde vicdan azabı çekiyorum haketmiyorlar diyorum. eşim dün kuzenlerim gelsin okey oynayalım dedi, geçen hafta burdalardı yine oynadınız bu kadar sık istemiyorum dedim diye bana küstü, nasıl bi zihniyetim varmış herkesten uzak kalmak istiyomuşum bla bla. almanyaya gitmek istiyor, vizesini verdi diyorki orda yerleşir tutunursak kardeşlerimi de getirticem onlarda kendine hayat kursun, annemlerde gelsin çocuklar orda büyüsün diyor, he dedim ordada onlarla dipdibe ol iyice beni ihmal et benim kimsem olmayacak orda. yapayalnız kalıcam kendi sülalemden kimse kalmayacağı için. kafam karışık oyüzden karışık yazdım kb.

velhasıl kelam, kendi ailenizle az, eşin ailesiyle çok görüşmek normal bişey mi ? eşim normal gibi davranıyor gelin geldin normal diyip asabımı bozuyor niye yakın oturdunuz derseniz evleri var kiraya para vermek istemedik, birde evi baştan dayayıp döşeyince bize cazip geldi. bu güzellikte bir evde 30 bin lira kiradan aşağıya oturamayız. birisi bana madem ailesi çok iyi rahat mı batıyor görüş işte desin de normalleştireyim şu durumu. artık tartışmaktan yoruldum.
Haklısınız.Ama 6 8 11 yaşındaki çocuklar sizin rahatsız olduğunuzu anlamayabilir.Cocuklara tepki göstermeyin.
 
Ben senin eski konularini biliyorum...ilk evliliğinden x kişisinin aile agizli babasi nederse onu yapan bir adamdi ama nedense onlara sesin çıkmıyordu seni ve aileni kaale bile almıyorlardi sen yinede kostur koştur evlendin o daha uzakti o zman ailen yokmuydu,simdi daha yakınsın oburune gore...nisanliyken kardesi para kaçırıyor diye Nisanlina şimdiki esine anlatan sendin,insanlar seni yine icine almis seslerini cikarmamis rahatmi battı sana acaba karışan yok eden yok esin seni zorlamıyor, annesi dedigine gore karışmıyor eee derdin ne yapma boyle iyi bir aileye gitmişsin kiymet bil
15 gün evli kalmışlar.Ne yaşadılar ki 15 günlük evlilikte.
 
lütfen, yapıcı eleştiriler istiyorum hanımlar dalga konusu yapmayın, yanlış düşünüyorsam öyle olmaz bu şekilde düşünmelisin diyin diye içimi dökmek istedim zaten.

belki bu konunun beni bu kadar rahatsız edeceğini tahmin edememiştim, ailemden uzaklaşınca bunalıma girdim, hayır aşırı ailesi bağlı biride değilimdir severim hepsini ama hep bağımsız, özgür, odasından çıkmayan biriydim şimdi tuhaf hissediyorum kendimi alınıp verilmiş gibi hissettiğim içinde olabilir mi.?
E hani sizin büyük aşktı,kendimi alınıp verilmiş gibi hissetmek ne demek oluyor?bence siz eşinizin ailesiyle bağlarını kiskaniyorsunuz ben öyle bir hissiyat aldım sizden,ne kadar doğru sis dahah iyi bilirsiniz
 
Back